Главная

Контакты

Случайная статья

• Автоматизация
• Антропология
• Археология
• Архитектура
• Биология
• Ботаника
• Бухгалтерия
• Военная наука
• Генетика
• География
• Геология
• Демография
• Деревообработка
• Журналистика
• Зоология
• Изобретательство
• Информатика
• Искусство
• История
• Кинематография
• Компьютеризация
• Косметика
• Кулинария
• Культура
• Лексикология
• Лингвистика
• Литература
• Логика
• Маркетинг
• Математика
• Материаловедение
• Медицина
• Менеджмент
• Металлургия
• Метрология
• Механика
• Музыка
• Науковедение
• Образование
• Охрана Труда
• Педагогика
• Полиграфия
• Политология
• Право
• Предпринимательство
• Приборостроение
• Программирование
• Производство
• Промышленность
• Психология
• Радиосвязь
• Религия
• Риторика
• Социология
• Спорт
• Стандартизация
• Статистика
• Строительство
• Технологии
• Торговля
• Транспорт
• Фармакология
• Физика
• Физиология
• Философия
• Финансы
• Химия
• Хозяйство
• Черчение
• Экология
• Экономика
• Электроника
• Электротехника
• Энергетика

З цыкла «Эрас». З цыкла «Лясун»

З цыкла «Эрас»

І

У космас схаваліся кветы

чырвоныя,

Кветы чырвоныя,

Неапылёныя.

Хцівасць жадання іх томіць

таёмная,

Томіць таёмная,

Сіла няскромная.

Але дарэмна ў іх сокі б'юць

шпаркія,

Сокі б'юць шпаркія,

Свежыя, яркія.

Звянуць яны, тыя кветы

чырвоныя,

Кветы чырвоныя

Неапылёнымі.

ІІ

Зірнуў, як між валос, між хмар калматых, цёмных

Чырвоны маладзік

І ўраз згадаў мне рад уздыхаў прыглушоных,

І мук любоўных крык,

І цела гібкага шалёнасць, ізвіванне,

І п'яны, душны пах...

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Ў грудзях сціскаецца гарачае дыханне,

Кроў хваляй б'е ў нагах.

[1908-1909]

* * *

Хмурыя, цёмныя гудзяць і шэпчуць елі.

Бор чырванее на яснай зары.

Грудзь вольна дыша, кроў калышацца ў целе, -

Ціха цалую мяккі мох на кары.

Сэрца гарачае да ствала прыжымаю,

Ясныя слёзы на смалу ціха лью,

Ў неба сінеючыя вочы падымаю, -

Дзіўнае нешта грудзь калыша маю.

Даўней цураўся я вас, сосны, елкі,

У месцы пыльным і душным праклятым жыццё прайшло,

А цяпер бачу я зялёныя іголкі,

Чую, як глуха стучыць дзяцел у дупло.

А цяпер бачу - неба борзда дагарае,

Сам у гэтым свеце ледзьве-ледзьве гарыш;

Ноч ідзе: месяц тонкі, белы выплывае

Там, дзе падняла ель зялёны свой крыж.

[1908-1909]

* * *

Я, бальны, бесскрыдлаты паэт,

Помню, раз пазабыў сваё гора, -

Гэта чуда зрабіў Ваш прывет.

Я - бальны, бесскрыдлаты паэт!

Мо жыцця майго верш ужо спет, -

Дык няхай Вам хоць песня гавора,

Як бальны, бесскрыдлаты паэт

На гадзіну забыў сваё гора.

1909

З цыкла «Лясун»

Прывольная, цёмная пушча:

Вялізныя ліпы, дубы,

Асінніка, ельніка гушча,

Між хвоі апаўшай - грыбы.

Ўсё дзіка, пустынна імшыцца,

Агністая спека стаіць.

На моху між спелай брусніцы

Лясун адзінокі ляжыць.

Каравая моршчыцца скура,

Аброс цёмным мохам, як пень,

Трасе галавою панура,

Бакі выгравае ўвесь дзень.

Гляджу на яго я уныла, -

На сэрцы і жаль, і жуда:

Ўсё знікла - і ўдаласць, і сіла!

Прапала, як дым, як вада!

[1909]