1 — Фәтиха (Асыусы) сүрәһе 4 страница

146. (Китаплы халыҡ ) ү ҙ балаларын яҡ шы белгә н кеү ек, китаптарҙ ы (шунда Мө хә ммә д Пә йғ ә мбә р килә сә ге тураһ ында яҙ ылғ анды) ла яҡ шы белә лә р. Лә кин уларҙ ың бер ҡ ә ү еме, белгә н кө йө нсә, китаптағ ы дө рө ҫ лө ктө башҡ аларҙ ан йә шерә килә.

147. Хаҡ иҡ ә т — Аллаһ тандыр. Шулай булғ ас, Һ ин шиклә неү селә рҙ ә н булма.

148. Һ ә р кемдең ҡ иблаһ ы бар. Һ еҙ (мө ьминдә р) кешелә ргә кү берә к изгелек ҡ ылыуҙ а ярышығ ыҙ. Ҡ айҙ а ғ ына булһ ағ ыҙ ҙ а, Аллаһ һ ә р берегеҙ ҙ е бер урынғ а туплар. Шик юҡ, Аллаһ тың һ ә р нә мә гә ҡ ө ҙ рә те етә.

149. Ҡ айһ ы яҡ тан ғ ына (сә фә ргә ) сыҡ һ аң да, (намаҙ уҡ ығ анда) Һ ин йө ҙ ө ң де Мә сжид-и Харам тарафына тот. Был -Аллаһ тан килгә н хә ҡ икий ә мер. Аллаһ нимә ҡ ылғ андарығ ыҙ ҙ ан хә бә рһ еҙ ҡ алмаҫ.

150. Ҡ айһ ы яҡ тан ғ ына (сә фә р) сыҡ һ аң да, (намаҙ уҡ ығ анда) һ ин йө ҙ ө ң дө Мә сжиди Харам тарафына тот. Ҡ айҙ а ғ ына булһ ағ ыҙ ҙ а йө ҙ ө гө ҙ ҙ ө шул яҡ ҡ а бороғ оҙ, динһ еҙ кешелә р һ еҙ ҙ е хата эшлә ү ҙ ә ғ ә йеплә й алмаһ ын. Уларҙ ан ҡ урҡ мағ ыҙ. Бары тик Минә н (язамдан) ҡ урҡ ығ ыҙ. Шулай булғ анда, Мин мә рхә мә темде тамамлап, һ еҙ гә тапшырырмын, бә лки һ еҙ тура юлғ а баҫ ырһ ығ ыҙ.

151. Шулай итеп, һ еҙ гә аяттарыбыҙ ҙ ы уҡ ырғ а, һ еҙ ҙ е яманлыҡ тан арындырырғ а, һ еҙ гә китапты һ ә м хикмә ттә рҙ е ө йрә тергә, белмә гә ндә регеҙ ҙ е белдерергә, ү ҙ арағ ыҙ ҙ ан һ айлап, бер Рә сү л ебә рҙ ек.

152. Шулай булғ ас, һ еҙ Мине (ғ ибә ҙ ә т ҡ ылып) зикер итегеҙ, Мин дә һ еҙ ҙ е зикер итә сә кмен. Миң ә шө кө р итегеҙ. Аң булығ ыҙ, Миң ә кә ферлек ҡ ылмағ ыҙ!

153. Ий, иман килтергә н ә ҙ ә мдә р, сабыр-тү ҙ ем булып, намаҙ уҡ ып, Аллаһ тан ярҙ ам һ орағ ыҙ. Хаҡ тыр, Аллаһ (тү ҙ ем) сабыр кешелә р менә н бергә.

154. Аллаһ юлында (Жиһ адта) ү лтерелгә ндә ргә «мә йеттә р» тип ә йтмә геҙ. Ысынлыҡ та улар тереҙ ер. Лә кин һ еҙ быны аң ламайһ ығ ыҙ ғ ына.

155. Һ ә р хә лдә һ еҙ ҙ е бер аҙ ҡ урҡ ытып, аслыҡ та тотоп, малдарығ ыҙ ҙ ы ә ҙ ә йтеп, ниғ мә тегеҙ ҙ е кә метеп, яҡ ындарығ ыҙ ҙ ың йә нен алып һ ынайбыҙ. Тү ҙ ем булғ андарҙ ан (Аллаһ тың ә жере була, тип) һ ө йө нсө ал.

156. Сыҙ ам булғ андар, баштарына берә й бә лә килһ ә:

— Беҙ — Аллаһ тың бә ндә лә ре, Аллаһ хозурына барасаҡ быҙ, — тип ә йтә лә р. (157) Улар Аллаһ тың рә хмә тенә һ ә м Уның ярлыҡ ауына лайыҡ тыр. Тура юлды тапҡ андар ҙ а шулар булыр.

158. Шик юҡ, Сафа менә н Мә рү ә тауҙ ары Аллаһ тың ғ ә лә мә ттә реҙ ер (ғ ибә ҙ ә т ө сө н тә ғ ә йенлә нгә н урын). Кем (Хаж маҡ саты менә н) Кә ғ бә тулланы зыярат итеп, (уның тирә лә й) тауаф ҡ ылһ а, уларҙ ың гө наһ аһ ы булмаҫ. Ү ҙ иреге менә н, ихластан изгелек ҡ ылғ ан кешенең ғ ә мә лдә рен Аллаһ, һ ис шикһ еҙ, ҡ абул итер һ ә м ә жерен бирер. Ул барыһ ын да белеп тора.

(«Сафа менә н Мә рү ә — Кә ғ бә тулланың Кө нсығ ыш тарафындағ ы ике ҡ алҡ ыулыҡ. хә ҙ рә ти Һ ә жә р (Ибраһ им ғ ә лә йһ ис-сә ллә мдең ҡ атыны) Исмә ғ ил ө сө н һ ыу эҙ лә п йө рө гә ндә, ошо ҡ алҡ ыулыҡ тар араһ ын ете тапҡ ыр ә йлә нә. Бө гө н хаж ҡ ылыусылар, Кә ғ бә тулланы зыярат итеү селә р, тауафсылар Сафа менә н Мә рү ә ҡ алҡ ыулыҡ тарына ла баралар. Ә леге аятта ике тау араһ ында йө рө нө ү ҙ ең гө наһ аһ ы юҡ, тип ә йтелә. Жә һ ә лә т ваҡ ытында был ике тау тү бә һ енә лә берә р бот ҡ уйылғ ан була. Был һ ындарҙ ы юҡ ҡ а сығ арғ ан булһ алар ҙ а, ҡ айһ ы берә ү ҙ ә рҙ ең кү ң елендә шик ҡ ала, йә нә һ е, ул тауҙ арғ а барыу — шул боттарғ а табыныу була. Аят ана шул шикте юҡ ҡ а сығ ара». Ғ ә ли Ө зө к тә фсиренә н. )

159. Беҙ индергә н асыҡ аяттарҙ ы, китапта тә фсиллә п кү рһ ә ткә н тура юлды йә шереү селә рҙ е һ ә м Аллаһ, һ ә м бө тө н лә ғ нә тлә ү селә р — ҡ ә һ ә рлә р. (160) Йә шә ү рә ү ештә рен ү ҙ гә ртеп, йә шергә н дө рө ҫ лө ктө бө тө н халыҡ ҡ а сығ арһ алар һ ә м тә ү бә итһ ә лә р генә, уларҙ ың тә ү бә лә рен ҡ абул итербеҙ. Беҙ тә ү бә лә рҙ е кү плә п ҡ абул итеү се һ ә м ярлыҡ аусы. (161) Аяттарыбыҙ ҙ ы инҡ ар итеп, кә фер булып ү лгә ндә р тураһ ында, улар Аллаһ тың, фә рештә лә рҙ ең һ ә м бө тө н иманлы халыҡ тың лә ғ нә тенә дусар. (162) Улар мә ң гегә лә ғ нә т эсендә ҡ алыр. Уларҙ ың ғ азаптары кисектерелмә ҫ, ең елә йтелмә ҫ. Уларғ а мә рхә мә тле ҡ араш та булмаҫ.

163. Илаһ егеҙ бары тик бер Аллаһ тыр. Унан башҡ а Илаһ юҡ. Ул мә рхә мә тле, рә химле.

164. Шик юҡ, кү ктә рҙ ең, Ерҙ ең яралтылыуында, тө н менә н кө ндө ң бер-береһ ен алыштырыуында, кешелә ргә файҙ алы йө ктә р тө йә гә н кә мә лә рҙ ең диң геҙ ҙ ә рҙ е ярып йө ҙ ө ү ендә, Аллаһ Кү ктә н индереп, йә нһ еҙ тупраҡ ты йә нлә ндергә н ямғ ырҙ а, Ер йө ҙ ө ндә һ ә р тө рлө йә н эйә һ ен булдырыуҙ а, елдә рҙ е һ ә м Ер менә н Кү к араһ ында йө ҙ ө п йө рө ү сө, Аллаһ тың һ ә р ә меренә буйһ оноусы болоттар тураһ ында фекер йө рө тө ү се халыҡ ө сө н (Аллаһ тың барлығ ын, берлеген) раҫ лай торғ ан байтаҡ дә лилдә р бар.

165. Ҡ айһ ы бер халыҡ Аллаһ тан башҡ а илаһ уйлап сығ ара ла, Аллаһ ты яратҡ ан кеү ек, шул уйҙ ырманы ярата башлай. Исламғ а килгә ндә рҙ ең Аллаһ ҡ а булғ ан мө хә ббә ттә ре иһ ә уларҙ ыҡ ына ҡ арағ анда кү п тапҡ ырғ а артыҡ. Ә гә р ул кә фер залимдар ү ҙ ҙ ә ренә тейешле ғ азаптың ниндә й икә нен белһ ә лә р, бө тө н ҡ ө ҙ рә ттең Аллаһ тан икә нен һ ә м Аллаһ биргә н язаның ниндә й дә һ шә тле икә нен аң лағ ан булырҙ ар ине. (166) Бына шул ваҡ иғ аны (Ҡ иә мә т кө нө ндә ге язаларҙ ы) кү реп, ү ҙ ҙ ә ренә эйә реп килеү селә рҙ ә н (уларҙ ың ҡ отортоуы менә н кә фер булғ андарҙ ан) ҡ асырҙ ар; ашығ ып ү ҙ эйә рсендә ренә н йыраҡ лашырҙ ар; улар (эйә ртеү сеһ е лә, эйә реү сеһ е лә ) яза кү рер һ ә м уларҙ ың араһ ы ө ҙ ө лө р. (167) Ямандарғ а эйә ргә ндә р шуны ә йтер:

— Аһ, фани донъяғ а тағ ын кире ә йлә неп ҡ айтһ аҡ, бө гө н улар (яманлыҡ ҡ а ҡ отортоусылар) беҙ ҙ е ташлап ҡ асҡ андары кеү ек, беҙ ҙ ә уларҙ ан ҡ асыр инек.

Шулай итеп, Аллаһ уларғ а донъяла ҡ ылғ ан яман эштә ре арҡ аһ ында ҡ айғ ы-хә срә ткә ҡ аласаҡ тарын кү рһ ә тә һ ә м улар инде уттан ҡ аса алмаҫ.

168. Ә й, инсандар, Ер йө ҙ ө ндә булғ андарҙ ың (ризыҡ тарҙ ың, ) хә лә л һ ә м саф-таҙ аларын ғ ына ашағ ыҙ. Шайтан артынан эйә рмә геҙ. Шайтан һ еҙ ҙ ең ҡ ан дошманығ ыҙ. (169) Ул һ еҙ ҙ е бары тик яманлыҡ ҡ а, Аллаһ хаҡ ында ерә нгес, ялғ ан нә мә лә р тураһ ында һ ө йлә ргә ҡ оторта.

170. (Кә ферҙ ә ргә ):

— Аллаһ тан ингә н (Ҡ ө ръә н)гә генә эйә регеҙ, —тип ә йткә с, улар:

— Юҡ, беҙ аталарыбыҙ ниндә й юлдан йө рө гә н булһ а, шул юлды тотасаҡ быҙ, — тинелә р. Аталары бер нимә лә аң ламайынса, дө рө ҫ юлды тапмағ ан булһ алар? (171) Аллаһ ҡ а ышанмағ ан кә ферҙ ә рҙ ең хә ле, саҡ ырып ҡ ысҡ ырғ ан тауышты ишетеп тә, һ ис бер нә мә аң ламағ ан хайуандыҡ ы кеү ек. Уларҙ ың (кә ферҙ ә рҙ ең ) кү ң ел кү ҙ ҙ ә ре һ уҡ ыр, улар телһ еҙ кеү ек. Шуғ а кү рә, уларҙ ың башы уйлар дә рә жә лә тү гел.

172. Ий, иман килтергә н ә ҙ ә мдә р, ү ҙ егеҙ гә бирелгә н ризыҡ тарҙ ың саф-таҙ а, хә лә л булғ андарын ғ ына ашағ ыҙ. Бары тик Аллаһ ҡ а ғ ына инанаһ ығ ыҙ икә н, Аллаһ ҡ а ғ ына шө кө р итегеҙ. (173) Аллаһ һ еҙ гә бары тик ү лә кһ ә, ҡ ан, сусҡ а ите ашауҙ ы һ ә м Аллаһ тан башҡ а затҡ а бағ ышлап һ уйылғ ан итте харам ҡ ылды. Лә кин мә жбү р хә лдә ҡ алһ а, саманан тыш булмағ анда, ә ҙ миҡ дарҙ а ашаһ а, гө наһ булмаҫ. Шик юҡ, Аллаһ ярлыҡ аусы һ ә м рә химлеҙ ер.

174. Аллаһ индергә н китаптағ ы хә ҡ иҡ ә тте (йә һ ү дтә р, христиандар) йә шерҙ елә р һ ә м уны юҡ ҡ ына бә йә гә (донъя малына) һ атып кө н кү рә башланылар. (Шул аҡ сағ а һ атып алынғ ан ризыҡ тар менә н ҡ арындарын тултыралар), эстә ренә ризыҡ тү гел, ут тултыралар улар. Ҡ иә мә т еткә с, Аллаһ улар менә н һ ө йлә шеп тормаҫ, уларҙ ы ярлыҡ амаҫ. Уларҙ ы шунда йә нде кө йҙ ө рө ү сө яза кө тө п тора.

175. Улар тура юлды ялғ ан юлғ а алмаштылар. Ярлыҡ аныу урынына улар ғ азап юлын һ атып алдылар. Утта яныуғ а улар нисек итеп тү ҙ ерҙ ә р икә н?

176. Аллаһ тың Китабы Хә ҡ иҡ ә т булараҡ индерелде. Ул Китап тураһ ында шикле бә хә стә р ойоштороусылар, ә лбиттә, (Хаҡ тан) айырылып, йыраҡ лаштылар. Ғ азаптар уларғ а шуның ө сө н бирелер.

177. Йө ҙ ө гө ҙ ҙ ө Кө нсығ ыш йә ки Кө нбайышҡ а табан ҡ аратыу ғ ына (ғ ибә ҙ ә т ҡ ылыу ғ ына) изгелек ҡ ылыу тү гел. Ысын изгелек ул — кешенең ҡ ылғ ан яҡ шы ғ ә мә лдә реҙ ер: Аллаһ ҡ а, Ә хирә т кө нө нә, фә рештә лә ргә, китаптарғ а, пә йғ ә мбә рҙ ә ргә инаныу; яҡ ындарғ а, йә тимдә ргә, ярлыларғ а, юлда ҡ алғ андарғ а (аҙ ашҡ андарғ а), һ ораныусыларғ а һ ә м ҡ олдарғ а (ә сирҙ ә ргә ) ҡ ә ҙ ерле малың дан ө лө ш сығ арыу, намаҙ ҡ ылыу, зә кә т биреү. Антың ды тороу, ауыр замандарҙ а, ҡ айғ ы-хә срә т һ ә м һ уғ ыш ваҡ ыттарында сабыр итеү, тү ҙ ем булыу. Ысын мосолман кешеһ енең сифаты шуларҙ ан тора. Мө ттә ҡ ийҙ ар (Аллаһ тың язаһ ынан ҡ урҡ ҡ ан мө ьминдә р) бары тик шундайҙ ар ғ ына була ала.

178. (Ий, мө ьминдә р) ү лтерелгә н кеше ө сө н һ еҙ гә ү с ҡ айтарыу фарыз ителде. Ирекле кеше ө сө н — ирекле, ҡ ол ө сө н — ҡ ол, ҡ атын ө сө н — ҡ атын (ү лтерелергә тейеш). Лә кин ү лтереү сенең ғ ә йебе мә рхү мдең ҡ ә рҙ ә ше (ғ ә йлә һ е) тарафынан ғ ә фү ителһ ә, ғ ө рө ф-ғ ә ҙ ә т буйынса, ү лтереү се шул нә ҫ елгә изгелек ҡ ылһ ын. Алда ә йтелгә ндә р, Аллаһ тан индерелгә н ең еллек (ғ ә ҙ ел хө кө м) һ ә м рә хмә ттер. Кем дә булһ а бынан һ уң ошо сиктә рҙ е боҙ а ҡ алһ а, уғ а хә тә р яза бирелер.

179. Ий, аҡ ыл эйә лә ре, ү лтергә н кешене ү лтереү ҙ ә һ еҙ ҙ ең ө сө н йә шә ү кө сө бар. Ҡ асастан (ү лтереү сегә бирелә сә к язанан) ҡ урҡ ып, бә лки һ еҙ шундай енә йә ттә р ҡ ылмаҫ һ ығ ыҙ?

180. Берә йегеҙ гә ә жә л яҡ ынлаша ҡ алһ а, уның малы ҡ ала торғ ан булһ а, ата-ә сә һ енә, яҡ ындарына ғ ә ҙ ел рә ү ештә ө лө ш сығ арылырғ а һ ә м ғ ө рө ф-ғ ә ҙ ә т буйынса васыят ителергә тейешлеге Аллаһ тың язаһ ынан ҡ урҡ ҡ андар ө сө н бер бурыстыр. (181) Васыятты ишеткә с һ ә м ҡ абул иткә ндә н һ уң, был васыятты ү ҙ гә рткә н кешелә р гө наһ лы булыр. Шик юҡ, Аллаһ барыһ ын да ишетеп, кү реп тора. (182) Васыятты ҡ абул итеү се вә риҫ васыят шә риғ ә ткә хилафлыҡ менә н йә ки ғ ә ҙ елһ еҙ лек менә н яҙ ҙ ырылғ ан тип шиклә нһ ә, ике яҡ менә н килешеп, васыятты хә ҡ иҡ ә ткә туры килтереп ү ҙ гә ртә ала, ул гө наһ лы булмаҫ. Шө бһ ә һ еҙ, Аллаһ ярлыҡ аусы һ ә м дә кисереү сеҙ ер.

183. Ий, иман килтергә н бә ндә лә р, һ еҙ ҙ ә н алда килеп-киткә ндә ргә фарыз ителгә не кеү ек, ураҙ а тотоу һ еҙ гә лә фарыз ҡ ылынды. Бә лки һ еҙ (был фарыздарҙ ы ү тә п) ҡ отолоу юлына баҫ ырһ ығ ыҙ?

184. Ураҙ а һ анаулы кө ндә рҙ ә генә тотолор. Берә йегеҙ сирле булһ а йә ки сә фә рҙ ә йө рө һ ә (ураҙ а тотмаҫ ), һ уң ынан тотолмағ ан кө ндә ре ө сө н ураҙ а тотор. (Ҡ артлыҡ зә ғ ифлегендә ге кеше йә ки сә лә мә тлә неренә ө мө т ҡ алмағ ан сирле кеше ураҙ а тотмаҫ ) ураҙ а тоторғ а кө сө етмә гә ндә р (мә тди мө мкинлектә ре булһ а) бер фә ҡ ирҙ е (утыҙ кө н) туйҙ ырырлыҡ фидийә бирергә тейеш. Шулар ө ҫ тө нә кеше ү ҙ ихтыяры менә н хә йер-саҙ аҡ а бирһ ә, ү ҙ е ө сө н бик тә хә йерле булыр. Белеп тороғ оҙ, ураҙ а тотоу һ еҙ ҙ ең ө сө н тағ ын да хә йерлерә к.

185. Рамаҙ ан айы кешелә ргә тура юл кү рһ ә теү се, ялғ андан хә ҡ иҡ ә тте айыра торғ ан дә лилдә р менә н Ҡ ө ръә н индерелә башлағ ан айҙ ыр. Шуғ а кү рә, ошо айғ а килеп ирешкә ндә р ураҙ а тотһ он. Сирле булғ андар йә ки сә фә рҙ ә гелә р (тотолмағ ан кө ндә рен һ унынан) башҡ а кө ндә рҙ ә ураҙ а тотор. Аллаһ һ еҙ гә ең еллек телә й, ҡ ыйынлыҡ телә мә й. Һ анаулы (ураҙ а) кө ндә рен тамам итеп, һ еҙ гә тура юл кү рһ ә ткә не ө сө н, Аллаһ ты ололағ ыҙ, шө кө р итегеҙ.

186. Бә ндә лә рем Минең турала һ ораштырһ алар, ә йт: Мин (һ ә р кешегә ) бик яҡ ын торам. Хаҡ тыр, миң ә доғ а ҡ ылғ андарҙ ың телә ктә ренә яуап бирә м. Улар ҙ а тура юл менә н барыр ө сө н Мине ишетһ ендә р, Миң ә ышанһ ындар. Бә лки улар тура юлды табыр!

187. Ураҙ а тө нө ндә ҡ атындарығ ыҙ ғ а яҡ ынлыҡ ҡ ылырғ а һ еҙ гә хә лә л ҡ ылынды. Ҡ атындарығ ыҙ һ еҙ ҙ ең кү лдә гегеҙ кеү ек, һ еҙ ҙ ә уларғ а юрғ ан (бө ркә ү ес) кеү ектер. Аллаһ һ еҙ ҙ ең ү ҙ егеҙ гә ү ҙ егеҙ хыянат иткә негеҙ ҙ е белде. Тә ү бә геҙ ҙ е ҡ абул итеп, һ еҙ ҙ е ярлыҡ аны. Инде ҡ атындарығ ыҙ ғ а яҡ ынлашығ ыҙ һ ә м Аллаһ рө хсә т иткә ндә рҙ е эшлә геҙ. Иртә нге яҡ та (аҡ епте ҡ ара ептә н айыра алғ ансығ а) Таң нуры ҡ араң ғ ылыҡ тан айырыла башлағ ансығ а (йә ғ ни Ҡ ояш сығ ырғ а сә ғ ә т ярым ҡ ала) ҡ ә ҙ ә р ашағ ыҙ, эсегеҙ, кө нө буйы ураҙ а тотоп, аҡ шамда ауыҙ асығ ыҙ. Мә сеттә рҙ ә (иттиҡ аф ваҡ ытында, йә ғ ни Рамаҙ ан айының һ уң ғ ы ун кө нө ндә ) ғ ибә ҙ ә т ҡ ылғ ан ваҡ ытта ҡ атындарығ ыҙ менә н берлә шмә геҙ. Былар Аллаһ тарафынан ҡ уйылғ ан сиктә рҙ ер. Һ аҡ булығ ыҙ, уларғ а яҡ ынлашмағ ыҙ. Ошо рә ү ештә Аллаһ аяттарын һ еҙ гә аң лата. Бә лки (гө наһ ҡ ылыуҙ ан) һ аҡ ланырһ ығ ыҙ?

(«Ир менә н ҡ атындың ү ҙ -ара мө нә сә бә те бында шундай матур итеп һ ү рә тлә нгә н. Беренсенә н, енси телә к, бер енестең икенсеһ енә тартылыуы аслыҡ, һ ыуһ ау кеү ек хистә р-телә ктә р менә н рә ттә н ҡ уйыла. Был хис-телә ктә р тә биғ ә т тарафынан бирелгә н. Ә ҙ ә м балаһ ы тә ндең был ихтыяждарын ү тә мә йенсә йә шә й алмай, ашамайынса-эсмә йенсә тора алмағ ан кеү ек, енси ихтыяждарын да ҡ ә нә ғ ә тлә ндереү мә жбү рендә «Ҡ атындарығ ыҙ һ еҙ ҙ ең кү лдә гегеҙ кеү ек, һ еҙ ҙ ә уларҙ ы ҡ орғ ан (бө ркә ү ес) кеү ектер тигә н менә н беҙ гә ир-ҡ атын мө нә сә бә ттә ре тә биғ и телә кте ү тә ү ҙ ә н тыш, тағ ын да бер бө йө к мә ғ ә нә тураһ ында һ ө йлә нә. Ир менә н ҡ атын бер-береһ енә кейем рә ү ешендә хеҙ мә т итә, йә ғ ни кейем тә нде эҫ енә н-һ ыуыҡ тан һ аҡ лай, ир-ҡ атын да бер-береһ ен һ аҡ лай, йыуата, бер-береһ ен тулыландыра, биҙ ә й, береһ енең етешмә гә н яғ ын икенсеһ е камилаштыра».

(Мә ү лә нә Ғ ә ли тә фсиренә н )

188. Бер-берегеҙ ҙ ең малын ғ ә ҙ елһ еҙ лек менә н тартып алып ашамағ ыҙ. Кешенең малын ө лө шсә генә булһ а ла махсус тартып алыр ө сө н, хө кө мдарҙ арғ а ришү ә т бирмә геҙ. Был — гө наһ. Гә рсә, һ еҙ быны белә һ егеҙ.

189. (Ий, Мө хә ммә д) һ инә н (йыл эсендә ге) айҙ ар тураһ ында һ орарҙ ар. Һ ин ә йт:

- Айҙ ар кешелә ргә хаж ваҡ ытын билгелә р ө сө н, — тип.

Изгелек ул — ө й артынан кереп йө рө ү тү гел.

Изгелек ул — гө наһ ҡ ылыуҙ ан һ аҡ ланыу. Ө йҙ ә регеҙ гә ишектә н кереп йө рө гө ҙ. Аллаһ тың ғ азабынан ҡ урҡ ығ ыҙ. Шулай булғ анда һ еҙ (ҡ отолошҡ а) мораҙ ығ ыҙ ғ а ирешерһ егеҙ.

(«Элек ғ ә рә птә р: хаж ваҡ ытында ишектә н йө рө ргә ярамай, тип ө йҙ ә ренең артҡ ы тарафынан тишек асып, ө йҙ ә ренә шунан кереп-сығ ып йө рө й торғ ан булғ андар. Аллаһ кешелә рҙ е был мә шә ҡ ә ттә н ҡ отҡ арыр ө сө н, ошо аятты индерә ».

(Ғ ә ли Ө зә к тә фсиренә н. )

190. Ий, мө ьминдә р, Аллаһ юлында һ уғ ышыусылар менә н бергә (һ еҙ гә һ ө жү м иткә ндә ргә ҡ аршы) һ уғ ышығ ыҙ, лә кин ү ҙ егеҙ һ ө жү м итмә геҙ. Аллаһ һ ө жү м иткә ндә рҙ е бер ҙ ә яратмай.

191. (Ү ҙ ҙ ә ре һ уғ ыш башлағ ан) кә ферҙ ә рҙ е ҡ айһ ы ерҙ ә осратһ ағ ыҙ, шунда ү лтерегеҙ; һ еҙ ҙ е ҡ ыуып сығ арғ ан ерҙ ә рҙ ә н уларҙ ы ла ҡ ыуығ ыҙ. Фетнә лек кеше ү лтереү ҙ ә н дә яманыраҡ.

Мә сеттә улар һ еҙ гә ташланмаһ а, һ еҙ ҙ ә һ ө жү м итмә геҙ; улар һ еҙ гә ҡ аршы һ уғ ышһ а, һ еҙ уларҙ ы ү лтерегеҙ. Кә ферҙ ә р ө сө н яза шул булыр. (192) Улар һ уғ ыштан баш тартһ а, Аллаһ уларҙ ы ғ ә фү итер, уларғ а рә хмә тле булыр.

193. Фетнә тулыһ ынса юҡ ителгә нгә ҡ ә ҙ ә р, бары тик Аллаһ дине (Ислам) ғ ына тороп ҡ алғ ансығ а саҡ лы һ уғ ышығ ыҙ. Фетнә нә н ваз кисеп, һ уғ ыштан туктаһ алар, уларғ а дошманлыҡ һ ә м уларҙ ы ҡ ыҫ рыҡ лау булмаясаҡ. Залимдарҙ ан башҡ а.

194. Харам ай урынына - харам ай, харамғ а ҡ аршы харам: кем һ еҙ гә яуызлыҡ ҡ ылһ а, һ еҙ ҙ ә уларғ а ҡ ылғ ан яуызлыҡ тары ҡ ә ҙ ә р яуызлыҡ ҡ ылығ ыҙ. Аллаһ тан (язаһ ынан) ҡ урҡ ығ ыҙ һ ә м белеп тороғ оҙ: Аллаһ гө наһ -харамдан ҡ урҡ ҡ андар менә н бергә булыр.

⇐ Предыдущая 1 2 3 456 7 8 9 10 Следующая ⇒