12 — Йосыф (Йософ) сүрәһе

(һ уд сү рә һ е 123 аяттан тора. Мә ккә лә ингә н. Бер ө лө шө Мә ҙ инә лә ингә н, тип фаразлана. )

Бисмиллә һ ир-рахмә ә нир-рахиим.

1. Ә лиф. Лә м. Ра. Был шундай бер Китаптыр, уның аяттары иң ҡ ә тғ и дә лилдә р менә н раҫ ланғ ан, ап-асыҡ аң латылғ ан, (ул Китап) хө кө м эйә һ е, бар нә мә не белеп тороусы тарафынан камил рә ү ештә тә ртиплә нгә н.

2. Ә йт:

— Аллаһ тан башҡ а затҡ а табынмаһ ындар, тип индерелде. Шик юҡ, мин Уның тарафынан ебә релгә н бер киҫ ә теү се һ ә м һ ө йө нсө алыусы кеше. (3) Һ ә м Аллаһ тан ярлыҡ ау һ орағ ыҙ, тә ү бә итегеҙ, тип индерелде. (Ә гә р ошо ә мерҙ ә рҙ е еренә еткереп ү тә һ ә геҙ ) Аллаһ һ еҙ ҙ е тә ғ ә йенлә нгә н бер ваҡ ытҡ а саҡ лы муллыҡ та йә шә тер, артығ ы менә н изгелек ҡ ылғ ан һ ә р кемгә артығ ы менә н изгелек бирер. Ә гә р ҙ ә йө ҙ сө йө рһ ә геҙ, Ҡ иә мә т кө нө ндә башығ ыҙ ғ а яза килер тип ҡ урҡ ам, — тип ә йт.

4. Һ еҙ бары тик Аллаһ хозурына ҡ айтасаҡ һ ығ ыҙ. Ул бө тә нә мә гә ҡ ө ҙ рә тле.

5. Аң булығ ыҙ, улар (мө шриктә р) кү ң елдә рендә булғ ан дошманлыҡ ты йә шерер ө сө н нимә лә р генә ҡ ыланмайҙ ар. Аң булығ ыҙ, улар ҡ ат-ҡ ат кейемдә ргә уранып, йә шерергә тырышҡ ан нә мә лә рен дә, кү ҙ алдына ҡ ылғ андарын да Аллаһ ү тә кү реп тора. Хаҡ тыр, ул кү ң елгә йә шеренгә ндә рҙ е лә белеп тороусы.

6. Ер йө ҙ ө ндә йә шә ү се һ ә р йә н эйә һ енең ризығ ы бары тик Аллаһ ихтыярында. Аллаһ ул йә н эйә лә ренең торғ ан урынын да, һ уң ынан ҡ айҙ а урынлаштырыласағ ын да белә. Быларҙ ың барыһ ы тураһ ында ла Китапта ап-асыҡ яҙ ылғ ан.

7. Уның тә хете идараһ ы һ ыу ө ҫ тө ндә ине. Яҡ шы эштә р башҡ арғ анығ ыҙ ҙ ы һ ынар ө сө н Ул кү ктә рҙ е, Ерҙ е алты кө ндә яралтты.

Ә гә р һ ин:

— Ү лемдә н һ уң яң ынан терелә сә кһ егеҙ, — тип ә йтһ ә ң, кә ферҙ ә р, һ ис шикһ еҙ:

- Был кү ҙ буяуҙ ан (сихырҙ ан) башҡ а нә мә тү гел, — тип ә йтә сә ктә р.

(« Уның тә хете һ ыу ө ҫ тө ндә ине » һ ө йлә ме тураһ ында бә хә стә р кү п. Хә сә н Басри Чантай яҙ ыуына кү рә, мә шһ ү р тә фсирселә рҙ ә н Бә йзаү и был фекерҙ е кире ҡ ағ а. Кү к менә н Ер яралтылғ анғ а саҡ лы ғ алә мдә Ғ ә реш һ ә м һ ыу ғ ына була. «Ғ ә рше кө рси” ҙ ең һ ү ҙ лек мә ғ ә нә һ е — туғ ыҙ ынсы ҡ ат кү ктә урынлашҡ ан тә хет. Ә ммә ҡ айһ ы берә ү ҙ ә р уны Бө тө н Ғ алә м йә ки уның менә н идара итеү тип аң лата.

« Ғ ә реш: ғ алә мдә ге бө тө н есемдә рҙ е солғ ап алғ ан һ ә м беҙ кү ҙ алдына килтерә алмағ ан нә мә лер. Тә фсирселә рҙ ең был аятҡ а ҡ ағ ылышлы аң латмаларына кү рә, Аллаһ ы Тә ғ ә лә башта Ғ ә реште, унан һ уң һ ыуҙ ы, унан һ уң кү ктә рҙ е һ ә м Ерҙ е яралтҡ ан».

Садретдин Ғ ү мү ш тә фсиренә н. )

8. Ә гә р ҙ ә Беҙ уларғ а бирелә сә к язаны һ анаулы кө ндә ргә кисектереп торһ аҡ, һ ис шикһ еҙ: — Был кисектереү ҙ ең сә бә бе нимә? (Ни ө сө н ғ азапты бө гө н ү к бирмә й? ) — тип һ ораясаҡ тар. Аң булығ ыҙ, ул яза килгә с, улар ө ҫ тө нә н яза алынмаҫ. Улар кө лкө гә һ анап килгә н ул ғ азаптар ү ҙ ҙ ә рен ү к уратып аласаҡ.

9. Кешегә рә хим-рә хмә ттә р биреп тә һ уң ынан ул рә хим-рә хмә ттә ребеҙ ҙ е унан алһ аҡ, ҡ арағ ыҙ, ул кеше тамам ө мө тһ ө ҙ лө ккә тө шә һ ә м шө кө рһ ө ҙ була.

10. Башына тө шкә н бә лә нә н һ уң уғ а ниғ мә ттә р бирһ ә к, ә лбиттә, ул:

— Яманлыҡ тар минә н китте, — тип ә йтер.

Ул саҡ та кеше (мө шкө л хә лен онотоп) ҡ ыуаныр һ ә м танауын сө йө р (маһ айыр). (11) Ауырлыҡ тарғ а сыҙ ап, сабыр итеп, изгелек ҡ ылғ андар улай тү гел. Улар ө сө н ярлыҡ ау һ ә м ә жерҙ ә р булыр.

12. (Мө шриктә р):

— Ул (Аллаһ ың ) Кү ктә н беҙ гә хазина яуҙ ырһ ын ине йә ки берә й фә рештә һ ен тө шө рһ ө н, — тип ә йткә с, бә лки һ ин аяттарыбыҙ ҙ ың ҡ айһ ы берҙ ә рен уларғ а аң латыуҙ ан баш тартырһ ың һ ә м шуның арҡ аһ ында йә нең ҡ ыҫ ылыр. Аң бул, һ ин бары тик киҫ ә теү се генә. Аллаһ ҡ ына бө тө н нә мә нең хужаһ ы.

13. — Уны (Ҡ ө ръә нде) ә ллә ү ҙ ең дә н сығ арып яҙ ҙ ың мы? — тип һ орарҙ ар мө шриктә р.

Һ ин ә йт:

— Ә йҙ ә геҙ, һ еҙ ҙ ә шуның кеү ек, һ ис юғ ында ун сү рә сығ арып, яҙ ып ҡ арағ ыҙ. Аллаһ тан башҡ а табынғ андарығ ыҙ ҙ ы ла саҡ ырығ ыҙ, (ул уйҙ ырма Илаһ тарығ ыҙ ҙ а берә й сү рә яҙ ып ҡ араһ ын) ә гә р ҙ ә һ еҙ ҙ ең һ ү ҙ егеҙ дө рө ҫ кә сыҡ һ а, — тип.

14. Ә гә р ҙ ә шунан һ уң улар (мө шриктә р һ ә м һ ындар-боттар яуап бирмә һ ә ) был эште (аят яҙ ыуҙ ы) башҡ ара алмаһ алар, хаҡ тыр, ул (Ҡ ө ръә н) Аллаһ тың ғ илеме менә н индерелгә н булып ҡ ала. Ысынлап та, Аллаһ тан башҡ а тә ң ре юҡ. Инде шунан һ уң да һ еҙ мосолман булмаҫ һ ығ ыҙ мы икә н?

15. Фани донъяла муллыҡ эсендә йә шә ргә телә гә ндә ргә, башҡ арғ ан эштә ренең гү зә л ә жере булараҡ, мул итеп тү лә рбеҙ, улар һ ис бер зыян кү рмә ҫ.

16. Бына шулар инде Ә хирә ттә уттан башҡ а нә мә алмаясаҡ кешелә р. Уларҙ ың ҡ ылғ аны ла файҙ аһ ыҙ эш ине. Фани донъяла ҡ ылғ андары юҡ ҡ а сыҡ ты.

17. Аллаһ тан аяттар ҡ абул итеп, арттарынан шаһ ит килһ ә, ә гә р алдарында яҡ шы юлғ а ө ндә ү се, рә хмә тле Мусағ а бирелгә н Китап ятһ а, улар иман килтерерҙ ә р. Уны танымағ ан һ ә р тө рлө тө ркө мдә ргә алдан вә ғ ә ҙ ә ителгә н тамуҡ буласаҡ. Һ ин дә был мә сьә лә лә икелә неп ҡ алма. Сө нки, хаҡ тыр, быларҙ ың барыһ ы ла Раббың дандыр. Лә кин кешелә рҙ ең (мө шриктә рҙ ең ) кү беһ е иман килтермә й.

18. Аллаһ ҡ а ҡ аршы ялғ андар уйлап сығ арғ андан да яманыраҡ кем бар? Улар Аллаһ хө кө мө нә китерелә сә к, шаһ иттар ҙ а:

— Бына былар Раббығ а ҡ аршы ялғ ан һ ө йлә ү селә р, — тип ә йтә сә к.

Аң булығ ыҙ, Аллаһ тың лә ғ нә те залимдар башына буласаҡ.

19. Улар шундай (залимдар, кешелә рҙ е) Аллаһ юлынан яҙ ҙ ырырғ а, уны (тура юлды) кә кре итеп кү рһ ә тергә телә йҙ ә р. Ә хирә тте инҡ ар итеү селә р ҙ ә шулар булыр.

20. Улар Ер йө ҙ ө ндә (Аллаһ ты) кө с-ҡ еү ә тһ еҙ хә лдә ҡ алдырырлыҡ ҡ ө ҙ рә ткә эйә тү гел. Ү ҙ ҙ ә рен Аллаһ тан (язаһ ынан) ҡ отҡ ара алырлык бер генә ярҙ амсылары ла юҡ. Уларғ а ҡ ат-ҡ ат яза бирелә сә к. Улар Хә ҡ иҡ ә тте ишетмә мешкә, кү рмә мешкә һ алышалар. (21) Улар ү ҙ ҙ ә ренә ү ҙ ҙ ә ре зыян эшлә не. Уйлап сығ арғ андары (боттары) ла, ү ҙ ҙ ә ренә н ҡ асып китеп, юҡ ҡ а сыҡ ты. (22) Шик юҡ, Ә хирә ттә иң кү п зыян кү реү селә р ҙ ә шулар булыр.

23. Иман килтереп, изгелекле эштә р эшлә гә н кешелә р, Аллаһ ҡ а буйһ оноп, итә ғ ә т иткә ндә р йә ннә т ә һ елдә ре булып, шунда мә ң гегә ҡ аласаҡ.

24. Был ике халыҡ тың (кә ферҙ ә р менә н мосолмандарҙ ың ) хә ле һ уҡ ыр менә н кү ҙ ле, һ аң ғ ырау менә н ишетеү се кешенеке кеү ек. Улар бер-береһ енә тиң булырмы? Ә ле һ аман ғ ибрә т алмайһ ығ ыҙ мы ни?

25. Бына Беҙ Нухты ү ҙ халҡ ына пә йғ ә мбә р итеп кү ндергә н инек. (Ул ә йтте).

— Ә лбиттә, мин Аллаһ тың ғ азабы тураһ ында һ еҙ ҙ е киҫ ә теү се кеше. (26) Аллаһ тан башҡ ағ а ғ ийбә ҙ ә т ҡ ылмағ ыҙ. Хаҡ тыр, мин һ еҙ ҙ ең ө ҫ тө гө ҙ гә хә тә р яза килер, тип ҡ урҡ ам, — тине. (27) (Нух) ҡ ә ү еменең иманһ ыҙ етә кселә ре ә йтте:

— Һ ин дә беҙ ҙ ең кеү ек ү к бер кеше. Һ инең арттан бары тик ү ҙ башы булмағ ан тү бә н ҡ атлам кешелә ре генә эйә ргә нен кү рә беҙ. Беҙ ҙ ә н ө ҫ тө н һ ис бер ө ҫ тө нлө к һ индә юҡ. Кү реп торабыҙ, һ еҙ ҙ ең барығ ыҙ ҙ а ялғ ансы. (28) (Нух) ә йтте:

— Ә й, ҡ ә рҙ ә штә рем, ә гә р Раббым тарафынан миң ә ебә релгә н асыҡ иҫ батҡ а эйә булһ ам, һ ә м Ул миң ә ү ҙ ҡ атынан бер рә хмә т индергә н булһ а, һ еҙ ҙ ә н йә шереп тотолғ ан булһ а, бың а нимә ә йтерһ егеҙ? Һ еҙ уны ҡ абул итергә телә мә һ ә геҙ, беҙ уны һ еҙ гә ирекһ еҙ лә п таҡ маясаҡ быҙ. (29) Ә й, халҡ ым, Аллаһ тың ә мерҙ ә рен һ еҙ гә еткергә нем ө сө н мин һ еҙ ҙ ә н һ ис бер мал (тү лә ү ) һ орамайым. Миң ә тейешле ә жер бары тик Аллаһ ихтыярында ғ ына. Мин иман килтергә ндә рҙ е янымдан ҡ ыумаясаҡ мын. Улар Аллаһ менә н ҡ ауышасаҡ. Фә ҡ ә т мин һ езҙ ҙ е билдә һ еҙ лек эсендә аҙ ашҡ ан бер халыҡ булараҡ кү рә м.

30.. .. Ә й, халҡ ым, уларҙ ы ҡ ыуһ ам, мине Аллаһ тан (уның язаһ ынан) кем килеп ҡ отҡ арыр? Шуны ла аң ламайһ ығ ыҙ мы ни һ уң һ еҙ? (31) Мин һ еҙ гә:

— Аллаһ тың бө тө н хазинаһ ы минең ҡ улда, тип ә йтмә нем. Лә кин мин йә шерен нә мә лә рҙ е лә белмә йем. «Мин - фә рештә », -тип тә ә йтмә йем. Һ еҙ нә фрә т менә н ҡ араусыларғ а ла мин: «Аллаһ уларғ а бер ҡ асан да изгелек ҡ ыласаҡ тү гел», - тип ә йтә алмайым. Уларҙ ың кү ң елендә нимә лә р барын бары тик Аллаһ ҡ ына белә. Иман килтергә н (фә ҡ ирҙ ә рҙ е) янымдан ҡ ыуғ ан хә лдә мин дә залимғ а ә ү ерелә сә кмен, — тине. (32) Тегелә р ә йтте:

— Ә й, Нух, һ ин беҙ ҙ ең менә н оҙ аҡ һ ү ҙ кө рә штерҙ ең, ғ ауғ аны арттырҙ ың ғ ына. Ә гә р ҙ ә һ ин дө рө ҫ һ ү ҙ һ ө йлә й торғ ан булһ аң, беҙ ҙ е ҡ урҡ ыта торғ ан язаны хә ҙ ер ү к килтер, - тинелә р. (33) (Нух) ә йтте.

— Уны бары тик Аллаһ ҡ ына килтерә ала (яза биреү бары тик Аллаһ ихтыярында ғ ына). Һ ә м һ еҙ Аллаһ ты кө с-ҡ еү ә тһ еҙ итә алмаясаҡ һ ығ ыҙ (һ еҙ хаҡ лы булып, Аллаһ ты кө сһ ө ҙ хә лдә, кө лкө гә ҡ алдыра алмаясаҡ һ ығ ыҙ ). (34) Ә гә р Аллаһ һ еҙ ҙ е аҙ аштырырғ а телә һ ә, мин һ еҙ ҙ е ни ҡ ә ҙ ә р генә ө гө тлә һ ә м дә, һ еҙ гә файҙ а булмаҫ (иманга килмә йә сә кһ егеҙ ). Ул һ еҙ ҙ ең Раббығ ыҙ. Һ ә м, ниһ айә т, һ еҙ Уның янына килтерелә сә кһ егеҙ. (35) (Улар –мө шриктә р):

— Ул (Мө хә ммә д) быны (Ҡ ө ръә нде) ү ҙ е уйлап сығ арғ ан, — тип ә йтерҙ ә р.

(Эй, Мө хә ммә д) ә йт:

- Ә гә р ҙ ә мин уны ү ҙ ем уйлап сығ арғ ан булһ ам, гө наһ ы ү ҙ емә булыр. Лә кин мин һ еҙ ҡ ылғ ан гө наһ тан йыраҡ торасаҡ мын, — тип. (36) Нухҡ а уахи ителде:

—Халҡ ың эсенә н иман килтергә ндә рҙ ә н башҡ аһ ы иман килтермә йә сә к. Шулай булғ ас, улар ҡ ылғ ан (гө наһ тар) ө сө н борсолма. (37) Мин кү реп торғ анда, ә меребеҙ килгә с, кә мә эшлә һ ә м кә фер иткә ндә р тураһ ында минең менә н бер һ ү ҙ ҙ ә һ ө йлә шмә (йә ғ ни, улар ө сө н ғ ә фү һ орама, доғ а ҡ ылма). Улар, һ ис шикһ еҙ, батып ү лә сә к. (38) Нух кә мә яһ ай башлағ ас, халыҡ тың бай етә кселә ре уның янынан ү теп-һ ү теп йө рө гә ндә мыҫ ҡ ыллы һ ү ҙ ҙ ә р ә йтеп уҙ алар ине. Ул (уларғ а) ә йтте:

— Ә гә р ҙ ә беҙ ҙ ә н кө лә һ егеҙ икә н, шуны яҡ шы белеп тороғ оҙ, һ еҙ беҙ ҙ ә н кө лгә н кеү ек, килер ваҡ ыт, беҙ ҙ ә һ еҙ ҙ ә н кө лө рбө ҙ. (39) Хурлыҡ лы язаның кем ө ҫ тө нә килә сә ге һ ә м бө тмә ҫ -тө кә нмә ҫ ғ азаптың кем башына тө шә сә ген оҙ аҡ ламай кү рербеҙ, - тине. (40) Ниһ айә т, ә меребеҙ ҙ ә н һ уң һ ыу ҡ айнап таша башлағ ас, Нухҡ а ә йттек:

— Исемдә ре телгә алынғ андарҙ ан тыш (кә ферҙ ә рҙ ә н, бер ҡ атының дан, бер улың дан башҡ а йә н эйә лә ренең ) һ ә р берһ енә н берә й пар, ғ аилә ң де һ ә м иман килтергә ндә рҙ е кә мә ң ә ал.

Ә ммә уның менә н бергә бик ә ҙ кеше иман килтергә н ине.

(«Т. Кочигитта: мейес ҡ айнай башлағ ас. X. Ҡ араманда: һ ыуҙ ар ҡ айнап, кү бә йә башлағ ас. X. Чантайҙ а: мейес ҡ айнағ ан заман. И. Крачковскийҙ а: закипела печь. Ш. Но ғ маниҙ а: ерҙ ә н һ ыу ҡ айнап сығ а башлағ ас, тип бирелә. Лә кин ғ асырыбыҙ ҙ ың ғ алимдарынан Хә мди Языр иһ ә, хә ҙ рә ти Нух кә мә һ енең елкә нле булмайынса, пар машинаһ ында йө рө гә нлеге тураһ ында фараз ҡ ыла. Йә ғ ни, пар ҡ аҙ анының ҡ айнай башлауына ишара итә. Мә улә нә М. Алидә иһ ә: ү ҙ ә ндә н урғ ылып һ ыу ағ а башлағ ас, тип ә йтелгә н».

Садретдин Ғ ү мү ш тә фсиренә н. )

41. (Нух) ә йтте:

— Кә мә гә менегеҙ. Уның йө ҙ ө п китеү е лә, туҡ тауы ла Аллаһ исеме менә н башҡ арыла. Шик юҡ, Раббым ярлыҡ аусы, ғ ә фү итеү селер, — тине. (42) Кә мә уларҙ ы алып тау кеү ек тулҡ ындар араһ ында йө ҙ ә ине. Нух кә мә нә н йыраҡ та ҡ алғ ан улына:

— Балаҡ айым, һ ин дә беҙ ҙ ең менә н бергә кә мә гә ултыр, кә ферҙ ә р менә н бергә булма, — тип ҡ ысҡ ырҙ ы.

43. (Ярҙ а ҡ алғ ан) улы:

— Мин һ ыу етмә ҫ лек тау тү бә һ енә менеп ҡ отоласаҡ мын, - тине. (Нух):

— Бө гө н Аллаһ тың ә меренә н мә рхә мә тле Аллаһ тан башҡ а берә ү ҙ ә ҡ отҡ ара алмаясаҡ, — тине. Шул саҡ улар араһ ына тулҡ ын бә реп керҙ е һ ә м шулай итеп, (Нухтың улы) батып ү лде. (44) Һ ә м ә йтелде (Аллаһ тарафынан):

— Ә й, Ер, һ ыуың ды йот. Ә й, Кү к, һ ыуың ды туҡ тат, — тип ә йтелде. Һ ыу кә мей башланы. Эш тамам булды. Кә мә лә Джү ди тауына килеп һ ыйынды Һ ә м:

— Тонсоҡ һ он шул залимдарҙ ың тоҡ омо, — тип ә йтелде. (45) Раббыһ ына доғ а итеп, Нух ә йтте:

— Йә, Раббым, шө бһ ә һ еҙ, улым да минең тоҡ омом ине бит. Һ инең вә ғ ә ҙ ә ң иһ ә, ә лбиттә, хаҡ тыр. Һ ин хаҡ имдар хаҡ имы, —тине. (46) Аллаһ ә йтте:

— Ә й, Нух, ул асылында һ инең тоҡ омоң тү гел ине. Сө нки ул — яманлыҡ ҡ ылғ ан кеше. Шулай булғ ас, белмә гә нең тураһ ында Миннә н ү тенмә. Джә һ иллә рҙ ә н (наҙ анлығ ы арҡ аһ ында гө наһ ҡ ылыусы) булмаһ ын, тип киҫ ә тә м Мин һ ине. (47) Нух ә йтте:

— Йә, Раббым, килә сә ктә белмә гә нем тураһ ында ялбармаҫ ө сө н, Һ иң ә һ ыйынам. Мине ярлыҡ амаһ аң, ғ ә фү итмә һ ә ң, мин зыян кү реү селә рҙ ә н һ аналырмын. (48) (Аллаһ ) ә йтте:

— Ә й, Нух, һ иң ә һ ә м һ инең менә н бергә булғ ан халҡ ың а Беҙ ҙ ә н сә лә м, бә рә кә ттә р менә н (кә мә нә н) тө шө гө ҙ. Уларҙ ы Беҙ донъяла рә хә т йә шә тә сә кбеҙ. Һ уң ынан Беҙ ҙ ә н хә тә р яза аласаҡ халыҡ тар ҙ а буласаҡ.

49. (Мө хә ммә д) һ иң ә индерелгә н йә шерен хә бә рҙ ә р ошо булыр. Бынан алда был хә бә рҙ ә рҙ е һ ин дә, халкың да белмә й ине. Шуғ а кү рә, һ ин сабыр ит. Сө нки һ уң ғ ы нә тижә (ә жер, сабыр итеп, ҡ ыйынлыҡ тарғ а сыҙ ап, гө наһ ҡ ылыуҙ ан) һ аҡ ланғ андарҙ ыҡ ы булыр.

50. Ғ ә д ҡ ә ү еменә лә һ удты кү ндерҙ ек. Ә йт:

— Ә й, ҡ ә ү емем, Аллаһ ҡ а буйһ оноғ оҙ. Уннан башҡ а (Илаһ и ҡ ө ҙ рә ткә эйә һ ә м) тә ң ре булырҙ ай һ ис бер кем юҡ. Башҡ аһ ын һ еҙ бары тик уйлап ҡ ына сығ арҙ ығ ыҙ, — тип. (51)

— Ә й, ҡ ә ү емем, мин һ еҙ ҙ ә н тү лә ү ө мө т итмә йем. Минең ә жерем бары тик мине яралтҡ ан (Аллаһ ) ихтыярында ғ ына. Ә ле һ аман шул турала уйлап ҡ арағ анығ ыҙ булманымы ни? — тип ә йт. (52)

— Ә й, ҡ ә ү емем, Раббығ ыҙ ҙ ан ярлыҡ ау телә геҙ. Һ уң ынан тә ү бә гә килегеҙ. Ө ҫ тө гө ҙ гә мул ямғ ырҙ ар яуҙ ырһ ын һ ә м ҡ еү ә тегеҙ гә ҡ еү ә т ө ҫ тә һ ен. Гө наһ ҡ ылып (Аллаһ тан) йө ҙ сө йө рмә геҙ, — тип ә йт. (53) Улар ә йтте:

— Ә й, һ уд, һ ин беҙ гә асыҡ бер мө ғ жизә кү рһ ә тмә нең, һ инең һ ү ҙ ең ә ҡ арап, беҙ ҙ ә тә ң релә ребеҙ ҙ е ташламаясаҡ быҙ, һ ә м беҙ һ иң ә ышанып, иман килтерә сә к тү гелбеҙ, —тинелә р. (54) - Беҙ: тә ң релә ребеҙ ҙ ең берә йһ е һ иң ә зыян-зә хмә т һ алғ андыр, — тип кенә ә йтә алабыҙ. (Йә ғ ни шул зә хмә ттә н һ уң һ ин аҡ ылдан яҙ ғ анһ ың дыр, юҡ ты һ ө йлә п йө рө йһ ең. ) (Һ уд) ә йтте:

— Мин Аллаһ ты шаһ ит итә м. Һ еҙ ҙ ә шаһ ит булығ ыҙ, мин һ еҙ Аллаһ ҡ а тиң кү реп табынғ андарҙ ан йыраҡ торам, — тине. (55) — Унан башҡ а (табынғ ан һ ындарығ ыҙ ) менә н бергә барығ ыҙ ҙ а миң ә ҡ аршы, тын алырғ а ла ирек бирмә ҫ тә й, мә кер ҡ ороғ оҙ. (56) Ысындан да мин, Раббым, һ еҙ ҙ ең Тә ң регеҙ булғ ан Аллаһ ҡ а һ ыйындым, Ул мө гө ҙ ө нә н, ялынан тотмағ ан бер генә януар ҙ а донъяла юҡ. (Ул башҡ ара алмағ ан, уның ҡ ө ҙ рә те етмә гә н нә мә юҡ. ) Шө бһ ә һ еҙ, Аллаһ ым минең тура юлдың хужаһ ылыр. (57) Ә гә р йө ҙ сө йө рһ ә геҙ (уныһ ы һ еҙ ҙ ең эш, телә һ ә геҙ нимә эшлә геҙ, ә ммә ү ҙ емә тигә н бурысты мин ү тә нем) кү ндерелгә н хә бә рҙ е мин һ еҙ гә белдерҙ ем. Раббым (ихтыяр итһ ә ) һ еҙ ҙ ең урынғ а башҡ а бер халыҡ ты килтерер, лә кин һ еҙ Уғ а бер ниндә й ҙ ә яманлыҡ ҡ ыла алмаҫ һ ығ ыҙ. Хаҡ тыр, Раббым һ ә р нә мә не кү ҙ ә теп тороусылыр.

58. Беҙ ҙ ә н ә мер килгә с, Һ удты һ ә м уның менә н бергә иман килтергә ндә рҙ е рә хмә тебеҙ менә н ҡ отҡ арҙ ыҡ, уларҙ ы ауыр язанан алып ҡ алдыҡ.

59. Бына Ғ ә д ҡ ә ү еме шул булыр. Раббының аяттарын инҡ ар иттелә р. Уның пә йғ ә мбә рҙ ә ренә буйһ онманылар һ ә м һ ә р йә берлә ү сенең ә меренә буйһ ондолар. (60) Улар һ ә м был донъяла, һ ә м дә Ҡ иә мә т кө нө ндә лә ғ нә ткә хө кө м ителде. Аң булығ ыҙ, Ғ ә д халҡ ы Раббыны инҡ ар итте. Унан һ уң тағ ын белеп тороғ оҙ, һ удтың халҡ ы Аллаһ тың рә хмә тенә н йыраҡ ҡ а (һ ә лә кә ткә ) ҡ ыуылды.

61. Сә муд ҡ ә ү еменә лә ү ҙ ҡ ә рҙ ә штә ре Салихты кү ндерҙ ек. Ә йтте:

— Ә й, халҡ ым, Аллаһ ҡ а ғ ийбә ҙ ә т ҡ ылығ ыҙ. Һ еҙ ҙ ең ө сө н унан башҡ а (Илаһ и ҡ ө ҙ рә ткә эйә һ ә м) тә ң ре булырҙ ай һ ис бер кем юҡ. Ул һ еҙ ҙ е ерҙ ә н (тупраҡ тан) яралтты. Ул һ езҙ ҙ е шунда йә шә тте. Шуғ а кү рә, һ еҙ унан ярлыҡ ау һ орағ ыҙ. Унан һ уң тә ү бә итегеҙ. Раббым (доғ а уҡ ығ ан) кешелә ренә яҡ ындыр, (доғ аларығ ыҙ ҙ ы) ҡ абул итеп яуап ҡ айтарыусылыр.

(62) Ә йттелә р:

— Ә й, Салих, һ ин беҙ ҙ ең арала йә шә гә ндә ө мө тлө генә егет инең. (Хә ҙ ер) бабаларыбыҙ табынғ андарғ а табынырғ а ҡ амасаулайһ ың. Дө рө ҫ ө н генә ә йткә ндә, беҙ һ ин ғ ибә ҙ ә т ҡ ылырғ а саҡ ырғ ан ул заттан ныҡ шиклә нә беҙ, — тинелә р.

(63) (Салих) ә йтте:

— Ә й, халҡ ым, ә гә р мин Раббымдан (бирелгә н) ап-асыҡ аяттар эйә һ е булһ ам һ ә м Ул миң ә рә хмә тле булып (пә йғ ә мбә рлек) биргә н булһ а, бығ а нимә ә йтерһ егеҙ? Ә гә р ҙ ә мин Уғ а буйһ онмаһ ам, Аллаһ тан (уның язаһ ынан) кем мине ҡ отҡ арып ҡ алыр? Ул ваҡ ытта һ еҙ ҙ ә миң ә зыян эшлә ү ҙ ә н ары бер нимә лә ҡ ыла алмағ ан булыр инегеҙ. (64) Ә й, ҡ ә ү емем, бына һ еҙ гә Аллаһ тың мө ғ жизә һ е булараҡ дө йә кү рһ ә тә м. Уны иреккә ебә регеҙ, Аллаһ тың ерендә ул ашаһ ын-эсһ ен. Уғ а яманлыҡ ҡ ылмағ ыҙ. (Юҡ һ а) һ уң ынан һ еҙ ҙ е оҙ аҡ ламаҫ тан бер ғ азап тотасаҡ.

65. Салихты тың ламанылар, дө йә не (балтырҙ арын киҫ еп) ү лтерҙ елә р. Салих ә йтте:

— Ө йө гө ҙ ҙ ә ө с кө н (байрам яһ ап) тороғ оҙ, (һ уң ынан һ ә лә к буласаҡ һ ығ ыҙ ), — тине. Был киҫ ә теү һ ис тә буш һ ү ҙ тү гел ине. (66) Ә мерем менә н Салихты һ ә м уның менә н бергә иман килтергә ндә рҙ е, Беҙ ҙ ең рә хмә тебеҙ булараҡ, (язанан) һ ә м мә схә рә нә н ҡ отҡ арҙ ыҡ. Шө бһ ә һ еҙ, Раббың ҡ еү ә тлеҙ ер, ең еү селер. (67) Золом итеү селә рҙ е лә ҡ урҡ ыныс тауыш (ғ арасат гө рө лтө һ ө ) тотто һ ә м йорттарында (йә нһ еҙ ) йө ҙ тү бә н ҡ апланғ ан килеш ҡ алдылар. (68) Ә йтерһ ең дә, улар шунда йә шә мә гә н дә кеү ек. Аң булығ ыҙ, Сә муд ҡ ә ү еме, ысындан да, Раббыны инҡ ар итте. Йә нә белеп тороғ оҙ, Сә муд халҡ ы (Аллаһ тың рә хмә тенә н) мә хрү м ҡ алды.

69. Ниһ айә т, илселә ребеҙ (фә рештә лә р) Ибраһ имғ а һ ө йө нсө килтерҙ елә р:

— Сә лә м һ иң ә, — тинелә р.

Ул да:

— Һ еҙ гә лә сә лә м, — тине лә тиҙ генә табынғ а ҡ ыҙ ҙ ырылғ ан быҙ ау ите алып килде. (70) Уларҙ ың ризыҡ ҡ а һ уҙ ылмағ андарын кү реп, ул (Ибраһ им) тунымуны һ ә м уның кү ң еленә шик-ҡ урҡ ыу тө штө. Ә йттелә р:

— Ҡ урҡ ма һ ин, беҙ Лут ҡ ә ү еме тарафына ебә релгә нбеҙ, — тинелә р. (71) Ибраһ имдың ҡ атыны шунда уҡ аяҡ ө ҫ тө баҫ ып тора ине, беҙ уғ а Исхаҡ менә н Яҡ уп тураһ ында һ ө йө нө слө хә бә р бирҙ ек, ул кө лдө.

72. — Был — кеше ышанмаҫ лыҡ эш. Мин бит ҡ арсыҡ инде, ирем дә ҡ арт кеше, ҡ айҙ ан килеп беҙ ҙ ең балабыҙ булһ ын? Был — ғ ә жә п тә биғ и хә л, — тине ҡ атын. (73) (Фә рештә лә р) ә йтте:

—Аллаһ тың ә меренә ғ ә жә плә нә һ егеҙ ме? Ә й, йортло халыҡ, Аллаһ тың рә хмә те һ ә м бә рә кә те һ еҙ гә лер. Шө бһ ә һ еҙ, Ул маҡ тауғ а лайыҡ, Уның шө һ рә те киң дер.

74. Ибраһ имдың ҡ урҡ ыуы бө ткә с, (балаһ ы буласағ ы тураһ ында) һ ө йө нө слө хә бә р алғ андан һ уң, ул Лут халҡ ы тураһ ында (уларҙ ы яҡ лап) илселә ребеҙ менә н һ ө йлә шә башланы. (75) Ысындан да, Ибраһ им йомшаҡ холоҡ ло, кесе кү ң елле, Аллаһ юлына бирелгә н бер кеше ине. (76) (Фә рештә лә р ә йтте):

— Ә й, Ибраһ им, был эштә н (Лут кә ферҙ ә рен яҡ лауҙ ан) баш тарт. Сө нки Раббының ә мере (ғ азабы) килде инде. Һ ә м уларғ а кире алынмаҫ яза ә ҙ ер. (77) Илселә ребеҙ Лут янына килгә с, ул уларҙ ы кү реп, хә срә ткә ҡ алды, уның хә ле китте. Ул ә йтте:

— Ай-һ ай ауыр килде был кө н, — тине.

(Луттың ҡ атыны ире Лут янына килгә н фә рештә лә рҙ е сибә р егеттә р, тип белеп, башҡ а ирҙ ә ргә барып: «Уларҙ ы файҙ аланығ ыҙ », - ти. Лут был йә ш егеттә рҙ е тегелә рҙ ә н нисек яҡ лармын, нисек һ аҡ лармын, тип ҡ айғ ырҙ ы, хә лһ еҙ булды. Лут халҡ ында ирҙ ә р менә н ирҙ ә р араһ ындағ ы енси аҙ ғ ынлыҡ киң таралғ ан була. Кара: с. 7: 80, 81. )

78. Лут ҡ ә ү еменең ирҙ ә ре (йә ш егеттә рҙ е телә ү селә р) ашығ а-ашығ а уның ө йө нә килделә р. Улар бынан алда ла (шундай уҡ ) яманлыҡ тар ҡ ылғ ан халыс ине.

— Ий, ҡ ә рҙ ә штә рем, — тине Лут. - Бына былары — минең ҡ ыҙ ҙ арым, улар һ еҙ ҙ ең ө сө н саф (йә ғ ни, ҡ унаҡ егеттә ргә ҡ ағ ылмаяыҙ, улар урынына ҡ ыҙ ҙ арымды файҙ алунығ ыҙ ). Аллаһ тан ҡ урҡ ығ ыҙ һ ә м ҡ унаҡ егеттә р алдында мине мә схә рә гә ҡ алдырмағ ыҙ. Арағ ыҙ ҙ а, исмаһ ам, бер генә тура кеше лә юҡ мы ни һ уң? (79) Ә йттелә р:

— Ү ҙ ең белә һ ең, һ инең ҡ ыҙ ҙ арың беҙ ҙ е ҡ ыҙ ыҡ һ ындырмай, һ ә м һ ин беҙ ҙ ең нимә телә гә небеҙ ҙ е лә яҡ шы белә һ ең.

80. — Их, һ еҙ гә ҡ аршы торорлоҡ ҡ еү ә тем булһ а ине минең йә ки миң ә ярҙ ам итерлек таянысым булһ а ине, — тине Лут. (81) (Фә рештә лә р) ә йттелә р:

— Ә й, Лут, беҙ — Раббының илселә ре. Улар һ иң ә ҡ ағ ыла алмаҫ. Һ ин тө ндө ң бер уң айлы ваҡ ытында ғ аилә ң де алып юлғ а сыҡ. Артҡ а боролоп ҡ арамайынса ҡ асығ ыҙ. Ҡ атының дан башҡ а һ ис кем ө йҙ ә ҡ алмаһ ын. Уларғ а килаһ е яза, шө бһ ә һ еҙ, ҡ атының а ла ҡ ағ ыласаҡ. Вә ғ ә ҙ ә ителгә н яза иртә нге яҡ та буласаҡ. Таң атырғ а кү п ҡ алманы бит инде.

82. Ә меребеҙ килгә с, ул ерҙ ә рҙ ең (шә һ ә рҙ ә рҙ ең, ) аҫ тын-ө ҫ кә килтерҙ ек һ ә м уларҙ ың ө ҫ тө нә яндырылғ ан балсыҡ тан яһ алғ ан таштар яуҙ ырҙ ыҡ. (83) Ул таштар Раббы тарафынан тамғ аланғ ан ине. Улар залимдарҙ ан йыраҡ тү гел.

84. Мә дйә н халҡ ына ү ҙ араларынан сыҡ ҡ ан Шө ғ ә йепте кү ндерҙ ек.

Ә йтте:

— Ә й, халҡ ым, Аллаһ ҡ а буйһ оноғ оҙ. Һ еҙ ҙ ең ө сө н Унан башҡ а (Илаһ и ҡ ө ҙ рә ткә эйә һ ә м) тә ң ре булырҙ ай һ ис бер кем юҡ. Ү лсә гә ндә ауырлыҡ ты ла, (киҫ кә ндә ) оҙ онлоҡ ү лсә мен дә кә метмә геҙ. Кү реп торам, һ еҙ муллыҡ эсендә (йә шә йһ егеҙ ). (Һ еҙ гө наһ ҡ а батып, шул гө наһ тарығ ыҙ ө сө н) һ еҙ ҙ е бер кө ндө ғ азаптар сорнап алыр, тип ҡ урҡ ам, — тине. (85)

— Ә й, халҡ ым, (ауырлыҡ һ ә м оҙ онлоҡ ) ү лсә гә ндә ғ ә ҙ ел булығ ыҙ. Кешелә ргә ә йберҙ ә рен (ө лө штә рен) кә метеп бирмә геҙ. Ер йө ҙ ө ндә боҙ оҡ лоҡ таратып йө рө мә геҙ. (86) Ә гә р ҙ ә мосолман икә нһ егеҙ, Аллаһ нимә ҡ алдырғ ан, һ еҙ гә шул хә йерлерә к. Мин һ еҙ ҙ ең янғ а ҡ уйылғ ан һ аҡ сы тү гел.

87. Ә йттелә р:

— Ә й, Шө ғ ә йеп, аталарыбыҙ табынғ ан һ ындар-боттарҙ ан баш тартырғ а, байлығ ыбыҙ ҙ ы ү ҙ ебеҙ телә гә нсә тотмаҫ ҡ а һ иң ә намаҙ ың ә мер итә ме? Юҡ һ а, һ ин йомшаҡ холоҡ ло һ ә м дә тура кеше инең, тип белә беҙ. (88) (Шө ғ ә йеп ә йтте):

— Ә й, халҡ ым, уйлап ҡ арағ унығ ыҙ булдымы икә н, ә гә р ҙ ә Раббымдан миң ә ап-асыҡ аяттар килһ ә, затлы ризыкҡ тар ҙ а бирелгә н булһ а, нимә ә йтерһ егеҙ? Рө хсә т ителмә гә ндә рҙ е эшлә гә негеҙ ҙ е мин хуплай алмайым бит инде. Кө сө м еткә нсә, мин һ еҙ ҙ е ү ҙ гә ртеп, тура юлғ а сығ арырғ а тырышасаҡ мын. Быны мин фә ҡ ә т Аллаһ тың ярҙ амы менә н генә башҡ ара алам. Бары тик Уғ а тә ү ә ккә л иттем, бары тик Уғ а ҡ айтасаҡ мын. (89) — Ә й, халҡ ым, һ аҡ булығ ыҙ, миң ә ҡ аршы бармағ ыҙ, Нух халҡ ы йә ки Һ уд халҡ ы йә ки Салих халҡ ының башына килгә н (язалар) һ еҙ ҙ ең башҡ а ла тө шмә һ ен ине. Лут халҡ ы һ еҙ ҙ ә н йыраҡ тү гел. (Ундай яза һ еҙ ҙ ә н дә йыраҡ йө рө мә ҫ. ) (90) — Раббығ ыҙ ҙ ан ярлыҡ ау телә геҙ, унан һ уң тә ү бә гә килегеҙ. Шө бһ ә һ еҙ, Раббым киң миһ ырбан эйә һ е, сикһ еҙ мә рхә мә тле. (91) Улар ә йтте:

— Ә й, Шө ғ ә йеп, һ ин һ ө йлә гә ндә рҙ ең кү беһ ен аң ламайбыҙ, һ ине зә ғ иф бер кеше тип уйлайбыҙ, ҡ ә рҙ ә штә рең булмаһ а ине, һ ине, һ ис шикһ еҙ, таш бә реп ү лтерер инек. Һ ин беҙ ҙ ә н ө ҫ тө н тү гелһ ең. (92) Ә й, ҡ ә ү емем, минең ҡ ә рҙ ә штә рем, һ еҙ гә Аллаһ тан да ҡ ә ҙ ерлерә кме ни? Аллаһ ты онотоп, Уның ә мерҙ ә ренә н йө ҙ сө йө рҙ ө гө ҙ. Шө бһ ә һ еҙ, Раббым һ еҙ ҡ ылғ андарҙ ың барыһ ын да уратып алыусы. (93) — Ә й, халҡ ым, ҡ улығ ыҙ ҙ ан килгә нде эшлә геҙ. Мин дә эшлә йә сә кмен. Ү ҙ -ү ҙ енә рисуай итә сә к язаның килә сә ге, кемдең кем икә нен, ялғ ансыларҙ ың кем икә нлеген оҙ аҡ ламай кү рә сә кһ егеҙ. Кө тө гө ҙ. Мин дә һ еҙ ҙ ең менә н бергә кө тә м.

94. Бойороғ обоҙ килеп еткә с, Шө ғ ә йепте һ ә м уның менә н бергә иман килтергә ндә рҙ е рә хмә тебеҙ менә н ҡ отҡ арҙ ыҡ; золом итеү селә рҙ е иһ ә ҡ урҡ ыныс бер тауыш тотто ла, йорттарында йө ҙ тү бә н (һ ә лә к булып) ҡ алдылар. (95) Ә йтерһ ең дә, улар шунда йә шә мә гә ндә р ҙ ә кеү ек. Белеп тороғ оҙ, Сә муд халҡ ы (Аллаһ тың рә хмә тенә н йыраҡ булғ аны кеү ек) Мә дйә н халҡ ы ла йыраҡ лашып, юҡ ҡ а сыҡ ты.

96. Хаҡ тыр, Мусаны ла мө ғ жизә лә ребеҙ менә н һ ә м ап-асыҡ аяттарыбыҙ менә н (97) Фирғ ә ү енгә һ ә м уның юғ ары дә рә жә ле кешелә ре янына ебә рҙ ек. Лә кин улар Фирғ ә ү ен бойороғ она буйһ ондо. Юҡ һ а, Фирғ ә ү ендең бойороғ о ғ ә ҙ ел тү гел ине. (98) Фирғ ә ү ен Ҡ иә мә т кө нө ндә ү ҙ халҡ ының алғ ы сафында буласаҡ, (һ ыу эсергә алып барғ ан кеү ек) уларҙ ы эйә ртеп, утҡ а йығ ыласаҡ. Ул урын ниндә й хә тә р. (99) Улар был донъяла ла, Ҡ иә мә т кө нө ндә лә лә ғ нә ткә хө кө м ителгә н инде. Уларғ а бирелгә н «бү лә к» (яза) бик тә хә тә р «бү лә к» булыр. (100) (Ий, Мө хә ммә д, халыҡ тары һ ә лә к булғ ан) илдә р тураһ ындағ ы хә бә рҙ ә р ошо булыр. Беҙ уларҙ ы һ иң ә аң латабыҙ, уларҙ ың нә ҫ еленә н хә ҙ ер ҙ ә иҫ ә ндә ре бар, сабып ташланғ ан бесә н шикелле ҡ ырылып юҡ ҡ а сыҡ ҡ андары ла бар. (101) Беҙ уларғ а золом итмә нек. Улар бары тик ү ҙ ҙ ә ренә ү ҙ ҙ ә ре золом килтерҙ е. Раббының яза ә мере килгә ндә, Аллаһ ты инҡ ар итеп, табына торғ ан һ ындары уларғ а һ ис тә ярҙ ам итмә не, язаларын арттырыуҙ ан башҡ а бер нигә лә яраманылар. (102) Раббың ғ ә ҙ елһ еҙ шә һ ә рҙ ә рҙ ең халыҡ тарын ана шулай язаланы. Шө бһ ә һ еҙ, Уның язаһ ы шундай хә тә р, интектергес һ ә м ә рнетеү леҙ ер. (103) Бына быларҙ ың барыһ ы ла Ә хирә т язаһ ынан ҡ урҡ ҡ андар ө сө н бер ғ ибрә ттер. Ул Кө н барса кешелә р бер урынғ а йыйылғ ан кө ндө р, ул Кө н (бө тө н йә нлелә рҙ ең Аллаһ ҡ аршыһ ында) яуап тотҡ анын ҡ арау кө нө лө р. (104) Беҙ уны (Ҡ иә мә т кө нө н) бары тик һ анаулы бер ваҡ ытҡ а ғ ына кисектереп торабыҙ. (105) Ул Кө н килгә с, Аллаһ тың рө хсә тенә н башҡ а һ ис кем һ ө йлә шә алмаҫ. Уларҙ ың ҡ айһ ыһ ыҙ ыр бик бә хетһ еҙ буласаҡ, кемдә рҙ ер бә хеткә ирешә сә к. (106) Бә хетһ еҙ ҙ ә р утта янасаҡ, шунда улар аҡ ырыш, ың ғ ырашыу (һ ыҙ ланыу) эсендә ҡ аласаҡ. (107) Улар шунда янасаҡ. Ер менә н Кү к дауам иткә нсе һ ә м Аллаһ башҡ аса хө кө м сығ арғ анғ а саҡ лы. Аллаһ ү ҙ ихтыярынса хө кө м итеү се.

(«Ә ҙ гө наһ лылар тамуҡ та бер аҙ ваҡ ыт янғ андан һ уң, Аллаһ ә мере менә н ожмахҡ а ҡ айтарыла». Хә сә н Чантай тә фсиренә н. Ул Бә йзә виҙ ә н алғ ан. )

108. Бә хетлелә р иһ ә йә ннә ткә керер. Улар шунда мә ң гегә ҡ аласаҡ. Ер менә н Кү к дауам иткә нсегә саҡ лы. Аллаһ башҡ а хө кө м сығ арғ ансығ а саҡ лы. Был ниғ мә ттә р бө тмә ҫ -тө кә нмә ҫ бә рә кә ттер.

(«Ер менә н Кү ктең дауамы» тураһ ындағ ы тә ғ бирҙ ә фани донъялағ ы Ер менә н Кү к тү гел, Ә хирә т донъяһ ының Ере, Кү ге тураһ ында һ ө йлә нә. Идраһ им сү рә һ енең 48 нсе аятында: ул Кө н еткә с, Ер башҡ а Ер менә н, Кү к иһ ә башҡ а бер Кү к менә н алыштырылыр, тип ә йтелә ». Садретдин Ғ ү мү ш тә фсиренә н. )

109. Улар, аталары нисек итеп һ ындарғ а табынғ ан булһ а, шулай табына. Бының яман ғ ә мә л икә нлегенә шик тотма. Уларғ а тейешле язаны һ ис кә метмә ҫ беҙ.

110. Хаҡ тыр, Беҙ Мусағ а китап бирҙ ек. Лә кин араларында ғ ауғ а ҡ упты (кемдер уғ а ышанды, кемдер: ялғ ан, тине). Ә гә р ҙ ә Аллаһ тың алдағ ы вә ғ ә ҙ ә һ е булмаһ а ине, улар араһ ындағ ы бә хә с киҫ елгә н булыр ине (эштә ре бө ткә н булыр ине). Шик юҡ, улар ҙ а (мө шриктә р ҙ ә ) Ҡ ө ръә н(дең Аллаһ тан ингә нлеге) хаҡ ындашик белдерҙ е. (111) Шик юҡ, Раббың уларҙ ың һ ә р берһ енә лә ҡ ылғ ан ғ ә мә лдә ренә кү рә теү ә л ә жер (яза) бирә сә к. Раббың уларҙ ың нимә ҡ ылғ анын белеп тора. (112) Шуғ а кү рә, һ инең менә н бергә тә ү бә иткә ндә р, һ еҙ гә бойоролғ анса, тура юлда ҡ алығ ыҙ. Сиктә рҙ е уҙ мағ ыҙ. Хаҡ тыр, ул һ еҙ ҙ ең нимә ҡ ылғ андарығ ыҙ ҙ ы бик яҡ шы белеп тора. (113) Золом итеү селә ргә таянмағ ыҙ. Һ уң ынан һ еҙ гә лә ут ҡ абыр (йә һ ә ннә мдә янырһ ығ ыҙ ). Аллаһ тан башҡ а һ еҙ ҙ ең ярҙ амсығ ыҙ юҡ. Ахырҙ а (гө наһ тарығ ыҙ булһ а) Унан да ярҙ ам кү рмә ҫ һ егеҙ. ( 114 ) Кө н башында ла, аҙ ағ ында ла намаҙ уҡ ығ ыҙ. Изгелектә р ә шә ке ғ ә мә лдә рҙ е ҡ аплар. Былар иҫ кә алырғ а телә ү селә р ө сө н бер киҫ ә теү ҙ ер. (115) (Эй, Мө хә ммә д) сабыр-сыҙ ам бул, һ ис шикһ еҙ, Аллаһ изгелек ҡ ылғ андарҙ ың изгелеген заяғ а сығ армаҫ. (116) Һ еҙ ҙ ә н ә ү ү ә л йә шә гә н болондар араһ ында, беҙ ҙ ең ярҙ ам менә н ҡ отолоуғ а ирешкә н бер нисә кешенә н башҡ а, Ер йө ҙ ө ндә йә шә ү се кешелә рҙ е аҙ ғ ынлыҡ тан тыйырғ а алыныусы кеше булманы, ни сә бә пле? Золом итеү селә р иһ ә ү ҙ ҙ ә ренә бирелгә н донъя байлығ ына алдандылар һ ә м гө наһ лыларҙ ан булдылар. ( 117) Халыҡ тары изгелекле булғ ан шә һ ә рҙ ә рҙ е Аллаһ хаҡ һ ыҙ ғ а һ ә лә к итмә ҫ.

118. Раббың ихтыяр итһ ә ине: бө тө н кешелә рҙ е лә бер ө ммә ттә н яһ ағ ан булыр ине. Лә кин улар ғ ауғ а сығ арыуҙ ан туҡ тамайҙ ар. (119) Аллаһ тың мә рхә мә тенә юлыҡ ҡ андарынан тыш. Шуғ а кү рә, Аллаһ уларҙ ы яралтты (бар итте) Раббының:

— Йә һ ә ннә мде кешелә р һ ә м ендә р менә н бергә тултырасаҡ мын, — тигә не раҫ ланды.

120. Рә сү лдә рем тураһ ындағ ы хикә йә лә р менә н Мин һ инең кү ң елең де (ихтыяр кө сө ң дө ) нығ ытырғ а булам. Уларҙ а һ инең ө сө н Хә ҡ иҡ ә т, кешелә р ө сө н ө гө т һ ә м киҫ ә теү бар. (121) Иманһ ыҙ ҙ арғ а ә йт:

- Ҡ улығ ыҙ ҙ ан килгә ндә рҙ е эшлә геҙ. Беҙ ҙ ә булдыра алғ аныбыҙ са ғ ә мә л ҡ ылырбыҙ, — тип. (122) — Кө тө гө ҙ! Хаҡ тыр, беҙ ҙ ә кө тә сә кбеҙ. (123) Кү ктә р һ ә м Ерҙ ә ге серҙ ә ргә бары тик Аллаһ ҡ ына хужа һ ә р ғ ә мә л Уғ а ҡ айта. Тик, Аллаһ ҡ а буйһ оноғ оҙ (ғ ибә ҙ ә т ҡ ылығ ыҙ ), Уғ а ғ ына һ ыйынығ ыҙ. Раббығ ыҙ һ еҙ ҡ ылғ андарҙ ы белеп тора.

12 — Йосыф (Йософ) сү рә һ е

⇐ Предыдущая 20 21 22 23 242526 27 28 29 Следующая ⇒