|
|||
3 — Ғимран (Мәрйәмдең атаһы) сүрәһе 1 страница3 — Ғ имран (Мә рйә мдең атаһ ы) сү рә һ е
(Ғ имран сү рә һ е 200 аяттан тора. Мә ҙ инә -и Мө нә ү ү ә рә ҡ алаһ ында ингә н. Был сү рә лә Мә рйә мдең атаһ ы Ғ имран тураһ ында һ ө йлә нә. Исеме шунан килә. ) Бисмиллә һ ир-рахмә ә нир-рахиим. 1. Ә лиф, Лә м, Мим. 2. Аллаһ — бер генә! Аллаһ тың Ү ҙ енә н башҡ а (һ ис бер кем, һ ис бер нә мә ) Илаһ була алмай. Ул — мә ң ге тере. Ул — ҡ ә ййү мдер. («Хайи ү ә ҡ ә ййү м» ғ ибә рә һ ен былай аң латалар. Хайи — тере, ү лемһ еҙ, мә ң ге дауамлы, тигә н һ ү ҙ. Ҡ ә ййү м — бө тө н Ғ ә лә мдең, барса йә нле-йә нһ еҙ ҙ ә рҙ ең тә рбиә сеһ е, барыһ ын да кү ҙ ә теп-белеп, хисапҡ а тотоусы ҡ ө ҙ рә т һ ә м камиллыҡ эйә һ е. ) 3. (Ий, Мө хә ммә д) Ул һ иң ә китапты (Ҡ ө ръә нде) ә ү ү ә л индерелгә н китаптарҙ ы (дө рө ҫ лә п) раҫ лау ө сө н индерҙ е. Бынан алда ла Тә ү рә т менә н Инжилде индергә н ине. 4. Хаҡ менә н ялғ анды (яҡ шыны ямандан) айыра белер ө сө н (хө кө мдә р) Фурҡ ан индерҙ е. Аллаһ тың аяттарына кә фө рлө к иткә ндә р юҡ мы? (Бар, ә лбиттә. ) Улар ө сө н бик ҡ аты ғ азаптар ә ҙ ерлә нгә н. Аллаһ — ҡ ө ҙ рә т эйә һ е һ ә м яза биреү сеҙ ер. 5. Шө бһ ә юҡ, Ерҙ ә лә, Кү ктә лә Аллаһ тан йә шерен нә мә юҡ тыр. (6) Ә сә лә регеҙ ҡ арынында уҡ, Ү ҙ е нисек телә һ ә, һ еҙ гә шундай рә ү еш биреү се лә Аллаһ тыр. Аллаһ тан башҡ а (Илаһ и ҡ ө ҙ рә ткә эйә һ ә м) тә ң ре булырҙ ай һ ис бер кем юҡ. Аллаһ мотлаҡ ең еү се. Аллаһ берҙ ә н-бер хө кө м сығ арыусы һ ә м хикмә т эйә һ е. 7. (Ий, Мө хә ммә д) Һ иң ә Китапты Ул индерҙ е. Шунда мә ғ ә нә һ е асыҡ аяттар байтаҡ һ ә м улар Китаптың нигеҙ ен тә шкил итә. Башҡ а бер бә ғ зелә ре мө тә шә биһ тә рҙ ер (йә ғ ни мә ғ ә нә һ е асыҡ тү гел һ ә м хә ҙ ергә аң латыуы ла мө мкин булмағ ан, ҡ ыҫ ҡ а аяттар). Кү ң еле боҙ оҡ булғ андар, мө тә шә биһ аяттарҙ ы фетнә сығ арырҙ ай итеп, ү ҙ ҙ ә ренсә аң латырғ а маташалар, шуларғ а йә бешеп яталар. Гә рсә, Уларҙ ың мә ғ ә нә һ ен Аллаһ тан башҡ а бер кем белмә ҫ. Ғ илем эйә лә ре иһ ә: — Беҙ уғ а (Ҡ ө ръә нгә ) ышандыҡ. Барыһ ы ла Раббыбыҙ ҙ ан килгә н, — тинелә р. Уларҙ ы (мө тә шә биһ аяттарҙ ы) сә лә мә т аҡ ыллыларҙ ан башҡ алар яҡ шы аң ламаҫ! («Мө тә шә биһ аяттарҙ ы аң латыуғ а ике ҡ араш йә шә п килә. Сә лә ф — боронғ ылар мә слә ге. Хә лә ф — вариҫ тар мә слә ге. Сә лә фселә р фекеренсә, был аяттарҙ ы аң латыуҙ ан ҡ асырғ а кә рә к. Аң латмайынса ғ ына, Аллаһ һ ү ҙ енә ышанырғ а кә рә к». Хә сә н Чантай тә фсиренә н. ) «Һ уң ғ ылары, хә лә фселә р аң латыу яғ ында тора. Ҡ айһ ы берә ү ҙ ә р «ү ә р-рә сихү нә » һ ү ҙ енең башындағ ы «уау» хә рефен теркә гес итеп уҡ ыйҙ ар. Шулай уҡ ығ анда аң лашылаҙ ыр: уның мә ғ ә нә һ ен бары тик бер Аллаһ һ ә м ғ илемдә юғ ары дә рә жә лә ргә ирешкә н ғ алимдар ғ ына белә сә к. Мө тә шә биһ аяттар фә н-ғ илем камиллыҡ ҡ а ирешкә с кенә, килә сә ктә генә аң латыласаҡ икә н». Мостафа Чагрыжы тә фсиренә н. ) 8. Йә, Раббыбыҙ, тура юлғ а баҫ тырғ андан һ уң, беҙ ҙ е аҙ аштырма. Беҙ гә Ү ҙ тарафың дан рә хмә т бир. Шик юҡ, Һ ин иң йомарт ярлыҡ аусы. (9) Йә, Раббыбыҙ, хаҡ тыр, Һ ин, һ ис шикһ еҙ, кө ндә рҙ ә н бер кө ндө кешелә рҙ е бер урынғ а туплаясаҡ һ ың. Һ ис шикһ еҙ, Аллаһ Ү ҙ һ ү ҙ ендә торасаҡ! 10. Аллаһ хозурына килгә с, кә ферҙ ә рҙ е малдары ла, балалары ла ҡ отҡ ара алмаҫ. Бына шулар була инде йә һ ә ннә м киҫ ә ү ҙ ә ре. (11) (Уларҙ ың юлы) Фирғ ә ү ен тоҡ омоның һ ә м уларҙ ан элек йә шә гә ндә рҙ ең юлы кеү ек. Улар аяттарыбыҙ ҙ ы ялғ анғ а сығ арҙ ы, Аллаһ та уларҙ ы, гө наһ тарына кү рә, (хө кө мгә ) тотто. Аллаһ тың язаһ ы бик тә ҡ аты булыр. 12. (Ий, Мө хә ммә д) кә фер итеү селә ргә ә йт һ ин: — Яҡ ын арала һ еҙ тар-мар килә сә кһ егеҙ һ ә м бө тө нө гө ҙ йә һ ә ннә мдә янасаҡ һ ығ ыҙ. Ул (йә һ ә ннә м) ҡ отосҡ ос яман урындыр. 13. Ҡ апма-ҡ аршы килгә н ике ғ ә скә р (Бә ҙ ер) һ уғ ышында һ еҙ гә ғ ибрә ттә р бар. Бер ғ ә скә р Аллаһ юлында һ уғ ыша, икенсеһ е иһ ә мө шриктә р ине. Былары тегелә рҙ е (мосолмандарҙ ы) маң ғ ай кү ҙ ҙ ә ре менә н ике итеп кү рә башланы. Ярҙ ам итә һ е килгә н кешелә ренә Аллаһ ярҙ ам итер. Шик юҡ, кү ң ел кү ҙ ҙ ә ре һ уҡ ыр булмағ андарғ а бында ҡ ә тғ и һ абаҡ тар бар. 14. Нә фсеһ е булғ ан кешелә ргә: ҡ атындар, улдар, батман-батман тағ ылғ ан алтын-кө мө ш, тамғ аланғ ан сабышҡ ы аттар, ( мул һ ө т биреү се) хайуандар, игенлектә р, шашып яратыу зиннә тлә ндереп кү рһ ә телде. Лә кин быларҙ ың барыһ ы ла донъялағ ы тормоштың тиҙ уҙ ып китә торғ ан рә хә т миҙ гелдә ре генә. Аллаһ хозурындағ ы (йә ннә ттә ге) тормош тағ ын да гү зә лерә к. 15. Һ ин ә йт: — Һ еҙ гә бынан да яҡ шыраҡ тормош тураһ ында һ ө йлә йемме? — тип. Тә ҡ ү ә (саф) мосолманлыҡ ҡ а ирешкә ндә р ө сө н Раббы ҡ аршыһ ында, (тау-таш) аҫ тарынан бә реп сығ ыусы шишмә лә ре менә н йә ннә ттә р булыр. Улар шунда мә ң ге йә шә п ҡ аласаҡ. Саф-пак ҡ атындар янында улар Аллаһ тың ризалығ ында йә шә р. Хаҡ тыр, Аллаһ ҡ олдарын кү ҙ ә теп тора. 16, 17. Сабыр-сыҙ ам булғ андар, имандарына тоғ ро ҡ алғ андар, итә ғ ә тле булғ андар, йә тимдә рҙ е ҡ арағ андар (йә ғ ни тә ҡ ү ә леккә ирешкә ндә р): — Йә Раббыбыҙ, беҙ иман килтерҙ ек. Инде беҙ ҙ ең гө наһ тарыбыҙ ҙ ы кисер һ ә м беҙ ҙ е йә һ ә ннә м ғ азаптарынан ҡ отҡ ар! — тип сә хә рҙ ә рҙ ә Аллаһ тан ярлыҡ ау һ орарҙ ар. 18. Аллаһ ғ ә ҙ еллекте ө ҫ кә сығ арып, Ү ҙ енә н башҡ а (Илаһ и ҡ ө ҙ рә ткә эйә ) һ ис бер тә ң ре булмағ анлығ ын (аяттары, дә лилдә ре менә н) иҫ бат итте. Фә рештә лә р ҙ ә, ғ илем эйә лә ре (нә бийҙ ә р, ғ алимдар ҙ а) быны раҫ ланы: — Аллаһ тан башҡ а (Илаһ и кө скә эйә һ ә м) Тә ң ре булырҙ ай һ ис бер кем юҡ! — тинелә р. — Ул — мотлаҡ ең еү се, хө кө мгә һ ә м хикмә ткә эйә берҙ ә н-бер Аллаһ тыр. 19. Хаҡ дин, Аллаһ дине — Исламдыр. (Ү ҙ ҙ ә ренә ) Китап индерелгә ндә н һ уң, белем алғ ас, кө нлә шеп, (артыҡ ғ орурланып), ү ҙ -ара талашып таралыштылар. Аяттарҙ ы инҡ ар итеү селә р белһ ен, һ ис шикһ еҙ, Аллаһ язаһ ын бик тиҙ бирер. («Дин» кә лимә һ е: итә ғ ә т һ ә м яза, хаҡ лыҡ һ ә м шә риғ ә т мә ғ ә нә лә рендә килә. Ҡ ө ръә ндә «дин» һ ү ҙ е тө рлө мә ғ ә нә лә рҙ ә ҡ улланыла. Юғ арылағ ы аят иһ ә, бә ндә лә р тарафынан ҡ абул ителергә тейешле Илаһ и ҡ анун булараҡ фарызлана. Йә ғ ни, дин — ул кешелә рҙ е донъяла нисек итеп дө рө ҫ йә шә ргә ө йрә теү се һ ә м Ә хирә ттә Сә ғ ә ҙ ә ткә ирешеү юлын кү рһ ә теү се, Аллаһ хозурынан пә йғ ә мбә рҙ ә р арҡ ылы кешелә ргә индерелгә н Илаһ и ҡ ағ иҙ ә лә р, ҡ анундар. «Ислам» кә лимә һ е тү бә ндә ге мә ғ ә нә лә ргә эйә: итә ғ ә т итеү, берлә шеү, рухи һ ә м физик сә лә мә тлеккә ирешеү, ғ ибә ҙ ә ттә ихлас булыу. Юғ арылағ ы аятта иһ ә «Ислам» һ ү ҙ е бер Аллаһ ҡ а иман килтереү һ ә м хә ҙ рә ти Мө хә ммә д арҡ ылы кү ндерелгә н дин нигеҙ ҙ ә рен ҡ абул итеү, тигә н мә ғ ә нә лә бирелгә н». Хә йретдин Ҡ араман тә фсиренә н һ ә м Ғ абдуррахмә н Ҡ аяның «Иман һ ә м ғ ийбә ҙ ә т» исемле китабынан ) 20. Ә гә р (кә ферҙ ә р) һ инең менә н бә хә слә шә башлаһ а, ә йт: — Вә ғ ә здә ремә эйә ргә ндә р менә н мин Аллаһ ҡ а буйһ ондом! — тип. Ү ҙ ҙ ә ренә Китап индерелгә ндә рҙ ә н һ ә м жаһ ил мө шриктә рҙ ә н һ ора: — Һ еҙ ҙ ә Исламды ҡ абул итеп, (Аллаһ ҡ а) буйһ ондоғ оҙ мы? — тип. Ә гә р Исламды ҡ абул иткә н булһ алар, тура юлды тапҡ ан булырҙ ар. Ә гә р инҡ ар итеп, йө ҙ сө йө рһ ә лә р, һ иң ә бары тик уларҙ ы (йә һ ә ннә м ғ азабы менә н) киҫ ә тергә генә ҡ ала. Хаҡ тыр, Аллаһ бә ндә лә ренең ҡ ылғ андарын кү ҙ ә теп тора. 21. Аллаһ тың аяттарын инҡ ар итеү ҙ ә ре арҡ аһ ында, кә фер булғ андарҙ ан, хаҡ һ ыҙ ғ а пә йғ ә мбә рҙ ә рҙ е ү лтереү селә р һ ә м ғ ә ҙ еллеккә ө ндә ү се инсандарҙ ың йә ндә рен ҡ ыйғ андарҙ ы: — (Һ еҙ гә ) бик тә хә тә р яза буласаҡ! — тип «һ ө йө ндө р». ( 22) Быларҙ ың донъялағ ы эштә ре лә, Ә хирә ттә гелә ре лә бушҡ а сыҡ ты. Уларғ а бер кем дә ярҙ ам итә алмаҫ. (23) (Рә сү лем) ү ҙ ҙ ә ренә Китаптан бер ө лө ш бирелгә н ҡ ә ү емде кү рмә нең ме ә ллә? Улар араһ ында ғ ә ҙ еллек урынлаштырыр ө сө н, тура юлғ а саҡ ырыр ө сө н, уларғ а Аллаһ тың Китабы бирелде. Лә кин уларҙ ың бер ө лө шө (Китапҡ а) арҡ а менә н боролдо. (24) Бының сә бә бе шулдыр, улар йә нә лә ә йттелә р: — Беҙ гә мә ң гелек ут бер ҡ асан да ирешмә йә сә к, ә гә р һ анаулы кө ндә рҙ ә генә ирешмә һ ә инде, (беҙ йә һ ә ннә мдә оҙ аҡ ҡ алмаясаҡ быҙ ), — тинелә р. Дин мә сьә лә һ ендә улар уйлап сығ арғ ан был нә мә (ү ҙ ҙ ә рен-ү ҙ ҙ ә ре) алдау ғ ына. (25) Килә сә ге шик уятмай торғ ан бер Кө ндө уларҙ ы бер урынғ а йыйырбыҙ; уларғ а ғ ә ҙ елһ еҙ лек булмаясаҡ, лә кин уларғ а донъялағ ы ҡ ылғ андарына кү рә, тап-тамам тү лә ү (яза) бирелә сә к, бына шул ваҡ ытта уларҙ ың хә ле нисегерә к булыр икә н? 26. (Рә сү лем) ә йт һ ин: — Ә й, мө лкә ттә рҙ ең хужаһ ы-Аллаһ, Һ ин телә гә н кешегә милекте бирә һ ең, кемдең милкен алырғ а телә һ ә ң, унан алаһ ың. Телә гә н кешең дең ҡ ә ҙ ерен арттыраһ ың, телә мә гә нең де меҫ кенлеккә тө шө рә һ ең. Изгелек бары тик Һ инең ихтыярың даҙ ыр. Шик юҡ, Һ ин барса нә мә гә ҡ ө ҙ рә тлеһ ең. — тип. (27) - Тө ндө кө н менә н, кө ндө тө н менә н аралаштыраһ ың. Ү лекте терелтә һ ең, терене ү лтерә һ ең (йә нһ еҙ ҙ ә н йә нлене сығ араһ ың, йә нлене йә нһ еҙ итә һ ең ). Телә гә н бә ндә ң ә сикһ еҙ мул ризыҡ бирә һ ең, -тип ә йт. 28. (Һ уғ ыш ваҡ ытында) мө ьминдә р мө ьминдә рҙ е ташлап, кә ферҙ ә р менә н дуҫ булмаһ ын. Шулай эшлә гә н кеше Аллаһ тан бер ниндә й (ярҙ ам) кү рмә ҫ. Ә гә р, улар тарафынан дә һ шә т янаһ а ғ ына (дуҫ булырғ а мә жбү рһ егеҙ ). Аллаһ (һ еҙ гә язаһ ынан) ҡ урҡ ырғ а бойорҙ о. Ниһ айә т, (был донъянан китеп) Аллаһ хозурына барыу ҙ а Аллаһ ә мерендә ҙ ер. 29. Ә йт Һ ин: — Кү ң елдә регеҙ ҙ ә гене йә шерһ ә геҙ ҙ ә, асып һ алһ ағ ыҙ ҙ а Аллаһ белә. Кү ктә рҙ ә, Ерҙ ә нимә лә р бар — Аллаһ барыһ ын да белеп тора, — тип уларғ а. Аллаһ тың бө тө н нә мә гә ҡ ө ҙ рә те етә. 30. Аң лы булығ ыҙ, ул Кө ндө (Ҡ иә мә ттә ) донъяла изгелек ҡ ылғ ан булһ а ла, яманлыҡ ҡ ылғ ан булһ а ла, һ ә р кем ү ҙ ә жерен табыр; кеше ҡ ылғ ан яманлыҡ тарынан йыраҡ арала торорғ а телә р. Аллаһ асылда һ еҙ ҙ е (Ү ҙ енә ҡ аршы килеү ҙ ә н) ҡ урҡ ырғ а бойора. Аллаһ бә ндә лә ренә сикһ еҙ шә фҡ ә тлеҙ ер. 31. (Рә сү лү ллаһ ) Һ ин ә йт: — Ә гә р Аллаһ ты яратһ ағ ыҙ, миң ә эйә регеҙ (Исламды ҡ абул итегеҙ. ). Аллаһ та һ еҙ ҙ е яратыр һ ә м гө наһ тарығ ыҙ ҙ ы ярлыҡ ар, — тип. Аллаһ ярлыҡ аусы, киң кү ң елле, ғ ә фү итеү се. 32. Ә йт Һ ин: — Аллаһ ҡ а һ ә м Пә йғ ә мбә ргә итә ғ ә т итегеҙ, — тип. Ә гә р йө ҙ сө йө рһ ә лә р, шө бһ ә һ еҙ, Аллаһ та ул кә ферҙ ә рҙ е яратмаҫ. 33—34. Ысынлап та, Аллаһ Ә ҙ ә мде, Нухты, Ибраһ имды һ ә м уларҙ ың тоҡ омдарын, Ғ имран ғ аилаһ ен — барыһ ын да бер нә ҫ елдә н булараҡ, халыҡ тарғ а мә шһ ү р (ө ҫ тө н) ҡ ылды. Аллаһ ысынлыҡ та барыһ ын да ишетеү се, мө кә ммә л белеп тороусыҙ ыр. 35. Ғ имрандың ҡ атыны: — Раббым, ҡ арынымдағ ы яралғ ыны Һ иң ә (донъя мә шә ҡ ә ттә ренә н) азат ҡ ол итергә ант иттем. (Минең антымды) ҡ абул ит. Шө бһ ә юҡ тыр, Һ ин ишетә һ ең дә, кү реп тә тораһ ың, - тине. 36. (Мә рйә мдең ә сә һ е) ҡ ыҙ тапҡ ас, ә йтте, Аллаһ уның ҡ ыҙ табасағ ын белә ине: — Раббым, минең ҡ ыҙ балам булды, шө кө р. Ир бала ҡ ыҙ бала кеү ек булмай инде ул (йә ғ ни ир кеү ек хеҙ мә т итә алмаҫ ). Мин уғ а Мә рйә м исеме ҡ уштым. Был баланы һ ә м унан тыуғ ан балаларҙ ы ҡ ыуылғ ан шайтандан һ аҡ лар ө сө н Һ иң ә тапшырҙ ым, — тине. (37) Шулай итеп, Раббы уны бик телә п ҡ абул итте. Уны бер гү зә л ү ҫ емлек кеү ек тә рбиә лә п ү ҫ терҙ е. Зә кә рийә не уғ а тә рбиә се итеп ҡ уйҙ ы. Бала ята торғ ан бү лмә гә ҡ асан ғ ына керһ ә лә, Зә кә рийә шунда мул ризыҡ ҡ а тап була ине: — Мә рйә м, был Һ иң ә ҡ айҙ ан килде? — тип һ ораны Зә кә рийә. Ҡ ыҙ: — Был — Аллаһ тарафынан. Шө бһ ә юҡ тыр, Аллаһ кемгә телә һ ә, шуғ а сикһ еҙ ризыҡ бирер, — тине. 38. Шунда Зә кә рийә Раббығ а доғ а ҡ ылды: — Раббым, Һ ин миң ә бер пак бала бир. Ә лбиттә, Һ ин минең доғ аларымды ишетә һ ең. 39. Ул ғ ибә ҙ ә т бү лмә һ ендә доғ а уҡ ып ултырғ анда фә рештә лә р ә йтте: — Ысынлыҡ та Аллаһ Һ ине Йә хйә исемле бер бала менә н ҡ ыуандырасаҡ, ул (Йә хйә ) нә фсеһ енә хужа була белеү се, Аллаһ ә йткә н һ ү ҙ ҙ ең (Китаптың ) тура икә нлеген иҫ батлаусы Пә йғ ә мбә р буласаҡ, — тинелә р. (40) (Зә кә рийә ) ә йтте: — Раббым, ысынлыҡ та инде мин ҡ артайып барам, ҡ атыным да бала таба алмай, нисек итеп минең улым булыр икә н? — тине. (Аллаһ ә йтте): — Шулай! Аллаһ нимә телә һ ә, шуны башҡ арасаҡ, — тине. 41. (Зә кә рийә ) ә йтте: — Раббым, (ул эштең ) ғ ә лә мә тен ө йрә т, — тине. (Аллаһ ) ә йтте: — Һ инең ғ ә лә мә тең шул булыр, Һ ин ө с кө н кешелә р менә н һ ө йлә шмә, (ишара менә н) ым ҡ ағ ып ҡ ына аң лашырһ ың. Шулар ө ҫ тө нә, Раббың ды гел иҫ ең дә тот һ ә м аҡ шам-сабах, тә сбих ә йт (намаҙ уҡ ы), — тине. 42. Фә рештә лә р ә йтте: — Ә й, Мә рйә м, шик юҡ, Аллаһ Һ ине һ айланы, һ ине айырыуса саф итеп тә рбиә лә п ү ҫ терҙ е, һ ине донъялағ ы башҡ а ҡ атындарҙ ан ө ҫ тө н ҡ ылды, — тинелә р. — (43) Ий, Мә рйә м, ысын кү ң елдә н Раббың а ғ ибә ҙ ә т ҡ ыл, сә ждә ҡ ылыусылар менә н сә ждә ҡ ыл, (намаҙ уҡ ы). 44. (Мө хә ммә д) былар (Хө ннә, Зә кә рийә, Йә хйә, Мә рйә м ваҡ иғ алары) һ иң ә уахи булараҡ, йә шерен рә ү ештә тө шө рө лә. Кем Мә рйә мде тә рбиә гә ала, тип ҡ ә лә мдә рен һ ыуғ а ырғ ытҡ анда һ ин улар янында тү гел инең. Улар тартҡ ылашҡ ан ваҡ ытта ла һ ин шунда тү гел инең. 45. Фә рештә лә р: - Ий, Мә рйә м, Аллаһ Һ иң ә бер кә лимә ә йтеп, Һ ине һ ө йө ндерә сә к: исеме Ғ айса. (ҡ ушаматы) Мә сих, (сифаты) Мә рйә м улыҙ ыр. Донъяла ла, Ә хирә ттә лә даны-шө һ рә те ҙ ур булыр. (Ул) Аллаһ тың бик яҡ ындарынандыр. (46) Бишегендә лә, ү ҫ кә с тә ул кешелә ргә (хикмә тле) һ ү ҙ һ ө йлә йә сә ктер. Ул изгелә рҙ ә н булыр. 47. (Мә рйә м) ә йтте: — Йә Раббым, миң ә бер генә ирҙ ең дә ҡ ағ ылғ аны юҡ. Нисек итеп балам булыр һ уң? — тине. (Фә рештә лә р аша) Аллаһ ә йтте: — Шулай! Аллаһ нимә телә һ ә, шуны башҡ ара ала. Ул берә й эшкә ниә т итһ ә: бул, тип ә йтһ ә, Ул телә гә н нә мә шунда уҡ була ла. (48) — (Аллаһ ) уны яҙ ырғ а, уғ а хикмә ттә р, Тә ү рә тты, Инжилде ө йрә тә сә к, - (тинелә р фә рештә лә р). (49) - Уны Исраил улдарына пә йғ ә мбә р итеп кү ндерә сә к, — (тинелә р фә рештә лә р). (Ғ айса уларғ а ә йтә сә к): — Дө рө ҫ ө шулдыр, мин һ еҙ гә Раббыбыҙ ҙ ан аят (һ ө йө нсө ) килтерҙ ем. Дө рө ҫ ө шулдыр, мин һ еҙ гә балсыҡ тан ҡ ош һ ыны яһ армын, уғ а тыным менә н ө рө рмө н дә, Аллаһ ҡ еү ә те менә н, ул йә нле ҡ ошҡ а ә ү ерелер. Аллаһ ярҙ амы менә н, мин тыумыштан һ уҡ ырҙ ы кү ҙ ле итермен, ҡ аты ауырыуҙ арҙ ы сә лә мә тлә ндерермен, ү лектә рҙ е тергеҙ ермен. Ө йө гө ҙ ҙ ә нимә ашағ анығ ыҙ, нә мә йә шергә негеҙ тураһ ында мин һ еҙ гә ә йтермен. Ә лбиттә, был ғ ә лә мә ттә рҙ ә һ еҙ ҙ ең ө сө н, ә гә р ҙ ә һ еҙ иман килтерһ ә геҙ, ҡ ә тғ и ғ ибрә ттә р бар. (50) Минә н элек индерелгә н Тә ү рә тты дө рө ҫ лә ү се булараҡ һ ә м һ еҙ гә харам ителгә н ҡ айһ ы бер нә мә лә рҙ е хә лә л итер ө сө н (килдем). Һ еҙ гә Раббыбыҙ ҙ ан (пә йғ ә мбә рлегемде иҫ бат итер ө сө н) аят (хикмә т, мө ғ жизә ) килтерҙ ем. Инде хә ҙ ер Аллаһ тың нә фрә тенә н ҡ урҡ ығ ыҙ, миң ә итә ғ ә т итегеҙ. (51) Шө бһ ә юҡ, Аллаһ минең дә Раббым, һ еҙ ҙ ең дә Раббығ ыҙ. Шулай булғ ас, Уғ а ҡ оллоҡ итегеҙ. Тура юл шул булыр. 52. Ғ айса уларҙ ың инанмағ андарын аң лап алғ ас, ә йтте: — Аллаһ юлында кем миң ә ярҙ амсы булыр? — тине. Хауариҙ ар:
|
|||
|