Ми абсцессі.. Риногенді менингит

⇐ ПредыдущаяСтр 7 из 12Следующая ⇒

Ми абсцессі.

· Жалпы белгілер.

· Апатия, қатты ауру сезіміндегі бет-әлпет. Терісі – ақшыл - сары. Температураның көтерілуі.

· Арықтау. Тілінің жабындымен жабылуы, ауыздан жағымсыз иістің шығуы.

· Ұйқының қашуы немесе ұйқышылдық. Булимия («тәбеттің жоғарлауы»).

· Ағымы.

Бастапқы кезең. Жалпы және милық симптомдар.

Жасырын кезең. Жалпы милық микросимптоматика.

Айқын – жалпы, жалпымилық және ошақты симптомдар. Ликвордың өзгерісі.

Терминальдық кезең.

1. Жалпы милық симптомдар.

· Жиі локализацияланған, анальгетиктермен басылмайтын бас ауруы,.

· Ас қабылдауға байланыссыз құсу.

· Абсолютнтікнемесе салыстырмалы брадикардия (дене температурасына байланысты).

· Шүйде ригидтілігі.

2. Ошақтық симптомлар.

· Науқастың өз жағдайына деген көзқарасының бұрыстығы, қалжыңға айналдыруы.

3. Жұлын сұйықтығы.

· Белок жоғарлаған.

· Лимфоцитоз.

· Қант деңгейінің көтерілуі.

Риногенді менингит

Жалпы белгілері— дене температурасының 38—40°С-қа дейін көтерілуі, тахикардия, жүрек тондарының бәсеңдеуі, жалпы жағдайы ауыр.

Менингеальдық симптомдар

• Бас ауруы;

• Құсу;

• Менингеальдық белгілер (шүйде бұлшықеттерінің ригидттілігі, Крениг, Брудзинский симптомдары, Бехтеревтің жақсүйектік симптомы),

• Сананың бұзылуы (селқостық, қайда тұрғанын, қазіргі уақытты, өзінің кім екенін білсе де, жылжам жауап бере алмау)

Ошақтық симптомдар— бас-ми нервтері мен ми затының зақымдалуының симптомдары.

4—5% науқастарда көз түбіндегі көріністер: көру нервісінің дискісінің аздаған гиперемиясы; шекараларының айқын еместігі; веналардың кеңейіп, керілуі. Қанда нейтрофильдік лейкоцитоз, ЭТЖ - 30—40 мм/сағ.

Ликвор:

Жоғарғы қысым —су бағ. 300-ден 600 мм-ге дейін (нормада 180-ге дейін)

Түсі — жиі лайлы, сарғыш-жасыл іріңді сұйықтық. Ауыр жағдайдағы төмен плеоцитоз – организм ареактивтілігінің белгісі. Белок — кейде 1,5—2 г/л-ге дейін, хлоридтер мен қанттар төмендемеуі мүмкін.

Емі.Көрсеткіштер бойынша кеңейтілген найморо-, этмоидо-, фронтотомия.

Пенициллиннің бактериостатикалық концентрациясы - 0,2 ЕД /мл. Тәулігіне 12 000 000 пенициллин жеткілікті. Алайда тәжірибе жүзінде күніне 30 000 000 пен. беріледі.

Ликворда пенициллинді бұлшықетке енгізгеннен 3-4 сағаттан кейін емдік концентрация қалыптасады, максималды — тағы 2 сағат өткен соң, тағы 4—6 сағаттан кейін бактериостатикалық мөлшерінен төмендейді. Пенициллинді әр 3 сағат сайын енгізу қажет.

Патогенездік ем:

· Маннитолды қан тамырға 30—60 г/тәул. изотоникалық ерітіндінің 300 мл-не ерітіп;

· лазикс 12— 14 мл/тәул. қан тамырға;

· магний сульфатының 25%-тік ерітіндісінің 10 мл-ін б/етке;

⇐ Предыдущая 2 3 4 5 678 9 10 11 Следующая ⇒