![]()
|
|||||||
Ми абсцессі.. Риногенді менингитМи абсцессі. · Жалпы белгілер. · Апатия, қатты ауру сезіміндегі бет-әлпет. Терісі – ақшыл - сары. Температураның көтерілуі. · Арықтау. Тілінің жабындымен жабылуы, ауыздан жағымсыз иістің шығуы. · Ұйқының қашуы немесе ұйқышылдық. Булимия («тәбеттің жоғарлауы»). · Ағымы. Бастапқы кезең. Жалпы және милық симптомдар. Жасырын кезең. Жалпы милық микросимптоматика. Айқын – жалпы, жалпымилық және ошақты симптомдар. Ликвордың өзгерісі. Терминальдық кезең. 1. Жалпы милық симптомдар. · Жиі локализацияланған, анальгетиктермен басылмайтын бас ауруы,. · Ас қабылдауға байланыссыз құсу. · Абсолютнтікнемесе салыстырмалы брадикардия (дене температурасына байланысты). · Шүйде ригидтілігі. 2. Ошақтық симптомлар. · Науқастың өз жағдайына деген көзқарасының бұрыстығы, қалжыңға айналдыруы. 3. Жұлын сұйықтығы. · Белок жоғарлаған. · Лимфоцитоз. · Қант деңгейінің көтерілуі. Риногенді менингит Жалпы белгілері— дене температурасының 38—40°С-қа дейін көтерілуі, тахикардия, жүрек тондарының бәсеңдеуі, жалпы жағдайы ауыр. Менингеальдық симптомдар • Бас ауруы; • Құсу; • Менингеальдық белгілер (шүйде бұлшықеттерінің ригидттілігі, Крениг, Брудзинский симптомдары, Бехтеревтің жақсүйектік симптомы), • Сананың бұзылуы (селқостық, қайда тұрғанын, қазіргі уақытты, өзінің кім екенін білсе де, жылжам жауап бере алмау) Ошақтық симптомдар— бас-ми нервтері мен ми затының зақымдалуының симптомдары. 4—5% науқастарда көз түбіндегі көріністер: көру нервісінің дискісінің аздаған гиперемиясы; шекараларының айқын еместігі; веналардың кеңейіп, керілуі. Қанда нейтрофильдік лейкоцитоз, ЭТЖ - 30—40 мм/сағ. Ликвор: Жоғарғы қысым —су бағ. 300-ден 600 мм-ге дейін (нормада 180-ге дейін) Түсі — жиі лайлы, сарғыш-жасыл іріңді сұйықтық. Ауыр жағдайдағы төмен плеоцитоз – организм ареактивтілігінің белгісі. Белок — кейде 1,5—2 г/л-ге дейін, хлоридтер мен қанттар төмендемеуі мүмкін. Емі.Көрсеткіштер бойынша кеңейтілген найморо-, этмоидо-, фронтотомия. Пенициллиннің бактериостатикалық концентрациясы - 0,2 ЕД /мл. Тәулігіне 12 000 000 пенициллин жеткілікті. Алайда тәжірибе жүзінде күніне 30 000 000 пен. беріледі. Ликворда пенициллинді бұлшықетке енгізгеннен 3-4 сағаттан кейін емдік концентрация қалыптасады, максималды — тағы 2 сағат өткен соң, тағы 4—6 сағаттан кейін бактериостатикалық мөлшерінен төмендейді. Пенициллинді әр 3 сағат сайын енгізу қажет. Патогенездік ем: · Маннитолды қан тамырға 30—60 г/тәул. изотоникалық ерітіндінің 300 мл-не ерітіп; · лазикс 12— 14 мл/тәул. қан тамырға; · магний сульфатының 25%-тік ерітіндісінің 10 мл-ін б/етке;
|
|||||||
|