2. Қателік (хата)

«Раббымыз! Егер ұ мытсақ не жаң ылсақ, бізді қ олғ а алма» (ә л-Бақ ара 2: 286).

Аллаһ Тағ ала былай дейді: «Егер қ ателессең дер, бірақ мұ ндайды істеуді іштей ниет етпеген болсаң дар, бұ л сендерге кунә емес. Бірақ ә тейге жү ректерің нен болса (болмайды). Аллаһ - ө те Жарылқ аушы, тым Мейірімді » (ә л-Ә хзаб 33: 5).

Аллаһ тың Елшісі (оғ ан Аллаһ тың игілігі мен сә лемі болсын) былай дейтін: «Ақ иқ атында, Аллаһ Ө зіне тә убе етіп жалбарынатын қ ұ лының тә убесіне сендердің араларың нан біреу азығ ы мен суы жү ктелген тү йесімен шө л далада келе жатып, кейін оның тү йесі одан қ ашып кеткенде, ал ол оны табудан ү мітін ү зіп, бір ағ аштың тү біне келіп жатқ анда, жә не ол осы кү йде болғ ан кезде бір мезетте оның жоғ алтқ ан тү йесі оның тура алдына келіп тұ ра қ алғ анда, жә не сонда ол оның жү генінен ұ стап, ө зін баурап алғ ан қ атты қ уаныштың себебінен сасқ ан бойда: «Уа, Аллаһ – Сен менің қ ұ лымсың, ал мен – Сенің Раббың мын! », - деп қ ателесіп айтқ андағ ы қ уанышынан да артық қ уанады». Муслим 2747.

Шейх Ибн ә л-Қ айим былай деп айтқ ан: “Бұ л адам: «Уа, Аллаһ – Сен менің қ ұ лымсың, ал мен – Сенің Раббың мын! », - деп айтып қ ателесті жә не бұ л ү лкен қ уаныштың себебінен болды. Ол бұ л сө здерді айтуымен, айқ ын кү пірлікті айтқ анына қ арамастан, кү пірлікке тү спеді, ө йткені ол мұ ны қ асақ ана айтпады! ” Қ з.: И’лә муль-муә кқ и’ин” 3/63.

Мұ ндай келең сіз сө здерді, сондай-ақ Тозақ тан ең соң ғ ы болып шығ ып, Жә ннатқ а кіретін адам да айтады. Сахих хадистерде Аллаһ оғ ан ұ лы нығ меттерді сыйлағ ан сә тте ол ө зінің Раббысына: «Сен, Патша болғ аның а қ арамастан, менің ү стімнен келемеждеп (немесе: кү ліп) тұ рсың », - деп айтады. Ә л-Бухари 6571, Муслим 186.

Аллаһ қ а қ атысты бұ л сө здер орынсыз екеніне кү мә н жоқ, алайда Аллаһ бұ л адамды оның осы сө здері ү шін жазаламады, ө йткені ол бұ л сө здерді қ атты сасқ андық тан айтқ ан еді. Имам ә н-Науауи Қ ады ‘Ийядтың бұ л хадиске қ атысты айтқ ан мына сө здерін жеткізген: «Бұ л адам осы сө здерді ө зін-ө зі бақ ыламай айтып қ ойды, ө йткені ол кү тпеген қ уанышқ а, таң қ алуғ а жә не шаттық қ а шалдық қ ан еді. Ал іс жү зінде ол бұ л сө здерге олардың шынайы мағ ынасын қ оспай, оларды тек ә деттегідей, адамдармен сө йлесіп жү ргенде қ олданғ андай етіп қ олданғ ан еді». Қ з.: “Шарх «Сахих» Муслим” 3/40.

⇐ Предыдущая 1 2 3 4 567 8 9 10 Следующая ⇒