47.«Туған жерін сүйе алмаған, сүйе алар ма туған елін.»

Туғ ан жер – адам ө мірінде киелі орын алады. Нақ ты осы жер оны елі мен ө ткенімен жә не болашақ пен байланыстырады. Міне, сондық тан да тіпті балалық шақ тан бастап ақ адамда отанғ а деген махаббат сезімі оянады. Ә рбіріміз ү шін отан ошақ басынан басталады. Туғ ан жер, туғ ан кө ше, туғ ан қ ала мен ү шін туғ ан жер. Менің отаным кішкентай болса да, мен ү шін аса қ ымбат жер Жаркент қ аласы. Дә л осы жерде менің кө ң ілді де, шаттық ты уайымсыз балалық шағ ым ө туде. Туғ ан жерді ұ зақ қ а қ имайсың.

Сен ә рқ ашан ө зің бармасаң да, оймен қ иялдап тағ ан кө шені, есіктің алдында «атаң ның ү йге кір деген”сө здері еске тү сіресің. Жү ректің ә лсіз дү рсілі естіледі. Кә зір бой жеттім, бірақ та ө мір бойы мен ү шін балалық шақ тағ ы туғ ан аула мен кө шем менің кішкентай отаным. Сонымен бірге мен елімнің бір бө лшегімін, оның бү гіні мен болашағ ымын. Сонымен қ атар, туғ ан жерім қ асиетті де қ ұ тты қ оныс. Ол мені қ ұ шағ ында мә пелеп ө сіріп қ ана қ ойғ ан жоқ, тә лімін, тә рбиесін берді. Оның тө сінде ү йренгенім мен тү йгенім кө п. Ондағ ы жасыл тү гі басылмағ ан керіліп жатқ ан керейшық кең дала мені сабырлық пен алмақ тылық қ а, кең пейілділікке тә рбиелейді. Ай жаның да тыныштық сыйлап, анда-санда ә рлі-берлі сипап ө тіп, қ ытырың а тиетін, барары мен келер жері беймә лім ерке жел еркіндікке ү йретсе, сың ғ ыр кү лкісі еріксіз еліктіретін бұ рымды ө зен –ару бір байыппен сылдырап ағ ып, сабырлық пен байыптылық қ а баулыйды. Тө бесі кө кті тіліп бұ лтпен сырласқ ан маң ғ аз таулардан рухани биіктікті, жайқ алғ ан жасыл желігінен ө мірге сү йіспеншілікті, жылы жү зділікті қ ыбыр-жыбыры таусылмас жә ндігінен ең бекқ оршылық ты ү йрендім. Қ арап тұ рсақ адамдық тың ө зін ең бегінің ө теуін сұ рамайтын аң ғ ал даладан ү йренеді екенбіз. Туғ ан жер тө сінен жырақ та жү ріп, сағ ынып келіп қ ұ шағ ына ден қ ойғ анда еріксіз елжіреп, тұ ла бойың ның шымырлайтындық тан да туғ ан топырағ ың ды аң сағ аннан ғ ана емес оның кө кейің е салғ ан адамдақ ұ станымын да сағ ынғ андық тан болар.

Қ орытындысына келсек, туғ ан дала тө сіне жү гіріп шығ ып, о шеті мен бұ л шетіне кө з жү гіртіп, айналаң а кө з салсаң , ақ иық ақ ын М. Мақ атаев атамызша «Пай! Пай! Пай! Киелі неткен жер! »-демеске еш шараң қ алмаитындай.

⇐ Предыдущая 18 19 20 21 22 23 242526 27 Следующая ⇒