|
|||
5. Ақылдан азу, жынды болу (жунун)5. Ақ ылдан азу, жынды болу (жунун) ‘Аишадан, ‘Алиден, Саубаннан жә не басқ а да сахабалардан (Аллаһ олардың барлығ ына разы болсын) жеткен хадисте Аллаһ тың Елшісі (оғ ан Аллаһ тың игілігі мен сә лемі болсын) былай деп айтқ ан: «Ү шеудің қ аламы кө терілген: баланың – ол кә мелетке толғ анша; ұ йық тап жатқ анның – ол ұ йқ ысынан оянғ анша; жә не ақ ылдан азғ анның – оғ ан ақ ылы қ айта оралғ анша». Ахмад 1/104, Абу Дауд 4398 жә не 4402, ә н-Насаи 3432, Ибн Мә жаһ 2041, ә д-Дә рими 2296, Ибн ә л-Жә руд, ә л-Бә йһ ақ и 6/57, ә л-Бә ззар 1540. Хадистің сахихтығ ын Ахмад, ә л-Бухари, Ибн Хузайма, Ибн ә л-Жә руд, Ибн Хиббан, Ибн ә л-Мунзир, ә л-Хаким, ә з-Зә һ аби, Ибн Хазм, Абу Бакр ибн ә л-‘Араби, Ибн Таймия, Ахмад Шә кир, ә л-Ә лбани сынды имамдар растағ ан. «Ү шеудің қ аламы кө терілген» деген сө здер «жаман істерді жазатын періште бұ л ү шеуінің жаман істерін жазбай тұ рады» дегенді білдіреді. Имам Ибн Қ удама былай дейтін: “Ақ иқ атында, діннен шығ у ақ ыл-есі толық болғ аннан ө зге адамда жарамды емес. Сә би, ақ ылдан азғ ан, есінен танғ ан, ұ йқ ыдағ ы немесе (ес-тү ссіз) ауру сияқ ты ақ ыл-есі толық қ анды емес адамдарғ а келер болсақ, оларғ а діннен шығ у ү кімі жү рмейді жә не олардың сө здеріне ү кім шығ арылмайды! ” Қ з.: “ә л-Муғ ни” 12/266. Имам ә н-Науауи былай деп айтқ ан: “Баланың жә не ақ ылдан азғ анның діннен шығ уы есепке алынбайды, ал алдында діннен шығ ып, содан соң ақ ылдан азғ анғ а келер болсақ, оны ақ ыл-санасы жоқ кезінде ө лім жазасымен жазаламайды”. Қ з.: “Раудату-тталибин” 1728. Ал имам Ибн ә л-Мунзир былай деп айтқ ан: “Ғ алымдар «ақ ылдан азғ ан біреу ақ ылсыздығ ы кезінде діннен шығ ушылық жасаса, ол бә рібір ақ ылдан азғ анғ а дейінгі кезіндегідей мұ сылман болып қ ала береді» дегенге бірауызды келіскен! ” Қ з.: «ә л-Ижмә ’» 122. 6. Тү сініксіздік (шубхә ) Такфир тү сініксіздік болғ ан істе шығ арыла алмайды! Шейх Ибн ә л-Қ айим бірде имам Ахмадқ а азаншының (муә зин) «Мухаммад – Аллаһ тың Елшісі екендігіне куә лік беремін» деген сө здерін естіп: «Сен ө тірік айтасың! », - деп айтқ ан адам туралы «Осындай адам кә пір болады ма? » деген сұ рақ қ ойылғ анын жеткізеді. Имам Ахмад: “Жоқ! Ол куә лік (шә һ ада) сө здерін емес, муә зиннің жеке ө зінің куә лігін мең зеген болуы мү мкін екендігі себебімен кә пір болмайды. Ол бейне бір «Сен бұ л туралы ық ыласты тү рде куә лік беріп тұ рғ ан жоқ сың! » деген оймен айтқ анындай”. Қ з.: “Бә дә ’иуль-фә уә ид” 4/26. Бұ л едә уір маң ызды ережеге назар бұ рың ыздар! Сырттай қ арағ анда кез келген біреу бұ л адамды шә һ адағ а сенбейді деп есептеген болар еді, алайда бұ л адамның сө здерін екі тү рлі етіп тү сінуге болады. Дә л сондық тан да хафиз Ибн Ражжаб былай деп айтқ ан: “Ө зіне кү пірлікті қ амтығ ан, бірақ екі тү рлі етіп тү сінілетін сө здер ниеттің себебімен (ғ ана) кү пірлік болады! ” Қ з.: “Фатхуль-Бә ри” 1/112. Уа, мұ сылмандар, сіздер қ алай деп ойласыздар: біздің кезіміздің такфиршілері бұ л оқ иғ ағ а қ атысты имам Ахмад істегендей етіп амал етер еді ме ә лде мұ ндай адамды кә пір деп атап, оғ ан қ оса оның кү пірлігінде кү мә нданатынның ә рбірін де кә пір деп атайтын ба еді?! Басқ а бір мысал: біз ө лген адамның қ абірінде қ ұ рбан шалып жатқ ан адамды кө ріп тұ рмыз делік, біз ол туралы не айтамыз?! Кә пір (дейміз бе), мү шрик (дейміз бе)?! Ә лде одан ол не істеп жатқ андығ ы жайлы сұ раймыз ба?! Шейх Мухаммад ибн Ибраһ им Ә ли Шейх қ абірдің басында қ ұ рбан шалуғ а қ атысты былай деп айтқ ан: “Бұ л жерде мә н-жайдың екі нұ сқ асы бар: біріншісі – бұ л қ ұ рбан қ абірдің басында, бірақ Аллаһ ү шін шалынып жатыр. Екіншісі – ө лген адам ү шін. Егер бұ л Аллаһ ү шін істеліп жатқ ан болса, онда бұ л – кү нә, ө йткені қ абірлердің басында қ ұ рбан шалу, қ ұ рбандық ты ө лгенге арнап шалуғ а ә келетіндіктен, рұ қ сат етілмейді. Ал егер мұ ндай іс ө лген адам ү шін жасалатын болса, онда бұ л ү лкен ширк болып табылады! ” Қ з.: “Фатауа Ибн Ибраһ им” 1/131. Шейхуль-Ислам Ибн Таймия былай деп айтқ ан: “Ақ иқ атында, кү пірлікте айыптау (такфир) тү сініксіздігі бар амал ү шін шығ арыла алмайды! ” Қ з.: “ә с-Саримуль-мә слюль” 3/963.
|
|||
|