1 — Фәтиха (Асыусы) сүрәһе 3 страница

102. Сө лә ймә ндең хө кө мдарлығ ы ваҡ ытында улар шайтандарҙ ың (уйҙ ырма) ялғ андарына эйә рҙ елә р. Сө лә ймә н кә фер тү гел ине. Ә ммә шайтандар кә фер булды. Сө нки улар Һ арут менә н Марут исемле ике фә рештә гә индерелгә н сихырҙ арҙ ы Бабил илендә ге кешелә ргә ө йрә ттелә р. Гә рсә, был ике фә рештә бө тө н кешегә:

— Беҙ бары тик (кешелә рҙ е) вә сү ә сә гә һ алып һ ынау ө сө н тө шө рө лдө к. Һ аҡ булығ ыҙ, яң ғ ылышып, беҙ ҙ ә н сихыр ө йрә неп, кә фер була кү рмә геҙ, — тип киҫ ә теү ҙ ә н башҡ а һ ис кемгә (сихыр) ө йрә тмә нелә р.

Улар ошо ике фә рештә нә н ир менә н ҡ атын араһ ын боҙ а торғ ан сихырҙ ар ө йрә нделә р. Сихырсылар, Аллаһ тың рө хсә те булмағ ан килеш, һ ис кемгә зарар эшлә й алмаҫ. Улар ү ҙ ҙ ә ренә файҙ а килтерә торғ анды тү гел, ү ҙ ҙ ә ренә зарар килтерә торғ ан сихырҙ ы ө йрә нделә р. Сихырғ а ҡ атнашҡ андарҙ ың Ә хирә ттә насибы булмаясағ ын улар бик яҡ шы белә ине. Сихыр бә йә һ енә улар ү ҙ ҙ ә рен һ атты. Бынан да яман эш булырмы? Ә гә р улар быны аң лаһ а... (103) Иман килтереп, ү ҙ ҙ ә рен был яманлыҡ тан ҡ отҡ арһ алар, шө бһ ә һ еҙ, Аллаһ тарафынан бирелә сә к сауап улар ө сө н тағ ын да хә йерлерә к булыр ине. Улар быны аң лаһ ындар ине!

104. Һ ә й, иман килтергә н кешелә р!

— Рағ ийнә (беҙ ҙ е һ аҡ ла) — тимә геҙ. — Унҙ урнә (беҙ гә ҡ ара), — тип ә йтегез! Уның вә ғ ә зен ҡ олаҡ һ алып тың лағ ыҙ. Кә ферҙ ә р ө сө нҡ айғ ы биреү се язаә ҙ ерлә нгә н.

(«Рағ ийнә ” һ ү ҙ е ғ ә рә псә «Беҙ ҙ е кү ҙ ә теп, тура юлғ а кү ндер» мә гә нә һ ендә булып, шул уҡ һ ү ҙ йә һ ү дтә рсә һ ү генеү һ ү ҙ е була икә н. Йә һ ү дтә р Мө хә ммә д пә йғ ә мбә рҙ е мыҫ ҡ ыллап кө лә торғ ан булалар. Шунан Аллаһ был һ ү ҙ ҙ е ҡ улланыуҙ ан тыя. Уның урынына «унҙ урнә » һ ү ҙ ен ҡ уллунырғ а ҡ уша». Али Ө зә к тә фсиренә н. )

«Рағ ийнә » һ ү ҙ е «тың ла, ишет» мә ғ ә нә һ ендә булып, баҫ ым менә н ә ҙ генә ү ҙ гә ртелгә с, «ул ахмаҡ, аң ғ ыра, шашҡ ан» мә ғ ә нә лә рен ала. «Унзурнә » һ ү ҙ е иһ ә, «беҙ ҙ е кө т, беҙ гә форсат бир» тигә н мә ғ ә нә не аң лата». Мә ү лә нә Ғ ә ли Тә фсиренә н. )

105. (Ий, мө ьминдә р) китаплы халыҡ та, кә ферҙ ә р ҙ ә, мө шриктә р ҙ ә Раббығ ыҙ ҙ ан һ еҙ гә ниғ мә ттә р индерелеү ен һ ис тә телә мә йҙ ә р. Аллаһ рә хмә тен Ү ҙ е телә гә ндә ргә индерә. Аллаһ — сикһ еҙ мә рхә мә т эйә һ еҙ ер.

106. Беҙ берә й аяттың кө сө н ғ ә мә лдә н сығ арһ аҡ йә ки уны онотторһ аҡ, һ ис шикһ еҙ, тағ ын да яҡ шырағ ын йә ки шуғ а оҡ шашын бирербеҙ. Аллаһ тың бар нә мә гә ҡ ө ҙ рә те еткә нен һ ин белмә йһ ең ме ә ллә?

107. Кү ктә рҙ ең, Ерҙ ең байлығ ы, шулар менә н идара итеү бары тик Аллаһ ихтыярында икә нен Һ ин белмә йһ ең ме ни? Һ еҙ ҙ ең ө сө н Аллаһ тан башҡ а дуҫ та, ярҙ амсы ла юҡ.

108. Ә ллә һ еҙ ә ү ә лдә гесә, Мусағ а һ орауҙ ар биргә негеҙ кеү ек, был пә йғ ә мбә регеҙ гә лә һ орауҙ ар яуҙ ырмаҡ булаһ ығ ыҙ мы? Иманын юғ алтҡ ан кеше, һ ис шикһ еҙ, тура юлдан тайғ ан булыр.

109. (Ә й, мө ьминдә р) китап ә һ елдә ренең кү беһ е, Хаҡ Тә ғ ә лә ү ҙ ҙ ә ренә (Тә урә т менә н) ысын дө рө ҫ лө ктө бә йә н иткә ндә н һ уң, эстә рендә ге хө сө тлө к, кө нлә шеү арҡ аһ ында, һ еҙ ҙ е иманығ ыҙ ҙ ан яҙ ҙ ырып, яң ынан кә фер итмә ксе булалар. Хә ҙ ер инде һ еҙ уларҙ ы кисерегеҙ һ ә м Аллаһ тың ә мере килгә нсегә ҡ ә ҙ ә р, улар менә н аралашмағ ыҙ. Шик юҡ тыр, Аллаһ тың бө тө н нә мә гә ҡ ө ҙ рә те етә.

110. Намаҙ ҡ алдырмағ ыҙ, зә кә тте тейешенсә һ ә м ваҡ ытында биреп барығ ыҙ. Алдан уҡ ү ҙ файҙ ағ ыҙ ғ а ҡ ылғ ан изгелегегеҙ ө сө н Аллаһ ҡ аршыһ ында ә жерен аласаҡ һ ығ ыҙ. Шик юҡ тыр, Аллаһ һ еҙ ҡ ылғ андарҙ ы тулайым кү реп тора.

111. (Китап ә һ елдә ре):

— Йә һ ү дтә р һ ә м христиандарҙ анбашҡ а бер генә халыҡ та йә ннә ткә кермә ҫ, — тип ә йтә лә р.

Был уларҙ ың нигеҙ һ еҙ хыялыҙ ыр. Һ ин уларғ а:

— Ә гә р ҙ ә һ еҙ, ысындан да, хаҡ лы икә н, бың а дә лилдә р килтерегеҙ! — тип ә йт.

112. Юҡ инде! Йө ҙ ө н ихластан Аллаһ тарафына йү нә лдергә н кешегә ә жер Раббы менә н ҡ ауышҡ ас булыр. Шулар ө сө н ҡ урҡ ыныс булмаҫ, шуларғ а ҡ айғ ы килмә ҫ.

113. Йә һ ү дтә р:

— Христиандарҙ ың таянысы юҡ (улар хаҡ диндә тү гел), - тинелә р. Христиандар иһ ә:

— Йә һ ү дтә рҙ ең таянысы юҡ (уларҙ ың дине дө рө ҫ тү гел), — тинелә р. Гә рсә, улар бер ү к китаптарҙ ы уҡ ый. (Хә бә ре булмағ андар ҙ а, уҡ ый-яҙ а белмә гә ндә р ҙ ә ) нә ҡ шулар һ ү ҙ ен ҡ абатлай. Бә хә сселә рҙ ең ҡ айһ ыһ ы хаҡ лы, ҡ айһ ыһ ы хаҡ һ ыҙ икә не тураһ ында Ҡ иә мә т кө нө ндә Аллаһ хө кө м сығ арасаҡ.

114. Мә сеттә рендә Аллаһ тың исемен телгә алмаҫ ҡ а бойороусы һ ә м (мә сеттә рҙ е) емерергә тырышыусыларҙ ан да залимыраҡ кем бар икә н был донъяла? Ысынлыҡ та, улар шунда ҡ урҡ а-ҡ урҡ а керергә тейеш. Улар ө сө н донъяла тү бә нлек, Ә хирә ттә яза ә ҙ ерлә нгә н.

115. Кө нсығ ыш тарафы ла, Кө нбайыш тарафы ла Аллаһ тыҡ ыҙ ыр. Ҡ айһ ы тарафҡ а ҡ араһ ағ ыҙ ҙ а, һ еҙ йө ҙ ө гө ҙ менә н Аллаһ ҡ а ҡ арап баҫ ҡ ан булырһ ығ ыҙ. Хаҡ тыр, Аллаһ тың рә хмә те киң. Ул һ ә р нә мә не белеп тора.

(«Кү ң елең Аллаһ ҡ а тура булғ анда, ҡ айһ ы тарафҡ а ҡ арап намаҙ укыһ аң да дө рө ҫ, томан, буран эсендә Ҡ ийбланы таба алмағ анда, һ ин ҡ айҙ а ҡ арап сә ждә итһ ә ң дә, дө рө ҫ булыр, намаҙ ың ҡ абул ҡ ылыныр. Кө нсығ ыш тарафы ла, Кө нбайыш тарафы ла — бө тө н Ер шары тигә н мә ғ ә нә лә ». Хә сә н Чантай тә фсиренә н. )

116. (Кә ферҙ ә р):

— Аллаһ бала атаһ ы булды! — тинелә р. Ә стә ғ фирулла! Ул бындай тү бә нлектә рҙ ә н азат. Кү ктә рҙ ә ге һ ә м Ерҙ ә ге бө тө н нә мә Уныҡ ы, барыһ ы ла Уғ а буйһ она.

(«Йә һ ү дтә р Ғ ө зә йерҙ е, христиандар Ғ айсаны, мө шриктә р фә рештә лә рҙ е Аллаһ ы Тә ғ ә лә нең балалары, тинелә р». Хә сә н Чантай тә фсиренә н. )

117. Ул кү ктә рҙ е һ ә м Ерҙ е юҡ тан бар итеү се. Берә й нә мә барлыҡ ҡ а килтерергә телә һ ә, Ул:

— Бар бул! — ти. — һ ә м Ул телә гә н нә мә шунда уҡ бар була.

118. Наҙ андар:

— Аллаһ беҙ ҙ ең менә н һ ө йлә шһ ен ине, — тип ә йтә лә р, йә ки:

— Беҙ гә лә берә й мө ғ жизә индерһ ен ине, — тип ә йтә лә р.

Уларҙ ан элек йә шә гә н наҙ андар ҙ а нә ҡ бына шундай һ ү ҙ ҙ ә р ә йткә н ине. Улар кү ң елдә ре менә н бер-берҙ ә ренә ныҡ оҡ шаш. Юҡ һ а, Беҙ дө рө ҫ ө н белергә телә гә ндә ргә аяттарҙ ы ап-асыҡ итеп индерҙ ек.

119. Дө рө ҫ ө шулдыр, Беҙ һ ине Хаҡ (Ҡ ө ръә н менә н йә ннә т тураһ ында) һ ө йө нө слө хә бә р бирер ө сө н һ ә м (йә һ ә ннә м тураһ ында) киҫ ә теү се сифатында кү ндерҙ ек. Һ ин (Мө хә ммә д) йә һ ә ннә мдә гелә р ө сө н яуап тотмаясаҡ һ ың.

120. Уларҙ ың динен ҡ абул итмә һ ә ң, йә һ ү дтә р ҙ ә, христиандар ҙ а асылда Һ инә н ҡ ә нә ғ ә т булмаҫ тар. Ә йт һ ин уларғ а:

— Дө рө ҫ юл бары тик Аллаһ кү рһ ә ткә н юл ғ ына, — тип ә йт. Һ иң ә килгә н ғ илемдә н һ уң, улар юлынан китһ ә ң, шул булыр: һ ине бер генә дуҫ ың да, бер генә ярҙ амсың да Аллаһ тың нә фрә тенә н ҡ отҡ ара алмаҫ.

121. Ү ҙ ҙ ә ренә китап индерелгә н кешелә р (мә ғ ә нә һ ен боҙ майынса, һ ү ҙ ҙ ә рен ү ҙ гә ртмә йенсә ) инанып уҡ ыйҙ ар, сө нки улар китап уҡ ығ андан һ уң иман килтерҙ елә р. Шул китапты инҡ ар итеү ҙ е кә ферҙ ә р иһ ә (һ ә м мә тди, һ ә м мә ғ ә нә ү и) зыян кү рә сә к.

(«Йә һ ү д ғ алиме Абдулла ибн Сә лә м менә н дуҫ тары Ҡ ө ръә нгә инанып, мосолман булдылар. Бү тә н риү ә йә ткә кү рә, Жә фә р бин Ә бү Талип менә н Хә бә шстандан килгә н ҡ ырҡ кешелек йә мә ғ ә т Ҡ ө ръә н уҡ ып, Исламды ҡ абул иттелә р» Хә сә н Чантай тә фсиренә н. )

122. Ә й, Исраил тоҡ омо, һ еҙ гә биргә н ниғ мә ттә ремде һ ә м бө тө н ғ ә лә м халыҡ тарынан һ еҙ ҙ е ө ҫ тө н ҡ уйғ анымды иҫ егеҙ гә тө шө рө гө ҙ. (123) Һ ис кем башҡ а кеше ө сө н һ ис бер нә мә эшлә й алмаясаҡ, (гө наһ тарҙ ы йыуыу ө сө н тү лә ү ) фидийә ҡ абул ителмә йә сә к, хатта шә фә ғ ә ттең һ ис кемгә ярҙ амы теймә йә сә к Кө ндә н (Ҡ иә мә ттә н) ҡ урҡ ығ ыҙ.

124. Заманында Раббы Ибраһ имды бер нисә һ ү ҙ менә н һ ынап ҡ араны һ ә м эш тамам булғ ас, ә йтте:

— Мин Һ ине кешелә рҙ е ө ндә ү се (имам) итеп ҡ уясаҡ мын, - тине.

Ибраһ им:

— Йә, Раббым, минең ҡ ә рҙ ә штә рем араһ ынан да имамдар билгелә, — тине.

Аллаһ ә йтте:

— Залимдар (кә ферҙ ә р)гә вә ғ ә ҙ ә м юҡ, тине.

125. Беҙ Йортто (Кә ғ бә не) кешелә р бергә йыйылһ ын тип, именлек урыны иттек.

— Һ еҙ ҙ ә Ибраһ имдың баҫ ҡ ан ерен намаҙ уҡ ыу урыны итегеҙ. Ибраһ им менә н Исмә ғ илгә: тауаф итергә килеү селә р, ғ ибә ҙ ә т ҡ ылыусылар, рә ҡ ә ғ ә т һ ә м сә ждә гә киткә ндә р ө сө н ө йө мдө (Кә ғ бә не һ ындарҙ ан) таҙ а тотоғ оҙ, - тип бойорҙ оҡ.

126. Ибраһ им ә йтте:

— Йә, Раббым, ошо ҡ аланы имен ит. Аллаһ ҡ а һ ә м Ә хирә ткә инанғ андарҙ ы елә к-емештә р менә н һ ыйла, — тине.

Аллаһ бойорҙ о:

— Инҡ арсылар ә ҙ ваҡ ытҡ а ғ ына был ниғ мә ттә рҙ ә н файҙ аланыр. Лә кин һ уң ынан уларҙ ы йә һ ә ннә м утына ташлаясаҡ мын. Бик тә хә тә р урын ул — йә һ ә ннә м.

127. Ул заманда Ибраһ им менә н Исмә ғ ил икә ү лә шеп Бә йтулланың (Кә ғ бә ) нигеҙ ен кү тә рҙ елә р.

— Йә, Раббыбыҙ, доғ абыҙ ҙ ы, эшебеҙ ҙ е ҡ абул ит, зинһ ар. Шик юҡ тыр, Һ ин беҙ ҙ е ишетеп, кү реп тораһ ың, — тип ғ ибә ҙ ә т ҡ ылдылар.

128. (Ибраһ им менә н Исмә ғ илдең доғ аһ ы):

— Йә, Раббыбыҙ, зинһ ар, беҙ ҙ е Ү ҙ ең дең мосолман ҡ олдарың дан һ ана, нә ҫ елебеҙ ҙ ә н Һ иң ә итә ғ ә т итеү се бер ө ммә т ә ҙ ерлә; беҙ гә ғ ибә ҙ ә т урындарын һ ә м ысулдарын ө йрә т; тә ү бә лә ребеҙ ҙ е ҡ абул ә йлә, беҙ ҙ е ярлыҡ а. Хаҡ тыр, тә ү бә лә рҙ е ҡ абул итеү се, сикһ еҙ мә рхә мә тле Раббы бары тик Һ ин генә. (129) Йә, Раббыбыҙ, (Ибраһ им тоҡ омона) ү ҙ араларынан сыҡ ҡ ан, уларғ а аяттарың ды уҡ ып биреү се, китап һ ә м хикмә ттә рҙ е ө йрә теү се, уларҙ ың кү ң елдә рен сафландырыусы бер пә йғ ә мбә р кү ндер. Хаҡ тыр, бө тө нө бө ҙ ҙ ә н ө ҫ тө н, һ ә р нә мә не кә рә генсә башҡ арыусы бары тик Һ ин генә.

130. Ибраһ им тотҡ ан диндә н ү ҙ ен-ү ҙ енә ахмаҡ лыҡ ҡ ылғ ан диуаналарҙ ан башҡ а кем баш тартһ ын? Беҙ уны был донъяла һ айланыҡ. Шө бһ ә һ еҙ ҙ ер, ул Ә хирә ттә изгелә р рә тендә булыр. (131) Сө нки Раббы уғ а:

— Мосолман бул! — тине.

— Ғ ә лә мдә рҙ ең Раббыһ ына баш эйҙ ем, — тине Ибраһ им да.

132. Ибраһ им ғ ә лә йһ ис-сә ллә м дә быны балаларына васыят итте. Хә ҙ рә ти Яҡ уп та:

— Улдарым, хаҡ тыр, һ еҙ ҙ ең ө сө н был динде Аллаһ һ айлап бирҙ е, шуғ а кү рә, бары тик мосолман булып йә шә геҙ, мосолман булып ү легеҙ, —тине.

133. (Ә й, кә ферҙ ә р) Яҡ уп йә н биргә ндә, һ еҙ уның янында инегеҙ ме, юҡ һ а?

Ү лә р алдынан (Яҡ уп) улдарына:

— Минә н һ уң кемгә итә ғ ә т итеп йә шә рһ егеҙ? — тине.

— Һ инең ата-бабаларың Ибраһ им, Исмә ғ ил, Исхаҡ тың Тә ң реһ е булғ ан бер Аллаһ ҡ а буйһ онасаҡ быҙ, беҙ бары тик Аллаһ ҡ а ғ ына итә ғ ә т итә сә кбеҙ, — тинелә р Яҡ уп балалары.

134. Донъяғ а килеп-киткә н ө ммә ттә р ҡ ылғ ан (гө наһ -сауап) уларҙ ың ү ҙ ҙ ә ренә булыр. Һ еҙ ҡ ылғ андар — ү ҙ егеҙ гә ҙ ер. Һ еҙ улар (гө наһ лылар) ө сө н яуапҡ а тартылмаҫ һ ығ ыҙ.

135. (Йә һ ү дтә р менә н христиандар):

— Йә һ ү ди йә ки христиан булығ ыҙ, хаҡ лыҡ юлын табырһ ығ ыҙ, - тинелә р.

Ә йт Һ ин:

— Юк! — тип ә йт. — Беҙ хә ниф (хаҡ дингә кү скә н кеше) Ибраһ им тотҡ ан саф динде тотасаҡ быҙ. Ул бер ҡ асан да мө шрик булманы?

136. — Беҙ Аллаһ ҡ а ышанабыҙ һ ә м беҙ гә индерелгә н (Ҡ ө ръә н)гә ышанабыҙ; Ибраһ им, Исмә ғ ил, Исхаҡ, Яҡ уп һ ә м уның ейә ндә ренә индерелгә нгә, Мусағ а индерелгә нгә Китап (Тә урә т)кә , Ғ айсағ а индерелгә н (Инжил)гә, Аллаһ тарафынан бү тә н пә йғ ә мбә рҙ ә ргә индерелгә ндә ргә айырмайынса ышанабыҙ һ ә м бары тик Аллаһ ҡ а ғ ына итә ғ ә т итә беҙ, — тип ә йт.

137. Ә гә р улар ҙ а, һ еҙ инанғ ан кеү ек, (Аллаһ ҡ а) инанһ а, тура юлды тиҙ табасаҡ тар. Ә гә р ҙ ә инде Аллаһ тан баш тартһ алар, һ ис шикһ еҙ, ҡ аршы булып, аҙ ашасаҡ тар. Уларғ а ҡ аршы кө рә шер ө сө н һ иң ә бер Аллаһ етә. Аллаһ барыһ ын да ишетеп, белеп тора.

138. Аллаһ тың (дине Ислам) нурынан башҡ а кемдең нуры (кемдең дине) яҡ шыраҡ? Беҙ Аллаһ тың нурына ҡ ойондоҡ. Беҙ Аллаһ ҡ а ғ ына ғ ийбә ҙ ә т ҡ ылабыҙ, — тип ә йтегеҙ.

(«Һ ин Аллаһ тың буяуына ҡ ара! Кем Аллаһ тан да гү зә л буяу менә н буяй белер? Бына беҙ Аллаһ ғ а ғ ына ғ ибә ҙ ә т итеү селә рҙ ә н! » Ә лмалылы Йазыр тә фсиренә н. )

(«Бына Аллаһ тың буяуы... Аллаһ тан башҡ а тағ ын да гү зә л буяуы булғ ан кем барҙ ыр? Беҙ Аллаһ ғ а ғ ына ҡ оллоҡ итә беҙ ». Талат Кочигит тә фсиренә н. )

«Аллаһ тан да гү зә лерә к тө ҫ биреү се бармы? Беҙ уғ а ғ ына ғ ибә ҙ ә т ҡ ылыусыларбыҙ ». Ү збә ксә нө схә нә н. )

«Мы берем цвет Аллаха, и кто лучше Аллаха в расцвечивании, и мы — ему поклоняющиеся» Мә ү ланә Ғ ә ли тә фсиренә н. )

«Бер Хоҙ ай Тә ғ ә лә нең сибғ ә тенә эйә реү селә рбеҙ. Ә лбиттә, Хоҙ ай Тә ғ ә лә яҡ шырак паклаусыҙ ыр мө ьминде Ислам дине менә н һ ә м беҙ Хоҙ ай Тә ғ ә лә гә ғ ибә ҙ ә т ҡ ылыусыларбыҙ » Мө хә ммө д Садиҡ Иманҡ олойҙ ың тә фсирле тә ржемә һ енә н. )

139. Ә йт Һ ин уларғ а:

— Беҙ ҙ ең Раббыбыҙ — Аллаһ Тә ғ ә лә, — тип. — Аллаһ Тә ғ ә лә һ еҙ ҙ ең дә Раббығ ыҙ. Шулай булғ ас, һ еҙ ни ө сө н беҙ ҙ ең менә н тартҡ ылашырғ а булдығ ыҙ? Беҙ ҡ ылғ ан (сауап) ү ҙ ебеҙ гә, һ еҙ ҡ ылғ андар (гө наһ ) ү ҙ егеҙ гә. Беҙ ҙ ең кү ң елдә ребеҙ ихластан Аллаһ ҡ а бағ ланғ ан.

140. Һ еҙ — Ибраһ им, Исмә ғ ил, Исхаҡ, Яҡ уп һ ә м уларҙ ың ейә ндә ре ҡ айсандыр йә һ ү д һ ә м христиан булғ ан, тип уйлайһ ығ ыҙ мы? Ә йт Һ ин уларғ а:

— Бө тө н нә мә не һ еҙ белә һ егеҙ ме, ә ллә Аллаһ мы? — тип ә йт. Аллаһ индергә н аяттарҙ ы йә шерергә тырышыусыларҙ ан да яманыраҡ бер кем булмаҫ. Аллаһ һ еҙ ҡ ылғ андарҙ ан хә бә рһ еҙ тү гел.

141. Донъяғ а килеп киткә н ө ммә ттә р ҡ ылғ ан (гө наһ -сауап) ү ҙ ҙ ә ренә булыр. Һ еҙ ҡ ылғ андар — һ еҙ гә. Һ еҙ улар ҡ ылғ ан (гө наһ тар) ө сө н яуапҡ а тарттырытылмаясаҡ һ ығ ыҙ.

142. Кешелә рҙ ең ахмаҡ -наҙ андары ә йтте:

— Ҡ иблаларын ү ҙ гә ртергә уларҙ ы нимә мә жбү р итте? - тинелә р. Ә йт Һ ин уларғ а:

— Кө нсығ ыш та, Кө нбайыш та (бө тө н Ер йө ҙ ө ) Аллаһ тыҡ ылыр. Ул кешелә рҙ е Ү ҙ е телә гә нсә турылар, — тип ә йт.

143. Бына шулай итеп, Беҙ һ еҙ ҙ е кешелә р ҡ ылғ ан ғ ә мә лдә ргә шаһ ит булһ ындар тип, араҙ ашсы олуғ ө ммә т иттек. Рә сү лебеҙ ҙ е лә һ еҙ ҙ ең тура юлда булыуығ ыҙ ғ а шаһ ит булһ ын тип, ебә рҙ ек. (Ий, Мө хә ммә д) Һ ин сә ждә иткә н ҡ ибланы мин һ ынар ө сө н бирҙ ем: һ иң ә эйә реп барырҙ армы, ә ллә ү ксә лә рен ялтыратып, башҡ а юлдан китерҙ ә рме, тип. Ә лбиттә, имандары ҡ аҡ шау булғ андарғ а ҡ ибла ү ҙ гә ртеү бик тә ҡ ыйын эш ине. Аллаһ һ еҙ ҙ ең иманығ ыҙ ҙ ы, теге ҡ иблағ а ҡ арап ҡ ылғ ан намаҙ ҙ арығ ыҙ ҙ ы юҡ ҡ а сығ армаҫ. Шик юҡ, Аллаһ кешелә ргә сикһ еҙ мә рхә мә тле һ ә м рә химле.

144. - (Ий, Мө хә ммә д) Хаҡ тыр, беҙ һ инең Кү ккә ҡ арап торғ аның ды (югарынан хә бә р кө ткә нең де) кү рә беҙ. Хә ҙ ер Беҙ Ҡ ибланы һ ин бик тә риза буласағ ың тарафҡ а кү серә беҙ. Хә ҙ ер инде һ ин йө ҙ ө ң дө Мә сжиди Харам (Кә ғ бә тулла) тарафына йү нә лт! (Ий, мосолмандар) ҡ айҙ а ғ ына булһ ағ ыҙ ҙ а (намаҙ ваҡ ытында) йө ҙ ө гө ҙ ҙ ө шул Ҡ иблағ а тура тотоғ оҙ. Шик юҡ, китаплы халыҡ (йә һ ү дтә р һ ә м христиандар) был ғ ә мә лдә рҙ ең Аллаһ тан килгә н ысынбарлыҡ икә нен бик яҡ шы белә. Аллаһ уларҙ ың нимә ҡ ылғ андарынан хә бә рһ еҙ тү гел.

145. Һ ин ни ҡ ә ҙ ә р генә ышандырырлыҡ итеп һ ө йлә һ ә ң дә, ү ҙ ҙ ә ренә китап индерелгә ндә р (йә һ ү дтә р, христиандар) һ инең ҡ иблаң а сә ждә итмә ҫ. Һ ин дә уларҙ ың ҡ иблаһ ына йү нә лмә ҫ һ ең. Улар ҙ а бер-берһ енең ҡ иблаһ ына эйелмә ҫ. Ү ҙ ең ә индерелгә н ғ илемдә н һ уң да һ ин улар ихтыярына эйә рһ ә ң, ысындан да, залим-кә фер булырһ ың.

⇐ Предыдущая 1 2 345 6 7 8 9 10 Следующая ⇒