8 — Әнфәл (Табыш малы) сүрәһе. 2 страница

65. Ғ ә д халҡ ына ла ҡ ә рҙ ә штә ре Һ удты илсе иттек. Ул ә йтте:

— Ә й, халҡ ым, Аллаһ ҡ а ғ ибә ҙ ә т ҡ ылығ ыҙ, һ еҙ ҙ ең ө сө н Унан башҡ а (Илаһ и ҡ ө ҙ рә ткә эйә һ ә м) тә ң ре булырҙ ай һ ис бер кем юк. Ә ле һ аман да Аллаһ тан (язаһ ынан) ҡ урҡ майһ ығ ыҙ мы ни? — тине. (66) Ул халыҡ тың кә фер хаҡ имдары ә йтте:

— Беҙ һ инең мейеһ еҙ (йү лә р) икә нлегең де ап-асыҡ кү реп торабыҙ һ ә м, шө бһ ә һ еҙ, һ ине алдаҡ сы тип уйлайбыҙ, — тинелә р. (67) - Ә й, халҡ ым, — тине (Һ уд). — Мин мейеһ еҙ (йү лә р) тү гел. Фә ҡ ә т мин ғ ә лә мдә рҙ ең Раббыһ ы ебә ргә н бер илсе. (68) Һ еҙ гә Раббымдың уахи иткә н аяттарын ишеттерермен һ ә м мин һ еҙ ҙ ең ышаныслы кә ң ә шсегеҙ булырмын. (69) Һ еҙ ҙ е киҫ ә тер ө сө н арағ ыҙ ҙ ан сыҡ ҡ ан бер ә ҙ ә м аша Раббығ ыҙ ҙ ан һ еҙ гә бер Китап килгә ненә аптыранығ ыҙ мы? Уйлап ҡ арағ ыҙ ә ле, Ул һ еҙ ҙ е, Нух ҡ ә ү еменә н һ уң, улар урынына килтерҙ е һ ә м яралтылғ анда уҡ һ еҙ ҙ е уларҙ ан ө ҫ тө н ҡ ылды. Шулай булғ ас, Аллаһ тың ниғ мә ттә рен онотмағ ыҙ: ҡ отолорһ оғ оҙ, — тине. (70) Ә йттелә р:

— Һ ин беҙ ҙ е бары тик бер Аллаһ ҡ а ғ ына ғ ибә ҙ ә т ҡ ылдырыр ө сө н һ ә м ата-бабылларыбыҙ табынғ ан (тә ң релә ребеҙ ҙ е) ташлатыу ниә те менә н килдең ме? Ә гә р һ ин хак һ ө йлә йһ ең икә н, беҙ ҙ е ҡ урҡ ыта торғ аның ды (Аллаһ язаһ ын) кү рһ ә т, — тинелә р. (71) (Һ уд) ә йтте:

— Һ еҙ ҙ ең ө ҫ кә Аллаһ тың ҡ арғ ышы һ ә м язаһ ы (ҡ от осҡ ос аслыҡ ) килде бит инде. Аллаһ тан һ ис бер хоҡ уҡ бирелмә гә н килеш, бары тик ата-бабаларығ ыҙ (һ ындарғ а, боттарғ а) таҡ ҡ ан исемдә р тураһ ында минең менә н һ ү ҙ кө рә штерергә булдығ ыҙ мы ни? Тороп тороғ оҙ, шик юҡ, мин дә һ еҙ ҙ ең менә н бергә кө тө п тороусы, - тине. (Ашыҡ мағ ыҙ, һ еҙ гә тағ ын яза килер, мин дә һ еҙ ҙ ең ул язағ ыҙ ғ а шаһ ит булырмын. )

72. Уны һ ә м уның менә н бергә булғ андарҙ ы рә хмә тебеҙ менә н ҡ отҡ арҙ ыҡ. Аяттарыбыҙ ҙ ы ялғ анғ а сығ арырғ а телә гә ндә р менә н иман килтермә гә ндә рҙ ең нә ҫ елен киҫ тек. (73) Сә мү д халҡ ына ла ү ҙ ҙ ә ре араһ ынан Салихты кү ндерҙ ек. Ул ә йтте:

— Ә й, халҡ ым, Аллаһ ҡ а ғ ибә ҙ ә т ҡ ылығ ыҙ, һ еҙ ҙ ең Унан башҡ а тә ң регеҙ юҡ, һ еҙ гә Раббығ ыҙ ҙ ан ап-асыҡ бер дә лил килде. Ул бер мө ғ жизә булараҡ килтерелгә н дө йә лер. Уны иреккә ебә регеҙ, ул Аллаһ ерендә утлаһ ын, уғ а яманлыҡ ҡ ылмағ ыҙ, юҡ һ а, һ уң ынан һ еҙ гә яза иң ә р, — тине.

(«Сә мү д халҡ ы Салих пә йғ ә мбә ргә: ә гә р һ ин пә йғ ә мбә р икә нһ ең, мө ғ жизә итеп, бына ошо таш эсенә н дө йә сығ ар, шунда ғ ына беҙ һ инең пә йғ ә мбә р икә нең ә ышанасаҡ быҙ, тине. Хә ҙ рә ти Салих доғ а уҡ ыны һ ә м таштан бер ә сә дө йә килеп сыҡ ты. Был мө ғ жизә не кү реү гә ү к ҡ айһ ы берҙ ә ре иман килтерҙ е. Ҡ алғ андары иһ ә һ аман кә ферлектә ҡ алдылар. Хә ҙ рә ти Салих дө йә гә ҡ ағ ылмаҫ ҡ а бойорҙ о, дө йә ү ҙ иркендә утлап йө рө һ ө н, тине. Лә кин кә ферҙ ә р дө йә не һ уйҙ ы. Шуғ а курә, Салих пә йғ ә мбә р ү ҙ халҡ ын ташлап, һ ижрә т итте (кү сенде). Уның халҡ ы иһ ә дә һ шә тле ғ арасатта һ ә лә к булды». Садретдин Ғ ү мү ш тә фсиренә н. )

74. Уйлап ҡ арағ ыҙ, Ғ ә д халҡ ынан һ уң, улар урынына һ еҙ ҙ е бар итте. Һ ә м Ер йө ҙ ө нә (Хижаз менә н Шом араһ ына) урынлаштырҙ ы:

- Ерҙ ең тигеҙ урындарында һ арайҙ ар һ алаһ ығ ыҙ, ҡ алҡ ыу урындарында ө йҙ ә р яһ айһ ығ ыҙ (ҡ аяларҙ ы тишеп, торор ө сө н ҡ ыуыштар яһ айһ ығ ыҙ ). Инде Аллаһ тың ниғ мә ттә рен иҫ егеҙ гә тө шө рө гө ҙ, фетнә селә р кеү ек, Ер йө ҙ ә ндә буталсыҡ тар сығ армағ ыҙ. (Башбаштаҡ лыҡ ҡ ылып, тә биғ ә т тә ртибен боҙ мағ ыҙ. ) (75) Был халыҡ тың хакимдары бө йө клө к тә кә бберлеге менә н, араларындағ ы зә ғ иф кү ренгә н мосолмандарғ а ә йттелә р:

- Һ еҙ Салихтың Раббы тарафынан кү ндерелгә нлеген белә һ егеҙ ме, уның Пә йғ ә мбә р икә ненә (ышанаһ ығ ыҙ мы)? — тип һ оранылар.

Тегелә р иһ ә:

— Шик юҡ, беҙ уғ а нимә индерелһ ә лә ышанабыҙ, - тинелә р. (76) Бө йө клө к тә кә бберлеге менә н тағ ын ә йттелә р:

— Беҙ иһ ә һ еҙ ҙ ең ышанғ анығ ыҙ ҙ ы инҡ ар итеү селә р, — тинелә р. (77) Һ ә м улар ә сә дө йә нең аяҡ тарын киҫ еп, һ уйҙ ылар һ ә м Раббының рө хсә т сиктә рен боҙ ҙ олар ҙ а:

— Ә й, Салих, ә гә р һ ин, ысындан да, пә йғ ә мбә р икә нһ ең, беҙ ҙ е ө ркө тә торғ ан язаң ды кү рһ ә т инде, — тинелә р. (78) Шунан һ уң уларҙ ы дә һ шә тле тетрә ү тотто һ ә м улар ү ҙ йорттарында теҙ лә нгә н (кә крә йеп ҡ алғ ан) килеш һ ә лә к булдылар. (79) Салих уларҙ ан йө ҙ сө йө рҙ ө лә ә йтте:

— Ә й, халҡ ым, хаҡ тыр, мин һ еҙ гә Раббымдың уахи иткә н вә ғ ә ҙ ә һ ен килтерҙ ем һ ә м һ еҙ гә һ абаҡ бирҙ ем, тик һ еҙ ө гө тлә гә ндә рҙ е яратмайһ ығ ыҙ шул.

80. Лутты ла (пә йғ ә мбә р итеп ебә рҙ ек). Ул (халҡ ына) ә йтте:

- Һ еҙ ҙ ә н элек килгә н ҡ ә ү емдә р ҙ ә ҡ ыла алмағ ан фә хешлекте эшлә ргә йыйынаһ ығ ыҙ мы? - тине. (81) Сө нки һ еҙ енси лә ззә т ө сө н, ҡ атындарығ ыҙ ҙ ы ташлап, ирҙ ә ргә яҡ ынлашаһ ығ ыҙ. Дө рө ҫ ө н ә йтә м, һ еҙ сиктә рҙ е уҙ ғ ан бер боҙ оҡ халыҡ икә нһ егеҙ. (82) Ҡ ә ү емдең яуабы ошо булды:

— Уларҙ ы (Лутты һ ә м уның эйә рсендә рен) мә млә кә ттә н ҡ ыуығ ыҙ, сө нки улар ү ҙ ҙ ә рен паҡ тип ышандырмаҡ сы булалар, — тип ә йтеү ҙ ә н башҡ а ө ндә шмә нелә р. (83) Беҙ уны ла, ҡ атынынан башҡ а, ғ аилаһ е менә н ҡ отҡ арҙ ыҡ; сө нки уның ҡ атыны (иманһ ыҙ ҙ ар яғ ында) ҡ алғ андарҙ ан ине. (84) Һ ә м ө ҫ тә ренә таш ямғ ыры яуҙ ырҙ ыҡ, кү р һ ин, гө наһ лыларҙ ың ахыры нисек бө тә.

(«Хә ҙ рә ти Ибраһ им ҡ ә рҙ ә шенең торыны хә ҙ рә т Лут, Хумуш ерендә ге Содом шә һ ә ренең халҡ ына пә йғ ә мбә р итеп кү ндерелгә н ине. Был шә һ ә р халҡ ы башҡ а һ ис бер миллә т эшлә мә гә н боҙ оҡ лоҡ (ир менә н ир фә хешлеге) ҡ ыла ине. Лут пә йғ ә мбә рҙ ең ө гө ттә ренә иғ тибар итмә йенсә, улар зина ҡ ылыуҙ арын дауам иттелә р. Ниһ айә т, Лут пә йғ ә мбә р иман килтергә ндә р менә н бергә тө нө н шә һ ә рҙ ә н сығ ып китә. Ҡ алалағ ы халыҡ иһ ә ер тетрә ү енә н, баштарына яуғ ан ташлы ямғ ырҙ ан һ ә лә к була». Садретдин Ғ ү мү ш тә фсиренә н. )

85. Мә дйә н халҡ ына ла ү ҙ араларынан Шө ғ ә йепте пә йғ ә мбә р итеп кү ндерҙ ек. Ул ә йтте:

— Ә й, халҡ ым, Аллаһ ҡ а ғ ибә ҙ ә т ҡ ылығ ыҙ, һ еҙ ҙ ең ө сө н Унан башҡ а (Илаһ и ҡ ө ҙ рә ткә эйә һ ә м) тә ң ре булырҙ ай һ ис бер кем юҡ. Һ еҙ гә раббының асыҡ дә лиле килде. Ү лсә гә ндә, бү лешкә ндә ғ ә ҙ ел булығ ыҙ, кешелә ргә тейешлеһ енә н кә м бирмә геҙ. Тә ртип һ алынғ ан Ер йө ҙ ө н (тә биғ ә тте) башбаштаҡ лыҡ менә н боҙ мағ ыҙ. Иманлы булһ ағ ыҙ, был эштә р һ еҙ ҙ ең ө сө н тағ ын да хә йерлерә ктер.

(« Мә дйә н — хә ҙ рә ти Ибраһ им улының исемелер. Уның ейә ндә ренә Мә дйә н ҡ ә билаһ е тип, улар йә шә гә н шә һ ә рҙ е Мә дйә н ҡ алаһ ы тип ә йтә лә р ине. Был шә һ ә р Фә листын (Палестина) менә н Хижаз араһ ында һ ә м Ҡ ыҙ ыл Диң геҙ буйында урынлашҡ ан ине». Садретдин Ғ ү мү ш тә фсиренә н. )

86. Ҡ урҡ ытып-янап, Аллаһ юлынан тайпылдырырғ а һ ә м шул тура юлды боҙ орғ а тырышып, юл буйында мө ьминдә рҙ е һ ағ алап, боҫ оп тормағ ыҙ! Уйлап ҡ арағ ыҙ ә ле, һ еҙ бик ә ҙ инегеҙ, Ул һ еҙ ҙ е ү рсетте. Кү регеҙ, аҙ ҙ ырыусыларҙ ың аҙ ағ ы нисек тамамланғ анын.

87. (Шө ғ ә йеб ә йтте):

— Ә гә р арағ ыҙ ҙ ан бер тө ркө м мин алып килгә ндә ргә (Аллаһ хө кө мдә ренә ) инанһ а, икенсе тө ркө м, инанмаһ а, Аллаһ хө кө мө килгә нсегә саҡ лы сабыр итегеҙ. Ул - хө кө мдарҙ арҙ ың иң ғ ә ҙ еле. (88) Ҡ ә ү емдең хакимдары тә кә бберлек менә н ә йтте:

— Ә й, Шө ғ ә йеб, һ ине мосолмандарың менә н бергә илебеҙ ҙ ә н ҡ ыуасаҡ быҙ йә ки беҙ ҙ ең дингә кү сә сә кһ егеҙ, — тинелә р.

Шө ғ ә йеп:

— Һ еҙ ҙ ең ул динегеҙ гә (нә фрә тле булһ аҡ та? ) ү ҙ ебеҙ телә мә һ ә ктә ме? — тине. (89) — Дө рө ҫ ө н ә йтә йем, Аллаһ беҙ ҙ е ул диндә н ҡ отҡ арғ андан һ уң, ҡ абат һ еҙ ҙ ең динегеҙ гә ҡ айтһ аҡ, беҙ Аллаһ тураһ ында ялғ ан һ ө йлә гә н булырбыҙ. Аллаһ ихтыяр итмә һ ә, һ еҙ ҙ ең дингә ҡ айтыу мө мкин эш тү гел. Раббыбыҙ ҙ ың ғ илеме бө тө нө һ ө н дә урап алғ ан. Беҙ бары тик бер Аллаһ ҡ а ғ ына баш эйҙ ек. Раббыбыҙ! Халҡ ым менә н арабыҙ ҙ ы ғ ә ҙ еллек менә н хө кө м ит. Һ ин хө кө мдарҙ арҙ ың иң ғ ә ҙ еле.

90. Был халыҡ тың етә ксе кә ферҙ ә ре ә йтте:

— Ә гә р ҙ ә Шө ғ ә йебкә эйә рһ ә геҙ, һ еҙ, һ ис шикһ еҙ, зарар кү рерһ егеҙ, — тинелә р. (91) Таң алдында, дә һ шә тле ер тетрә ү е ваҡ ытында улар, ү ҙ йорттарынан сығ а алмайынса кә крә йеп, һ ә лә к булды. (92) Шө ғ ә йебте ялғ ансығ а сығ арғ андар юҡ булды, ә йтерһ ең дә, улар ҡ алала бө тө нлә й йә шә мә гә н дә. Асылда зыян кү реү селә р Шө ғ ә йебте ялғ ансы тип атағ андар булды. (93) (Шө ғ ә йеб) уларҙ ы ташлап китер алдынан:

— Ә й, халҡ ым, мин һ еҙ гә Раббыбыҙ юллағ ан хә ҡ иҡ ә тте һ ө йлә нем һ ә м һ еҙ гә ө гө т бирҙ ем. Кә ферҙ ә р ө сө н мин нисек ҡ айғ ырайым? — тине.

94. Ниндә й генә илгә пә йғ ә мбә р ебә рһ ә к тә, шул ил халҡ ы (кә ферлектә ре ө сө н) бә лки тә ү бә итеп, тура юлғ а баҫ ыр тип, уларҙ ы фә ҡ ирлеккә, бә лә -ҡ азағ а дусар иттек. (95) Һ уң ынан ул бә лә -ҡ азаны бө тө рө п, муллыҡ бирҙ ек. Ниһ айә т, улар ү рсене һ ә м:

—Ата-бабаларыбыҙ ҙ а ошолай бә хетһ еҙ лектә лә, муллыҡ та ла йә шә п ҡ арағ андар, (бында Аллаһ тың ҡ атнашы юҡ ), — тинелә р.

Беҙ уларҙ ы иҫ кә рмә ҫ тә н (ҡ арғ ыш менә н) тотоп алдыҡ.

96. Был илдә рҙ ең халыҡ тары иман килтереп, гө наһ тан ҡ урҡ ҡ ан булһ алар ине, ә лбиттә, уларҙ ың ө ҫ тө нә Кү ктә н, Ерҙ ә н мул бә рә кә т ҡ апҡ аларын асҡ ан булыр инек. Лә кин улар Аллаһ тың аяттарын ялғ анғ а сығ арҙ ылар. Беҙ ҙ ә ҡ ылғ ан кә ферлектә ренә кү рә, уларҙ ы ҡ арғ ышҡ а тоттоҡ. (97) Ул илдә рҙ ең халҡ ы, тө ндә йоҡ лап ятҡ анда ө ҫ тө бө ҙ гә Аллаһ тың язаһ ы тө шмә ҫ, тип уйланылармы? (98) Йә ки ул илдә рҙ ең халҡ ы, иртә нсә к, уйын-кө лкө лө (кү ң ел асып, лә ззә т кисергә н) саҡ та ө ҫ тө бө ҙ гә Аллаһ тың язаһ ы тө шмә ҫ, тип тә кә берлә ндеме? (99) Ә ллә улар ү ҙ ҙ ә рен Аллаһ тың язаһ ынан ҡ отолғ ан тип һ ынаймы? Зыян-зә хмә т кү рә сә к гө наһ лылар ғ ына Аллаһ хө кө мө нә н ҡ урҡ май. (100) Ә ү ә лге хужаларынан һ уң ул ергә вариҫ булғ андарғ а шул Хә ҡ иҡ ә т ә ле лә булһ а барып етмә неме ни? Ә гә р Беҙ телә һ ә инек, гө наһ тарына кү рә, уларҙ ы язалағ ан булыр инек. Уларҙ ың кү ң елдә рен йоҙ аҡ лап ҡ уйып, ҡ олаҡ тарын һ аң ғ ыраулатҡ ан булыр инек.

101. Бына шундай илдә р бар. Һ иң ә һ абаҡ булһ ын тип, улар тураһ ында бә ғ зе ғ ибрә ттә р һ ө йлә йбеҙ. Хаҡ тыр, пә йғ ә мбә рҙ ә ре уларғ а ап-асыҡ дә лилдә р килтерҙ е. Баштан уҡ ялғ анғ а сығ арып, хә ҡ иҡ ә тткә улар инанырғ а телә мә не. Кә ферҙ ә рҙ ең кү ң елдә рен Аллаһ ана шулай итеп йоҙ аҡ лай. (102) Уларҙ ың кү беһ ен антҡ а тоғ ро тапманыҡ. Дө рө ҫ ө шулдыр, уларҙ ың кү беһ е тура юлдан яҙ ғ ан, тигә н нә тижә гә килдек. (103) Унан һ уң улар артынан Мусаны аят-мө ғ жизә лә ребеҙ менә н Фирғ ә ү енгә һ ә м уның халҡ ына юлланыҡ. Улар мө ғ жизә лә рҙ е инҡ ар итте. Ҡ ара, фетнә селә рҙ ең ахыры нимә менә н бө ттө? (104) Муса ә йтте:

— Ә й, Фирғ ә ү ен, мин ғ ә лә мдә рҙ ең Раббыһ ы тарафынан һ еҙ гә кү ндерелгә н бер пә йғ ә мбә р, — тине. (105) — Мин Аллаһ тураһ ында бары тик дө рө ҫ ө н генә һ ө йлә ргә бурыслымын. Һ еҙ гә Раббығ ыҙ ҙ ан асыҡ бер дә лил килтерҙ ем. Исраил улдарын (Яҡ уп балаларын) азат итеп, миң ә биреп ебә р, - тине.

«Ул ваҡ ытта Фирғ ә ү ен Яҡ уп балаларын золомда, ауыр эштә рҙ ә эшлә теп, йә берлә п тота ине. Шул халыҡ араһ ынан сыҡ ҡ ан пә йғ ә мбә р булараҡ, хә ҙ рә ти Муса ү ҙ халҡ ын Фирғ ә ү ен золомынан ҡ отҡ арып, Мисырҙ ан Фә листынгә ҡ айтарыуҙ ы талап итте». Садретдин Ғ ү мү ш тә фсиренә н. )

106. (Фирғ ә ү ен) ә йтте:

— Ә гә р һ ин дө рө ҫ ө н һ ө йлә йһ ең икә н, алып килгә н мө ғ жизә ң де кү рһ ә т, ҡ арап ҡ арайыҡ, - тине. (107) Шунан һ уң хә ҙ рә ти Муса ҡ арышҡ ы таяғ ын ергә ташланы. Таяҡ шунда уҡ аждаһ ағ а ә ү ерелде... (108). .. Һ ә м ҡ улын кеҫ ә һ енә н сығ арҙ ы. Ҡ арап тороусыларғ а ул шунда уҡ ап-аҡ булып, ялтырап кү ренде. (109) Фирғ ә ү ен кешелә ре ә йтте:

- Былбик тә оҫ та сихырсы икә н, - тинелә р. (110) - Ул һ еҙ ҙ е йортоғ оҙ ҙ ан ҡ ыуып сығ арырғ а килгә н. Ни ҡ ылабыҙ? — тинелә р. (111) Һ уң ынан ә йттелә р:

— Уны ла, ҡ ә рҙ ә шен (Һ арунды ла) кө ттө рө п тор. Һ ә м ҡ ала буйлап йомошсоларың ды юлла...

(112). .. Улар бө тө н сихырсыларҙ ы йыйып килтерһ ендә р, — тинелә р. (113) Сихырсылар Фирғ ә ү ен янына йыйылды, улар:

— Беҙ уны ең һ ә к, беҙ гә ҡ иммә тле бү лә ктә р булырмы? — тинелә р. (114) (Фирғ ә ү ен):

— Ә лбиттә, — тине. — Һ ә м дә һ еҙ минең иң яҡ ындарымдан буласаҡ һ ығ ыҙ. (115) (Сихырсылар):

— Ий, Муса, һ ин иң беренсе булып ташлайһ ың мы, ә ллә беҙ ме? — тинелә р. (116) (Муса):

— Һ еҙ ташлағ ыҙ, — тине.

Улар (сихыр таяҡ тарын) ташлап, кешелә рҙ ең кү ҙ ен быуҙ ылар, ғ ә жә йеп ҡ урҡ ыныс сихырҙ ар кү рһ ә ттелә р.

117. Беҙ ҙ ә Мусағ а:

— Ҡ арышҡ ың ды ташла, — тип бойорҙ оҡ. Уның ҡ арышҡ ыһ ы тегелә рҙ ең уйҙ ырма йыландарын йотоп бө тө рҙ ө. (118) Шулай итеп, тегелә рҙ ең ялғ андары асылды, Хә ҡ иҡ ә т ең де; уларҙ ың ҡ аҙ анырғ а телә гә н уң ыштары юҡ ҡ а сыҡ ты. (119) Бына шулай итеп, (Фирғ ә ү ен менә н уның ҡ ә ү еме) ең елде һ ә м улар хурлыҡ ҡ а тө шө п йыраҡ лаштылар. (120) Сихырсылар иһ ә сә ждә гә йығ ылдылар. (121) — Ғ ә лә мдә рҙ ең һ ә м (122) Муса менә н Һ арундың Раббыһ ы булғ ан Аллаһ ҡ а инандыҡ, — тинелә р.

123. Фирғ ә ү ен ә йтте:

— Минең рө хсә темдә н башҡ а һ еҙ нисек итеп (Аллаһ ҡ а) иман килтерҙ егеҙ? Был, һ ис шикһ еҙ, халыҡ ты шә һ ә рҙ ә н ҡ ыуып сығ арыу ө сө н һ еҙ ҙ ең тарафтан ҡ оролғ ан тоҙ аҡ. Лә кин тиҙ ҙ ә н (башығ ыҙ ғ а тө шә сә к) бә лә не кү рерһ егеҙ. (124) Ант итеп ә йтә м, аяҡ -ҡ улдарығ ыҙ ҙ ы арҡ ылы-торҡ оло сапҡ ылап ташлаясаҡ мын, унан һ уң бө тә геҙ ҙ е лә аҫ ып ҡ уясаҡ мын, — тине. (125) Ә йттелә р:

— Беҙ, ысынлап та, Раббыбыҙ ғ а йү нә лдек. (126) Һ ин бары тик Раббыбыҙ ҙ ы аяттары беҙ гә индерелгә нгә кү рә генә, Аллаһ ҡ а инанғ аныбыҙ ғ а асыу итеп кенә беҙ ҙ ә н ү с алаһ ың. Йә, Раббыбыҙ, беҙ гә сабырлыҡ бир, мосолман булараҡ йә небеҙ ҙ е ал, — тинелә р. (127) Фирғ ә ү ен ҡ ә ү еменең аҡ һ аҡ алдары ә йтте:

— Муса һ ә м уның ҡ ә ү еме һ ине, тә ң релә рең де ташлап, Ер йө ҙ ө ндә шаҡ шы (ә шә келек) таратып йө рө һ ө ндә р тип, уларҙ ы иҫ ә н ҡ алдыраһ ың мы? — тинелә р. (Фирғ ә ү ен):

— Беҙ уларҙ ың ир-егеттә рен ү лтереп, ҡ атын-ҡ ыҙ ҙ арын иҫ ә н ҡ алдырасаҡ быҙ. Ә лбиттә, беҙ ҙ ә уларҙ ы иҙ ә рлек кенә ҡ еү ә т бар. (128) Муса ү ҙ ҡ ә ү еменә ә йтте:

— Аллаһ тан ярҙ ам кө тө гө ҙ, сабыр итегеҙ, — тине. — Шик юк, Ер йө ҙ ө Аллаһ тыҡ ылыр. (Шул Ергә ) Ул Ү зе телә гә н бә ндә лә рен вариҫ итә. Ә жер Аллаһ тан (гө наһ эшлә ү ҙ ә н) ҡ урҡ ҡ андарҙ ыҡ ы булыр. (129) Улар:

— Һ ин беҙ гә (пә йғ ә мбә р сифатында) килгә нсе лә, һ ин килгә ндә н һ уң да беҙ ҙ е йә берлә нелә р, — тинелә р.

Муса:

— Аллаһ дошманығ ыҙ ҙ ы һ ә лә к итер, тигә н ө мө т бар, — тине. — Һ ә м улар урынына һ еҙ ҙ е ергә хужа итеп ҡ уйыр. Унан һ уң инде һ еҙ ҙ ең нимә ҡ ылғ анығ ыҙ ғ а ҡ арар.

130. Хаҡ тыр, Беҙ ҙ ә Фирғ ә ү енгә эйә ргә ндә рҙ е: һ абаҡ алһ ындар тип, йыл һ айын ҡ оролоҡ, ҡ ытлыҡ менә н интектерҙ ек. (131 ) Уларғ а бер уң ыш (муллыҡ ) килһ ә, улар:

— Был беҙ гә шулай тейеш, — тип ә йтә лә р.

Ә гә р ө ҫ тә ренә берә й бә лә (мур ҡ ырылышы) килһ ә, Муса менә н уның шә керттә рен ғ ә йеплә йҙ ә р. Мә ғ лү мдер, улар ө ҫ тө нә килгә н бә лә Аллаһ тарафынандыр. Лә кин уларҙ ың кү беһ е был хаҡ та белмә й. (132) Һ ә м улар (Мусағ а) ә йтте:

⇐ Предыдущая 13 14 15 16 171819 20 21 22 Следующая ⇒