38 — Сад (Дауыт) сүрәһе

19. Шунан һ уң бары тик бер ҡ аты ауаз килер (Сурғ а икенсе тапҡ ыр ө рө лө р). Һ ә м уларҙ ың кү ҙ е асылыр (улар ү ҙ ҙ ә ре ҡ ылғ ан яманлыҡ тары ө сө н ниндә й яза бирелә сә ген ап-асыҡ кү рер). (20)

— Эшебеҙ яман, яза Кө нө килеп етте, — тип ә йтерҙ ә р. (21) (Шунан бер ауаз яң ғ ырар).

— Ә йе, был һ еҙ ялғ анғ а һ анағ ан (яҡ шыны — ямандан, гө наһ ты — сауаптан) айырыу Кө нө! (22) (Фә рештә лә ргә ә йтербеҙ ):

— Бө тө н кә ферҙ ә рҙ е — залимдарҙ ы һ ә м уларғ а иш булғ андарҙ ы: (23) Аллаһ тан башҡ ағ а табынғ ан нә мә лә рҙ е (боттар, һ ындар, Илаһ урынына тотола торғ ан һ ә йкә лдә рҙ е) бергә туплағ ыҙ ҙ а, йә һ ә ннә мгә алып бара торғ ан юлғ а сығ арығ ыҙ. (24) Лә кин уларҙ ы (Сират Кү пере янында) тотҡ арлағ ыҙ (туҡ татып тороғ оҙ ). Сө нки уларҙ ан һ орау алыныр. (25)

— Һ еҙ гә нимә булды? Ни ө сө н һ еҙ (донъялағ ы кеү ек) бер-берегеҙ гә ярҙ ам итмә йһ егеҙ? — тип һ орарҙ ар. (26) Эйе, ул Кө ндө улар меҫ кен хә лдә, буйһ оноулы ҡ иә фә ттә булыр. (27) Улар (был дә һ шә тле хә лде кү реп) бер-береһ е янына килеп, һ ораштыра башлар. (28) (Юлдан яҙ ғ андар ү ҙ ҙ ә рен аҙ ҙ ырыусыларғ а):

— Дө рө ҫ ө шул, һ еҙ бит (донъяла саҡ та) беҙ ҙ ең янғ а уң яҡ тан (яҡ шығ а ө ндә ү се булып) килдегеҙ, — тип ә йтерҙ ә р. (29) (Тегелә р иһ ә ):

— Юҡ, һ еҙ ү ҙ егеҙ иманһ ыҙ кешелә р инегеҙ, (30) һ еҙ ҙ е ирекһ еҙ лә рлек кө с беҙ ҙ ә юҡ ине. Киреһ енсә, һ еҙ ү ҙ егеҙ (тә биғ ә тегеҙ менә н) аҙ ғ ын халыҡ инегеҙ; (31) шуғ а кү рә, Раббыбыҙ ҙ ың вә ғ ә ҙ ә һ ү ҙ е (ғ азабы) ысынлыҡ ҡ а ашты. Шик юҡ, беҙ ғ азабыбыҙ ҙ ы татыясаҡ быҙ. (32) Сө нки беҙ һ еҙ ҙ е (боҙ олорғ а телә гә негеҙ гә кү рә ) юлдан яҙ ҙ ырҙ ыҡ. Сө нки беҙ ү ҙ ебеҙ ҙ ә юлдан яҙ ғ ан кешелә р инек, — тип ә йтерҙ ә р. (33) Шик юҡ, быларҙ ың барыһ ы ла ул Кө ндө уртаҡ ғ азапҡ а дусар ителер. (34) Беҙ гө наһ лыларҙ ың барыһ ын да шулай итә сә кбеҙ. (35)

— Аллаһ тан башҡ а (Илаһ и ҡ ө ҙ рә ткә эйә һ ә м) Тә ң ре булырлыҡ һ ис бер кем юҡ. Һ ис бер тә ң ре юҡ, — тип ә йткә ндә улар йө ҙ сө йө рҙ ө һ ә м ә йттелә р: (36) — Беҙ тилергә н бер шағ иргә (Мө хә ммә дкә ) ышанып, табынғ андарыбыҙ ҙ ан уаз кисергә тейешме ни? — тинелә р.

37. Юҡ, ул фә ҡ ә т Хә ҡ иҡ ә т алып килгә н кеше ине, (ү ҙ енә н ә ү ә л килгә н) бө тө н пә йғ ә мбә рҙ ә рҙ ең хаҡ лығ ын раҫ ланы. (38) Ә лбиттә, һ еҙ хә тә р язаның тә мен татырһ ығ ыҙ. (39) Шуныһ ы хаҡ тыр, һ еҙ ҡ ылғ ан гө наһ тарығ ыҙ кү лә мендә генә яза аласаҡ һ ығ ыҙ. (Нахаҡ ҡ а яза бирелә сә к тү гел. )

40. Ихластан иманлы булғ ан кешелә р язаланмаҫ. (41) Улар ө сө н мә ғ лү м йә ннә т ниғ мә ттә ре ә ҙ ерлә нгә н. (42) (Йә ннә т ә һ елдә ре) тө рлө лә ззә тле елә к-емеш ашап, нә фселә рен телә гә нсә ҡ ә нә ғ ә тлә ндерерлек дә рә жә лә мә ртә бә лә (хө рмә ттә ) булырҙ ар. (43) Ниғ мә т тулы йә ннә ттә рҙ ә ге (44) ҡ апма-ҡ аршы урынлаштырылғ ан ҡ ултыҡ салы урындыҡ тарғ а ултырып торғ анда, (45) уларҙ ың һ ә р береһ енә туҫ таҡ тарғ а (касаларғ а) һ алынғ ан саф шишмә һ ыуы ө лә шеп йө рө рҙ ә р. (46) Ап-аҡ, ү тә кү ренмә ле, бә ллү р кеү ек саф эсемлектә рҙ е татығ андар сикһ еҙ лә ззә т алыр. (47) Уны эскә ндә рҙ ең башы ла ауыртмаҫ, улар иҫ ермә ҫ тә р ҙ ә. (48) Уларҙ ың янында оялсан ҡ арашлы, ҙ ур кү ҙ ле ҡ атындар булыр. (49) (Уларҙ ың йө ҙ ө Ҡ ояш нурына кү рһ ә тмә йенсә ) һ аҡ ланғ ан (тә ү ә ҡ ошоноң ) йомортҡ аһ ы кеү ек ап-аҡ тө ҫ тә булыр. (50) Улар яҡ ыная тө шө п, бер-береһ енә н һ ораштырыр. (51) Араларынан берә ү һ е һ ү ҙ башлар:

— (Фани) донъяла минең бер танышым бар ине. (52) (Бер кө ндө был миң ә ә йтә ):

— Ү лгә ндә н һ уң яң ынан терелеү гә һ ин дә ныҡ ышанаһ ың мы? — ти. (53) — Ү леп, тупраҡ булғ ас, һ ө йә к ө йө мө нә ә ү ерелгә с, ысындан да, беҙ терелә сә кбеҙ ме? Шунан һ уң язаланасаҡ быҙ мы? — ти. (54) (Был хикә йә не һ ө йлә гә не ә ң гә мә сеһ енә ) ә йтте:

— Һ ин уның хә лен кү реп белергә телә мә йһ ең ме? — тине.

55. Ҡ арауғ а уҡ ул (теге инҡ арысының ) тамуҡ утының уртаһ ында янғ анын кү рҙ е. (56) (Һ ө йлә ү се мө ьмин утта яныусыһ ына ҡ арап) ә йтте:

— Валлаһ и, һ ин мине лә һ ә лә к итә яҙ ҙ ың; (57) ә гә р Раббымдың рә хмә те булмаһ а, мин дә (һ инең менә н бергә утҡ а) ташланылғ андар араһ ында булыр инем, — тине

58. (Йә ннә ткә кергә ндә рҙ ең берһ е ә йтте):

— Беҙ бер ү леп терелдек бит инде, ысынлап та, беҙ тағ ын ү лмә йбеҙ ме? (59) Тағ ын ғ азапҡ а дусар булмайбыҙ мы? — тине.

60. Шик юҡ тыр, был, ысындан да, бө йө к ҡ отолоштоң ү ҙ елер. (61) Ғ ә мә л ҡ ылыусылар бына ошо маҡ сат ө сө н тырышһ ындар. (62) Ошондай бер Сә ғ ә дә ткә ирешеү хә йерлерә кме, ә ллә зә ҡ ҡ ү м ағ асымы? (Зә ҡ ҡ ү м — тамуҡ та ү ҫ ә торғ ан, ә се, ағ ыулы ағ ас). (63) Хаҡ тыр, Беҙ уны (зә ҡ ҡ ү мде) залим кә ферҙ ә р ө сө н бер Ә хирә т ғ азабы булараҡ яралттыҡ. (64) Шик юҡ, ул ағ ас тамуҡ тың тө бө нә н ү ҫ еп сығ а. (65) Уның емештә ре шайтандарҙ ың башына оҡ шағ ан булыр. (66) Шуныһ ы хаҡ, улар (гө наһ лылар) ошо емештә рҙ е ашап, ҡ арындарын тултырасаҡ. (67) Шунан һ уң уларғ а (һ ыуһ ағ андарғ а) ҡ айнар эсемлек бирелер. (68) Һ уң ынан, уларҙ ы тағ ын йә һ ә ннә мгә ташларҙ ар. (69) Ысынлап та, улар аталарының юлдан яҙ ғ анын кү рер. (70) Ү ҙ ҙ ә ре лә аталары артынан (язағ а) ҡ ыуып килтерелер. (71) Ысындан да, уларҙ ан ә ү ә л йә шә п ү лгә ндә рҙ ең дә кү беһ е аҙ ғ ын юлда ине. (72) Шуғ а ла ҡ арамаҫ тан, хаҡ тыр, Беҙ (уларҙ ы яманлыҡ ҡ ылыуҙ ан тыйыр ө сө н) киҫ ә тер ө сө н (пә йғ ә мбә рҙ ә р) ебә рә торҙ оҡ. (73) Ҡ арап ҡ ара, ул киҫ ә теү ҙ ә рҙ ең нә тижә һ е нисек булып бө ттө. (74) Ихласлыҡ ҡ а ирешеп, Аллаһ ҡ а ғ ибә ҙ ә т ҡ ылғ андар ғ ына был ғ азаптарҙ ан азат.

75. Хаҡ тыр, Нух Беҙ гә ялбарып доғ а ҡ ылды ла, Беҙ уның доғ аһ ын ҡ абул ә йлә нек. (Беҙ доғ аларҙ ы ҡ абул итеү селә рҙ ең иң хә йерлеһ е. ) (76) Беҙ уның ү ҙ ен һ ә м дә уның яҡ ындарын хә тә р афә ттә н ҡ отҡ арҙ ыҡ. (77) Уның нә ҫ елен (Ер йө ҙ ө ндә ) йә шә ргә ҡ алдырҙ ыҡ. (78) Унан һ уң килгә ндә ргә (пә йғ ә мбә рҙ ә р һ ә м уларҙ ың ө ммә тенә лә ) уның тураһ ында яҡ шы иҫ тә лектә р ҡ алдырҙ ыҡ. (79) Ғ ә лә мдә рҙ ә гелә рҙ ә н Нухҡ а сә лә м. (80) Шик юҡ, Беҙ изгелек ҡ ылғ андарҙ ы бына шулай бү лә клә йбеҙ. (81) Дө рө ҫ, ул мө ьмин бә ндә лә ребеҙ ҙ ең береһ е ине. (82) Ахырҙ а башҡ аларҙ ы (иманғ а килмә гә ндә рҙ е) батырҙ ыҡ.

83. Хаҡ тыр, Ибраһ им да уның (Нухтың ) ҡ ә ү еменә н ине. (84) Сө нки ул Раббыһ ына саф-пак кү ң ел менә н килде. (85) Ул атаһ ына һ ә м халҡ ына ә йтте:

— Һ еҙ нимә лә ргә табынаһ ығ ыҙ? — тине. (86) — (Халыҡ ты) алдар ө сө н, һ еҙ Аллаһ ты инҡ ар итеп, ү ҙ егеҙ яһ ағ ан тә ң релә регеҙ гә табынаһ ығ ыҙ мы? (87) Ғ ә лә мдә рҙ ең Раббыһ ы хаҡ ында һ еҙ нимә уйлайһ ығ ыҙ? (88) Шунан һ уң ул йондоҙ ҙ арғ а ҡ араны.

(«Ибраһ имдың халҡ ы йондоҙ ҙ арғ а ҡ арап, кү рә ҙ ә селек ҡ ыла ине. Байрам ваҡ ыттарында улар ү ҙ ҙ ә ре яһ ап, табына торғ ан боттарғ а атап, ризыҡ ҡ алдырып китә лә р һ ә м шул яһ алма Илаһ тарынан бә рә кә т, ярлыҡ ау кө тә лә р ине. Һ уң ынан яң ынан боттары янына килеп, ҡ алдырғ ан ризыҡ тарын ү ҙ ҙ ә ре ү к ашап бө тө рә лә р ине. Байрамғ а Ибраһ имды ла саҡ ырҙ ылар». Хә сә н Чантай тә фсиренә н. )

89. (Ибраһ им) ә йтте:

— Мин, ысындан да, ауырып торам ә ле (байрамғ а сығ а алмайым), — тине. (90) Тегелә ре (уның ауырыуы беҙ гә йоҡ маһ ын, тип) артҡ а ә йлә неп, (байрамғ а) китеп барҙ ылар. (91) Шунан һ уң ул яһ алма тә ң релә р янына шым ғ ына килеп ө ндә ште:

— Ә й, һ еҙ! Ни ө сө н ү ҙ егеҙ гә ҡ уйылғ ан ризыҡ тарҙ ы ашамайһ ығ ыҙ? (92) Һ еҙ гә нимә булды, һ еҙ ни ө сө н һ ө йлә шмә йһ егеҙ? — тине.

93. Ул уң ҡ улы менә н һ ындарғ а һ уҡ ты (емерҙ е). (94) Барса халыҡ йү герешеп боттар янына килде. (95) (Ибраһ им) ә йтте:

— Ү ҙ ҡ улдарығ ыҙ менә н юнып яһ ағ ан нә мә лә ргә табынаһ ығ ыҙ мы? (96) Гә рсә, һ еҙ ҙ ең ү ҙ егеҙ ҙ е лә ҡ улдарығ ыҙ менә н яһ ағ ан ул нә мә лә регеҙ ҙ ең барыһ ын да Аллаһ барлыҡ ҡ а килтерҙ е, — тине. (97) Ә йттелә р:

— Бер бина тө ҙ ө гө ҙ ҙ ә, ут тө ртө п яндырығ ыҙ һ ә м (Ибраһ имды) ялҡ ынғ а ташлағ ыҙ, — тинелә р. (98) Шулай итеп, улар мә керле хә йлә ҡ орҙ о. Беҙ иһ ә улар ҡ орғ ан мә керҙ е хур иттек. (Ибраһ имды уттан ҡ отҡ арып ҡ алдыҡ. ) (99) (Ибраһ им) ә йтте:

— Мин Раббым тарафына китә м. Ул миң ә тура юлды кү рһ ә тер, — тине. (100) — Йә, Раббым, миң ә паҡ кү ң елле бер ул бирһ ә ң ине, — тип доғ а уҡ ыны. (101) Беҙ уның бик тә итә ғ ә тле (Исмә ғ ил исемле) улы буласағ ы тураһ ында ҡ ыуаныслы хә бә р бирҙ ек. (102) Ул йомошҡ а ярарлыҡ булып ү ҫ кә с, Ибраһ им ә йтте:

— Улым, мин тө шө мдә һ ине (Аллаһ ҡ а) ҡ орбан урынына салғ анымды кү рҙ ем. Һ ин был турала нимә уйлайһ ың? — тине. Улы ә йтте:

— Атаҡ айым, һ иң ә (Аллаһ тан) килгә н ә мер нисек булһ а, шулай ҡ ыл. Инша'аллаһ, минең сабыр һ ә м Аллаһ ҡ а итә ғ ә тле икә немде кү рерһ ең, — тине. (103) Шулай итеп, улар икеһ е лә (Аллаһ тың ә меренә ) буйһ ондо һ ә м (Ибраһ им) улын йө ҙ тү бә н ятҡ ырҙ ы. (104) Беҙ ә йтттек: — Ә й, Ибраһ им! — тинек. (105) — Һ ин тө шө ң ә тоғ ро ҡ алдың. Шө бһ ә һ еҙ, Беҙ изгелекле ғ ә мә лдә булғ андарҙ ы бү лә клә йбеҙ, — тинек. (106) Хаҡ тыр, был ҡ ә тғ и бер һ ынау ине.

107. Беҙ уғ а оло бер ҡ орбанлыҡ (тә кә ) ебә рҙ ек. (108) Унан һ уң килгә ндә ргә Беҙ уның тураһ ында яҡ шы иҫ тә лектә р ҡ алдырҙ ыҡ. (109) (Беҙ ҙ ә н) Ибраһ имғ а сә лә м. (110) Беҙ изгелек ҡ ылғ андарҙ ы ана шулай бү лә клә йбеҙ. (111) Ул, ысындан да, Беҙ ҙ ең мө ьмин бә ндә лә ребеҙ ҙ ә н ине. (112) Беҙ уның Исхаҡ исемле улының донъяғ а килә сә ге һ ә м уның изге кеше, пә йғ ә мбә р буласағ ы тураһ ында һ ө йө нө слө хә бә р бирҙ ек. (113) Һ ә м уның ү ҙ енә лә, һ ә м Исхаҡ ҡ а ла муллыҡ, ү рсем-бә рә кә т бирҙ ек. Лә кин һ ә р икеһ енең нә ҫ елендә изгелек ҡ ылғ андары ла, ү ҙ ҙ ә ренә туранан-тура яманлыҡ ҡ ылғ андары ла (кә ферҙ ә р ҙ ә ) бар ине.

114. Хаҡ тыр, Беҙ Мусағ а ла, Һ арунғ а ла ниғ мә ттә р (пә йғ ә мбә рлек, дини дә рә жә һ ә м донъя малы) бирҙ ек. (115) Уларҙ ы һ ә м ҡ ә ү емдә рен хә тә р бә лә лә рҙ ә н (һ ыуғ а батып ү леү ҙ ә н) ҡ отҡ арҙ ыҡ. (116) Уларғ а ярҙ ам иттек һ ә м улар ең еп сыҡ ты. (117) Һ ә р икеһ енә лә (дө рө ҫ лө ктө ) ап-асыҡ итеп аң лата торғ ан бер Китап (Тә ү рә тты) бирҙ ек. (118 ) Һ ә р икеһ ен дә тура юлғ а кү ндерҙ ек. (119) Уларҙ ан һ уң килгә ндә ргә (яҡ шы) хә тирә лә р ҡ алдырҙ ыҡ. ( 120) Мусағ а ла, Һ арунғ а ла Беҙ ҙ ә н сә лә м (уларғ а именлек) булһ ын. (121) Дө рө ҫ ө шул, изгелек ҡ ылғ андарҙ ы Беҙ ана шулай бү лә клә йбеҙ. (122) Шик юҡ, икеһ е лә мө ьмин бә ндә лә ремдә ндер.

123. Шө бһ ә һ еҙ, Ильяс та пә йғ ә мбә р булды. (124) (Ильяс) халҡ ына ә йтте:

— Һ еҙ Аллаһ тан (гө наһ ҡ ылыуҙ ан, яза алыуҙ ан) ҡ урҡ майһ ығ ыҙ мы? — тине. (125, 126) — Юҡ тан бар итеү селә рҙ ең иң изгелеклеһ е булғ ан, һ еҙ ҙ ең дә Раббығ ыҙ булғ ан, һ еҙ ҙ ә н ә ү ә л килгә н ата-бабаларығ ыҙ ҙ ың да Раббыһ ы булғ ан Аллаһ ты инҡ ар итеп, Ба-алғ а табынаһ ығ ыҙ мы?

(« Ба-ал — Шамда Бә к исемле шә һ ә рҙ ә йә шә ү се халыҡ тың табына торғ ан алтын һ ыны — бот. Был ҡ ала бө гө н «Ба-алә бә к» тип йө рө тө лә ». Хә сә н Чантай тә фсиренә н. )

«Ба-ал — ул Ҡ ояш аллаһ ы, Тә ң релә штерелгә н Ҡ ояш». Мө хә ммә д Али тә фсиренә н )

127, 128. Лә кин улар уны (Ильясты) ялғ ансығ а сығ арҙ ы. Шуғ а кү рә, Аллаһ тың ихлас ҡ олдарынан башҡ а, уларҙ ың һ ә р береһ е (йә һ ә ннә мгә ) килтерелә сә к. (129, 130) Унан һ уң килгә н халыҡ тар араһ ында уның тураһ ында яҡ шы иҫ тә лек ҡ алдырҙ ыҡ:

— Ильясҡ а Беҙ ҙ ә н сә лә м! — тинек. ( 131) Хаҡ, изгелек ҡ ылғ андарҙ ы Беҙ ана шулай бү лә клә йбеҙ. (132) Сө нки ул беҙ ҙ ең иманлы бә ндә лә ребеҙ ҙ ә н ине.

133. Лут та, һ ис шикһ еҙ, пә йғ ә мбә р ине. (134) Иҫ егеҙ ҙ ә ме, нисек итеп Беҙ уның ү ҙ ен һ ә м нә ҫ елен ҡ отҡ арып ҡ алдыҡ? (135) Артта ҡ алғ андар араһ ындағ ы ҡ арсыҡ тан (Луттың ҡ атынынан) башҡ а. (136) Ҡ алғ андарҙ ың барыһ ын да һ ә лә к иттек. (137, 138) Ә лбиттә, һ еҙ иртә -кис уларҙ ың (емеректә ре) янынан ү теп-һ ү теп йө рө йһ ө гө ҙ. Ә ле һ аман аҡ ылғ а килмә йһ егеҙ ме ни?

(Сү риялағ ы карауан юлы ө ҫ тө ндә һ ә лә к ителгә н ул шә һ ә рҙ ә рҙ ең хә рә бә лә ре (емеректә ре) бар ).

139. Хаҡ тыр, Юныс та кү ндерелгә н пә йғ ә мбә ребеҙ ине. (140) Ул шығ рым тулы (йө к тө йә лгә н) кә мә гә ултырып (язанан) ҡ асып китергә телә не. (Диң геҙ гә сыҡ ҡ ас, кә мә кинә т туҡ тай. Кә мә селә р: кә мә беҙ ҙ ә ҡ асып киткә н бер ҡ ол бар икә н, уны табып, шыбағ а һ алайыҡ та, диң геҙ гә ташлайыҡ. Шунан һ уң ғ ына кә мә беҙ юлын дауам итә сә к, тинелә р). (141) Кә мә лә гелә р араһ ында уны шыбағ а тоттолар һ ә м диң геҙ гә ташланылар. Ул юҡ ҡ а сыҡ ты. (142) (Кә мә гә рө хсә тһ еҙ менеп, язанан ҡ асырғ а телә гә ненә ул бик ү кенде) шул ваҡ ыт уны бер балыҡ йотто. (143, 144) Ә гә р ҙ ә ул ү кенеп (тә ү бә итеп), Аллаһ ҡ а тә сбих ә йтмә гә н булһ а, Ҡ иә мә т кө нө нә саҡ лы балыҡ ҡ арынында ҡ алғ ан булыр ине. (145) Беҙ уны хә лһ еҙ рә ү ештә ҡ оро ергә сығ арып ташланыҡ. (146) Ө ҫ тө нә (кү лә гә һ е тө шө рлө к итеп) киң япраҡ лы ағ ас ү ҫ терҙ ек. (147) Уны йө ҙ мең дә н артыҡ кешегә пә йғ ә мбә р итеп кү ндерҙ ек. (148) Һ уң ынан ул кешелә р иман килтерҙ е. Шулай итеп, Беҙ уларҙ ы бер ҡ ә ҙ ә р ваҡ ыт дауамында йә шә ттек.

149. (Һ ындарғ а табыныусыларҙ ан, кә ферҙ ә рҙ ә н) һ ора:

— Аллаһ та ҡ ыҙ ҙ ар ғ ына, уларҙ а гел улдар ғ ына булып сығ амы ни инде? — тип. (150) Ә ллә һ уң Беҙ фә рештә лә рҙ е улар ҡ арап торғ анда ҡ атын-ҡ ыҙ булараҡ яралттыҡ мы? (151, 152) Иғ тибарлы бул, улар ҡ ә тғ и ялғ ан һ ө йлә й:

— Аллаһ бала атаһ ы булды, — тип. Шик юҡ тыр, улар ялғ ансы. (153) Улдарғ а ҡ арағ анда Аллаһ ҡ ыҙ балаларҙ ы хуп кү ргә нме ә ллә? (154) Һ еҙ гә нимә булды? Һ еҙ был турала нимә уйлайһ ығ ыҙ? (155) Һ ис тә башығ ыҙ ғ а барып етмә йме шул? (156) Ә ллә һ уң һ еҙ ҙ ең ҡ улда асыҡ дә лилдә р бармы? (157) Ә гә р (дә лилегеҙ ) булһ а, китабығ ыҙ ҙ ы килтерегеҙ.

158. Аллаһ менә н ендә р араһ ында туғ анлыҡ бар, тип ә йтә лә р. Хаҡ тыр, хисап тотар ө сө н ендә р ҙ ә (Аллаһ ҡ аршыһ ына) килтерелә сә ктә рен бик яҡ шы белеп торалар. (159) Аллаһ улар уйлап сығ арғ андарҙ ан бө йө к, паҡ. (160) Аллаһ тың ихласлыҡ ҡ а ирешкә н (мө ьмин) бә ндә лә ре улар кеү ек тү гел (ғ азапҡ а тартылмаҫ тар). (161, 162, 163) Һ еҙ ү зегеҙ ҙ ә, һ еҙ табынғ ан нә мә лә р ҙ ә — һ ис берегеҙ йә һ ә ннә мгә керә сә к кешелә рҙ ә н башҡ аларҙ ы аҙ ҙ ырып, Аллаһ ҡ а ҡ аршы ҡ оторта алмаҫ һ ығ ыҙ. (164, 165, 166) (Фә рештә лә р) ә йтә:

— Һ ә р беребеҙ ө сө н билгелә нгә н урыныбыҙ бар. Шик юҡ, беҙ шунда саф-саф торабыҙ (намаҙ уҡ ыйбыҙ ). Хаҡ тыр, беҙ Аллаһ ҡ а тә сбих ә йтә беҙ. (167, 168, 169) Дө рө ҫ ө шул, мө шриктә р, һ ындарғ а табыныусылар ә йтә:

— Ә гә р ҙ ә беҙ ҙ ә н элек йә шә гә ндә ргә бирелгә н кеү ек, беҙ гә лә Китап бирелгә н булһ а, һ ис шикһ еҙ, беҙ Аллаһ тың ихлас ҡ олдары булыр инек, — ти. (170) Бына, (Ҡ ө ръә н килде, лә кин улар) уны инҡ ар итте. Ә ммә алғ а табан (кә ферлектә ренең ғ азабын) белә сә ктә р. (171) Ысындан да, бә ндә лә ребеҙ гә ярҙ ам итә сә кбеҙ, тип һ ү ҙ биргә н инек. (172)

— Улар ең еү ҡ аҙ анасаҡ, — тинек. (173) — Беҙ ҙ ең ғ ә скә ребеҙ, һ ис шикһ еҙ, ө ҫ тө н сығ асаҡ, — тинек. (174) Шуғ а кү рә, һ ин (эй, Мө хә ммә д) уң ай форсат сыҡ ҡ анғ а саҡ лы уларҙ ан ситлә ш, — тинек. (175) — Һ ин уларҙ ы кү ҙ ә т. Улар ҙ а тиҙ ҙ ә н кү рә сә к. (176) Ысындан да, улар язабыҙ ҙ ы һ ис кисекмә ҫ тә н татырғ а телә йме ни? (177) Ғ азабыбыҙ уларҙ ың йортона килеп тө шһ ә, киҫ ә теп тә иманғ а килмә гә ндә рҙ ең таң ы ниндә й яман таң булыр. (178) Хә ҙ ергә һ ин уларғ а яҡ ын барма. (179) Уларҙ ың хә лен кү ҙ ә теп тор. Улар ҙ а тә ҡ дирҙ ә рендә геһ ен кү рә сә к. (180) Бө тө н кә мселектә рҙ ә н азат булғ ан, ғ иззә ткә, ҡ ө ҙ рә ткә эйә Раббың улар уйлап сығ арғ ан ғ ә йбә ттә рҙ ә н ө ҫ тө н.

181. Кү ндерелгә н пә йғ ә мбә рҙ ә рҙ ең барыһ ына ла (Аллаһ тан) именлек булһ ын. (182) Ғ ә лә мдә рҙ ең Раббыһ ы булғ ан Аллаһ ҡ а дан булһ ын!

38 — Сад (Дауыт) сү рә һ е

⇐ Предыдущая 47 48 49 50 515253 54 55 56 Следующая ⇒