ОН СЕГІЗІНШІ СӨЗ. ОН ТОҒЫЗЫНШЫ СӨЗ

ОН СЕГІЗІНШІ СӨ З

Адам баласына жыртық сыз, кірсіз, сыпайы киініп, һ ә м ол киімін былғ ап, былжыратып кимей, таза кимек - дұ рыс іс. Лә кин ө з дә улетінен артық киінбек, не киімі артық болмаса да, кө ң іліне қ уат тұ тып, тым айналдырмақ - кербездің ісі.

Кербездің екі тү рлі қ ылығ ы болады: бірі бет-пішінін, мұ ртын, мү шесін, жү рісін, қ ас-қ абағ ын қ олдан тү зетіп, шынтағ ын кө теріп, қ олын тарақ тап ә уре болмақ. Біреуі атын, киімін «айран ішерім» деп, солардың арқ асында сыпайы, жұ ғ ымды жігіт атанбақ қ а, ө зінен ілгерілерге елеулі болып, ө зі қ атардағ ының ішін кү йдіріп, ө зінен кейіншілерге «ә ттең, дү ние-ай, осылардың атындай ат мініп, киіміндей киім кигеннің не арманы бар екен?! » - дейтұ ғ ын болмақ қ а ойланбақ.

Мұ ның бә рі - масқ аралық, ақ ымақ тық. Мұ ны адам бір ойламасын, егерде бір ойласа, қ айта адам болмағ ы - қ иын іс. Кербез дегенді осындай кер, кердең немеден безің дер деген сө зге ұ қ сатамын. Тегінде, адам баласы адам баласынан ақ ыл, ғ ылым, ар, мінез деген нә рселермен озбақ. Онан басқ а нә рсеменен оздым ғ ой демектің бә рі де - ақ ымақ тық.

ОН ТОҒ ЫЗЫНШЫ СӨ З

Адам ата-анадан туғ анда есті болмайды: естіп, кө ріп, ұ стап, татып ескерсе, дү ниедегі жақ сы, жаманды таниды дағ ы, сондайдан білгені, кө ргені кө п болғ ан адам білімді болады. Естілердің айтқ ан сө здерін ескеріп жү рген кісі ө зі де есті болады. Ә рбір естілік жеке ө зі іске жарамайды. Сол естілерден естіп, білген жақ сы нә рселерді ескерсе, жаман дегеннен сақ танса, сонда іске жарайды, сонда адам десе болады. Мұ ндай сө зді есіткенде шайқ ақ тап, шалық танып не салбырап, салғ ырттанып есітсе, не есіткен жерде қ айта қ айырып сұ рап ұ ғ айын деп тұ шынбаса, не сол жерде сө здің расына кө зі жетсе де, шығ а беріп қ айта қ алпына кетсе, естіп-есітпей не керек? Осындай сө з танымайтұ ғ ын елге сө з айтқ анша, ө зің ді танитұ ғ ын шошқ аны бақ қ ан жақ сы деп бір хакім айтқ ан екен, сол секілді сө з болады.

⇐ Предыдущая 8 9 10 11 121314 15 16 17 Следующая ⇒