3 — Ғимран (Мәрйәмдең атаһы) сүрәһе 3 страница

118. Ий, иман килтергә ндә р, ү ҙ тоҡ омоғ оҙ ҙ ан (мосолмандарҙ ан) башҡ аларҙ ы дуҫ итмә геҙ. Улар (кә ферҙ ә р) һ еҙ гә яманлыҡ һ ә м хө сө тлө к ҡ ылыу эштә рендә ә ҙ ер буласаҡ тар, улар һ еҙ ҙ ең бә лә гә тарығ анығ ыҙ ҙ ы кө тө р. Хаҡ тыр, уларҙ ың нә фрә те боғ аҙ ҙ арынан сыҡ ты. Кү ң елдә рендә геһ е (хө сө тлө к) тағ ын да яманыраҡ. Уйлай белгә ндә р ө сө н беҙ аяттарыбыҙ ҙ ы асыҡ итеп индерҙ ек. (119) Бына һ еҙ уларҙ ы яратаһ ығ ыҙ, улар һ езҙ ҙ е яратмай. Һ еҙ китаптарҙ ың барсаһ ына инанаһ ығ ыҙ, улар һ езҙ ҙ ең менә н бергә булғ анда ғ ына: «инанабыҙ », тип ә йтә лә р. Ү ҙ -ара ҡ алғ ан саҡ тарында улар зә һ ә рлектә ренә н бармаҡ тарын сә йнә й башлайҙ ар. Ә йт уларғ а:

— Асыуығ ыҙ ҙ ан шартлағ ыҙ! — тип.

Шө бһ ә һ еҙ, Аллаһ уларҙ ың эсендә нимә бар, барыһ ын да белеп тора.

120. Һ еҙ гә яҡ шылыҡ килһ ә, улар ҡ ара кө йә. Һ еҙ гә берә й бә лә килһ ә, улар ҡ ыуана. Ә гә р һ еҙ сыҙ ам булһ ағ ыҙ, гө наһ тарҙ ан һ аҡ ланһ ағ ыҙ, уларҙ ың хә йлә лә ре һ еҙ гә һ ис нисек тә зарар килтерә алмаҫ. Шө бһ ә юҡ, нимә ҡ ылһ алар ҙ а, Аллаһ гө наһ лыларҙ ы (язаһ ы менә н) сорнап алыусыҙ ыр.

121. Бына һ ин мосолмандарҙ ы һ уғ ыш ө сө н уң айлы урындарғ а теҙ ергә тип, иртә н иртү к ө йө ң дә н сығ ып киттең. Ысынлап та, монафиҡ тар, кә ферҙ ә р нимә ҡ ылһ а ла, Аллаһ барыһ ын да мө кә ммә л ишетеп, белеп тороусы.

122. Шул ваҡ ытта һ еҙ ҙ ең аранан ике ғ ә скә р ҡ урҡ ыуғ а тө штө. Аллаһ уларғ а ярҙ ам итте. Мө ьминдә р фә ҡ ә т Аллаһ ҡ а ғ ына ышанырғ а тейештә р.

123. Хаҡ тыр, һ еҙ Бә дер һ уғ ышында кө сһ ө ҙ һ ә м ҡ аушағ ан инегеҙ, Аллаһ һ еҙ ҙ е ең еү гә ирештерҙ е. Аллаһ тың язаһ ынан ҡ урҡ ығ ыҙ, Уғ а шө кө р итегеҙ. (124) Шул ваҡ ытта һ ин мө ьминдә ргә:

— Индерелгә н ө с мең фә рештә менә н Раббыбыҙ ҙ ың ярҙ амы һ еҙ гә етмә йме ни? — тип ә йттең. (125) Ә лбиттә, һ еҙ тү ҙ емлек менә н Аллаһ юлында булһ ағ ыҙ, кө тө лмә гә ндә (дошман) һ ө жү м(е) булһ а, Раббыбыҙ һ еҙ гә һ айлап алынғ ан биш мең фә рештә менә н ярҙ ам итә сә к. (126) Аллаһ быны (фә рештә лә р менә н ярҙ ам итеү ҙ е) фә ҡ ә т һ еҙ ҙ е ҡ ыуандырыр ө сө н һ ә м кү ң елегеҙ тынысланһ ын, тип эшлә не. Ең еү, хө кө м һ ә м хикмә ттә рҙ ең хужаһ ы бары тик Аллаһ тыр.

127. Кә ферҙ ә рҙ ең бер ө лө шө н сабып ү лтерһ ендә р тип, уларҙ ың икенсе ө лө шө баштары аҫ ҡ а килһ ен, мораҙ ҙ арына ирешә алмайынса, ҡ асһ ындар тип. (Мин һ еҙ гә ярҙ ам иттем. )

128. Бә ндә лә ремдең эштә рендә һ инең һ ис бер ҡ атнашың юҡ. Аллаһ уларҙ ың тә ү бә һ ен ҡ абул итер йә ки уларҙ ы, залим булғ андары ө сө н, ғ азаптарғ а һ алыр. Сө нки улар ысындан да залим.

129. Кү ктә рҙ ә нимә бар, Ерҙ ә нимә бар — бө тө нө һ ө лә Аллаһ тың милке. Кемде телә й, шуны ярлыҡ ай Ул, кемде телә һ ә, шуғ а яза бирә. Аллаһ киң ихтыярлы, ярлыҡ аусы, ысынлап та, гө наһ тарҙ ы кисереү сеҙ ер.

130. Ә й, иман килтергә ндә р, рибаны ҡ ат-ҡ ат арттырып алмағ ыҙ. Аллаһ тың нә фрә тенә н ҡ урҡ ығ ыҙ. Шулай булғ анда, мораҙ ығ ыҙ ғ а ирешерһ егеҙ.

( Риба — ә жә ткә биреп торғ ан аҡ са, мал ө сө н арттырып тү лә теү, ломбард, процент аҡ саһ ы, ростовщиклыҡ. )

131. Кә ферҙ ә р ө сө н ә ҙ ерлә нгә н уттан (йә һ ә ннә мдә н) һ аҡ ланығ ыҙ. (132) Аллаһ ҡ а һ ә м Пә йғ ә мбә ргә итә ғ ә т итегеҙ, ярлыҡ ау һ ә м рә хмә ткә ирешерһ егеҙ. (133) Раббыбыҙ ҙ ың ярлыҡ ауына һ ә м тә ҡ ү ә мосолмандар ө сө н ә ҙ ерлә нгә н йә ннә ткә, кү ктә р һ ә м Ер кеү ек иркен урынғ а ынтылығ ыҙ.

134. Улар — саф мосолмандар; муллыҡ та ла, юҡ лыҡ та ла йомарт булғ андар, асыу һ аҡ ламаусылар, кешелә рҙ ең кә мселектә рен кисерә белеү селә р (ө сө н ул йә ннә т). Аллаһ изгелек ҡ ылғ андарҙ ы ярата.

135. Боҙ оҡ эштә ре менә н гө наһ лы булғ андарҙ ы, ү ҙ ҙ ә ренә ү к насарлыҡ эшлә гә с, һ уң ынан Аллаһ ты иҫ кә тө шө рө п, тә ү бә итеп, гө наһ тарын ярлыҡ ауҙ ы телә гә ндә рҙ е Аллаһ ярлыҡ ар. Аллаһ тан башҡ а уларҙ ы кем ярлыҡ ар? (Ә лбиттә ), улар гө наһ ҡ ылыуҙ арын кү рә лә тә дауам итмә һ ә лә р. (136) Бына уларғ а шундай ә жер -Аллаһ тың ярлыҡ ауыҙ ыр: гө л-баҡ салар араһ ында ағ ып ятыусы шишмә лә р изгелек ҡ ылғ андар ө сө н ғ айә т гү зә л бү лә к һ ә м улар шунда мә ң гегә ҡ аласаҡ.

137. Ысынлыҡ та һ еҙ ҙ ә н ә ү ү ә л бик кү п ғ ибрә тле ваҡ иғ алар, илаһ и ҡ анундар булып уҙ ғ ан ине инде. Шуғ а кү рә, Ер йө ҙ ө буйлап сә йә хә т итегеҙ, (аяттарҙ ы) ялғ ан тип иҫ ә плә гә ндә рҙ ең хә ле нисек булғ анын кү рерһ егеҙ (ғ ибрә т алырһ ығ ыҙ! ).

138. Был (Ҡ ө ръә н) кешелә р ө сө н бер хә бә рҙ ер, (яманлыкҡ тарҙ ан) һ аҡ ланыу ө сө н диндар кешелә ргә бер ҡ отолоу юлы һ ә м ө гө т-нә сихә ттер.

139. (Мосолмандар) ҡ аушамағ ыҙ, хафаланмағ ыҙ, ә гә р ҙ ә һ еҙ мө ьмин-мосолман икә нһ егеҙ, һ еҙ барыһ ынан да ө ҫ тө н булырһ ығ ыҙ.

140. Ә гә р ҙ ә һ еҙ (Ухуд һ уғ ышында) яраланғ ан булһ ағ ыҙ, (Бә дер һ уғ ышында) башҡ а ҡ ә ү емгә лә (кә ферҙ ә ргә ) шундай уҡ хурлыҡ килгә н ине. Ул кө ндә рҙ е беҙ сиратлаштырып торорбоҙ. (Бер кө ндө кә ферҙ ә р ең ер, икенсе кө ндө мосолмандар ең еү се булыр. ) Аллаһ иман килтергә ндә рҙ е асыҡ лаһ ын ө сө н һ ә м арағ ыҙ ҙ ан шаһ идтар һ ә м шаһ иттар һ айлаһ ын ө сө н, кә ферҙ ә рҙ е (морҙ ар ҡ ылып), һ ә лә к итһ ен ө сө н шулай хуп кү рҙ е. Аллаһ ғ ә ҙ елһ еҙ ҙ ә рҙ е яратмай.

(«Иман килтергә ндә рҙ е асыҡ лаһ ын ө сө н» ғ ибә рә һ е «ли йә ғ лә мә »нең мә ғ ә нә һ ен аң латаҙ ыр. Аллаһ тың мә ң гелек ғ илеме менә н мосолманды кә ферҙ ә н айыра белергә тейешлебеҙ. Шуның сә бә бе менә н «шаһ идтар» мә ғ ә нә һ ендә килеү се «шү һ ә дә » һ ү ҙ ен «шаһ иттар» тип тә тә ржемә итә лә р».

Ибраһ им Дө нмә з тә фсиренә н. )

141. Аллаһ иман килтергә ндә рҙ е гө наһ тарҙ ан тыйылып, паҡ лыҡ ҡ а сығ арыр ө сө н, кә ферҙ ә рҙ е һ ә лә к итер ө сө н шулай эшлә не.

142. Юҡ һ а, һ еҙ Аллаһ юлында (Жиһ адта, Ғ ә зә ү ә ттә ) һ уғ ышҡ андар менә н һ уғ ышмағ андарҙ ы, тү ҙ емлектә р кисергә н сабырҙ арҙ ы асыҡ ламайынса ғ ына, Аллаһ һ еҙ ҙ е йә ннә ткә кертер, тип уйлайһ ығ ыҙ мы?

143. Ысынлап та, ә жә л килгә нсе ү к ү лем (шаһ идлыҡ ) телә негеҙ, бына инде һ еҙ бер ҡ арауҙ а уҡ ү лемде (кү рҙ егеҙ ) татынығ ыҙ.

144. Мө хә ммә д ул — фә ҡ ә т пә йғ ә мбә р генә. Унан элек тә ә ллә нисә пә йғ ә мбә р (был донъяғ а) килеп киткә н ине. Хә ҙ ер ул ү лһ ә йә ки ү лтерелһ ә, баҫ ҡ ан ерегеҙ ҙ ә н кирегә боролорһ оғ оҙ мы? (Йә нә кә фер булырһ ығ ыҙ мы? ) Кем дә кем иманын ташлап, динһ еҙ леккә кү сә икә н, Аллаһ ҡ а һ ис бер зарар ҡ ыла алмаҫ. Аллаһ шө кө р иткә ндә р һ ә м сабыр-сыҙ ам булғ андарғ а ә жер бирә сә к.

145. Аллаһ тан хә бә р иң мә йенсә, һ ис бер кемгә ә жә л килмә ҫ; (ү лем) тә ҡ дирҙ ә яҙ ып ҡ уйылғ ан сә ғ ә ттә генә килер. Кем дә кем был донъяла ниғ мә т-сауап телә һ ә — бирербеҙ, кем иһ ә Ә хирә т сауабын телә һ ә, уны ла бирербеҙ. Беҙ шө кө р итеү селә ргә ә жер бирә беҙ.

146. Кү пме пә йғ ә мбә рҙ ә р килеп китте, улар менә н иң гә иң ҡ уйып, кү пме мө ьминдә р (Жиһ ад юлында) һ уғ ышты, улар Аллаһ юлындағ ы кө рә штә рҙ ә ҡ урҡ аҡ һ ә м ваҡ йә нле булманылар, (дошманғ а) буйһ онманы. Аллаһ сыҙ амдарҙ ы ярата. (147) Бына улар ә йткә н һ ү ҙ:

— Йә, Раббыбыҙ, беҙ ҙ ең гө наһ тарыбыҙ ҙ ы һ ә м эшебеҙ ҙ ә сиктә н ашҡ ан хаталарыбыҙ ҙ ы ярлыҡ а. (Һ уғ ышҡ анда) теҙ быуындарыбыҙ ҙ ы нығ ыт. Кә ферҙ ә ргә ҡ аршы беҙ гә ярҙ амсы бул, — тигә ндә ренә н башҡ а һ ү ҙ юҡ. (148) Ниһ айә т, Аллаһ уларғ а һ ә м донъя ниғ мә тен (мал, шә рә ф, дан-шө һ рә т), һ ә м Ә хирә т сауабының гү зә ллеген бирҙ е. Аллаһ изгелекле ғ ә мә лдә булғ андарҙ ы ярата.

149. Ә й, иман килтергә ндә р, ә гә р кә фер иткә ндә ргә буйһ онһ ағ ыҙ, улар һ еҙ ҙ е иманығ ыҙ ҙ ан яҙ ҙ ырып, яң ынан кә фер яһ арҙ ар һ ә м хә тә р бә лә лә ргә тарығ андар хә ленә тө шө рө рҙ ә р.

150. Хаҡ тыр, һ еҙ ҙ ең ярҙ амсығ ыҙ Аллаһ тыр. Ул — ярҙ ам итеү селә рҙ ең иң хә йерлеһ е.

151. Беҙ кә ферҙ ә рҙ ең кү ң елдә ренә ҡ урҡ ыу һ алдыҡ, сө нки улар, Аллаһ тан ә мер килмә гә н кө йө нсә, Аллаһ ҡ а тиң дә ш итеп мә хлү ҡ ҡ ә табына. Уларҙ ың барасаҡ ере лә йә һ ә ннә мдер. Ғ ә ҙ елһ еҙ залимдарҙ ың бараһ ы ере бик тә хә тә р урын.

152. Аллаһ һ еҙ гә биргә н вә ғ ә ҙ ә һ ен ү тә не. Аллаһ ярҙ амы менә н һ еҙ кә ферҙ ә рҙ е ең ә башланығ ыҙ. Ниһ айә т, шундай бер форсат асылды, Аллаһ телә гегеҙ ҙ е (ең еү гә ынтылышығ ыҙ ҙ ы) башҡ арырғ а һ еҙ гә мө мкинлек бирҙ е, лә кин һ еҙ ҡ аушап ҡ алдығ ыҙ. (Пә йғ ә мбә рҙ ең ) ә мере хаҡ ында тартҡ ылаша башланығ ыҙ. Һ еҙ ҙ ең донъя телә ктә регеҙ ҙ ә, Ә хирә т телә ктә регеҙ ҙ ә бар ине. Һ уң ынан Аллаһ һ еҙ ҙ е һ ынап ҡ арау ө сө н (бер-берегеҙ гә кемдең кем икә нен кү рһ ә тер ө сө н) һ еҙ ҙ е уң ыштан ситкә борҙ о һ ә м Ул һ еҙ ҙ е ғ ә фү итте. Аллаһ ысынлыҡ та мосолмандарғ а миһ ырбан эйә һ елер.

153. Ул ваҡ ытта һ еҙ, кү ҙ егеҙ гә аҡ -ҡ ара кү ренмә ҫ тә н (һ уғ ыш майҙ анынан) тауғ а табан ҡ аса инегеҙ. Пә йғ ә мбә р иһ ә һ езҙ ҙ ең артығ ыҙ ҙ ан (минең янғ а йыйылығ ыҙ, тип) ҡ ысҡ ырып ҡ алды. Шуғ а кү рә, Аллаһ һ еҙ ҙ е ә фә т ө ҫ тө нә ә фә т биреп язаланы. Ҡ улығ ыҙ ҙ ан ысҡ ынғ анғ а (ғ ә нимә т малына) ла, башығ ыҙ ғ а тө шкә нгә лә ҡ айғ ырмағ ыҙ. Аллаһ һ еҙ нимә ҡ ылһ ағ ыҙ ҙ а белеп тора.

(Ғ ә нимә т - һ уғ ышта ең елгә н дошмандың, дә ү лә ттең малын ең еү селә р ала. Бына шул мал «ғ ә нимә т» тип атала. Һ уғ ышта ү лтерелгә н дошмандың шә хси ә йберҙ ә рен: атын, ҡ оралдарын, ҡ атындарын ең еү се ала. Бына шулар «ү лжә » тип атала. Урыҫ саһ ы -трофей. )

154. Һ уң ынан, ҡ айғ ынан һ уң, Ул һ еҙ гә тыныс йоҡ о бирҙ е, бер тө ркө мө гө ҙ ҙ ө йоҡ о алды, икенселә регеҙ ҙ ең кү ң еленә шом кереп ятты. Улар Аллаһ хаҡ ында жә һ илийә т заманындағ ы кеү ек (Ҡ ө ръә н ингә нсегә тиклем ваҡ ыттағ ы кеү ек) кә фер фекер йө рө тә башланы:

— Был эштә н беҙ гә ниндә й файҙ а? — тинелә р. Ә йт һ ин уларғ а:

— Барса эштә р ҙ ә Аллаһ тыҡ ы, — тип.

Улар кү ң елдә рендә һ иң ә ә йтмә гә н мә кер һ аҡ лайҙ ар. Улар:

— Был эштә рҙ ә н беҙ гә файҙ а булһ а, беҙ был урында ү лтерелмә гә н дә булыр инек, — тип ә йтә лә р.

Шулай ҙ а, һ еҙ ө йҙ ә регеҙ ҙ ә ҡ алғ ан булһ ағ ыҙ ҙ а, тә ҡ диренә ү лтерелә сә ге яҙ ылғ ан булғ андар, ү лтерелә сә к урынғ а ү ҙ ҙ ә ренә н ү ҙ ҙ ә ре сығ ып киткә н булырҙ ар ине. Аллаһ эсегеҙ ҙ ә ге мә керле уйларығ ыҙ ҙ ан арындырыу һ ә м кү ң елдә регеҙ ҙ е пакландырыу ө сө н шулай ҡ ылды. Кү ң елдә регеҙ ҙ ә нимә бар – бө тө нө һ ө н дә Аллаһ белеп тора.

155. Хаҡ тыр, (Ухуд һ уғ ышында) ике ғ ә скә р ҡ ара-ҡ аршы килгә н кө ндө һ еҙ ҙ е ташлап ҡ асҡ андарҙ ы ҡ айһ ы бер хаталары арҡ аһ ында шайтан абындырҙ ы. Йә нә лә Аллаһ уларҙ ы ғ ә фү итте инде. Аллаһ ярлыҡ аусы, сабыр һ ә м баҫ ынҡ ы.

156. Ий, иман килтергә ндә р, һ еҙ кә фер итеү селә р һ ә м донъя буйлап сә фә ргә сыҡ ҡ ан йә ки һ уғ ышта ҡ атнашҡ ан ҡ ә рҙ ә штә ре хаҡ ында:

— Ә гә р беҙ ҙ ең янда (ө йҙ ә ) ҡ алғ ан булһ алар, ү лмә гә н булырҙ ар ине, уларҙ ы ү лтермә гә н булырҙ ар ине, — тип ә йтеү селә р кеү ек булмағ ыҙ.

Аллаһ быны, уларҙ ың йө рә ктә ре хә срә ткә талһ ын, тип башҡ арҙ ы. Йә нде индергә н дә, йә нде алғ ан да — Аллаһ тыр. Һ еҙ ҡ ылғ андарҙ ың барыһ ын да Аллаһ кү реп торор. (157) Ә гә р Аллаһ юлында ү лтерелер йә ки ү лә р булһ ағ ыҙ, шуны белеп тороғ оҙ, Аллаһ тың ярлыҡ ауы һ ә м рә хмә те улар йыйғ ан бө тө н байлыҡ тан да хә йерлерә ктер. (158) Ысынлап та, ү лһ ә геҙ йә ки ү лтерелһ ә геҙ ҙ ә Аллаһ хозурында йыйыласаҡ һ ығ ыҙ. (159) Аллаһ тың рә хмә те менә н һ ин уларғ а миһ ырбанлы булдың, ә гә р ҙ ә һ ин уларғ а рә химһ еҙ булһ аң, һ ис шикһ еҙ, улар һ инә н ҡ асыр ине. Уларҙ ы һ ин кисер инде. Уларҙ ың гө наһ тары кисерелһ ен, тип доғ а ҡ ыл, улар менә н кә ң ә шлә шеп эш башла. Ныҡ лы бер ҡ арарғ а килһ ә ң дә, Аллаһ ҡ а тә ү ә кә ллә. Сө нки Аллаһ Ү ҙ енә тә ү ә кә ллә гә ндә рҙ е ярата.

160. Аллаһ һ еҙ гә ярҙ ам итеп торғ анда һ еҙ ҙ е һ ис кем ең ә алмаҫ. Ә гә р Ул һ еҙ ҙ е ташлаһ а, унан башҡ а һ еҙ гә кем ярҙ ам итер? Мө ьминдә р бары тик Аллаһ ҡ а ғ ына таянырғ а тейеш.

161. Пә йғ ә мбә р аманатҡ а хыянат итмә ҫ. Кем аманатҡ а хыянат итһ ә, Ҡ иә мә т кө ндө шул хыянат йө гө н кү тә реп, Аллаһ хө кө мө нә килер. Һ уң ынан һ ә р кем изгелегенә кү рә сауап, һ ә р кем ү ҙ гө наһ аһ ына теү ә л яза алыр, һ ис кем хаҡ һ ыҙ ғ а артығ ы менә н язаланмаҫ.

162. Аллаһ тың ризалығ ына эйә ргә н кеше менә н Аллаһ тың асыуына дусар булғ ан кеше тигеҙ булырмы? Һ уң ғ ыһ ының урыны йә һ ә ннә мдер. Йә һ ә ннә м иһ ә бик тә хә тә р урындыр.

163. Уларғ а (Аллаһ ризалығ ын алғ андарғ а) Аллаһ ҡ атында дә рә жә лә р бар. Аллаһ уларҙ ың ҡ ылғ андарын кү реп тороусы.

164. Хаҡ тыр, (жә һ иллек заманндарында) ап-асыҡ һ ә м мотлаҡ аҙ ашҡ ан булһ алар ҙ а, ү ҙ араларынан пә йғ ә мбә р һ айлап, Аллаһ мө ьминдә ргә ғ ә йә т киң рә хмә тле булды. Пә йғ ә мбә р уларғ а Аллаһ аяттарын уҡ ый, уларҙ ы яманлыҡ тарҙ ан арындыра, уларғ а Китапты (Ҡ ө ръә нде) һ ә м хикмә ттә р ө йрә тә.

165. (Бә дер һ уғ ышында дошманығ ыҙ башына) ике ҡ ат бә лә килтерҙ егеҙ, (Ухуд һ уғ ышында) ү ҙ егеҙ гә ҡ айғ ы килгә с, һ еҙ:

— Был ҡ айғ ы ҡ айҙ ан (ни ө сө н) килде? — тип ә йттегеҙ. Ә йт һ ин:

— Ул ҡ айғ ы ү ҙ егеҙ ҙ ә н, — тип. Шө бһ ә һ еҙ, Аллаһ тың ҡ ө ҙ рә те һ ә р нә мә гә етә.

166. Ике ғ ә скә р ҡ апма-ҡ аршы һ уғ ышҡ анда һ еҙ гә килгә н ҡ айғ ы (ең елеү егеҙ ) Аллаһ ихтыяры менә н булды. Ысын мө ьминдә рҙ ең кем икә нен асыҡ лар ө сө н. (167) Һ ә м монафиҡ тарҙ ың ысын йө ҙ ө н асыу ө сө н ине. Уларғ а:

— Килегеҙ, Аллаһ юлында һ уғ ышығ ыҙ йә ки ү ҙ егеҙ ҙ е ҡ отҡ арыу яғ ын ҡ арағ ыҙ, — тип ә йтелде. Улар:

— Һ уғ ыша белһ ә к, һ еҙ гә эйә ргә н булыр инек тә, — тинелә р. Улар ул кө ндө иманлы булыуғ а ҡ арағ анда, кә ферлеккә яҡ ыныраҡ тора ине. Кү ң елдә рендә булмағ анды улар ауыҙ ҙ ары менә н һ ө йлә п торҙ олар. Ә ммә, Аллаһ уларҙ ың кү ң елендә ге йә шерен уйҙ арын белеп тора. (168) Ү ҙ ҙ ә ре һ уғ ышҡ а бармайынса, һ уғ ышҡ а киткә н туғ андары тураһ ында:

— Беҙ ҙ ең һ ү ҙ ҙ е тотҡ ан булһ алар, ү лтерелмә гә н булырҙ ар ине, — тип һ ө йлә ү селә ргә ә йт:

— Ә гә р ҙ ә һ еҙ, ысындан да, хаҡ лы икә нһ егеҙ, улайһ а, ү ҙ егеҙ гә килә торғ ан ү лемде лә кире бороғ оҙ, (ҡ улығ ыҙ ҙ ан килһ ә ), — тип. (169) Аллаһ юлында һ ә лә к булғ андарҙ ы (шаһ идтарҙ ы) һ ин ү лгә нгә иҫ ә плә мә. Киреһ енсә, улар тереҙ ер һ ә м Раббы янында ризыҡ лыҙ ыр. (170) Аллаһ рә хмә те менә н бирелгә н ниғ мә ттә р ө сө н ҡ ыуанып, уларҙ ан һ уң да килә сә к шаһ идтар хаҡ ында:

— Уларғ а һ ис бер ҡ урҡ ыныс булмаҫ, уларғ а ҡ айғ ы-яза ла булмаясаҡ, — тип ҡ ауышыуҙ ан алдан уҡ хислә неп, һ ө йө нә лә р. (171) Улар Аллаһ тан килгә н ниғ мә ттә ргә һ ә м уның йомартлығ ына һ ө йө нә лә р. Иман килтереп, изге ғ ә мә лдә р ҡ ылғ андарғ а тейә сә к ә жерҙ е Аллаһ йуймаҫ. (172) (Ухуд һ уғ ышында) йә рә хә тлә нгә ндә н һ уң Аллаһ тың һ ә м Пә йғ ә мбә рҙ ең ө ндә ү ен ҡ абул итеп, изгелек ҡ ылғ андар, тә ҡ ү ә, диндар булғ андар ө сө н бик ҙ ур ә жер буласаҡ.

173. Бер тө ркө м кешелә р мө ьминдә ргә:

- Дошмандарығ ыҙ һ еҙ гә ҡ аршы ғ ә скә р тупланы, бер ү к һ аҡ булығ ыҙ, — тип ә йткә с, мө ьминдә рҙ ең иманы тағ ын да арта тө штө, улар ә йтте:

— Аллаһ тың ярҙ амы беҙ гә етә р, Ул яҡ шы (ярҙ амсы) вә килдер.

174. Шулай итеп, улар ү ҙ ҙ ә ренә һ ис бер зыян килтермә йенсә, Аллаһ тың йомартлығ ы биргә н ниғ мә ттә рҙ е тө йә п ҡ айтты. Улар Аллаһ тың ризалығ ына лайыҡ булды. Аллаһ — миһ ырбан һ ә м йомартлыҡ эйә һ еҙ ер.

⇐ Предыдущая 6 7 8 9 101112 13 14 15 Следующая ⇒