|
|||
20 - Та-һа (Та-һа) сүрәһе(Мә рйә м сү рә һ е 98 аяттан тора. Был сү рә лә хә ҙ рә ти Мә рйә мдең Ғ айса пә йғ ә мбә ребеҙ ҙ е донъяғ а килтереү е тураһ ында һ ө йлә нә, шуғ а кү рә, исеме лә «Мә рйә м сү рә һ е» тип атала. ) Бисмиллә һ ир-рахмә ә нир-рахиим. 1. Кяф. Һ ә. Йә. Ғ айн. Сад. 2. Раббының Зә кә рийә исемле ҡ олона булғ ан рә хмә те тураһ ында иҫ кә тө шө рө ү (аяттары). (3) Нисек итеп ул аулаҡ та Раббыһ ына ялбарҙ ы. (4) — Раббым, — тине. — Минең һ ө йә ктә рем зә ғ ифлә нде инде, сә сем-башым ағ арҙ ы. Һ ә м мин, Раббым, Һ иң ә ҡ ылғ ан доғ аларыма кү рә, рә хмә тең дә н мә хрү м булманым. (5) Дө рө ҫ ө, шулдыр, минең арттан (минең урынғ а вә риҫ булып) килеү се туғ андарымдан (улар тура юлдан яҙ ырҙ ар, тип) шиклә нә м. Ҡ атыным да бала табыуғ а яраҡ һ ыҙ булып сыҡ ты. Тарафың дан миң ә (мираҫ сы) бер ул ебә рһ ә ң ине. (6) Ул минең вә риҫ ем булһ ын. Яҡ уп нә ҫ еленең дә дауамсыһ ы булһ ын. Раббым, уны Ү ҙ ризалығ ың а лайыҡ ит. 7. — Ә й, Зә кә рийә, беҙ һ иң ә бер ул тураһ ында һ ө йө нсө ә йтә беҙ, уның исеме Йә хйә булыр. Бынан элек бер кемде лә уғ а (тиң һ ә м) исемдә ш итмә нек. 8. Зә кә рийә ә йтте: — Раббым, — тине. — Ҡ атыным бала табырғ а яраҡ һ ыҙ килеш, ҡ артлығ ымдың сигенә еткә ндә ҡ айҙ ан килеп минең улым булһ ын инде? 9. Ул ә йтте: — Ә йе, шулай. Раббың: был эш бик тә ең ел башҡ арыла. Бынан элек һ ин юҡ инең, булмаһ аң да, һ ине яралттыҡ бит ә ле, — тине. (10) — Раббым, — тине Зә кә рийә. — (Балам буласағ ы тураһ ында) миң ә берә й тө рлө ғ ә лә мә т менә н хә бә р ит. — Сә лә мә т булғ ан хә лең дә һ ин ө с кө н бер кеше менә н дә һ ө йлә шмә, — тине Аллаһ. 11. Ул михраптан сығ ып, халыҡ ҡ аршыһ ына килеп, ымдар менә н: — Иртә -кис тә сбихтә булығ ыҙ (намаҙ уҡ ығ ыҙ, Аллаһ ты ололағ ыҙ ), — тип аң латты. (12) (Йә хйә ү ҫ ә тө шкә с): — Ий, Йә хйә, Китапка (Тә ү рә ткә ) бар кө сө ң менә н йә беш, — тинек. Һ ә м уғ а сабый саҡ тан уҡ (ғ илем) хикмә ттә р ө йрә ттек. (13) Уғ а кү ң ел йомшаҡ лығ ы һ ә м паҡ лыҡ бирҙ ек. Ул — гө наһ ҡ ылыуҙ ан һ аҡ ланғ ан кеше. (14) Ата-ә сә һ енә бик тә итә ғ ә тле ине. Ул йә берлә ү се һ ә м тупаҫ (тиҫ кә ре) тү гел ине. (15) Уның тыуғ ан кө нө лә, ү лә һ е кө нө лә һ ә м яң ынан ҡ убарылып терелә һ е кө нө лә сә лә мле-ҡ отло булһ ын. (16) (Рә сү лем) Китапта Мә рйә мде лә иҫ кә ал (уҡ ығ анда уның тураһ ындағ ы аяттарҙ ы ла онотма). Нисек итеп ул ғ ә йлә һ енә н айырылып, Кө нсығ ыш тарафтағ ы бер ергә кү сте. 17. Мә рйә м ө йҙ ә гелә р менә н ү ҙ е араһ ына шаршау ҡ ороп ҡ уйҙ ы. Беҙ ә ҙ ә м ҡ иә фә тенә керетеп, уның янына ү ҙ ебеҙ ҙ ең рухыбыҙ ҙ ы (Жә браил фә рештә не) кү ндерҙ ек. (18) Ул (Мә рйә м) ә йтте: — Һ инә н ярлыҡ аусы Аллаһ ҡ а һ ыйынам. Ә гә р ҙ ә Аллаһ тан ҡ урҡ а торғ ан кеше булһ аң (һ ин миң ә ҡ ағ ылма), —тине. 19. Фә рештә ә йтте: — Мин: фә ҡ ә т паҡ бер ир ул табасаҡ һ ың, тип һ ө йө нсө алыр ө сө н Аллаһ тың илсеһ е булып ҡ ына килдем, — тине. (20) — Миң ә бер генә ирҙ ең дә ҡ ағ ылғ аны булмағ ан килеш, фә хишә лек ҡ ылыусы булмағ ан (ғ ийффә тле) хә лемдә мин нисек итеп бала табайым? — тине Мә рйә м. 21. Фә рештә ә йтте: — Уныһ ы шулай, лә кин Аллаһ бойорҙ о, был эш бик тә ең ел башҡ арыла, — тине. Сө нки Беҙ, — тине, — уны кешелә ргә бер дә лил һ ә м ү ҙ ебеҙ ҙ ә н бер рә хмә т булараҡ эшлә йә сә кбеҙ. Был эш алдан уҡ хә л ителгә н ине инде. 22. Мә рйә м (Ғ айсағ а) ауырлы булды. Шунан һ уң (ҡ арынында яралғ ы булғ ан килеш) ул йыраҡ ергә кү сеп китте. (23) Тулғ аҡ тотоу ауырлығ ы уны хө рмә ағ асы янына алып килде. Һ ә м ул: — Был хә лдә ргә тарығ ансы ү леп кенә ҡ отолғ ан булһ ам, ә ллә ҡ асан онотолоп бө ткә н булыр инем инде, — тине. (24) Тау итә генә н бер тауыш килде: — Ҡ айғ ырма, Раббың һ инең тау тү бә н тарафың дан шишмә сығ ара башланы. (25) Хө рмә ағ асын һ елкет, һ иң ә саф, ө лгө ргә н хө рмә лә р ҡ ойолор. (26) Аша, эс, кү ҙ ҙ ә рең де һ алҡ ынайт (йә ғ ни, ү ҙ ең де иркенлеккә ҡ уй, ял ит, тыныслан). Лә кин берә й кеше килеп сыҡ һ а, аң лат: — Мин мә рхә мә тле Аллаһ ө сө н (тел йә шереү ) ураҙ а(һ ы) тотам, бө гө н бер кем менә н дә һ ө йлә шмә йә сә кмен, — тип. 27. Ниһ айә т, ул балаһ ын кү тә реп, халҡ ы янына ҡ айтты. Ә йттелә р: — Аһ, Мә рйә м, дө рө ҫ тә н дә, һ ин хайран ҡ алырлыҡ эш эшлә нең, — тинелә р. (28) — Ий, Һ арундың һ ең леһ е, һ инең атайың да яман кеше тү гел ине, ә сә йең дә боҙ оҡ ҡ атын булманы (ни йө ҙ ө ң менә н һ ин ирһ еҙ бала таптың )? (29) Шунан һ уң Мә рйә м балаһ ына ымланы (уның ү ҙ енә н һ орағ ыҙ, тигә н мә ғ ә нә лә ). Кешелә р: — Бишектә ге сабый менә н беҙ нисек һ ө йлә шә йек, — тинелә р. (30) Шунда сабый телгә килде: — Мин — Аллаһ тың ҡ оломон, — тине. — Ул миң ә Китап бирҙ е һ ә м мине пә йғ ә мбә р итте. (31) Ҡ айҙ а ғ ына булһ ам да, ул мине мө бә рә к ҡ ылды, ғ ү мерем буйына Ул миң ә намаҙ уҡ ыуҙ ы һ ә м зә кә т биреү ҙ е ә мер итте. (32) Мине ә сә йемә изгелекле булырғ а бойорҙ о. Мине бә хетһ еҙ залим итеп яралтманы. (33) Тыуғ ан кө нө м, ү лә һ е кө нө м, терелеп, ҡ ә берҙ ә н сығ аһ ы кө нө м ҡ отло-сә лә мле булһ ын. 34. (Уның мө ғ жизә ле тыуыуы хаҡ ында) шикле һ ү ҙ һ ө йлә нелә р. Бына, уғ а ҡ арата шик белдереү се Мә рйә м улы Ғ айса ысынлыҡ та ошо булыр. (35) Аллаһ тың бала атаһ ы булыуы хаҡ һ ү ҙ тү гел. Ул ундай эштә н азат. Берә й эш башҡ арырғ а ниә тлә һ ә, Ул: — Бар бул! — ти ҙ ә, һ ә м ул нә мә барлыҡ ҡ а килә. 36. — Шуныһ ы хаҡ тыр, Аллаһ минең Раббым, һ еҙ ҙ ең дә Раббығ ыҙ. Шулай булғ ас, Аллаһ ҡ а ғ ибә ҙ ә т ҡ ылығ ыҙ. Бына шул булыр тура юл, — тине Ғ айса. 37. Шунан һ уң улар фирҡ ә лә ргә айырылдылар (бә хә с-ғ ауғ а ҡ уптарҙ ылар). Бө йө к Кө ндә (иҫ ә п-хисап тотҡ анда Аллаһ ҡ а инанмағ андар ө сө н) ҡ от осҡ ос ғ азаптар булаһ ын белһ ә ң ине. 38. Улар Беҙ ҙ ең хозурыбыҙ ғ а китерелгә ндә ү ҙ ҙ ә ренә нимә буласағ ы тураһ ында ишетерҙ ә р ҙ ә, кү рерҙ ә р ҙ ә. Лә кин ул залимдар бө гө н кү рә лә тә аҙ ғ ын юлдан баралар. 39. (Рә сү лем) һ ин ғ азаптар бирелә сә к Кө н килә сә ген һ ә м хә срә ттә р буласағ ын иҫ кә ртеп, уларҙ ы ҡ урҡ ыт. Улар наҙ анлыҡ эсендә, ә ле һ аман иман килтермә гә н килеш йә шә й бирә. Баҡ һ аң, эш хә л ителгә н инде. 40. Ер йө ҙ ө нә һ ә м уның ө ҫ тө ндә гелә ргә бары тик Беҙ генә вә риҫ һ ә м уларҙ ың барыһ ы ла яң ынан Миң ә ҡ айтасаҡ. (41) Китап уҡ ығ анда Ибраһ имды иҫ кә тө шө р (уның тураһ ында аяттарҙ ы уҡ ы, онотма). Ысындан да, ул саф пә йғ ә мбә р ине. (42) Бер кө ндө ул атаһ ына ә йтте: — Атаҡ айым, ни ө сө н һ ин ишетә белмә гә н, кү реү һ ә лә те булмағ ан һ ә м һ иң ә һ ис бер файҙ а килтерә алмағ ан бер нә мә гә табынаһ ың? — тине. (43) — Атаҡ айым, ысынлап та, һ иң ә килмә гә н ғ илем миң ә килде. Шулай булғ ас, мине тың ла, мин һ ине тура юлғ а сығ арасаҡ мын. (44) Атаҡ айым, шайтанғ а эйә рмә. Шайтан мә рхә мә тле Аллаһ ҡ а буйһ онманы. (45) Атаҡ айым, шайтанғ а дуҫ булып, Аллаһ тарафынан һ иң ә яза бирелер, тип ҡ урҡ ам мин. (46) Атаһ ы ә йтте: — Аһ, Ибраһ им, һ ин минең тә ң релә ремде инҡ ар итеп, уларҙ ан йө ҙ сө йө рә һ ең ме? Ә гә р был эшең дә н ҡ айтмаһ аң, ант итә м, мин һ ине таш менә н бә реп ү лтерә сә кмен. (Яҡ шы саҡ та) һ ин минә н йыраҡ ҡ а-оҙ аҡ ҡ а кит, — тине. 47. Ибраһ им: — Һ иң ә мин именлек телә йем. Һ ине ярлыҡ ауын ү тенеп, мин Аллаһ ҡ а ялбарасаҡ мын. Аллаһ миң ә мә рхә мә тле, — тине. (48) — Һ еҙ ҙ ә н дә, Аллаһ тан башҡ аны тә ң ре тип табынғ андарығ ыҙ ҙ ан да мин айырылам һ ә м Раббыма ҡ ылғ ан доғ аларым, бә лки, бушҡ а китмә ҫ. 49. Шулай итеп, Ибраһ им уларҙ ан һ ә м Аллаһ тан башҡ а тә ң ре тип табынғ андарҙ ан да йыраҡ тарафтарғ а киткә с, Беҙ уғ а Исхаҡ менә н Яҡ упты бирҙ ек һ ә м һ ә р береһ ен пә йғ ә мбә р иттек. («Хә ҙ рә ти Ибраһ им халҡ ынан айырылып, йыраҡ юлғ а сығ ып китә. Ул Шам (Сү рийә гә ) шә һ ә ренә барғ анда, юл ө ҫ тө ндә ге Харран калаһ ында Сара исемле бер ҡ ыҙ ғ а ө йлә нә. Хә ҙ рә ти Исхаҡ донъяғ а килә. Хә ҙ рә ти Яҡ уп иһ ә Исхаҡ тың улы, Ибраһ имдың оноғ о була инде» Мостафа Чагрыжы тә фсиренә н ) 50. Уларғ а (Исхаҡ менә н Яҡ упҡ а) рә хмә тебеҙ ҙ ә н ө лө штә р сығ арҙ ыҡ (пә йғ мбә рлек, мал-мө лкә т һ ә м кү п балалар бү лә к иттек). Бө йө к шө һ рә ттә ргә кү тә рҙ ек. 51. (Мө хә ммә д) Китап уҡ ығ анда Мусаны ла иҫ кә ал. Ысындан да, ул ихласлыҡ ү рә нге ине. Һ ә м Рә сү л, һ ә м Нә би ине ул. (52 ) Уғ а тауҙ ың (Турҙ ың ) уң тарафынан ауаз һ алдыҡ (саҡ ырҙ ыҡ ), йә шерен һ ө йлә шер ө сө н, Беҙ уны яҡ ын арағ а килтерҙ ек. (53) Рә хмә тебеҙ ҙ ең нә тижә һ е булараҡ, Беҙ уғ а ҡ ә рҙ ә ше Һ арунды пә йғ ә мбә р сифатында бү лә к иттек. 54. (Рә сү лем) Китаптағ ы Исмә ғ илде лә иҫ кә тө шө р. Хаҡ тыр, ул һ ү ҙ енә тура, Рә сү л һ ә м Нә би ине. (55) Халҡ ына ул намаҙ ҙ ы һ ә м зә кә тте ә мер итте. Раббы ҡ аршыһ ында ул ризалыҡ ҡ аҙ анғ ан кеше ине. 56. Китаптағ ы Иҙ ристе лә иҫ кә ал. Ысынлап та, ул бик тура кеше, пә йғ ә мбә р ине. (57) Беҙ уны мә ртә бә ле (юғ ары) урынғ а кү тә рҙ ек. («Хә ҙ рә ти Идристең ысын исеме Ухнух. Ул хә ҙ рә ти Нухтың ө сө нсө быуын бабаһ ылыр. Уғ а саҡ лы кешелә р кейем тегеү ҙ ең нимә икә нен белмә й ине. Тире-яры бө ркә неп йә шә й ине. Хә ҙ рә ти Иҙ рис-Ухнух — кейем тегеү ҙ е уйлап тапҡ ан кеше. Ул — беренсе булып ҡ ә лә м ҡ улланғ ан кеше, йондоҙ ҙ ар һ ә м хисап эштә рендә ғ илеме булғ ан кеше. Уғ а утыҙ битлек уахи индерелмеш». Мостафа Чагрыжы тә фсиренә н ) 58. Бына былар Аллаһ ниғ мә ттә р биргә н пә йғ ә мбә рҙ ә рҙ ең бер нисә һ е. Ә ҙ ә м (ғ ә лә йһ иссә ллә м) нә ҫ еленә н, Нух менә н бергә кә мә лә йө ҙ ҙ ө ргә н, Ибраһ им менә н Исраил (Яҡ уп) тоҡ омонан, тура юлғ а кү ндерелгә н һ ә м Беҙ һ айлап алғ ан кешелә рҙ ер. Киң мә рхә мә т эйә һ е Аллаһ тың аяттарын уҡ ығ анда кү ҙ йә штә ре менә н йылап сә ждә иткә н шә хеслә рҙ ер. 59. Уларҙ ан һ уң тағ ын бер нә ҫ ел килде лә, намаҙ ҙ ы ташланылар, аҙ ғ ынлыҡ нә фсеһ енә эйә рҙ елә р. Шуғ а кү рә, улар ошо аҙ ғ ынлыҡ тарына кү рә, язаһ ын да аласаҡ тар. (60) Тә ү бә иткә ндә р һ ә м изгелек ҡ ылғ андарҙ ан башҡ а. Улар йә ннә ткә керер һ ә м уларғ а рә нйетеү ҙ ә р булмаҫ. (61) Ярлыҡ аусы (Аллаһ ) ү ҙ енең кешелә ренә серле-йә шерен рә ү ештә вә ғ ә ҙ ә иткә н (Ғ ә ден йә ннә ттә ре), һ ис шикһ еҙ, ысынбарлыҡ буласаҡ. Уның вә ғ ә ҙ ә һ е һ ә р уаҡ ыт ү тә лә. (62) Шунда улар буш һ ү ҙ ҙ ә р тү гел, хуш һ ү ҙ ҙ ә р (именлек сә лә мдә ре) ишетә сә к. Һ ә м шунда иртә -кис уларғ а ризыҡ бирелер. (63) Ул шундай йә ннә ттер, уғ а бары тик саф мосолмандар ғ ына вә риҫ буласаҡ. 64. — Беҙ (фә рештә лә р) Раббының ә мере менә н генә (һ езҙ ҙ ең янғ а) тө шә беҙ. Алдыбыҙ ҙ ағ ы, арҡ а яғ ыбыҙ ҙ ағ ы һ ә м шулар араһ ындағ ы һ ә р нә мә Уның милке. Һ инең Раббың (ә жерен, язаһ ын бирергә ) онота торғ ан тү гел. 65. Кү ктә р һ ә м Ер араһ ындағ ыларҙ ың хужаһ ы Аллаһ тыр. Шуғ а кү рә, Аллаһ ҡ а буйһ он, Аллаһ ҡ а хеҙ мә т иткә ндә сабыр һ ә м сыҙ ам бул. Уның тиң е, исемдә ше (Аллаһ ҡ а оҡ шағ ан) башҡ а берә ү булырмы? (Була алмай. ) 66. (Кә ферлеген итеп) кеше ә йтә: — Ү лгә ндә н һ уң мин ысындан да тағ ын терелә мме? — ти. 67. Ү ҙ ен юҡ тан бар итеп яралтҡ аныбыҙ тураһ ында кеше уйлап ҡ арамаймы ни? (68) Раббың исеме бынан «Валлаһ и» тип ант итә м, һ ис шикһ еҙ, уларҙ ы мә хшә р кө нө ндә шайтандар ө йө рө менә н бергә йыйырбыҙ, уларҙ ы йә һ ә ннә м уты тирә лә й теҙ лә ндереп тотасаҡ быҙ. 69. Иң башта һ ә р ө ммә ттә н рә химле Аллаһ ҡ а иң ныҡ ҡ аршылыҡ та булғ андарҙ ы һ айлап (йә һ ә ннә мгә ) алырбыҙ. (70) Хаҡ тыр, шунда (йә һ ә ннә мгә ) кереп янырғ а тейештә рҙ е Беҙ бик яҡ шы белә беҙ. (71) Шунда керергә тейешле булмағ ан һ ис бер кеше арағ ыҙ ҙ а юҡ. Был — Аллаһ тың ҡ ә тғ и ҡ арар иткә н ҡ отолғ оһ оҙ хө кө мө ҙ ер. 72. Һ уң ынан Беҙ Аллаһ тан ҡ урҡ ып, гө наһ эшлә ү ҙ ә н тыйылғ андарҙ ы ҡ отҡ арырбыҙ. Ғ ә ҙ елһ еҙ залимдарҙ ы теҙ лә нгә н килеш шунда ҡ алдырырбыҙ. (73) Аяттарыбыҙ ҙ ы уҡ ығ анда инҡ арсылар иманлыларғ а ә йтә ине: — Ике халыҡ тың (кә ферҙ ә р менә н мосолмандарҙ ың ) ҡ айһ ыһ ының (тотҡ ан урыны) яҡ шыраҡ, ҡ айһ ыһ ының йә мғ ийә те кө слө рә к? — тип ә йтә лә р ине. 74. Уларҙ ан ә ү ү ә л дә тө ҙ ө лө ш һ ә м кү ренеш яғ ынан да яҡ шы йә шә гә н (кә ферҙ ә р)ҙ еБеҙ кү п һ ә лә к иттек. (Шул турала ла ә йт һ ин уларғ а. ) 75. Ә йт: — Юлдан яҙ ғ андарғ а ла мә рхә мә тле Аллаһ ғ ү мер мө ҙ ҙ ә те бирер. Ниһ айә т, ү ҙ ҙ ә ренә вә ғ ә ҙ ә ителгә н яза килгә с йә ки Ҡ иә мә тте кү ргә с, кемдең малы ә ҙ, кемдең йә шә ү шарттары насар, кемдең ғ ә скә ре зә ғ иф икә нлеген аң ларҙ ар, — тип. 76. Аллаһ тура юлда йө ргә ндә рҙ ең һ идә йә тен арттырыр. Ө ҙ лө кһ ө ҙ ҡ ылынғ ан изгелекле эштә р Раббы ҡ аршыһ ында алынасаҡ ә жер булараҡ та, тә ҡ дирҙ ең һ уң ғ ы нә тижә һ е булараҡ та хә йерле. 77. (Рә сү лем) аяттарыбыҙ ҙ ы инҡ ар итеп тә: — Минең малым һ ә м балаларым, һ ис шикһ еҙ, кү п буласаҡ, — тигә н ә ҙ ә мде кү ргә нең бармы? (78) Ул (Аллаһ янындағ ы) йә шерен серҙ ә рҙ е белеү семе ә ллә? Бә лки, ул (Ә хирә ттә малдарын, балаларын ҡ айтарып алырғ а тип) Аллаһ менә н килешеү тө ҙ ө гә ндер? (79) Ҡ ә тғ и ә йтә беҙ — юҡ. Уның һ ү ҙ ҙ ә ре яҙ ылып барасаҡ. Уның ғ азаптарын арттырғ андан-арттыра барасаҡ быҙ. (80) Ул ә йткә ндә ргә (малына, балаларына) вә риҫ Беҙ булырбыҙ. Ул ү ҙ е лә яныбыҙ ғ а япа-яң ғ ыҙ (яланғ ас) килер. (81) Улар ү ҙ ҙ ә ренә бер абруй һ ә м (яҡ лаусы) ҡ еү ә т булһ ын тип, Аллаһ тан башҡ аны тә ң ре иттелә р. (82) Юҡ! Улай барып сыҡ маҫ. Улар табынғ ан нә мә лә р уларҙ ың ялбарыуҙ арын ҡ абул итмә ҫ һ ә м уларғ а дошман буласаҡ. (83) (Рә сү лем) кү рмә йһ ең ме ни, Беҙ, кә ферҙ ә рҙ е вә сү ә сә гә һ алып, юлдан яҙ ҙ ырһ ындар тип, шайтандарҙ ы кү ндерҙ ек. 84. Шулай булғ ас, һ ин (уларҙ ың һ ә лә к булыуын) ашыҡ тырма. Беҙ уларҙ ың йә шә йһ е кө ндә рен (ҡ ылмыштарын) бә йнә -бә йнә һ анап барабыҙ. (85) Саф мосолмандарҙ ы мә рхә мә тле Аллаһ ҡ аршыһ ына йыйғ ан Кө ндө, (86) гө наһ лыларҙ ы туплауғ а ҡ ыуыла торғ ан, хайуан кө тө ү е шикелле, йә һ ә ннә мгә ҡ ыуғ анда, (87 ) рә химле Аллаһ менә н вә ғ ә ҙ ә лә шкә ндә рҙ ә н башҡ аларҙ ың ярлыҡ аусыһ ы булмаҫ. (88) Улар: — Аллаһ бала атаһ ы булды, — тине. (89) Ә лбиттә, һ еҙ (кә ферҙ ә р) яман һ ү ҙ ә йттегеҙ. (90) Уны ишетеп, кү ктә р саҡ емерелеп тө шмә не. Ер ярыла, тауҙ ар ҡ убарылып, ишелә яҙ ҙ ы. (91) Раббығ а бала һ ылтағ анғ а кү рә. (92) Гә рсә, Аллаһ тың бала атаһ ы булырғ а ихтыяжы юҡ. 93. Кү ктә рҙ ә ге һ ә м Ерҙ ә булғ ан һ ә р кем ҡ ол һ ү рә тендә Аллаһ янына килер. (94) Ул уларҙ ың барыһ ын да ҡ амап ала һ ә м уларҙ ың һ унын (нимә ҡ ылғ андарын) белеп тора. (95) Уларҙ ың һ ә р береһ е Ҡ иә мә т кө нө ндә Уның янына япа-яң ғ ыҙ ғ ына килә сә к. (96) Иман килтереп, изгелектә р ҡ ылғ андарҙ ың кү ң елендә мә рхә мә тле Аллаһ (бер-береһ ен) яратыу хисе уятасаҡ. (97) Аллаһ ҡ аршыһ ында гө наһ эшлә ү ҙ ә н ҡ урҡ ҡ андарҙ ан һ ө йө нсө алһ ын тип, гө наһ лыларҙ ы киҫ ә тһ ен тип, Беҙ Ҡ ө ръә нде ең ел аң лашылырлыҡ итеп, һ инең телең ә яйлаштырҙ ыҡ. (98) Беҙ уларҙ ан элек йә шә гә н кү пме халыҡ тарҙ ы һ ә лә к иттек. Уларҙ ың берә йһ ен һ ин һ иҙ ҙ ең ме (иҫ ә ндә рен кү рҙ ең ме? ) йә ки, һ ис юғ ында, уларҙ ың бышылдағ андарын ишеттең ме (һ ә лә к булғ андарҙ ың ауазы юҡ )? 20 - Та-һ а (Та-һ а) сү рә һ е
|
|||
|