Қартайдық, қайғы ойладық, ұлғайды арман
Қ артайдық, қ айғ ы ойладық, ұ лғ айды арман, Шошимын кейінгі жас балалардан. Терін сатпай, телміріп кө зін сатып, Теп-тегіс жұ рттың бә рі болды аларман.
Бай алады «кезінде кө п берем» деп, «Жетпей тұ рғ ан жерің де тек берем» деп. Би мен болыс алады кү шін сатып, «Мен қ азақ тан кегің ді ә перем» деп.
Жарлы алады: қ ызметпен ө ткерем деп, Елубасы – «шар салып», леп «берем» деп. Жалаң қ ая жат мінез жау алады Бермей жү рсең, мен сені жек кө рем деп.
Дос алады, бермесең, бұ лт берем деп, Жауың а қ осылуғ а сырт берем деп. Бұ зылғ ан соң мен оң ай табылмаспын, Не қ ылып оң айлық пен ырқ берем деп.
«Сұ м-сұ рқ ия – сұ мдық пен еп берем» деп, «Сү йер жансып, сү йкімді бет берем» деп. Жү з қ арағ а екі жү з аларман бар, Бас қ атар «бас-аяғ ын тексерем» деп.
Ел жиып, мал сойың ыз ет берем деп, Мал берсем мен мендік бол деп берем деп. Қ ара қ арғ а сық ылды шуласар жұ рт: «Кім кө п берсе, мен соғ ан серт берем» деп.
Бұ зыларда ойламас, бет кө рем деп, Ант ішуді кім ойлар дерт кө рем деп. Қ абағ ан итше ө шігіп шығ а келер, «Мен қ апсам, бір жерің ді бө ксерер» деп.
Орыс айтты: ө зің е ерік берем деп, Кімді сү йіп сайласаң, бек кө рем деп. Бұ зылмаса, оғ ан ел тү зелген жоқ, Ұ лық жү р бұ л ісің ді кек кө рем деп.
Жұ рт жү р ғ ой арамдық ты еп кө рем деп, Тоқ тау айтқ ан кісіні шет кө рем деп. Бар ма екен жай жү рген жан қ анағ атпен, Қ ұ дайдың ө з бергенін жеп кө рем деп?
Атаны бал аң диды, ағ аны іні, Ит қ орлық немене екен сү йткен кү ні? Арын сатқ ан мал ү шін антұ рғ анның Айтқ ан сө зі қ ұ рысын, шық қ ан ү ні.
Алыс, жақ ын қ азақ тың бә рі қ аң ғ ып, Аямай бірін бірі жү р ғ ой аң дып. Мал мен бақ тың кеселін ұ я бұ зар, Паруардигә р жаратқ ан несін жан қ ып!
Ант ішіп кү нде берген жаны қ ұ рысын, Арын сатып тіленген малы қ ұ рсын. Қ ысқ а кү нде қ ырық жерге қ ойма қ ойып, Қ у тілмен қ улық сауғ ан заң ы қ ұ рсын. Бір атқ а жү з қ ұ былғ ан, жү зі кү йгір, Ө з ү йінде шертиген паң ы қ ұ рсын.
2. Талдау:
|