Yedi Meşaleciler Sabri Esat Siyavuşgil, Ziya Osman Saba, Yaşar Nabi Nayır, Kenan Hulusi, Cevdet Kudret Solok, Muammer Lütfi, Vasfi Mahir Kocatürk

Bu edebî topluluk yeni bir edebiyat, farklı bir ş iir anlayı ş ı oluş turmak iç in toplanmı ş tı r.

Beş Hececiler’e karş ı ç ı kmı ş lardı r.

“Samimî lik, canlı lı k ve devamlı yenilik” ilkelerini benimsediler.

Fransı z edebiyatı nı ö rnek alacakları nı bildirdiler.

Buna rağ men kendileri de Beş e Hececiler’in yolundan gitmiş lerdir. Tü rk ş iirine herhangi bir yenilik getirmemiş lerdir.

Dö nemin Sanatç ı ları

Ahmet Kutsi Tecer (1901-1967)
Avrupai ş iir anlayı ş ı ndan â ş ı k tarzı sö yleyiş e yö nelmiş tir.

Ş iirlerinde iç duygu ve bununla birlikte geliş en hafif sesli bir musiki havası vardı r.

Ş iir kitabı: Ş iirler.

Tiyatroları: Koç yiğ it Kö roğ lu, Kö ş ebaş ı, Bir Pazar Gü nü, Satı lı k Ev

Necip Fazı l Kı sakü rek (1905-1983)
Ş iirlerinde insanı n evrendeki yerini, madde ve ruh meselelerini, insanı n iç dü nyası na ait ç eş itli yö nleri, gizli duyguları iş lemiş tir.

Hissi ve fikri ş iir oluş turan iki unsur olarak kabul eder.

Sağ lam bir dil ve ü slû p; kuvvetli bir lirizm, baş arı lı bir teknik sahibidir.

Ağ aç ve Bü yü k Doğ u dergilerini ç ı karmı ş tı r.

Ş iirleri: Ö rü mcek Ağ ı, Kaldı rı mlar, Ben ve Ö tesi, Sonsuzluk Kervanı, Ç ile Ş iirlerim.

Roman ve tiyatro tü rü nde de eserleri vardı r: Birkaç Hikâ ye Birkaç Tahlil, Ruh Burkuntuları ndan Hikâ yeler, Hikâ yelerim.

Cahit Sı tkı Tarancı (1910-1956)
Sade, yalı n, ahenkli bir dille, konuş ma diliyle ş iirler yazmı ş tı r.

Ş iirlerinde iç sı kı ntı ları nı, karamsarlı ğ ı, ö zellikle sü rekli korktuğ u ö lü mü, ama bununla birlikte yaş ama bağ lı lı ğ ı konu edinmiş tir.

Ş iirleri: Otuz Beş Yaş, Dü ş ten Gü zel, Ö mrü mde Sü kû t

Nesirleri: Ziya’ya Mektuplar

Memduh Ş evket Esendal (1883-1952)
Romancı ve hikâ yeci.

Romanları nda kendi deyimi ile “topluma ayna tutmuş tur”.

Hikâ yelerinde gö zlem gü cü son derece gü ç lü dü r.

Toplum hayatı ndaki aksaklı klara değ inmiş tir.

Dili temiz; anlatı mı gü ç lü dü r. Konuş ma dilini kullanmı ş tı r.

Hikâ yelerinde Ç ehov tarzı nı n temsilcisidir.

Romanları: Ayaş lı ve Kiracı ları, Vassaf Bey.

Hikâ yeleri: Hikâ yeler, Otlakç ı, Hava Parası, Mendil Altı nda, Temiz Sevgiler.

Ahmet Hamdi Tanpı nar (1901-1962)
Hikâ ye, roman, deneme, makale, edebiyat tarihi ve ş iir tü rlerinde eserler vermiş tir. Ama en ö nemli ö zelliğ i ş airliğ idir.

Ş iirlerindeki temel unsurlar; his, hayal ve musikidir. En ç ok iş lediğ i konu zamandı r. Ş uuraltı da ö nemlidir.

Ş iirlerinde sembolistlerin etkisi vardı r.

Sade bir dille yazdı ğ ı ş iirlerde hece ö lç ü sü nü kullanmı ş tı r.

Hikâ ye ve romanları nda dö nemin toplum hayatı nı ve ç eliş kilerini ortaya koymuş tur. Psikolojik yö n de ö nemlidir.

Dili baş arı yla kullanmı ş tı r.

Ş iirleri: Ş iirler.

Deneme: Beş Ş ehir.

Roman: Huzur, Mahur Beste, Saatleri Ayarlama Enstitü sü, Sahnenin Dı ş ı ndakiler.

Hikâ ye: Yaz Yağ muru, Abdullah Efendi’nin Rü yaları.

Edebiyat: 19. Ası r Tü rk Edebiyatı Tarihi.

Abdü lhak Ş inasi Hisar (1888-1963)
Tenkitç i ve romancı.

Nesirlerinde gö rgü, hatı ra, tasvir ve kü ltü r unsurları ağ ı r basar.

Sanatlı ve uzun cü mleleri vardı r.

Romanları: Fehim Bey ve Biz, Ç amlı ca’daki Eniş temiz.

Diğ er eserleri: Boğ aziç i Mektupları, Geç miş Zaman Kö ş kleri, Boğ aziç i Yalı ları.

⇐ Предыдущая 12 13 14 15 16 17 18 192021 Следующая ⇒