Алмаш табылды 1 страница

Мансур Надиянең ү тә дә ү җ ә т булуна тә мам аптырап, аны ничек булса да ү зеннә н биздерү уе белә н янды. “Ничек кенә соң шуны берә р егет белә н та -ныштырасы иде, ичмаса буе-сыны гына да кү з тө шә рлек тү гел бит”, -дип чын -лап торып баш ватты ул. Озакламый андый очрак килеп тә чыкты. Бервакыт Казан – Уфа поезды белә н кайтканда, ул янә шә дә утырып баручы Владислав атлы студент егет белә н танышып китте. Аның туган районы - Буага кайтуы икә н. Ул стипендия генә җ итмә гә ч, кө ндез укуы кыен дип зарланып торды.

-Белә сең ме Слава, алай кө ндез укулары кыен булгач, ә йдә мин сине бер ха -тын белә н таныштырыйм. Ул сиң а рә хә тлә неп акча белә н генә тү гел, ашам -лыклар белә н дә булышып торачак.

-Хатыннар белә н ү к танышырга мин бик яшь бит ә ле. Алай ук килешеп бет -мә с, - дип каршы килде Мансурның яң а гына танышкан юлдашы.

-Хатын ү к тү гел ә ле ул, кыз дияргә дә була. Чибә рлеге, буй-сыны искитә р -лек тү гел, билгеле. Сиң а бит аң ар ө йлә нергә кирә кми, нигә борчылырга. Кү -ң елен кү ргә лә п торсаң, бик җ иткә н. Ә ллә нә рсә лә р вә гъдә итә ргә генә тү гел. Ул кыз ә нисе һ ә м абыйсы белә н яшә п ята, умарталарга кадә р тоталар. Кош-корт, терлек-туарлары йорт тулы. Ите дә, мае да, балы да булачак сиң а.

Ә нә шулай матур гына гә плә шә барып, Мансур Владиславны кызыктырып та алды. Ә тисез ү скә н Владиславның дө рестә н дә кадер-хө рмә т кү реп яшә ү тү гел, туйганчы ашарга да мө мкинлеге юк иде. Шуң а кү рә Надия кү рсә тә чә к тә мле-томлы нигъмә тлә р дө рестә н дә аны ымсындырып куйды.

Мансурның ү зен дә пед. практикага Надиялә р авылына килгә ч, шундый перспектива белә н кызыктырып, кыз эшлә гә н мә ктә птә ат караучы, хуҗ алык эшлә ре буенча директор ярдә мчесе вазыйфаларын ү тә ү че Җ ә мил дигә н ир таныштырган иде:

-Энем, сиң а аң ар ө йлә нә се тү гел, рә хә тлә неп кү ң елен кү реп йө р. Надиянең ә ле ир-ат назын татыганы юк, -диде авылда усаллыгы белә н дан тоткан Бү ре Җ ә миле, -тик тирә нгә ү к ү теп, яна гына кү рмә, ө йлә ндерергә дә кү п сорамас –лар аннары!

Соң ыннан Мансур Җ ә мил абыйсының киң ә шен тотмавына бик ү кенде дә, билгеле, тик эш узган иде шул. Шуң а кү рә ул Владиславны да кисә тергә ки -рә к тапты:

-Славик, иң мө һ име балага уза кү рмә сен, шуннан сакланырга кирә к була -чак. Хә ер, син булачак табипны ө йрә теп торасы тү гел, анысын гына чамалар -сың. Кыскасы, берни дә югалтасың юк, рә хә тлә неп сыйлан Надиякә йнең тә м -ле аш-суы белә н.

-Ә ничек таныштырырга уйлыйсың соң ул кыз белә н?

-Мин таныштырмыйм, ү зең танышырсың. Җ аен гына ө йрә термен. Аны җ ит -ди сө йлә шергә дип чакырган булырмын да, кү решергә син барырсың.

Шулай килештелә р дә. Якынлашып килү че Халыкара хатын-кызлар кө ненә, пединститутның Зур Кызыл урамындагы Монастырь тулай торагы янә шә сен -дә эшлә ү че тә мә ке фабрикасы каршына, Мансур чакыруы буенча Надия ки -лергә тиеш булачак. Шунда Владислав җ аен чыгарып, кыз белә н танышачак.

-Ә гә р дә килмә сә? -дип шиклә нде Владислав.

- Мин чакыргач, ничек килмә сен инде? Кү ренеп тора, син Владик, телгә шо -ма, аны бер-ике җ ө млә сү з ә йтү гә, ү зең ә каратачаксың. Ул ү з гомеренә егет -лә р кү рмә гә н, ике йө з процент гарантия бирә м, син аны авызың а каратып то - рачаксың, -дип икелә нергә урын калдырмады Мансур.

Ә нә шулай 1964 нче елның 7 мартында Владислав җ иң ел генә Надия белә н танышып алды. Мансур киң ә ше белә н Владислав бер данә роза чә чә ге дә алып килгә н иде. Бу хә лдә н Надия бө тенлә й дө ньясын онытып, аның, Мансур килер дигә н уе да исеннә н чыкты. Чө нки Мансур аны: “Кара аны, килми кал -ма, ү кенерсең ”, - дип кисә тте.

-Туташ, игътибар итү ем буенча Сез инде ярты сә гатьлә п монда торасыз. Егет кешене кө тсә гез, ул мондый игътибарга лаек тү гел. Чын ир-егет беркайчан ха -тын-кызларны озак кө ттермә скә, киресенчә, ү зе алдан килеп куярга тиеш, -дип Надия каршына килеп басты Владислав һ ә м кызга чә чә ген сузды. -Сезне олуг бә йрә мегез белә н чын кү ң елдә н тә брик итә м!

Надия шундый шә п егет кешедә н бу кадә р җ ылы мө гамә лә кө тмә гә н иде, билгеле. Ул битенең генә тү гел, бө тен тә ненең януын тойды, кү ң елен билә п алган рә хә т тойгыдан эреде һ ә м Владислав ихтыярына бирелде. Шуң а кү рә егетнең тулай торакка чакыруына берсү зсез ризалашты. Кыз белә н килеп кер -гә ч, бү лмә дә ге егетлә р тө рле сылтау тапкан булып, кайсы-кая таралышып та куйды. Гадә ттә гечә Надия Мансур янына килгә ндә челтә р букча (сетка) туты -рып кү чтә нә ч ала торган иде, ул аларны Владиславның авыз суларын ките -реп, ө стә лгә бушатты. Егеткә исә, чә й кайнатып керә се генә калды.

Хуш исле бал, авызда эреп торган атлан май яккан кү мә ч белә н тирлә п-пе -шеп мә трү шкә ле чә й эчү лә рдә н, авыз тутырып симез тавык ите ашаудан Вла -дислав ү зен җ ә ннә т бакчасына кергә ндә й хис итте. Аң а Надия шундый ягым -лы булып тоелды ки, ул аның кулларын гына тү гел битен, чә члә рен сыйпап иркә лә ргә кереште. Эш тә мам суырып ү бешү лә ргә тикле барып җ итте, чө нки Надия мондый назга-иркә лү лә ргә тә мам сусаган иде.

Ә мма кыз да, егет тә тагын да тирә нрә ккә ү тү дә н ү злә рен сакларга тырыш -тылар. Аннары Надия ө йлә дә н соң булачак очкычка элә геп, ә нисе янына кай -тырга кирә клеген дә онытмады. Владислав аны бик телә п аэропортка озата китте. Озатмаска, ә ле бит Надия аң а: “Студент кешегә тиене дә кадерле аның ”, - дип 5 сум акча да бирде. Егет бик тә канә гать калудан Надия белә н хат аша аралашырга тә къдим итте. Кызны исә егетнең бу кадә рле нә зә катьле булуы канә гатьлә ндереп кенә калмыйча, якты хыял дә рьясына да чумырды. Ул инде аны булачак кияве рә вешендә кү рә башлады.

Ә мма бер нә рсә генә биредә киртә булырга мө мкин иде: Владислав ү зебез -нең миллә т кешесе тү гел, моннан тыш дине дә башка. Моның белә н Надия -дә н битә р ә нисе һ ә м абыйсы һ ич тә ризалашмаячак. Егет каршы килмә сә, ү зе -безнең ө ммә ткә кү чә ргә була анысы, дө ньяда ислам диненә кү чү че кавем ел -дан-ел арта бара, ә нә. Чө нки динебез хак һ ә м иң алдынгы карашлы, дип фи -кер йө ртте Надия ү зен-ү зе тынычландырып.

Ә инде бер тапкыр Надия бик ү тенгә ч, Владислав ү зенең туган ягы Буага На -дия яшә гә н район аша кайтып, аларда кунып та чыккач, кыз кош тоткандай шатланып йө ргә н иде. Ө стә венә ә нисе белә н абыйсы да Владиславны бик ошаттылар. Шакирә апа аң а Ыслабик дип кенә торды. Бигерә к тә аң а Ысла -бикның кем ә йтмешли, ө зеп чыгарып, татардан уздырып дигә ндә й, татарча сө йлә шү е охшады.

Тик хат язышу дә верендә Владиславның ислам диненә кү чә ргә тү гел, исе -мен генә алмаштырып язуга да телә ге булмавы беленде. Хатларында Владис -лав Надияне һ ә рчак Надя дип язгач, кыз да Вә лит дип караган иде дә, егет: “Нинди Вә лит булыйм мин сиң а, минем поп кушкан ү з исемем бар?! ”-дип, кү тә релеп бә релде.

Ә менә Надия ү зе Владиславның “Надя”дип язуына бернинди ризасызлык кү рсә тмә де. Хатларында исә, Надия ү зенең мә хә ббә т хислә рен язарга да тар -тынмады. Тик Владиславның хатларында гына андый нечкә хислә ргә бер дә урын бирелмә де. Хә тта кызның һ ә р хатында диярлек ө чә р-бишә р сумлык ак -ча салулулары да, ашамлыклар тутырып, ай саен посылкалар җ ибә рү е дә егетнең кү ң елен яулап алыр ө чен ачкыч булып бетмә де. Шуң а кү рә ме, Надия дә хат арасына акча тыкмый башлады. Аннары Владислав ү зе ә рсезлә неп ки -теп, акча сорарга кереште:

Исә нме Надя!

Бү ген 4нче июнь кө нне синең хатың ны алдым, зур рә хмә т. Бү ген нә къ им -тихан кө не (барлык шимбә кө ннә ре безнеке). Ә ле генә хирургиядә н имти -ханнан кайтып кердем. Надя, хә зергә барысы да ә йбә т бара: 10 мө мкинлек -тә н 10 балл! Аннары ничек булыр, анысын вакыт кү рсә тер, алдан юрап булмый. Белсә ң иде Надя, сынауларга ә зерлә нү нинди кыен булганын, тү зеп булмаслык эссе, дә реслек ө стендә утырырлык тү гел. Бү ген менә ә йбә т, яң гыр коя. Җ ылы, җ ә йге яң гыр, искиткеч рә хә т. Ү зем турында менә шулар.

Сиң а мө гаен шуның кадә р иртә торулары бик кыендыр. Хә ер, сездә хә зер июньдә имтиханнар булырга тиеш, мин шулай аң ладым? Син җ итә клә гә н сыйныф уку елын ничек тө гә ллә де соң? Барысы турында да яз, Надя. Аеру -ча ү зең нең хә ллә р турында кү п иттереп яз! Бик кыенга туры килмә сә, биш сум булса да акча җ ибә р ә ле.

Сиң а зур хө рмә т белә н: Владислав. 04/06-1965 ел.

Надия Владиславка җ авап хатын бик телә п, ашкынланып язды:

Сә лам Славик!

Сиң а ялкынлы, кайнар сә ламнә р җ ибә реп калам, хатың нан аң лашылган -ча, синең дә эшлә рең ә йбә т булуына сө ендем. Тик хатларың нан шул сизелә, беренче танышып киткә н вакытлардагы кебек кайнарлык тоелмый, бел -мим миннә н суындың дамы инде ә ллә, аң лашылмый. Ә минем синең хакта уйламаган бер генә кө нем, сә гатем дә юк. Бә лки безгә тагын кайтып килер идең , белә сең бит мондагы табигать матурлыгын. Ә ни дә, абый да кайт -сын гына дип торалар.

Минем хә ллә ргә килгә ндә, тү зә рлек дияргә була. Мә ктә птә имтиханнар бара, бер-ике укучымның кү чми калуыннан гына шиклә неп торам. Аннары мин гаепле булып калачакмын. Ник кенә укымыйлардыр, без ү скә ндә ге ши -келле тормышлар да бик авыр тү гел бит инде. Дө рес иттереп иптә шлә -реннә н кү череп кенә дә яза белмилә р шунда. “Терлекче булып фермада эш -лә ргә безгә зур белем кирә кми”, -дип ачу китереп торалар.

Ярар, алары калып торсын, бу гел зарланып кына тора дип уйларсың ан -нары. Ә синең хә лә р ничек анда, имтиханнарың ны гадә ттә гечә җ иң ел тап -шырасың дыр инде? Уйлап-уйлап торам да, безнең мә ктә птә синдә й баш -лы, һ ә р яктан укымышлы укучылар юктыр дигә н фикергә килә м. Килә чә ктә синнә н фә н докторы, академик чыгуына да мин шиклә нмим хә тта. Шун -дый кө ннә рне кү рергә язсын иде дип телим.

Славик, теге вакытта мин райсоюз складларына бер машина сарык йо -ны китергә ч очрашканда, син Каенлык ә рә мә легеннә н ничек кайтып җ итә алдың , юл уң аенда берә р машина очрадымы соң? Ә мин ул чактагы кү решү -ебезне һ ә рвакыт кү ң елемдә яң артам. Чө нки син миң а анда һ ич онытыл -маслык лә ззә тле мизгеллә р бү лә к иттең. Мин инде шуннан соң гадә ттә ге циклым тоткарланганга охшагач, авырга да калдым бугай дип шиклә нгә н идем, ә мма Аллага шө кер, эзсез генә ү тте бугай.

Хатымны тө гә ллим, сау булып тор. Кайнарланып ү бә м ү зең не. Хат яз!

8/VI-1965 ел.

Надиянең “эзә рлеклә веннә н” туя башлаган Владислав, аң а хатларын телә -мичә генә, акча салгалаганы ө чен генә язган булды:

Исә нмесез Надя!

Менә ниһ аять сиң а хат язарга булдым. Синең акча салган хатың ны кү п -тә н алган идем инде, ихластан рә хмә т. Минем имтиханнар гө рлә п бара, инде сессия бетә ргә дә озак калмады. Яң алыклар, турысын ә йтергә кирә к, ә легә бездә н читтә ү тә, шуң а кү рә җ ә й уртасының ямьле кичлә ре белә н дә хозурланып булмый. Ә нә син бу гү зә ллеклә рне ү зең нең хатың да бик ма -тур тасвирлагансың, билгеле. Ә мма нишлә п тә булмый шул, студент ке -ше елына ике тапкыр тирә н фә н катламнарына чумып алырга тиеш.

Надя, синең эшлә р ничек бара? Аннары, синең тиздә н Казанга килә м ди -гә н сү злә рең не ничек аң ларга? Ни аяныч, сиң а җ авап хатын язарга соң ке -рештем, шуң а кү рә бу ай ахырына кадә р синең белә н очрашу турында уй -ларга да мө мкин тү гел. Мин 23 нче июньнә н соң бер атнага булса да ө йгә кайтырга җ ыенам һ ә м синең җ авап хатың ны кө теп җ иткерә алмам. Ә июльнең береннә н хә рби лагерьга китә без. Ярар, кү ң елсезлә нмә, ә йбә тлә п ял итү ең не телә п калам. Кү решү ебезгә ө мет кечкенә тү гел, ул реаль һ ә м һ ичшиксез булачак!

P. S. ... теге чакта мин җ ә яү кайтып җ иттем, юлда бернинди транс -порт очрамады. Хә зер бү лмә дә утырам, имтихан сорауларын карыйм: суд-медицина экспертизасыннан ө йрә нә м. Чираттагы хатың ны тү бә ндә ге адрес буенча яз: ТАССР, Б. р-н. д. Ч. К. К-у В. И. Билгеле, ә гә р дә 23. 06 га ү зең килеп ө лгермә сә ң.

Суырып ү бә м ү зең не! Владислав.

20/06-1965 ел.

Владиславка хатларын бер дә кө ттереп язмады Надия, аң ардан килү гә җ а -вап бирергә керешә торган булды:

Исә нмесез Владислав!

Ниһ аять озаклап кө ткә н хатың ны алдым, рә хмә т инде кү з нурларың ны бетереп хат язуың а. Хат язулары авырдыр шул сиң а. Ү зең нең сихерле мә -хә ббә т утың да исерттең дә мине, хә зер инде шыпырт кына кө леп ятасаң -дыр. Минем сиң а карата булган хислә рем чишмә суыдай саф һ ә м чиста. Тик менә синең генә хатларың да андый хислә р сизелми.

Славик, мин бик тиз ышанучан, беркатлы кеше бит. Ү з гомеремдә бер кемне дә алдаганым булмагач, барысына да чын кү ң елдә н ышанам һ ә м ан -нары алдануымны сизеп, ә рним. Ә ни никадә р генә: “Ү зең ә генә ышан, бу дө ньяда беркемгә дә ышанырга ярамый”, - дип кисә теп торса да, гел алда -нам. Ә менә Ә хмә дулла абыемны алдап булмый менә. Мә сә лә н больничный тутыртканда дө ресен ә йтмә сә лә р шунда ук сизеп ала. Хә ер, аның белә н бергә эшлә ү че шә фкать туташы ү зен бик тә нык иттереп тө п башына утырткан менә. Ул шул кызга бурычка 500 сум акча биргә н булган да, ө ч ай -дан артык бер тиенен дә тү лә ми торгач, сораган. Ә теге кыз белә сең ме ничек җ авап биргә н? Оят булса да языйм: “П... зда сдачи не дает! ”-дигә н.

Шулай да син мине һ ичкайчан алдамассың шикелле тоела. Минем кебек авырлыклар кү реп ү скә н малай буларак, синең дә кү ң елең нең саф булуына шигем юк. Син минем белә н бер минутлык лә ззә тле хислә р кичерер ө чен ге -нә йө рмисең дер дип уйлыйм. Ә ле бит гади кешене генә тү гел, оятсызлар -ча дә ү лә тне алдаучылар да арабызда очрап тора. Бервакыт мин районның ә зерлә ү лә р конторасынад йон-тирелә р склады мө дире Садыйк абыйның: “Белә сең ме Мостафа дускай, минем сидегем дә бик кыйммә т тора. Чө нки мин башкалар шикелле кече йомышымны телә сә кайда башкармыйм, ә йон тө ргә клә ре ө стенә сиям... ”- дигә нен ишеткә ч, шаклар каткан идем. Юк, син кайбер ә шә ке җ ан бә ндә лә р, ә трә к ә лә мнә р шикелле бервакытта да андый тү бә нлеккә бармассың дыр!

Ярар, артык тирә н кичерешлә ргә бирелеп, фә лсә фә дә сата башладым бугай. Я-ә, синең эшлә р ничек бара анда, армия хезмә те бик ялыктырмый -мы? Берә р нә рсә кирә к тү гелме, аң латып яз, тартынма. Мин телә сә нин -ди гозерең не бик телә п башкарачакмын. Хат язмыйча гына торма, чө нки мин син язганнарны катлы-катлы укырга яратам. Мин шул синдә й ә йбә т иттереп яза гына белмим, ү зең язарга ө йрә тсә ң генә инде.

24. 06. 1965 ел.

Владислав Надиянең 5 сум акча салып язган хатына да җ авапны гадә тен –дә гечә, шактый вакыт узгач кына язып салды:

Кадерле Наденька!

Синең хатың ны алдым, чын йө рә ктә н рә хмә т. Ә леге хатны палаткада язам. Билгеле, караң гырак, ә мма зур бә ла тү гел. Менә ниһ аять, лагерьда ике айлык армия хезмә те дә тө гә ллә неп килә. Җ ә й шуның кадә р тиз узып китте һ ә м инде кө з дә ү зенә генә хас матурлыгы белә н килеп җ итте. На -дя, мин сине шул тиклем сагындым ки, без ни ө чен бергә булганда шуның кадерен белмибез икә н? Аны гадә ти хә л, гадә ти кү ренеш рә вешендә генә кабул итә без.

Ә бит чынбарлыкта никадә р тирә н кичерешлә р, чиста һ ә м саф уй-хис -лә р бирелгә н безгә табигать тарафыннан. Бү ген менә “Комсомолка”дан Горбуновның булачак хатынына язган хатын укыдым (14/07-1965). Мин ан -да хә зерге вакытта безнең арада кайнаган хислә р-тойгылларны кичергә н -дә й булдым. Аң ласаң иде, нинди кызыклы фикерлә р. Мә ң ге сү нмә с, яшә рә баручы мә хә ббә ткә гимн дияргә кирә к!

Алдалашу мә сьә лә сенә килгә ндә минем турыда шиклә нмә вең белә н киле -шә м. Дө рестә н дә мин ү зем беркемне алдамагач, алдакчыларны кү рал -мыйм. Мин ү ти алмаганны вә гъдә генә итмим. Шуң а да ә ллә нилә ргә ө мет -лә нергә кирә кми дип саныйм. Сиң а да бергә булу-булмау турында ә ле укып та бетермә гә н килеш берни вә гъдә итә алмыйм.

Ү беп калам ү зең не, кабат сә лам белә н: Владислав. 17/07-1965 ел

Владиславның ү з хатын “ү беп калам” дип тө гә ллә ве Надияне хыял дулкынна –рында йө здерде. Аның Надия тарафыннан ачыктан-ачык ишә рә лә нгә н тә къдимнә -рен кире кагып килсә дә, килә чә ген һ аман Владислав белә н бә йлә п, кү з алдына китерде:

Владислав, кайнар сә ламнә р сиң а!

Хат язып җ ибә реп сө ендерү ең ө чен сиң а Алланың рә хмә те яусын. Шулай бик сагындырып, озак кө ттереп кенә язасың шул хатларың ны. Язганнарың барысы да аң лашылды, минем дә хә ллә р искечә, бернинди яң алыклар да юк. Бер-берсенә охшаш кө ннә р йорттагы эш-мә шә катьлә р белә н уза. Йорт тулы терлеклә рне карап, бакча эшлә рен башкарып, кич җ иткә не дә сизелми. Тиздә н укытучылар -ның август киң ә шмә лә ре дә башланыр менә, аннары яң а уку елына керешергә дә санаулы кө ннә р генә калачак.

Владислав, хатың дагы: “... сиң а берни вә гъдә итә алмыйм... ”-дигә н сү злә р ми -не зур борчуга салды, сиң а булган якты ө метлә ремне челпә рә мә китерде. Без -нең теге вакытта “Каенлык”та ү зара сө ешеп-сө елеп иң югары ноктага җ итү е -без бер минутлык хискә исерү ебез булып кына саналамы инде? Ә бит син анда бө тенлә й башкача сайраган идең?! Ә нием никадә р хаклы булган икә н шул: ү зең -нә н башка беркемгә ышанырга ярамый. Ярар, хә ерле булсын. Хә зергә шуның бе -лә н тә мамлыйм, хатымны дә вам итә ргә кулым да бармый, телә к тә юк. Чө н -ки кү ң елемдә бушлык һ ә м җ анымның сызлануы гына.

22. 08. 1965 ел.

Владислав Надиянең моң -зар тулы хатын чыраен сытып кына укыды һ ә м җ а -вапны аның акча салуына ө мет итеп кенә язды:

Сә лам Надя!

Надя, тә бриклә ү телеграммаң ны алдым, рә хмә т. Эшкә урнашуың ны бе -леп, бик сө ендем. Озак җ авап бирми торуым ө чен кичерү ең не ү тенә м. Ү зең дә студентларның каникуллары беткә ч, нинди кү ң елсез булып калуын ях -шы белә сең бит инде. Менә яң а уку елы да борын тө бендә генә, белә сең ич студентлар ө чен ул гадә ттә октябрьдә башлана. Кыскасы, барысы да ис -кечә. Надя, миндә бернинди яң алыклар да юк. Шул инде сентябрьнең искит -кеч матур торуын ә йтсә ң генә. Анысын ү зең дә белә сең. Шуның кадә р кү р -кә м кичлә р, вакыт-вакыт синең янымда юклыгың ү зен нык сиздерә. Бары -сы турында да бә йнә -бә йнә яз, синең хакта мине бө тенесе дә кызыксынды -ра. Сине суырып-суырып ү беп калучы: Владислав.

Казан, 12/09-1965 ел.

Нинди генә бә ндә соң бу Славка, бер карыйсың болай, икенчесендә теге -лә й! Ү зе ө метлә нмә скә куша, ү зе сагынуын сиздерә, суырып-суырып ү бә м, дигә н була, аң ламассың!? -дип уйланды Надия аптыраудан нишлә ргә дә бел –мичә һ ә м җ авап хатын язарга кереште:

Исә нме Владислав!

Мин синең чираттагы хатың ны алдым, зур рә хмә т. Ул 16 нчы октябрь -дә язылган булган. Тик шунысы кызык, хатың 17 сендә ү к Казан штампы -сыннан башка килеп тө шкә н, миң а исә, фә кать 21нче октябрьдә генә тап -шырдылар. Шунысы гына аң лашылмады, бу кайсы хатыма җ авап булды икә н: 10 сум акча салганынамы, башкасынамы? Ә йе, Славик, ничектер си -нең хатың ны укыганнан соң мине сагышлы моң сулык билә п алды. Шунлык -тан сиң а җ авап хаты язарга да кулым кү тә релми торды.

Славик, ә йдә ачыктан-ачык сө йлә шик: ә гә р дә минем белә н аралашуны ү зе -ң ә авыр йө к иттереп кабул итә сең икә н, язышмыйк соң! Ә мма син мине хы -янә т итә дип уйлама, сиң а хыянә т итә ргә, белә сең ич инде, минем берке -мем дә юк һ ә м кем белә ндер очрашырга вакытым да юк. Шулай да синең ө чен миң а хат язулары авырмы? Алайса яратмаган кешең белә н нигә элем -тә тотарга?! Ә гә р башка кешең булса?

1965 елның Яң а ел кичендә без инде болар хакында аң лаштык дип уйлыйм. Ә йдә, нинди генә ачы булса да, тик дө ресен генә ә йтергә сү з бирешик! Ми -ң а кыенлыкларга кү негә се юк, чө нки тормыш миң а гел артын гына кү рсә -тә һ ә м ә йбә тен кү рсә тмә с тә. Ә йе, миң а бә лки барысы да арыганлыктан шулай тоеладыр? Ялгызлыктан, туйдырган эштә н, даими борчу-хә срә т -лә рдә н, ә ниемнең авыруыннан, синнә н озак хат кө тү лә рдә н туйганмын мин?! Инде менә кү злә рем яшьлә нде, кә газьгә тама, димә к арыганмын.

Ярар, зыян юк, тиздә н кө зге каникул, ичмаса туйганчы йоклармын. Эшкә йө рү лә ре җ иң ел тү гел, билгеле. Кайбер кө ннә рне икешә р тапкыр мә ктә пкә барырга туры килә. Ә мә ктә п белә н ө ебез арасы 4 километрларга җ ыела, ул авылның бер башында, без икенче очында яшибез, шуны җ ә яү ү тә ргә ки -рә к. Менә мә сә лә н 20 нче октябрьдә беренче алмашта 6 дә рес ү ткә рдем, бу кө нне икенче алмаш юк иде. Аның каравы кичке сигезенче яртыда педсо -вет булды. Дә реслә рдә н соң ө йгә кайткан идем, кичке җ идедә, караң гыда яң адан мә ктә пкә киттем. Аннан тө н уртасында гына кайтып кердем. Бу зарларымнан син инде туеп беткә нсең , кү ралмый башлагансың. Нишлим соң инде, ә йдә шулай булса-булсын!

⇐ Предыдущая 4 5 6 7 8910 11 12 13 Следующая ⇒