|
|||||||||||||||||
Г – гади җөмләГ – гади җ ө млә К – кушма җ ө млә 1. Тукаең ны иртә югалтсаң да, Тукайлыкны берү к югалтма. (И. Юзеев) . 2. Илче сө йлә п бетергә ч, ул ү зенең киң ә шчелә ренә кү тә релеп карады. (Н. Фә ттах) . 3. Язын шомырт чә чә клә ргә тү гел, Безнең ап-ак моң га тө ренгә н. (Г. Рә хим) . 4. Нә гыйм ө йгә кайткан чакта, Миң сылу һ ичнә рсә дә н хә бә рсез йоклый иде. (Ш. Камал) . 5. Утызынчы еллар бурасыннан калган бу клуб ә ле һ аман да халыкка хезмә т итә иде. (Р. Низами) . 6. Йө рә ктә бө релә нгә н Кө ннең чә чә ге атты. (Б. Рә химова) . 7. Тө нозын яуган яң гырдан Агачлар баш иделә р. (Ә. Баян) . 8. Лә кин шунысына ышанам: ул язгы чә чә к дө ньяга бераз гына булса да яктылык, нур ө стә ячә к. (А. Хә сә нов) . 9. Иртә н ү к берә н-сә рә н тө шкә н кар бө ртеклә ре һ аман саен ешая барды. (Н. Ә хмә диев) . 10. Тө н утырып шагыйрь шигырь яза, Ак кә газьгә тамды яшьлә ре. (М. Җ ә лил) . 11. Җ ил чыкты, болытлар таралдылар, кө н яктырып китте. (Н. Фә ттах). 12. Җ аббар шаярырга телә мә вен кү рсә тү ө чен, билендә ге кылычына тотынды. (Ш. Усманов) . 13. Шунда, бер дә кө тмә гә ндә, кү з алдына Хә йдә р килеп басты. (Г. Бә широв).
130. Ике тө ркемдә ге җ ө млә лә рне берлә штереп, кушма җ ө млә тө зеп языгыз.
131. Текстта кулланылган гади җ ө млә лә рне аерып алыгыз. Барлыгы ничә гади җ ө млә урын алган?
1. Халыкның холык – табигате, тарихы, гореф-гадә те, омтылышы, уй-гаме сү злә ргә сыйган. Ана карыныннан ук без телнең моң -яң гырашын тә н-вө җ ү дебезгә сең дереп ү сә без. Туган телнең кө й-тибрә нешенә, нә къ менә шул телнең табигатенә хас тә ң гә л моң туа. Тел тә мен җ уйган – моң ын да җ уя. Кешенең тә нен, җ анын туган тел сугарып килә, ул аның холкын билгели, аң зиһ ененә чиксез ү сеш мө мкинлеге бирә, шул телнең эчке хасиятеннә н яралган җ ыр-моң исә кешенең халә т-рухиясенә дә ва, омтылыш дә рте ө сти. 2. Тел, Моң, Хә тер – рухның таяныч нигезе. Шушы ө ч бергә лекне таркату ө чен, басып кергә н илнең иң тә ү ге дини маягы булып кабынган манараларын аударалар. Тел – миллә тнең җ анын сугарып торучы чишмә. Моң – миллә тнең ү з-ү зенә юаныч бирү, ү ссендерү дә рте. Хә тер – ү ткә н зурлыклар иң енә басып, килә чә ккә омтылу офыгы. Ө ч тармак, ө ч тамыр, ө ч кодрә т бергә леге… 3. Ир егә ре – физик һ ә м акыл кө чендә. Ә егә рлекне бездә ат кө че белә н ү лчилә р. Татар тумышыннан җ игү ле ат инде ул. Ат җ игү челә р безгә утырып йө ри, йө к тө яп ташый, сү генә -сү генә камчылый, дилбегә не кая тели шунда тарта, тугарып болынга җ ибә рсә, куш аякны аркан белә н тышаулый. (М. Галиевтә н).
|
|||||||||||||||||
|