Кадерле бала 3 страница

Мансурым, тиздә н кү решү не телә п, хат кө теп калам. Мансурым, син бит мине яраттың, яратасың һ ә м яратырсың да – мин моң а нык ышанам. Без бергә кушылсак, яши белер идек, ә йеме? Хат яз, кү п иттереп яз, яме. Хуш, исә н бул. Ү зең не кайнар итеп ү бү че Надияң. Ә ти-ә нигә, сең елең белә н киявегезгә миннә н бик кү п сә лам ә йт. Хатымны җ ыр юлы белә н тә мамлый -сым килә: “Ү тә гомер димә с идем, яшә сә м сезнең белә н”. Ә нкә йдә н бары -гызга да бик кү п сә лам.

18/05 -1962 ел.

Надиядә н генә тү гел, Мансурга башка кыздан да хатлар килеп торганлыгы кү ренде. Тик алары Надия апа кулына ничек килеп иреште икә н дип аптыра -ды Гарифулла. Ә нә ниндидер Галия дигә ненең хатлары аеруча кайнар хис бе -лә н язылган иде:

Кадерле Мансур!

Минем бу хатым Бү здә й авылына адресланган иде. Бү ген мин аны пошта -га алып барып, заказлы иттереп салырга ниятлә дем. Тик кө тмә гә ндә син -нә н хат килеп тө ште, җ итмә сә анда безнең фотолар да, бик зур рә хмә т. Хә зер инде хатымны яң а адрес буенча, Акъелгага җ ибә рә м. Димә к син анда эшлә ячә ксең. Рә семнә ребез миң а бик ошады, син бик тә шә п чыккансың. Ал -дан ук шуны ә йтим: мин Миң небаян апага да, ире белә н бергә Рә химә гә дә һ ә м шулай ук сиң а да ялга чыккач, безгә кунакка килмә гә негез ө чен нык ү пкә -лә дем. Бу инде синең һ ә рвакыттагыча принципка бару галә мә тең. Ә без сезне килерсез дип бик кө ткә н идек.

Мансур, мин синең мә ктә п директоры урынбасары (завуч) вазыйфасын башкара алачагың а аз гына да шиклә нмим. Ә ле ничек кенә эшлә ячә ксең! Ә гә р инде кыен булыр дип уйласаң, кирә кми, ә лбә ттә. Ә мма мин сине те -лә сә нинди кыенлыкларны да җ иң ә алырлык сә лә тле, талантлы һ ә м тә вә к -кә л кеше иттереп кү з алдыма китерә м һ ә м уйлыйм. Синең белә н беренче танышкан кө ннә н ү к минем кү ң елдә шундый тойгылар калдырган идең.

Мансур, син мине ү з яның а чакырасың, мин бер елга синең яның а барырга риза, ә мма син минем арттан килеп алырга тиешсең. Берничә кө нгә эш -тә н сора да кил. Килә калганда алдан хә бә р итеп куй, миң а хә стә рлә неп торырлык булсын. Мансур, тик хатың да язганың нан аң лашылганча, бер -нә рсә гә дә ү кенергә, ү зең не тиргә ргә тү гел. Ү зең не-ү зең каргагач, димә к син минем анда баруымны бик ү к телә мисең, шулаймы (Гафу ит, мин ти -рә н ялгышамдыр, шә т) Син инде ү зең не алай ук битә рлә мә. Җ авап кө тә м.

Мин ү зем генә хә л итә алмыйм, ә гә р килсә ң, мин синең белә н китә м. Ми -ң а барысын да алдан белеп торырга кирә к, эштә н китә р ө чен гариза язгач, ике атна эшлисе дә бар. Сау бул, барыбыздан да, аеруча ә нидә н кү п сә лам -нә р. Суырып ү беп: Галия.

16/08 – 1962 ел.

Бу хатына ике атналап җ авапны ашкынып кө теп ала алмагач, Галия мө гаен тү змә гә ндер, тагын язган:

Мансурчик, кадерлем минем, исә нме сө еклем! Нигә соң син бер дә дә шмисең, ишетә сең ме Мансурчик, нигә? Мин синнә н ө зелеп хат кө тә м. Я, нә рсә гә ү пкә лә ргә булдың? Ни уйларга да белмим. Мө -гаен мин тиздә н хастаханә гә элә гермен, башым авыртуга тү зә рлегем юк. Син кү з алдына да китерә алмыйсың дыр шул. Мин юктан да кыбырсый торганга ә йлә ндем, берни эшлисе килми, бернә рсә кызыксындырмый. Ә ки -чә эштә уйларыма батып, бармагыма тегү машинасында инә белә н када -дым.

Миң а нидер булды, бугай. Юктан да ә нигә ү пкә лим. Ул да аптырашта, ми -нем ө чен нык борчыла. Ул бит сине ү зенең улыдай бик ярата. Мансур һ ә р -вакыт кү з алдыма килә, ди. Ни генә кылмыйм, кайда гына булмыйм, мин си -не һ ич кенә дә, бер минутка да оныта алмыйм, онытмаячакмын да – бу мө мкин хә л тү гел. Мансур, без һ ичшиксез бергә булырга тиеш, башкача мин ү земнең тормышымны кү з алдына да китерә алмыйм. Синнә н башка мин беркемгә кияү гә чыкмаячакмын. Минем барлык уй-хыялларым синең бе –лә н генә бә йлә нгә н.

Ә бит ничә еллар буена мин сиң а ышанып яшим, сине кө теп яшим. Безнең бергә булмавыбыз ниндидер аң лаешсыз бер мә гънә сезлек ул. Син һ ә рвакыт килә м дип ышандырып тордың, ә нием дә безнең бергә булуыбызны тели. Гомумә н, ике як ә ти-ә нине дә онытмыйча, аларны кадерлә п яшә р идек. Бил -геле, минем ә ни ү з яныннан җ ибә рергә телә ми. Ни ә йтсә ң дә ө лкә н кеше ялгыз калудан курка. Мин исә, аның белә н һ ә рчак бу хакта сө йлә шеп, оныт -маячагыбызны, ялгыз калдырмаячагыбызны тә крарлап килә м. Ул инде си -ң а хә тта хат та язып салды. Мансур, инде хә зер ул мине синең яның а бер елга җ ибә рергә дә ризалашты.

Мансур, син инде хә зер соң га калдың, дип ә йтә сең дер. Юк, беркайчан соң тү гел, телә к булганда барын да эшлә ргә мө мкин. Ә нием минем телә гемне аң лагач, хә зер безгә бер нә рсә киртә була алмый. Мансур, миң а синең һ а -ман язмый торуың, җ авап бирмә вең бер дә аң лашылмый. Аптырагач, кү п -тә н тү гел Бузайга да бер хат җ ибә ргә н идем, аң а да җ авап юк?! Шулай ук син бер дә язмассың мыни, безнең арада барысы да беттеме? Моны башка да сыйдырырга мө мкин тү гел, бу бит минем тормышым пыран-заран килә дигә н сү з!

Син бит һ ә рвакыт бә хетле бул дип телә дең. Мин фә кать синең белә н ге -нә бә хетле була алам. Бу дө ньяда мә хә ббә ттә н дә кө чле нә рсә юк, кеше мә хә ббә тне белми-тоймый икә н, бу инде чын мә гънә сендә бә хетсезлек. Си -ң а ү земнең кайнар сө юемне сиздерә алмадыммы икә н? Бу хакта ү зең дә ә йтмә дең бит. Ә гә р шулай икә н, кү рерсең, мин сиң а ү земнең мә хә ббә тем -не исбатлармын, ә легә берни югалмаган. Син килә чә ктә минем тарафтан фә кать уң ай мө нә сә бә т кенә кү рерсең. Мин килә чә гебезнең матур буласы -на чын кү ң елдә н ышанам.

Ә йе Мансур, син бик ү зсү зле кеше икә нсең шул, ниндидер принципка бара -сың диимме. Нинди ү пкә лә ү лә р аркасында миң а хат язмыйсың, бу холкың белә н син мине югалтырга мө мкин бит. Ә мин синең белә н булырга бик тә телим, синең белә н булганда мине бернинди кыенлыклар да куркытмый. Белмим, ничек шулай хат язып, җ авап бирмә скә тү землелегең җ итә тор -гандыр? Без ү зебезнең мә хә ббә тебез, димә к бә хетебез хакында бергә лә п кө рә шергә тиеш, бернине дә ашык-пошык кына хә л итеп куярга ярамый. Мин синең яның а барырга риза, моның ө чен алдан сө йлә шеп куярга гына ки -рә к, эшең нә н рө хсә т сора да, мине алып китә ргә кил. Мин телә сә кайчан сиң а ияреп китә ргә ә зер хә лдә кө теп калам.

Ахыр чиге алайга китсә, син инде июль аенда ук килә ала идең. Сең елең Рә -химә дә килмә де, аны шундый кө ттем. Гомумә н, Рә химә дә н ни ө чендер хат та килми, нә рсә гә булса да ү пкә лә деме икә н инде? Ничә генә тапкыр поштага барып сорасам да файдасы булмады. Ә ллә инде пошта ә рҗ ә сен -нә н берә рсе аламы икә н дип тә уйлыйм, чө нки алар биклә нми бит. Чит хат -ларны алучы шундый явыз кешелә р дә буламы икә нни? Хә зер менә тагын Бузай авылына язам, чө нки кайда икә нлегең не дә белмим.

Син кайда укытасың соң, ничек яшә п ятасыз? Туган-тумачаларыгыз ни хә ллә рдә, Рә химә ничек тора? Мансурчик, сине яң а уку елы башлану белә н котлыйм. Безнең барыбыздан да синең ә ти-ә ниең ә, сең еллә рең ә кайнар сә -лам. Сиң а ә нидә н ялкынлы кайнар сә лам. Шушы араларда Лида Ленинград -тан кайтырга тиеш, Таня Ярыслау ө лкә сендә ге авылга китте. Мансурчик, тү земсезлек белә н синнә н хат кө тә м, хатың ны заказлы ясап сал. Ә гә р яз -мый калсаң, аң ла шуны - ү зем синең яның а барам. Син хат язарга һ ә м кай -чан минем арттан кайтуың турында сө йлә шергә тиеш, моң а бер атна вакыт җ итә.

Алдан бездә никах укытабыз, аннары сездә, ә туйны бераз соң ырак узды -рырга мө мкин. Кө тә м, бик ашкынып кө тә м синең хатың ны, синең фикерең -не, ничек хә л итү ең турында яз. Ә минем соң гы сү зем шул, бераз соң ардым билгеле, ә мма бу мө һ им тү гел. Хуш, сау бул минем кадерле Мансурчигым. Нык итеп ү бә м һ ә м кө тә м.

Синең Галияң 29/ 08 - 1962 ел.

Галия барыбер Мансурдан хат кө теп ала алмаган шикелле тоелды Гарифул -лага, чө нки хатлар арасында шуннан башкасы кү ренмә де. Аның каравы Гали -ягә ү зе ө чен моң а кадә р таныш булмаган Надиядә н сә ер эчтә лектә ге хат ки -леп тө шә. Һ ә м менә Галия ү зе дә аң а җ авап юллаган:

Исә нмесез миң а таныш булмаган Надия!

Мин Сезне бер яктан да, берничек тә белмим. Сездә н шушы кө ннә рдә хат килеп гаҗ ә плә ндерде. Моң а кадә р мин Сездә н бернинди хә бә р алмадым һ ә м анда аеруча Мансур турында нилә р язылуы буенча берни дә белмим. Ниш -лә п беренче хатыгызны алмадым икә н? Һ ә рхә лдә бу хатыгызны алуым бе -лә н, яшермим, нык аптырашта калдым һ ә м аннары гына сү знең ни турыда баруын бераз чамаладым. Хә зер инде Сезнең исемегезне, кайда яшә вегезне һ ә м укытучы булып эшлә вегезне белә м.

Ә менә Сезнең ничек минем Мансур белә н нинди мө нә сә бә ттә булуымны яхшы белү егез мине уйга калдырды. Нә рсә килеп чыкты Сезнең белә н, Сезне миң а шундый эчтә лектә ге хат язарга ни этә рде? Чө нки Сезнең беренче ха -тыгызның эчтә леген белмә гә ч, монысы гына барысын да ачып салмый. Шу -ң а кү рә килә чә ктә җ ибә рә се хатыгызда барысын да ачыкларсыз дип ыша -нам.

Сез миң а Мансурга ышанмаска киң ә ш итә сез, аның кабә хат кеше булуы турында кисә тә сез. Нигә Сез аның турында шулай дисез, ул Сезне рә нҗ ет -теме ә ллә, кешелексез мө нә сә бә т кү рсә ттеме? Хө рмә тле Надия! Мин бө -тенлә й югалып калдым һ ә м нә рсә язарга да белмим. Сез Мансурны каян бе -лә сез, ул Акъегет авылында эшли бит. Ә мине тагын, ничек белә сез? Ми –нем хакта Мансур берә р нә рсә сө йлә деме ә ллә? Ул шуның кадә р ү к эчкерле рә вештә, ир-егеткә хас булмаган гамә л кыларлык бә ндә микә нни?!

Ә мин аң а бик нык ышандым, яраттым һ ә м кө ттем бит. Ул шулай парал -лель иттереп Сезнең белә н дә йө редемени? Дө рес, миң а аны ө йлә нде дип яздылар, ышанасы килмә де, аннары бу хакта тагын яздылар. Надия, Сез аны яратасызмы, ул да Сезне яратамы, мин һ ич кенә дә моны кү з алдыма китерә алмыйм. Сезнең аның белә н нинди мө нә сә бә тлә рдә булуыгыз хакын -да да берни белмә дем, билгеле. Ул миң а озак еллар буена фә кать мине ге -нә сө юен тә крарлап килде бит. Аның белә н безнең арабыз чын һ ә м саф бул -ды дип уйлыйм. Шуң а да аң а нык ышандым һ ә м аның хакында Сезнең язган -нарыгыз мине шаккатыра!

Мансурның эчкерле, бозык бә ндә булуы башка сыймый. Кызлар белә н шу -лай ә шә ке кыланырга сә лә тлемени ул?! Ә йе Надия, тормышта бары да бу -лырга мө мкин шул. Минем ә нием дә Сезнеке кебек ү к чынлап та искиткеч ә йбә т кеше, ул да еш авырый, аның кан басымы югары. Надия, барысы ту -рында да языгыз, мин Сезгә тик яхшылык кына телим. Мансурны яратасыз икә н – арагызга кермим. Мин барлык кешелә ргә дә, шул исә птә н шә хсә н Сезгә дә игелек телим.

Иң мө һ име - кө чле рухлы булып калыгыз, кыю һ ә м тапкыр булыгыз. Ә ние -гез тизерә к терелә кү рсен иде. Миң а барысы хакында тә фсилле иттереп языгыз, ә лбә ттә Мансур белә н араларыгыз ничек булуы турында да. Сез -нең бу хатыгыздан гына мин барысына да тө шенеп бетмә дем ә ле. Сезгә бә хет һ ә м исә нлек телә п, Яң а ел белә н тә брик итеп: Галия. Мине ү зегез -нең телә ктә ш дустыгыз итеп санагыз. Сездә н хат кө теп калам.

10/ 01- 1963 ел.

Югарыда ә йткә нчә, Гарифуллага Галиянең башка хатлары очрамады, ә ме -нә Надия Мансурга да, ул эшлә гә н педагогия коллективына да ү зенең хатла -рын яудырган гына булып чыкты:

Исә нме Мансур җ аным, бә гырем, бергенә м минем!

И-их, Мансуркаем, син тагын ялгышкансың, тагын да тү бә нлеккә тә гә рә -гә нсең! Ә ллә син шуны да аң ламадың мы? Укытучылар коллективыгыз ара -сында бер генә акыллы кеше дә юк микә нни!? Ник инде шундый тү бә нлеккә тө шеп, ул хатны яздың?! Мансуркаем, мине елатып, ә рә м иткә нең исең ә тө шә р ә ле. Мин бит бө тен саф хислә ремне, ү земнең иң зур байлыгым- кыз -лыгымны фә кать икебез ө чен генә шатлык белә н килә чә к, син вә гъдә ит -кә н бә хетле тормышыбыз бә рабә ренә исраф иттем!

Зинһ ар аң лый кү р бә гырем, мин синең яның а бернинди начар уй-фикер бе -лә н бармадым. Мин синең яның а бары тик безнең балабыз ятим булып, моң су булып ү смә сен дип кенә, туачак нарасыебыз хакына бардым. Чынбар -лыкта синең ө чен ү з балаң шуның кадә р дошман булдымыни? Ә син нә рсә эшлә дең, миң а һ ә м уртак балабызга карата нинди карашта булдың?! Дө -рес, син баш бармагың белә н генә карынымдагы ө ч айлык балабызны ка -башлап карадың, рә хмә т анысы ө чен. Шуннан башка син бит аның хакына бер генә игелекле гамә л дә кылмадың, йомшаклык кү рсә тмә дең!

Мансур, нигә соң туачак балабыз турында сө йлә гә н искиткеч нә фис, тат -лы иттереп сайраганнарың, һ ә рвакыттагыча “акыллы” фикерлә рең буш сү злә р генә булып калды икә н?! Ә й Мансуркаем, синең дә бер исең ә тө шә р, ү кенерсең ә ле. Гомерең ә рнеп ү тә р. Ә мма моны аң ламаска, кү рмә скә мө м -кин тү гел. Миң а калса, син бу хә ллә рне ү з-ү зең нә н генә яшерергә тырыша -сың дыр. Ул бит синең тарафтан барлыкка китерелгә н кө чсез, безнең та -рафтан кү рсә телергә тиешле ярдә мгә мохтаҗ булган, синең йодрыгың ка -дә рле бер нарасый гына иде. Ә син ү з балаң нан курыктың, курыктың һ ә м Такташ сү злә ре белә н ә йткә ндә, “корсакта чакта ук буарга” ашыктың. Ки -ң ә шлә шергә сең елең янына барырга куштың.

Мин туачак балабызның һ ичшиксез сиң а ошаячагына шиклә нмә ячә гем ту -рында белдердем, аның гомерле булуын телә гә немне ә йттем. Шуннан соң син хахылдап кө лдең генә һ ә м: “Ө релеп-кабарылып йө р инде хә зер”, - ди -дең. Мансур, уйлап кара ә ле, хатың да язылганча, синең гаебең булмагач, ни -гә балабызны бер мизгелгә дә соң га калдырмыйча, юкка чыгарырга куш -тың?! Мин синең ү з гаебең не аң лап, гафу ү тенү ең не кө ттем, ә син ү з гае -бең не кү рмичә, аң ламыйча һ ә м аң ларга да телә мичә, мине генә гаеплә дең! И-их, Мансур-Мансур, син ничек итеп тыпырчынып торачак балаң ны һ ә м хатының ны ташлыйсың? Син моны нинди вө җ дан белә н эшлисең?

Мансур, син ул мә гънә сез хатың ны язып, бик зур каһ арманлык эшлә дем дип уйлагансың дыр инде. Мине баткан чагымда тагын да тирә нерә к баты -рырга телә п сырлагансың дыр. Һ ич кенә дә алай килеп чыкмады, киресенчә, миң а ниндидер җ иң еллек һ ә м уң айлык килде. Чө нки мине ү зем эшлә гә н кол -лективтагы укытучылар аң ладылар. Алар миң а игътибарлы булырга ты -рышалар, яхшылык эшлилә р. Ә мма шулай да аларның сине намуссыз, кур -как җ ан, кабә хат дип атауларын ишетеп тору миң а бик авыр.

Хатың да син мине яратмыйм дигә нсең. Нигә соң син моны шуның кадә р соң га калып аң ладың? “Мин сине яратам, тормыш” дигә н җ ырда: “Мә хә б бә т кыясы бар – бу бө ек могҗ иза, балалар! ” – дип җ ырлана. Ә син мә хә б -бә тнең иң югары кыясына менеп җ иткә ч кенә ул биек ноктаның юклыгын исбат итмә кче буласың. Бу бик зур алдашу, моң а бер кеше дә ышанмый. Аң лыйсың мы, ышанмый!

Уйла, Мансур, тагын бер кат уйла һ ә м нинди фикергә килгә нең не ә йтеп хат яз. Хат язмасаң, мин ә йткә ннә ремне һ ичшиксез эшлә ячә кмен! Ул ча -гында син гомерлеккә пычрак эченә батачаксың, һ ич тө зә тә алмаслык ха -та ясаячаксың! Уйла, Мансур, ә ле ясаган хаталарыбызны тө зә тергә бө -тенлә й соң тү гел, сиң а соң тү гел! Ярый, шуның белә н хатымны тә мам -лыйм, хуш.

Синең Надияң. 06/ 02- 1063 ел.

Надиянең Мансур эшлә гә н педагогия коллективына адреслаган хаты Гари -фулланы шаккатырды. Чө нки ул ниндидер криминал вазгыятьне чалымлата иде:

Исә нмесез бердә й хезмә т вә киллә ре (ягъни “коллегалар”)!

Баш киемнә регезне салып, бер минутка торып басыгыз, кеше ү терү челә р! Ананы баласыннан аерып, мә хрү м итү челә р! Сезнең аң гыралыгыгыз арка –сында, уйламый кылган мә гънә сез гамә легез сә бә пле булды бу фаҗ ига, аң -лыйсызмы, фә кать шуның нә тиҗ ә сендә генә. Нә рсә уйлап, мин эшлә гә н хез -мә т коллективына шундый хат яздыгыз?! Нигә сез медицина талә плә ре һ ә м Совет законнары ө лкә сендә шуның кадә р наданнар икә н?! Педагогия коллективы дип саналасыз бит!

Сезнең кү бегез ата-аналар, гаилә ле, тормышлы кешелә р, андый чакта йө кле хатынны стреска салып, шулай борчырга ярамаганын белмә дегезме? Сез нә рсә уйлап, барыгыз да ул хатка имзагызны салдыгыз?! Сез бит мине начар яктан да, яхшы яктан да - бер яктан да белмисез, без таныш тү гел -лә р. Сез Мансур белә н минем нинди мө нә сә бә ттә булганны аның кендеге -нә утырып, карап тордыгызмы? И-их сез, хә срә т педагоглар! Мансур белә н минем ничек дус һ ә м бик якын мө нә сә бә ттә булганыбызны аның сең елесен -нә н сорап белешегез.

Мин каникул вакытында Казанга баргач, ул абыйсының ө йлә нгә нен ә йт -те. Шундый кү ң елсез хә бә рне ишетеп, мин ике кө н, ике тө н кү земне ачмый еладым һ ә м кайгыдан хә лем авыраеп, эчем бик каты авырта башлады, нә -тиҗ ә дә бә бә йли яздым. Мансурның сең елесе ирексезлә п аборт ясатырга хастаханә гә ияртеп барды. Анда туктала-туктала кө ч-хә лгә барып җ ит -тем, ә мма бала тө шерттерергә инде соң иде.

Аннан кайтып, тө зә леп тә бетмә гә н яра ө стенә сезнең хатыгыз ачы тоз булып сыланды һ ә м мин бик нык авырый башладым. Сабыйга алты ай тулып җ итмә стә н бә бә йлә дем. Ул бары тик бер тә ү лек кенә яшә де. Нара -сыем мә етен хастаханә дә н ү зем белә н алып чыктым. Ө йгә кайткач, туң -җ ирне казып, аны җ ирлә дем. Урыны ошамагач, яң а җ иргә кү меп карадым. Кү ң елемә тынычлык килмә гә ч, Мә гъсү мкә емне (мин аны шулай исемлә дем) кире казып алып, хә зер аны сезгә җ ибә рә м. Зинһ ар ө чен Бузай авылындагы зиратка кү мегез. Ул кайда яралган – шунда булсын туфрагы.

Сездә н кечкенә генә тактага “Сабиров Мә гъсү м Мансур улы. 1963 елда туды һ ә м ү лде” дип язып куюыгызны ү тенә м. Ышаныгыз, мин ү земнең кыз -лык намусымны Мансурга бирдем. Минем намусым һ ә м кызлык чоры гоме -ремне чиклә п тамган кү з яшьлә рем аларның ө ендә ге караватка җ ә йгә н урын-җ иргә акты.

Ярар, шуның белә н тә мамлыйм, хушыгыз. Ә бә лки бер очырашырбыз ә ле.

17/ 02 - 1963 ел

Ә леге хатын поштага салып кайтуга ук, Надиянең кү ң еленә шик килде: Ә гә р Галия очрагындагы кебек хатны алмасалар? Ул шулай уйлап, монысында за -казлы хат ясап салырга исә п тотты һ ә м тагын, яң асын язарга кереште:

Исә нмесез Акъелга мә ктә бе педколлективы!

Сезгә мондый ү тенечем: Шул балакай мә етен Буздә й авылы зиратына ил -теп кү мегезче, зинһ ар дип ү тенә м! Кечкенә генә такта яки калай кисә генә булса да: “Сабиров Мә гъсү м Мансур улы. 1963 елда туды һ ә м ү лде”, дип язып куйсагыз иде. Мансурга яки аның ата-анасына җ ибә рсә м, кү ммә слә р дип куркам, чө нки алардан никадә р генә мине кабул итү лә рен ү тенсә м дә алар тың ламадылар, аң ламадылар. Ү земнең Мансур каршында бернинди гаебем юклыгын, ә баланың аң ардан гына икә нен тө шендерергә тырышуы -ма карамастан, ишетергә дә телә мә делә р.

Ышаныгыз, мин Мансурга, аның татлы сү злә ренә, беркайчан ташламая -чакмын дип биргә н вә гъдә лә ренә алданып, саф кызлыгымны тапшырдым һ ә м гыйффә темнә н алар ө ендә ге урын-җ ирдә мә хрү м ителдем. Шунысын ө зеп ә йтә м: бу гө наһ сыз нарасыйның ү лемендә сезнең гаеп тә аз тү гел. Сез нә рсә уйлап, Мансур язган уйдырмалы хатка имзагызны салдыгыз? Сез ни -чек медицина талә плә ре һ ә м Совет законнары буенча шуның кадә р надан -нар?! Йө кле ананы шулай борчырга ярыймы соң? Сез Мансур белә н минем нинди мө нә сә бә ттә булганны аның кендегенә утырып карап тордыгызмы, хә срә т педагоглар! Сезнең уйламый кылган мә нсез гамә легез аркасында мин ана булу бә хетеннә н мә хрү м ителдем.

Мин бә хетле хатын булмасам да, бә хетле ана булырмын дип исә плә п, ба -рысына да кул селтә гә н идем. Ничек килеп чыкты соң мондый трагедия?! Мин каникул вакытында Казанга баргач, Мансурның сең елесе аның ө йлә нү -ен хә бә р итеп, “сө енеч алды”. Бу коточкыч сү злә рне ишеткә ч мин ике кө н, ике тө н кү земне ачмый еладым. Ачы кайгыдан бик каты эчем авыртып, тулгак тота башлады. Ул чакта мин моның нә рсә дә н шулай булуын аң ла -мый тордым, Мансурның сең елсе генә тө шендерде һ ә м абый киң ә ш итте дип, баланы тө шертергә хастаханә гә озата китте.

Мин аның артыннан кө ч-хә л белә н ө лгердем. Бераздан акырынлап, эч авыртуым да басылды. Хастаханә дә исә миң а баланы тө шертергә инде соң булуын яхшылап аң латтылар. Мин авылыма кайткач, нинди хә ллә р ки -черү ем турында табипка аң латкан идем, ул: “... Ә ле ярый урамда бә бә йлә -мә гә нсең, ә гә р тагын психикага авыр тә эссир итү че стресс булса, балаң тө шә р, тормас! ”- дип кисә ткә н иде. Һ ә м аның сү злә ре акланды, сезнең “яр -дә мегез” белә н шундый стресслы хә л булды.

⇐ Предыдущая 1 234 5 6 7 8 9 10 Следующая ⇒