Көндәлек

30/06-1963ел. Башка кө ннә рдә ге кебек дү ртенче яртыда уяндым. Борын тө -бендә генә роза чә чә к аткан, санап карадым: биш чә чә к бө ресе чә чә к атарга җ ыена. Башка кө ннә рдә гечә йө рә к сыкырады. Ятып тора алмадым, тордым да, безнең бергә яшә вебезгә атап утыртылган чә чә к янына килдем. Ул ү згә -решсез иде, ә мма шиң ә ргә дә исә бе юк кү ренә. Мансурның тормышына ата -лап утыртылып та саргайган гө лне ө зеп ташладым, аның урынына яң аны, ә й -бә тне утырттым. Ә менә минем чә чә к хә зер шә п ү сә, лә кин ү земне нигә дер начардан да начарырак хис итә м. Мин яратып юксынам, аны кө теп азапла -нам, мине берни дә кызыксындырмый, һ аман да яшә ү белә н ү лем арасында тиберә лә м

Гү я барысы да ү ткә н-беткә н. Белмим, ә ни минем бә хетне сынап карарга дип кайчан утырткан булгандыр ул чә чә кне? Ул аны миң а кү рсә теп: “Менә кара, син ничек чә чә к атасың, ничек яфракларың җ ә елеп, яшә реп ү сә ”, - дигә н иде. Чә чә к кып-кызыл һ ә м тере булуына шатлангандай ө скә, кояшка тартылып ү сә , мин исә шушы кү ренештә н тагын уйланып калып, хислә ргә чумдым да янә -дә н урныма ятып, кү з яшьлә ремә баттым. Шул арада терлеклә рне кө тү гә ку -ып, ә ни дә кереп ятты. Аның белә н бераз сө йлә шеп алгач, ул йокыга талды, мин тагын ү земнең кү ң елсез уйларым белә н генә калдым да, мә гънә сезгә ә й -лә нгә н кыска тормышымны җ ә ллә п, еларга тотындым һ ә м шул халә темдә ничек йокыга киткә немне дә сизмә дем.

Озак йоклый алмадым, тордым да самавыр куйдым –димә к тагын яң а, кү -ң елсез, бернинди шатлыкларсыз кө н башлана. Нигә, нигә генә мин шулай аң а гашыйк булып, шашып, акылымны җ уйганчы яраттым икә н? Хә тта кү ң е -лемдә ге ташкын хислә рне аң латырлык сү злә р дә таба алмыйм. Шул тиклем йө рә ккә ем ә рни ки, хурлыктан шартларга җ итешә м. Нигә генә минем белә н шулай килеп чыкты икә н соң?!

2/07-63 ел. Йө рә гем ә рнү енә чик-чама юк. Минут та тормый ү лә се килә. Ни -гә яшим мин, нигә генә мин аны шуның кадә р яраттым? Тормышта иң авыр нә рсә – ө метсез мә хә ббә т икә н. Мансур, сө еклем, аң лыйсың мы нигә син шу -лай эшлә дең? Аның янына барырга кирә к, бә лки шунда барысына да нокта куярмын, ягъни ү земнең җ ан асыравыма диюем. Юк, мин бу рә вештә яши ал -мыйм, болай яшә ргә тиеш тү гелмен. Моны мин яхшы белә м һ ә м кү птә н аң -ладым. Тормышта яшә ргә миң а урын юк. Ә ма шул ук вакытта ү земнең кү плә р -гә кирә клегемне дә тоям. Фә кать шуның ө чен генә ә легә мин яшә ргә тиеш. Ү земнең бу тормышта яшә ргә бернинди максатым да, телә гем дә юк. Ә чә чә к югарыга омтыла, яхшы ү сә. Чыннан да бу дө ресме, шулай тиешме икә нни?

3/07-63 ел. Кичә кү земә чалынган иде, бү ген уянгач, кү рдем – Мансурга дип атап утырткан гө лнең яфраклары саргая башлаган, димә к аң а да җ иң ел тү гел. Ул минем хакта уйлыймы, миң а карата шундый этлек эшлә ве хакында ү кенә -ме икә н ә ллә? Ул бит минем аз гына да гаебем юклыгын бик яхшы белә, ми -нем шулай тү бә нгә тә гә рә вемнең тө п сә бә пчесе булуына тө шенергә тиеш. Мин кө тә м, кө тә м сине Мансур. Элек нә рсә турында уйласам, хыяллансам, алар тормышка аша торган иде, ә бу кө тү лә рем юкка гынамы инде? Тик шу -лай да, Аллаһ ы телә сә, бу хыялым да тормышка ашар дип ышанам. Чө нки ул мине бу хә лемдә ташлап калдырырга тиеш тү гел!

12/07-63 ел. Кайчаннан бирле Мансур янына барырга җ ыенсам да, һ аман кузгала алганым юк ә ле. Кичә чыгып китә м дип торганда умарталарның кү ч аерырга җ ыенуы сизелде. Ә й еладым да инде китә алмавыма, мә хә ббә тем -нең миннә н шундый ерак булуына, аны кү реп кенә дә кала алмавыма гарьлә -неп. Мин кө ннә н-кө н аны ныгырак ярата баруымны, аның барлык кешедә н дә кадерлерә к булуын һ ә м аң ардан башка миң а беркемнең кирә к булмавын, беркемнең дә кызыксындырмавын аң лый тө шә м. Аның белә н кайчан булса да бер кушыла алуыбызга ө метлә неп, ү земне-ү зем алдап яшим. Аң ардан башка мин яши алмаячакмын, аннан башка миң а тормыш юк.

Сү з дә юк, мин тик аны гына яратам һ ә м ярата алам. Ә гә р дә миң а тә ү лек эчендә Каманы йө зеп чыгып М. авылына барып җ итә алсаң ул сине элеккечә кө теп, каршы алачак дисә лә р, мин мизгелен дә югалтмый юлга кузгалыр идем. И-их, мин нинди бә хетсез. Ә йт, нигә, зинһ ар ө чен ә йт, нигә?! Юк, ми -нем очасым килә. Яшендә й атылып, кыяга бә релеп ү лә сем килә. Шулай ук ми -нем бө тен гомерем сызлануларда ү тә рме икә н?!

Ә гә р дә мин ул чагында ү земне юк итә алган булсам, ничек шә п килеп чыга -чак иде. Юк, сез мине ү лемнә н курыккан икә н дип уйламагыз, мин ү лемнә н ө рекмим. Миң а башкасы куркыныч, дө ньяда тере мә ет булып яшә ү дә н дә куркынычлысы юк. Бер нә рсә белә н дә кызыксынмыйча, бернә рсә не тоймый -ча яшә ү, ул җ ансыз торуга тиң. Мин ә легә шундый халә ттә. Мин хә зер ү ткә н ачы мә хә ббә т хә тирә лә ре белә н генә җ ан асырыйм. Ә җ ир йө зендә ү лем бу -луы ә йбә т ул. Кеше ә нә шул ү лемне, мә ң гегә тынып калуны кө теп яши. Ул - ке шенең бердә н-бер, соң гы ө мете.

Мансурның гө ле ә легә тамыр җ ибә рмә де, бә лки тиздә н тамырга китә р. Ә минеке ике яфрак җ ибә рде инде. Гаҗ ә плә нә м, нигә минем гө лем шулай ә й -бә т ү сә? Алдагы тормышым ә йбә т булырмы икә нни? Юк, ышанмыйм, минем ө чен Мансурдан башка тормыш бармы соң инде? Юк, билгеле. Без аның бе -лә н кушылмабыздыр. Бу балчыктан тере кеше ә вә лә п чыгару кебек мө мкин булмаган хә л. Ә мин барыбер ышанам ә ле һ ә м шуң а кү рә аның турында гына уйлый алам. Чө нки ө мет, ышаныч һ ә м мә хә ббә т ү зара аерылгысыз.

Бө тен кеше дә ярату сә лә тенә ия була алмый дип ә йтү челә р бар. Бә лки бу дө рес тә дер. Ә гә р ә ни ү зе яраткан булса, минем ничек ө згә лә нү емне аң лар иде. Мин дә Мансурны очратмаган булсам, мә хә ббә тнең барлыгын аң ламас идем. Нигә генә аны очраттым икә -ә н?! Мансур син генә минем хә срә тем, олы мә хә ббә тем! Яратыр ө чен бернинди киртә лә р дә юк кебек. Бары бер ге –нә, ул - яраткан кешең. Ә гә р ул яратмый, телә ми икә н – димә к синең эшең хө рти. Ә ти-ә нисе риза тү гел, тегесе –монысы: барысы да чү п кенә. Андый сү з -лә ргә мин ышанмыйм да. Иң мө һ име мә хә ббә т. Мә хә ббә т һ ә м дуслык бары -сыннан да мө һ име. Миң а ә нә шул мә хә ббә ттә н кала бер нә рсә кирә к тү гел, чө нки калганын булдырырга мө мкин.

Бү ген дә китә алмыйммы инде, яң гыр ява. И-их, ничек начар. Нигә мин шу -лай ярата алуымны соң га калып аң ладым. Мине Мансур ү зе дә яратты бит. Яратты, мин моны белә м. Ә хә зер? Хә зер инде мин белмим. Барырга да бе -лергә кирә к! Хә ер, ул моны сиздермә ячә к. Шуның кадә р дә ул миң а битараф калдымы икә нни? Юк, булырга мө мкин тү гел! Без барыбер бергә яшә ячә кбез

⇐ Предыдущая 2 3 4 5 678 9 10 11 Следующая ⇒