|
|||
Мөнир ҠУНАФИН 7 страница“Ҡ ағ ығ а тө шө п булһ а ла йыуынып алайым. Былай аларып барып инеп булмай бит инде Фә нилдә ргә ”. Ҡ ағ ығ а тө шкә йне, кү ң еле тынысланғ андай булды. Бит-ҡ улдарын йыуып алғ ас, кү ҙ ҙ ә ре асылды, кү ң еле кү тә релде. Ҡ ояшта йым-йым килеп уйнағ ан йылғ ала кемдер һ ыу ала. Тә ү ҙ ә һ ыуғ а эйелеп бит-ҡ улдарын йыуып алды ул да, шунан яулығ ын ысҡ ындырып яң ынан иплә п бә йлә не. Итә ген кү тә реп эскә рә к ү тте лә, биҙ рә лә рен батырып, ҡ ара ә ле, ысынлап та һ ыу алды. Биҙ рә лә ре менә н бергә асыҡ ап-аҡ бот-балтырҙ ары ла ҡ ояшта ялтырап китте. Кер-фә лә н сайҡ арғ а килгә нме, тиһ ә ң. Ана биҙ рә лә рен елкә һ енә һ алды. Бала саҡ тағ ы кү ркә м бер кү ренеш ине. Элек бар ауыл ошо йылғ а һ ыуын эсте. Хә ҙ ер генә һ ә р ихатала ҡ оҙ оҡ. Ҡ ыҙ ҙ ар ҙ а, тө шкә н килендә р ҙ ә кө йә нтә лә кү тә рә белмә й. Йылғ ағ а иң дә ренә кө йә нтә һ алып тө шө ү селә р һ ирә гә йҙ е шул. Кем булды икә н? Рә ү еф ҡ алҡ ынып, шул яҡ ҡ а табан атланы, кө йә нтә ле ҡ атынды танырғ а тырышты. Ең ел бара, һ ыуҙ а йө ҙ гә н аҡ ҡ ошмо ни. Һ ыу ташып ө йрә нгә н был. Йә, Хоҙ ай, кем тиһ ә м, эйе, шул класташы Ә лфиә бит был. Йә шлектә аҙ ашып ҡ алғ ан мө хә ббә те, ә рменә н кө тө п алмағ ан хыянатсы. “Юҡ, нишлә п хыянатсы булһ ын, һ ә р кемдең ү ҙ яҙ мышы”, – тип уйлап алды Рә ү еф. Яр башынан: – Иҫ ә нме, класташ, – тигә н булды. Ҡ атын һ ирпеп кенә ҡ арап алды ла: – Иҫ ә н ә ле. Рә ү еф һ инме? – тип һ ораны. – Мин. Таныйһ ың ә ле. – Атлап килеү ең дә н ү к сырамыттым. Бик ү ҙ гә рмә гә нһ ең дә, ах, тик мине ғ ашиҡ иттергә н ҡ ап-ҡ ара ҡ аштарың ҡ айҙ а? – Ғ ашиҡ иттерер ҡ ыҙ ҙ ар булмағ ас, ҡ ырҙ ырҙ ым. Һ инең ҡ айтырың ды белһ ә м, бә лки, крем йә ҡ аҙ майы һ ө ртө п сығ ыр инем дә. – асыуы килде. Ү ҙ енә лә, ҡ ашына ла, Хамматҡ а ла. Шул ваҡ ытта Ә лфиә нең тап булыуын ә йт. Ҡ ағ ы буйында хозурланып ултырып бер аҙ ғ а ҡ аш юҡ лығ ын онотоп та киткә йне шул. Кө йә нтә ле һ омғ ол ҡ атынды кү ргә с, бө тө нлә й баштан сыҡ ҡ ан. – Клоун һ ымаҡ һ ин, аҫ та – тырпайып торғ ан мыйыҡ, ө ҫ тә – ҡ ашһ ыҙ кү ҙ, – ихлас йылмайҙ ы ү ҙ е. – Һ ыу ташыуҙ ы онотмағ анһ ың ә ле. Урамығ ыҙ ҙ а һ ыу юҡ мы ни? – Ҡ ағ ы һ ыуын һ ағ ындым. Һ ыу ныҡ тә мле, һ ауаны һ улап туйып булмай. Рә хә т ауылда. – Ауылғ а һ еҙ ял итергә генә ҡ айтаһ ығ ыҙ шул. – Йә ү лгә с, тыуғ ан ерҙ е ҡ осоп ятырғ а, тип тә ө ҫ тә. Нимә шул тиклем асыулыһ ың ә ле? Рә ү еф Ә лфиә нең кү ҙ ҙ ә ренә ҡ араны ла, ҡ апыл ө нһ ө ҙ ҡ алды. Эйе, бала саҡ тағ ы керһ еҙ ҡ арашын шә йлә не. Эйе, уғ а яратып баҡ ҡ ан, тартай тауышына тертлә п китер болан балаһ ы кү ҙ ҙ ә ре. Ү секкә н сағ ында ла кү ҙ енең бер сатҡ ыһ ында барыбер бер йылы нурын һ аҡ лай алғ ан ҡ атын-ҡ ыҙ ҡ арашы. Шул нурҙ ы ә ле лә һ аҡ лай алғ ан, һ ү ндермә гә н. Ҡ апыл ү ҙ ен ҡ осаҡ лап кү ҙ енә н генә ү пкеһ е килде. Ү птерер һ иң ә. – Асыулы тип, кү ң елһ еҙ. – Ә миң ә кү ң елле. Ташлыйылғ ала миң ә һ ә р саҡ рә хә т. Ә йҙ ә бө гө н класташтар йыйылабыҙ. Һ ө йлә шеп ултырырбыҙ. – Йыйылыр кеше юҡ. Фә нил – тө рмә лә, Шамил – Ө фө лә. Ә башҡ алар… дуҫ тарһ ыҙ миң ә ҡ айҙ а ла кү ң елһ еҙ, – Фә нилде тө рмә лә тип белмә й, фаразлап ә йтте. Аҙ нағ а яҡ ын ҡ айтмағ ас ҡ айҙ а булһ ын, шул полиция ҡ улында тип уйланы. 15 тә ү леккә ултырыуын ул белмә й ҙ ә ине. Белһ ә лә, нишлә һ ен. – Ишеттем. Икебеҙ ҙ ә бына тигә н компания. – Ирең менә н балаң ды ла эйә ртеп сыҡ һ аң бө тө нлә й һ абантуй буласаҡ. “Ә ҙ ә м булып торғ ан була. Кешесә һ ө йлә шә һ ең, ә ул сағ ып маташа, – тип уйланы ҡ атын. – Мыйыҡ аҫ тынан серле йылмайыуы һ аман юғ алмағ ан”. Рә ү еф, киреһ енсә, нимә тип ауыҙ ҡ оротоп, мине ә ҙ ә мгә һ анап һ ө йлә шеп торғ ан була икә н, тип фекерлә не. Барыбер һ ыр бирмә йә сә к ул. Ә лфиә гә йө рә ге барыбер ҙ ә наҙ лыраҡ телдә һ ө йлә шергә бойора ине. – Ирем юҡ минең, тиһ ә м, ни ә йтерһ ең? Рә ү еф ҡ апыл телһ еҙ ҡ алды. Шулайҙ а тиҙ ү к яуабын тапты: – Улайһ а, һ ин ғ ашиҡ булһ ын ө сө н яң ынан ҡ аш ү ҫ терә м. Ә лфиә сылтыратып кө лө п ебә рҙ е: – Ҡ ашһ ыҙ егеттә ргә ҡ арамайым да мин. Ултырайыҡ мы? Рә ү ефтең класташы менә н ихлас ултырғ ыһ ы килә ине. Тик уның янына буш ҡ ул менә н килеп булмай, аҡ са юҡ. Кеҫ ә лә геһ е Фә нилгә тә ғ ә йен, аҫ ам тиһ ә лә р ҙ ә, уғ а тейә сә ге юҡ. Хатта мө хә ббә те хаҡ ына ла. Йыраҡ та йылытҡ ан мө хә ббә т ҡ ояшына ҡ арағ анда янындағ ы ирҙ ә рсә дуҫ лыҡ уғ а ҡ ә ҙ ерлерә к. Шуғ а тураһ ын ә йтеп ярҙ ы: – Ултырырбыҙ ҙ а, тик бер тин дә аҡ сам юҡ, кеҫ ә м тишек. Һ инең яның а сә скә лә, ҡ аплы шоколад тотоп килергә лә рә тем юҡ. Егетлегем самалы. Ә лфиә ни тип ә йтергә лә белмә не. Сө нки уның килеү ен дә телә й ине, шул уҡ ваҡ ытта ү ҙ енең ҡ ә ҙ ерле икә нен дә белгертергә тейеш кеү ек. – Кү ң елең тишек тү гелдер ә ле. Телә гең булһ а, ҡ ояш байығ ас һ ыҙ ғ ырырһ ың. – Атайың пистолеттан атмаҫ мы һ уң? – Полицай Нурисламдың оло ҡ ыҙ ы ине Ә лфиә, шуғ а тө рттө рө ү е. – Енә йә тсе булып килмә һ ә ң, атмаҫ, – тип ҡ уҙ ғ алды ҡ атын. Уның ҡ алҡ ыу кү крә ктә ренә, йоморо осаларына ҡ арап, ауыҙ ынан һ ыу аҡ ты Рафаның. Был хә л бик уйғ а һ алды егетте. “Иренә н айырылып ҡ айтҡ ан, тимә к. Бер ҡ ыҙ ы бар ине. Кү ң елгә ө мө т уты тоҡ андырҙ ы был оҙ он сә с. Юҡ ҡ а тү гелдер ә ле. Нишлә ргә? Барырғ амы, юҡ мы? Бындай мө мкинлек тағ ы ҡ асан була ә ле. Ә бә лки? Телә ге булһ а, балаһ ы менә н алырғ а риза уны Рафа. Кем генә йә ш саҡ та хаталанмаҫ. Ҡ уйы ҡ ашың а ғ ашиҡ инем, тей ҙ ә һ ә. Ҡ ыҙ ыҡ та, рә хә т тә кеү ек. Их, кә лә шле булһ а, нисек йә шә ргә белер ине. Эсеү ен ташлап, ө сә ү лә шеп – Шома, Федя дуҫ тары менә н бер эш асырҙ ар ине ә ле. Себергә китеп булһ а ла ғ аилә һ ен туйындырыр. Бер ул да табып бирһ ә. И-их! ” Барырғ а кә рә к, барырғ а. Тик буш ҡ ул менә н тағ ы… Ни ғ ү мер ҡ алала йә шә п сә мә й эсмә йҙ ер Ә лфиә, уғ а шарап кә рә к, уныһ ы бик ҡ ыйбат, ү ҙ е ө с шешә сә мә й хаҡ ы. Эргә һ енә емеше, шоколады. Юҡ, тағ ы Хамматҡ а барып баш эйеп булмай, бирмә йә сә к тә. Ә лфиә һ еҙ ҙ ә ҡ алғ ы килмә й, кейә ү гә уҡ сыҡ маһ а ла, бер тапҡ ыр ғ ына ү пһ ә лә, исмаһ ам. Ғ ү мерлек хыялы ла инде. Ә рмегә тиклем тотҡ олап, ҡ осаҡ лап маташҡ ыланы инде. Тик эште һ ис ҡ асан ҙ урғ а ебә рмә не. Ымһ ындыра, ә лбиттә. Аҡ са барлыҡ ҡ а бар ҙ а. Кеҫ ә һ енә ҡ улын тығ ып ҡ араны, ята ике йә шел ҡ ағ ыҙ киҫ ә ге шытырлап. Яң ынан ҡ улын тартып алды. “ Һ уң булмаҫ борон тиҙ ерә к аҡ саны Фә рит ағ айғ а алып барып бирә йем. Аҙ аҡ кү ҙ кү рер. Бө гө нгә ү ҙ емдекенә н бигерә к Фә нилдең яҙ мышы ҡ ә ҙ ерлерә к”. Ихатаһ ында салғ ыларын рә тлә п маташҡ ан Фә рит ағ ай аҡ саны алманы, ана, Сә лимә апайың а индереп бир, тине. Хужабикә тартынып ҡ ына алды. – Мә шә ҡ ә тлә нмә һ ә ң дә … Ү ҙ ең дә лә юҡ бит инде, эй, был эшһ еҙ лек. – Ҡ алағ а сығ ып йө рө п килһ ә мме, тип һ алып ҡ уйғ ан бар ине, – тип алданы. – Табылыр ә ле. Кө ҙ булһ а, кү берә к тә килтерергә булыр ине лә, – ү ҙ енсә хә лдә ренә ингеһ е килде. – Ҡ ышлағ ан ө с быҙ ау ҙ а бар, ә ле йә й башында уны һ атыуҙ ан фә теү ә юҡ. Ысынында һ атһ а һ атыр ҙ а ине, оҙ он ҡ ышты сығ ып йә шел ү лә нгә морон тө рткә н малҡ айҙ арын йә ллә не. Ата-ә сә һ енең кү ҙ терә п торғ ан байлығ ы ла, йыуанысы ла, татлы мә шә ҡ ә те лә шул. – Юҡ, юҡ, ауыл халҡ ы ана былай ҙ а ярҙ амынан ташламай. Был ваҡ ытта мал тотоноп ни… – Тейешле сумманы йыя алырбыҙ мы икә н, Сә лимә апай? – Рә ү еф мө лдө рә п ҡ араны. Шул һ орауҙ ы ғ ына кө ткә н тиерһ ең, ә сә кеше ҡ улын альяпҡ ысына һ ө ртө п, ө ҫ тә л артына барып ултырҙ ы. Йө ҙ ө бермә -бер асылып китте. – Һ ө йлә һ ә ң һ ү ҙ инде, хә срә ттә н дә илайым, шатлыҡ тан да тү гелә м, тигә ндә й, – тип һ ө йлә п алып итте ә сә кеше. Рә ү еф уны ихлас тың ланы. Бү лдермә не. Ҡ айғ ығ а сумып йө рө гә н ҡ атындың кемгә лер эсен дә бушатҡ ыһ ы килгә ндер. Шамил менә н Рә ү ефте ү ҙ улы кеү ек һ ә р саҡ (иҫ ерек саҡ тарында ла) яҡ ын кү рҙ е ул. – Фә нилде алып киткә ндә н бирле ө йҙ ә н кеше ө ҙ ө лгә не юҡ. Һ ә р береһ е хә лебеҙ ҙ е белергә килә, ниндә й ярҙ ам кә рә к, тип һ орай. Ул тиклем аҡ саны ҡ айҙ ан табырбыҙ тип уйылыр сиккә еткә йнек тә һ ә. Тә ү ҙ ә Мостафа ағ ай ете мең ҡ алдырып киткә н, Нурислам да мул ғ ына ө лө ш сығ арҙ ы, уҡ ытыусылар эш хаҡ тарының ун процентын йыйып тапшырҙ ы. Ү ҙ ем, кә рә кмә й, ҡ айтарырбыҙ, тигә н булам да, нужа һ инең телә ккә ҡ арап торамы һ уң. Зарураттан инде барыһ ы ла. Хатта мә рә кә се Гә рә й ҙ ә, Гитлерҙ ең артына шап итеп типкә н тишек быймамды баҙ арғ а алып барып һ атып, Фә нил ҡ устының бығ ауын сисергә, тип асҡ ыс алып килдем ә ле, тип бер мең ҡ алдырып киткә н булды, бахырҡ ай. Эй, бигерә к арыу икә н ү ҙ ауылым кешелә ре, шул Гә рә йҙ ең ө ҫ тө нә кейгә н кейемен ҡ ара һ уң. Урамғ а сыҡ ҡ ыһ ыҙ бит. Кә рә кмә й, тип ҡ арайым, һ ин нимә, мин дә Ташлыйылғ аның бер кешеһ е, мин дә шул зыяратҡ а барып ятам, тип тә ки ө ҫ тә лгә һ алып сығ ып китте. Кү рше-тирә лә, артып бармаһ а ла, бар ә ле, бар тип, бү леште. Бейә һ е хаҡ ы менә н бергә ҡ ырҡ -ҡ ырҡ биш мең гә яҡ ын иғ ә нә йыйылды. Тағ ы ла егерме мең де тапһ аҡ … Йә н биргә нгә йү н бирер ә ле, тим. – Сауҙ агә р Хамматтан һ орап ҡ араманығ ыҙ мы, уныҡ ы барҙ ыр, бай ҙ аһ а, – юрамал бирҙ е был һ орауҙ ы Рә ү еф. Ү ҙ енең кү ҙ алдына сауҙ агә рҙ ең меҫ кен йө ҙ ө килде. “Алтмыш мең бирергә риза ине лә ”. – Бө тө нлә й сара ҡ алмаһ а, ү ҙ ем генә барып һ орамаһ ам. Фә рит, йө рө мә, сә мә й һ атып, кешелә рҙ ең аң ын томалап харамдан йыйылғ ан аҡ саһ ы кә рә кмә й, ти. Был саҡ та харам тип ҡ арап тормайһ ың инде. – Ә л дә генә Хамматтан алып торҙ ом, тип ә йтмә гә нмен тип уйлап алды Рафа. Башҡ а сә бә п тә бар икә нен ул башына ла килтермә не, белмә й ҙ ә ине. Бынан утыҙ –утыҙ биш йыл элек ғ ү мерҙ ә леспромхозда бер кө н дә эшлә п ҡ арамағ ан һ атыусы нә ҫ еленә н булғ ан Хамматтың йә ш саҡ та Сә лимә гә бик тә ғ ашиҡ булып урларғ а йө рө ү е лә, Ситдиҡ ҡ арттың браконьерҙ ар нә ҫ еле тип уғ а ҡ ыҙ ын бирмә ү е лә, Сә лимә нең егә рле Фә ритте һ айлауы ла кү птә ргә бө гө н оло сер ине. Фә риттең, йө рө мә, тип тыйыуында бына ошо тартҡ ылашыу ятмай инеме икә н? Сә лимә апай ҡ апыл һ икереп торҙ о. – Ә стә ғ ә фирулла, ҡ арап-ҡ арап ултырам да, һ инең дә ҡ ашың ҡ ырылғ ан тү гелме һ уң? – Аҡ ты ҡ аранан айырыр ө сө н ҡ ашты ҡ ырып ҡ араным. Кү ҙ һ ә йбә терә к кү рһ ен ө сө н. – Ысынлап, нимә тип ҡ ыраһ ығ ыҙ шуны, ә йт ә ле дө рө ҫ ө н. – Мода шулай, – тигә н булды. Шунан ө ҫ тә не. – Кем эшһ еҙ – шул ашһ ыҙ ҙ а, ҡ ашһ ыҙ ҙ а. – Бына һ иң ә, мә. Шә п мода. Былай булғ ас ауылыбыҙ бө тө нлә й ҡ ашһ ыҙ ҡ аласаҡ икә н. – Ҡ ашһ ыҙ итмә ҫ кә кә рә к ине лә. Фә рит ағ ай янына сыҡ ты Рә ү еф. Уныһ ы Шамилдың хә лен һ ораны. Ни ә йтергә белмә гә с: – Хә ле һ ә йбә тлә нгә н. Нә зирә апай, оҙ аҡ ламай ҡ айтыр ҙ а ә ле, тип тора, – тигә н булды. Ҡ айҙ ан хә лен белһ ен, ни аралашыр сараһ ы юҡ, ни барып ҡ ына ҡ айтыр ер тү гел. Баш ҡ ала йыраҡ бит. Ҡ айтҡ анын ғ ына кө тә һ е ҡ ала. – Фә нил умарталарҙ ы айыу ғ ына туҙ ҙ ырып ҡ уймаһ ын, тип борсола ине. Иртә гә умарталыҡ ҡ а барып ҡ арап килерһ ең ә ле, – Фә рит ағ ай хә стә рлекле ҡ арашын уғ а тө бә не. – Бынау ике дә дә нде лә бә йлә п китһ ә ң, тамғ алы ҡ арағ астарҙ ы кү рерһ ең унда. Һ ә нә к тамғ аһ ы. Барғ аның бар ҙ а инде. Улай бауыр баҫ ып эшлә р эшең юҡ тыр? – Юҡ, ике ҡ улым да буш. – Ү ҙ ем иртә гә район ү ҙ ә генә сығ айым тим. Банк тирә һ ен ҡ араштырайым, ә ҙ ерә к етмә й тора. Тик ат юҡ минең хә ҙ ер, Шамилдың алашаһ ын егеп маташмаһ аң. Рә ү еф Фә нилдә рҙ ә н тура Шамилдарғ а китте. Нә зирә апайҙ ан дуҫ ының хә лен белеште. Ысынлап та, ошо кө ндә рҙ ә ҡ айтырғ а тейеш икә н Шома. Фә нилдең теге ҡ арағ ас тарихын ә легә уғ а һ ө йлә мә гә н булып сыҡ тылар. Саҡ аҡ ылы теү ә ллә нгә н, ҡ уҙ ғ ып китер тағ ы, булыр унан Шә рифә нең тө пһ ө ҙ ҡ омғ аны. Шуғ а ята инде ул дауаханаһ ында, юғ иһ ә кү птә н ҡ асып булһ а ла ҡ айтып еткә н булыр ине. Иртә гә ҡ орт баҡ саһ ына барып ҡ айтайым, Радуловты биреп торсо, тип алашаны һ ораны. Нә зирә апай, ауыл осондағ ы яланда йө рө йҙ ө р, тип йү гә нен сығ арып бирҙ е. Эң ер тө шкә с, мин малай-шалаймы, оялып, ҡ урҡ ып йө рө ргә, тип полицай Нурисламдарҙ ың йортона тура барып, ишеген шаҡ ыны Рә ү еф. Бер тә ү ә ккә ллә гә н… Ишекте полицай ү ҙ е асты. – Ни йомош, ҡ устым? – Ә лфиә кә рә к ине. Осрашырғ а һ ө йлә шкә йнек. – Балаһ ын йоҡ ларғ а һ алып йө рө й ул. Һ уң ғ араҡ сыҡ маһ а. Ниндә й осрашыу һ уң ул? – Класташтар тигә йнек, – тигә н булды. Нурислам ҡ уҙ ғ ала башлағ айны, туҡ татты. – Һ еҙ гә лә йомош тигә ндә й. Фә нилдең хә ле нисек икә н? – Ултыра. – Ҡ арағ асты ҡ ырҡ ҡ анын кемдер еткергә н бит ул. Шул беҙ ҙ ең ауылданмы икә н, шуны белешә алаһ ығ ыҙ мы? – Мин уның кем икә нен белә м. – Ошо Ташлыйылғ ананмы? – Нимә гә кә рә к ул һ иң ә? – Беҙ ҙ ең ауылда ла стукачтар бармы икә н ни? – Улар везде. – Тимә к, беҙ ҙ ә н, шулай тип уйлағ айным да. – Һ еҙ шантрапалар тағ ы белмә й- кү рмә й ү с алып йө рө мә геҙ, бә лки, беҙ ҙ ә н дә тү гелдер. – Юҡ, ошо бә лә нә н ҡ отолһ аҡ, ниже травы. Ә лфиә сығ ырмы икә н? – Хә ҙ ер, – тип ауыр кә ү ҙ ә һ е менә н иҙ ә нде шығ ырлата-шығ ырлата баҫ ып инеп китте лейтенант. Оҙ аҡ ҡ ына кө ттө Рә ү еф. – Нишлә п йә ш саҡ тағ ылай һ ыҙ ғ ырып ҡ ына саҡ ырманың, һ абаҡ таш? – тип килеп сыҡ ты Ә лфиә. Ү ҙ енсә биҙ ә нгә н, һ ө ртө нгә н икә н. Тә мле хушбуй еҫ е йыраҡ тан уҡ танауына килеп бә релде. – Һ ыҙ ғ ыра торғ ан теш тө шкә н. Атайың, нишлә п йө рө й был алкаш, тимә неме? – Нишлә п улай, тиһ ең. Ө сө гө ҙ ҙ ө лә бик хө рмә т итә ул. Зыяратты уратып кә ртә лә п алдылар, ө лкә ндә ргә лә ярҙ ам итә лә р, бик аҡ ыллы егеттә р ҙ ә, заман ғ ына боҙ а ү ҙ ҙ ә рен, ти. Ҡ айҙ а барабыҙ? – Бө гө н бер ҡ айҙ а ла бармайбыҙ, иртә гә толпарыма атланабыҙ ҙ а донъяның иң гү зә л еренә осабыҙ. – Аптыратма. – Ысынлап. Иртә гә Фә нилдең ике дә дә нен Шырлыҡ яланындағ ы нә ҫ ел ҡ арағ астарына алып барып бә йлә ргә кә рә к. Ҡ орт ҡ ундырырғ а. Былай ҙ а һ уң лағ андар, ҡ уналармы, юҡ мы. Тыуғ ан яғ ың да бер сә йә хә т ҡ ылып ҡ айтырғ а ниә тең юҡ тү гелдер ә ле. – Кил ә ле бында, – Ә лфиә һ абаҡ ташын солан тә ҙ рә һ енә н тө шкә н ут яҡ тыһ ына алып килде. Ике усы менә н Рә ү ефтең битен тотто, йө ҙ ташламағ анһ ың ә ле, тип кеҫ ә һ енә тығ ылып ҡ ара ҡ ә лә м сығ арҙ ы. – Хә ҙ ер мин һ ине ҡ ашлы итә м. – Кит ә ле, – тип Рә ү еф ҡ аршылашып маташты. – Улайһ а, мин һ иң ә нисек яң ынан ғ ашиҡ булам, – тип ү секкә н ҡ ыҙ булып уйнағ ас, риза булды ҡ ашһ ыҙ егет. Ә лфиә тырышып-тырышып ҡ аш һ ыҙ ҙ ы. Уның ҡ айнар тыны Рә ү ефтә аң лап етмә ҫ лек дә рт уятты. Ул тында ҡ айын туҙ ынан иретеп эшлә нгә н ҡ ара һ ағ ыҙ тә ме килә ине. Уғ а шулай тойолдомо. Тү ҙ геһ еҙ сиккә етте. Хатта бер аҙ кү ҙ ҙ ә рен дә йомоп торҙ о, шунан ҡ апыл Ә лфиә нең ирененә н һ урып ү беп алды. Тик нисектер ҡ аушап ҡ алдымы, Ә лфиә этеп ебә рер йә биткә усы менә н сә пә р, тип ҡ урҡ тымы, ҡ ыҙ ҙ ы тиҙ ү к ебә рә һ алды ла ҡ араң ғ ы урынғ а барып баҫ ты. Ә лфиә ике ҡ улын йә йеп бер ә йлә нде лә, ихлас кө лө п, кү тә рмә гә барып ултырҙ ы. Ү ҙ е шым ғ ына: – Ә ллә ошо йә шкә етеп ү бешә лә белмә йһ ең инде, Рә ү еф, – тине. Утыҙ ғ а етеп килгә н егет баҫ ҡ ан урынында шым ғ ына йылмайҙ ы. Эйе, кү птә н, бик кү птә н ү бешкә не юҡ ине уның. Рә хә т ине уғ а, хатта мыйығ ының һ ә р бер бө ртө гө хә рә кә ткә килеп бейешкә н тө ҫ лө. “Ултыр эргә мә, ү бешергә ө йрә тә м ү ҙ ең де”, – тиһ ә лә, Ә лфиә янына барманы, оялды. – Иртә гә иртә н килә м. Урманда сә й ҡ айнатып эсербеҙ, йә ме, – тип ҡ уҙ ғ алыу яғ ын ҡ араны. – Ә мин, бармайым, тиһ ә м. – Йә не булғ ан кеше Йә некә йгә менмә й, Шырлыҡ яланын кү рмә й буламы? Иҫ ә ркә й, иртә гә гә тиклем. – Ә атайым менә н ә сә йем ебә рмә һ ә? – Нурислам ағ айғ а, класташтар иртә гә осрашырғ а һ ө йлә шкә ндә р, тип ә йт. Ебә рмә һ ә лә р, ү ҙ ең де тә ҙ рә нә н тартып алырмын да, ҡ асырбыҙ. Ә лфиә оҙ аҡ йоҡ лай алмай ятты. Ү ҙ енең ирен уйланы. Рә ү еф менә н сағ ыштырҙ ы. Эсмә й, артыҡ тыйнаҡ ә ҙ ә м. Таҙ а, кү ркә м. Йә ш саҡ та шуның менә н ү ҙ енә ҡ аратты ла. Торғ аны менә н бер аристократ. Ауыл ҡ ыҙ ы ө сө н буй етмә ҫ лек бейеклек ине ҡ ала егете. Буйы етте, йә шә п киттелә р. Таң ҡ алдырғ ан аристократлыҡ, тыйнаҡ лыҡ бара-бара ваҡ лыҡ ҡ а ә йлә нде. Урманда ү ҫ кә н, бар донъя уртаҡ, тип һ ә р ө лө шө н бү лешеп ү ҫ кә н ҡ ыҙ уның ашҡ а тоҙ ҙ о ла йә ллә п һ алыуын, тишек нә скийен дә ямап кейгә нен аң ламай ҙ а ине. Ире уйлап тапҡ ан тә ртиптең, ҡ анундарҙ ың ҡ олона ә йлә нә барыуын тойҙ о. Һ уң ынан ү ҙ ен ире кеү ек ситлектә ге ҡ оштай хис итте. Урманда ү ҫ кә н ҡ ыҙ ҙ ы ситлектә тү гел, таш йортта ла тотоп булмағ анын аң ламай ине шикелле уныһ ы. Ата-ә сә һ е ҡ аршы булһ а ла айырылышырғ а ү ҙ е ғ ариза бирҙ е. Ә легә суд булмағ ан. Ире менә н яҡ ынлыҡ булғ анда ла бала саҡ тағ ы мө хә ббә те булғ ан Рә ү ефте йыш кү ҙ алдына баҫ тыра ине ул. Гонаһ ҡ а батып. Рә ү ефтә ү ҙ ен һ аҡ ларҙ ай ҡ алҡ ан тойҙ о. Унан бигерә к, унда сабыйҙ арса бер сафлыҡ һ иҙ ҙ е. Баш ҡ алалағ ы ығ ы-зығ ы, фатирындағ ы тын ҡ урырлыҡ тар кү ң еллелек уны һ ә р саҡ иреккә сығ ырғ а этә рҙ е. Кү ҙ ҙ ә рен асыр, булғ ан ваҡ лыҡ тарҙ ан ҡ асыр ө сө н уғ а тик ауылы, Ҡ ағ ы буйы, урмандары ғ ына ярҙ ам итә ала. Йө рә гендә ге быҫ ҡ ып ятҡ ан утты дө рлә тергә, дә ртенә, дарманына ялҡ ын ө ҫ тә р ө сө н генә лә ошо Ташлыйылғ ала айҙ ар, йылдар буйы ятырғ а риза ул.
|
|||
|