Хелпикс

Главная

Контакты

Случайная статья





41.Жамбылдың «Өтеген батыр» поэмасындағы Өтеген батыр халық қамын ойлайтын батыр екенін дәлелдеп жазыңыз.



Кең ес дә уіріндегі халық поэзиясының даму жолдары Жамбыл Жабаев есімімен тығ ыз байланысты. Ө йткені ақ ын – суырыпсалмалық ө нерді біздің заманымызғ а жеткізушілердің бірі ғ ана емес, ө зінің қ айталанбас дарынымен сол дә уірдің ө міршең дігін жазба поэзиясы дамығ ан дә уірде де таныта білген жү йрік ақ ын. Жамбылдың эпикалық жырау ретінде халық қ а танытқ ан шығ армаларының бірі – «Ө теген батыр». Дастанның басты кейіпкері Ө теген қ андай батыр?

Жырдағ ы Ө теген – халық ішінен шық қ ан қ аһ арман. Ол ү немі халық пен, ө зінің жауынгер серіктермен ақ ылдасып отырады. Бұ л тұ ста ақ ын:

Жинап алып нө керін,

Жарқ ылдады ол қ ырандай.

Батыр барлық халық пен

Ақ ылдасты ұ рандай, -

деп жырлайды. Ө теген батыр ө з халқ ының қ амын ойлап жер кезеді. Ел-жұ ртына жйлы қ оныс іздейді. Шығ ысқ а да, батысқ а да барады. Қ асындағ ы жауынгерлермен талай азап, қ иыншылық кө реді. Сонда да шыдас береді. Серіктерін тө зімділікке шақ ырады. Халық мү ддесі ү шін мақ сат-мұ ратқ а жететініне сендіреді. Сө йтіп оларды жең іске ү ндейді.

Қ ара қ азан, сар бала

Қ амы ү шін қ амдана,

Қ онысқ а жер іздейді.

Мен табамын, табамын,

Бұ лақ ақ қ ан жерлерді.

Кө гі кө ктем, гү л жарып,

Қ ұ рақ атқ ан жерлерді.

Тө рт тү лікке ың ғ айлы,

Толқ ын кө лі, тоғ айлы,

Кө гінен набат, жерден нұ р

Қ ұ лап жатқ ан жерлерді.

Жұ т болғ ызбай, қ ұ т қ онғ ызғ ан,

Қ ой ү стінде бозторғ ай

Жұ мыртқ алап, бақ қ онғ ан,

Сү йікті қ азақ халқ ына

Ұ нап жатқ ан жерлерді...

Сонымен бірге дастан ел аузында аң ы тү рінде айтылып жү рген мифтік элементтерге де бай. Ө теген батыр қ азақ даласының батыс жағ ын аралай жү ріп Ақ тө бе ө ң іріне жеткенде, алдынан айдаһ ар, абжылан, жезтырнақ тар шығ ады. Ондай тағ ы дү лей кү штермен арпалысып, оның бә рін де жең іп, ө зінің жігіттерін аман сақ тап қ алады. Мұ ның бә рі Ө тегеннің батырлығ ын, ақ ыл-айласының басым екенін бейнелеу ү шін алынғ ан суреттеме тә сілдер.

    Қ орытындылай келе, Жамбыл Алланың ө зіне дарытқ ан ө неріне, ө лең іне, жырына сенеді, уытты сө зіне арқ а сү йеді, сол арқ ылы айбат шегеді, айбар кө рсетеді. Ол ө зінің орынды жырларында: «Сө зім – жалын, домбырам – найза» деп термелейді.



  

© helpiks.su При использовании или копировании материалов прямая ссылка на сайт обязательна.