Мінез-құлқы

Мінез-құлқы

Сіз пәтерде жедел жәрдем шақырылған баланың анасының қасында орындықта отырсыз.. Соншалықты үрейленгенсіз, дәрігерді балаға ертіп бара жатып, қобалжып, мазасызданып тұрсыз. Сіз балаңыз туралы бар білетініңізді дәрігер сұрақ қоймастан бұрын айтып жатырсыз, бұл жағдайдың қаншалықты қауіпті және шұғыл екенін түсініп, дәрігердің шұғыл жәрдем көрсетуіне ықпал етуге тырысып жатырсыз. Бар ынтаңызбен сұрақтарға жауап берудесіз, тітіркену мен агрессия жоқ. Сіздің балаңызға дәрігер көмектеседі деп үміттенесіз, дәрігерді мұқият бақылап, қолайлы нәтиже күтіп отырсыз.

Идеялар мен ойлар:

• Сізде баланың жақдайы қаншалықты қауіпті екендігі туралы үрейлі ойлар. Сіз қобалжып тұрсыз және дұрыс диагноз қойылып, балаңыз бұл жағдайдан шығады деп үміттенесіз

-Өзіңізді бұл тек дене қызуы жоғарылаған кезде болатын жағдай деп және барлығы жақын арада өтіп кетеді деп сендіресіз.(Дәрігер диагнозды дұрыс қойғанына және балаға көмегі тиетініне күмәнданып тұрсыз)

-Сіз баланың әкесіне не деп айтатыңыз туралы ойланып тұрсыз, бала мүгедек немесе өліп қалмай ма.деген ойлар бар..

-Сіз балаға дер кезінде көмек көрсете алмағаныңызға және кұрысуды тоқтата алмағаныңызға өзіңізді кінәлі сезеніп тұрсыз.Мазасыздық:
-Сіз уақыт өткізіп алдым және ол мүгедек немесе өліп қалуы мүмкін, дәрігер оны құтқаруға көмектесе алмайды деп қорқып тұрсыз.
-Сіз баланың диагнозын естіген кезде,сіз дәрігердің дұрыстығына сенімсіз және күмәнмен қарап, оны теріске шығарасыз.
-Сіз балаңыздың ауруын, әсіресе ұстаманы тоқтата алмағаныңызға өзіңізді кінәлі санайсыз.
Күту:
-Егер оны ауруханаға апаратын болса, қайталамалы ұстаманың алдын-алуға болатын шығар?
-Стационардағы инфекциямен ауырып қалудан қорқасыз.
Сезімі:Мазасыздық және баласының өмірі үшін қорқыныш,баласының ауруы , әсіресе ұстама туралы жаңалықты естігеннен кейін тұнжырқау,баласының ауруына өзін кінәлі сезіну.
Пациенттің стандарттау тренингтері /Ойнату нұсқаулары
–Ойын нұсқаулары:
-Киім – қарапайым үй киімі; көңіл-күй – баланың анасы қобалжулы, баланың анасы өлімнен қорқады; Бала ауруы туралы ақпаратты алғаннан кейін: қайтыс болудан бас тарту, депрессия, шатастық, өзін-өзі кінәлау.
-Эмоциялық тақырыптар мен сұрақтарға жауап беру - егер мүмкін болса, балаңызды зерттеу нәтижелері туралы дәрігеріңізбен сөйлесіп, маңызды сұрақтарды сұраңыз: «Балам туралы не айтасыз?», «Онымен бәрі жақсы ма?», «Ол тірі ме?». Бала ауруы туралы ақпарат алғаннан кейін, жауаптар мынадай түрде болады: ол алдымен баласында құрысу ұстамасы болғанына сенбейді; үрейлі, дәрігердің дұрыс айтқанына күмәнданады, бәрі жасалды ма, әлде кереметтің мүмкіндігі бар ма; онда ол дәрігермен неғұрлым қолайлы нәтиже туралы ұсыныс жасауға және келісуге тырысады (мысалы, ауруханаға жатпау, үйде дене қызуын төмендету төмендету үшін емдеуге болатын шығар немесе құрысу ұстамалары қайталанбайтын шығар…

-Баланың ауруына қатысты салыстырмалы пациенттің қорқыныштары, уайымдары және нанымдары туралы сұрақтарға қалай жауап беру керек - ананың баласы баланың күйзелісі туралы жаңалықты естігеннен кейін дәрігердің қосымша ынталандырусыз және ынталандырусыз оның жағдайының мазмұнын көрсетеді (қорқыныш, ой, ой, күту, бас тартудан және күпірлік сезімінен бас тарту, ашу мен өзін-өзі айыптау, қолайлы нәтижеге үміт арту, қорқыныш пен өзіне сенімсіздік, баланың конвульсиясы туралы үш есеп). Дәрігерге деген сенімсіздікпен бірге жүре аласыз - 5-10 секундқа (шок пен бас тарту кезеңі) үзіліс пен үнсіздік, содан кейін жарамсыздық және баланың ауруының (гнева) кінәсі туралы сөйлесіп, баланың күйзелісі, өздерінің идеяларымен арқасында, дәрігерге балаға ұсыныс беріңіз үйден кету және амбулаториялық емдеу, емдеу керек физикалық симптомдар - бұл жағдайда баланың анасы 5-10 секунд бойы тұруыңыз қажет (баланың ауруы туралы мәлімет алғаннан кейін) und, содан кейін бетіңізді қолдарыңызбен және жылауыңызбен жабыңыз, бозғылт бетіңізді, жылдам импульсті және тыныс алуыңызды, қан қысымыңыз көтеріле алатынын, сіз сондай-ақ алаңдатып, ішкі жағдайыңыздың мазмұнын білдіретін бөлмені аралап, біртіндеп тынышталып, жағдайды қабылдай аласыз. Әрекет жоспарын дәрігермен талқылау үшін орындыққа отырыңыз.
-Ауру белгілерін немесе мәселелерді ұсыну
-Сіз кіріспе сөзіңізде келтірілген сөздерді қолданып дәрігерді көрген сәтте сіз мәселенің мәнін дереу айқындауға кірісесіз.
-Қойылатын сұрақтар (кездесу кезінде анасының қоятын сұрақтар тізімі):
-Менің балам аман қалады ма?
-Менің балам өледі ме немесе мүгедек болады ма?

-Не болды ?

Бірдеңе істеу мүмкін емес пе?

Оны ауруханаға алып баруға бола ма, ол жерде құрысу ұстамалары қайталанбайтын шығар?

Мүмкін, оны үйде қалдырамыз, ол ауруханада басқа ауру жұқтыруы мүмкін.

Сіз қолыңыздан келгеннің бәрін жасадыңыз ба?

Сіз баланың әкесін күтіп, оған баланың күйзелісі туралы хабарлауға көмектесесіз бе?

Қойылу қажет сұрақтар (кездесу кезінде науқастың туыстары сұрайтын сұрақтар тізімі):

«Балам туралы не айтасыз?»,

«Онымен бәрі жақсы ма?»,

«Ол тірі ме?»,

«Сіз ол өлмейтініне сенімдісіз бе?»,

«Құрысу ұстамасына не себеп болды?»,

«Бұл туралы жұбайыма қалай хабарлауға болады?».

· Программаланған (келісілген) жауаптар (керек болған жағдайда ), емтихан тапсырушы істесе (айтса), СП істейді (жауап береді)...

· -Егер дәрігер сізге мұқият қарап, қолыңыздан алып, маңызды сұрақтарды талдау үшін отыруды ұсынса, келісіп сабырлы бола бастайсыз.

· -Егер дәрігер балаңыздың жағдайының ауыр екендігі және оны түсінетіндігіңіз туралы сұраса, балаңыздың жағдайының маңыздылығын,оның өлімге алып келу мүмкін екендігін білетіндігіңізді және қорқатындығыңыз жөнінде таныстарыңыздың баласы ұстамадан кейін комаға түсіп,мүгедек болып қалғандығын айтыңыз.

· - Егер дәрігер әңгімені жалғастыруға рұқсат сұраса, дайындығыңыз туралы сұраса, бастың қиғашымен және аздаған босаңсыған бет-әлпетімен бірге жүретін сөздермен («Мен дайынмын», «иә, келейік») айтыңыз.

· Егер дәрігер сіз естіген нәрсені қаййталауыңызды сұраса, не түсінгеніңіз туралы нақты айтыңыз

· Термометрия (жоғары температура) және ұстама нәтижелеріне бағыттай дәрігер өз пікірін аргумменттермен жеткізуі мүмкін – осы жағдайда, сіз келісесіз және жақын арадағы жоспарларды талқылау фактісін қабылдайсыз.

· Егер дәрігер сізді мұқият тыңдаса, онда сіз өзіңіздің тергеу нәтижелерін көрсете отырып, балаңыздың ауруын (конвульсияларын) көрсете аласыз және болашаққа ұмтыласыз. , өзін-өзі айыптау, ойлар, күту туралы ойлар), содан кейін эмоционалдық қолдау, жұбанышсыз ауызша емес сүйемелдеумен бірге жүреді (жақсы мейірбике, пікірсайыссыз, көзқарассыз көрініс пен бет-әлпет, Ыңғайлы көз байланысы, сенімділік пен тыныштық, бұл жағдайда сіз баланың ауруы туралы фактіні (конвульсия) қабылдауға және дереу жоспарларды талқылауға (жұбайыңызға, докторы бар немесе онсыз туралы хабарлауға) Әрі қарай әрекет ету керек, госпитализацияға келісесіз).

· Егер дәрігер эмпатияны тек ауызша немесе ауызша емес түрде көрсеткен болса; немесе үзіліссіз, ауруға жатқызу қажеттілігін көрсетуге тырысады, өзіңізге және оның беделіне көбірек назар аударып, ауырсынуыңызға қарағанда; Сізді қуантады

· («Барлық балалар температураны температурасы бар, сіз осындай бақытсыз емессіздер»), «Сіз – анаңыз», «Ендеше, жылай бермей, бәрі жақсы болады - балаңыз қалпына келтіріледі», содан кейін өзіңіздің ішкі жағдайыңыздың мазмұнын ашып, ой, күту, мүгедектік немесе қайтыс болу фактісімен келіспеушілік көрсетіп, алаңдаушылық пен қобалжулы қалыпта боласыз.

⇐ Предыдущая 7 8 9 10 11 12 13 141516 Следующая ⇒