3- көрініс. 4- көрініс

3- кө рініс

Аздан соң хан мен Бопай шығ ады.

Кене (мұ ң ды, қ атты дауыс). Қ айран Ержекем кетті ме?! Кетті ме Ержан... Ендігі кезек ханың а да келер... Соғ ан таман келе жатыр... (Басын шайқ ап, қ ыстығ ып кү йініп. ) Ә ттең... ә ттең, арманды жалғ ыз басым... оқ ү стіне оқ тиген. (Ү ндемей ойғ а кеткендей. )

Бопай (аз аялдап ханғ а қ арап, аяғ ында бекініп). Оқ ү стіне оқ екені рас, Кенеке... Тағ ы бір сұ мдық бар, соны айтқ алы келдім сені осында... Ӏ ркіп келіп ем... Енді шыдар жә йім жоқ. Ержекемнің тұ тқ ын болуына жазалы кісі – Наурызбай...

Кене. Наурызбай?! Атамашы қ ұ рып кеткірдің атын...

Бопай. Атаймын... атағ анда қ астығ ын айтамын. Наурызбай сол Ержекемнің баласы Қ арашашпен қ осылыпты, кеше ұ стап алдым...

Кене (ақ ырып қ атты). Не дейді? Қ айда ол ит... (Айғ айлап. ) Ә пкел қ азір!..

Бопай. Наурызбайдың қ ылығ ынан қ ол да іріп-шіріп бітті. Бұ ғ ыбай да сенен кеткелі тұ р. Біздің сорымыз тү зден, жаудан емес, ү йден шық ты ғ ой, Кенеке. (Жылап жіберіп. ) Қ айтермін. Шыдай алмай айтып тұ рмын.

Кене (айғ айлап, Наурызбай кеткен жақ қ а таман). Қ айда Наурызбай?.. Ә пкел, ә кпел мұ нда, шапшаң...

4- кө рініс

Наурызбайды ертіп Қ ұ дайменде, Жоламан, Ағ ыбай, Бұ қ арбай шығ ады. Барлығ ы: " Алдияр! " дейді.

Кене (Наурызбайғ а). Рас па? Мына Бопайдың айтқ ан сө зі? Айт шының ды! (Тепсініп қ асына келеді. )

Науан (салқ ын қ анды). Рас...

Кене. Шын айтамысың, жү зіқ ара... (Дірілдеп қ алш-қ алш етеді. )

Науан. Шын айтамын. Мен сорың а біткен туысқ аның мын. Менен қ ұ тыл!..

Кене (қ асындағ ыларғ а ақ ырып). Байла қ олын, олай болса... (Ө згелер қ озғ алмайды. ) Байла, мен бұ йырамын. Неге тұ рсың дар?..

Науан (қ асындағ ыларғ а). Байла... (Екі қ олын артына белдікпен байлайды. )

Кене. Ә пкел шылбырды, сал мойнына... (Ө згелері тағ ы іркіледі. ) Ә пкел!! Сал... Дү ниенің тұ тқ асы осы ит пе еді? Неге тұ рсың?.. (Ө згелер барып алып келіп, шылбырды мойнына салады. ) Мінің дер атқ а қ азір, Ағ ыбай, Бұ қ арбай... Сү йретіп ө лтірің дер... Осы арада... осы арада... Қ азір... қ азір... Кө рсетпе енді менің кө зіме... (Аз тым-тырыстан соң. ) Кімге айттым? Не айттым?..

Қ ұ дайменде (ашулы, нық басып ілгері шығ ып). Шынымен-ақ, байлауың осы ма, Кенеке?..

Кене. Ашпа аузың ды. Тың дамаймын сө зің ді...

Қ ұ дайменде (қ атты). Тың дайсың, ханым... Мен де тең тө ренің ұ лымын. Ө лтіртпеймін. (Кене тікірейіп қ атты қ арағ анда. )

Науан. Жоқ. Ө лтірсін, ө лемін... Кенекем жарлығ ының екі болғ анының керегі жоқ. Осылай ө л десең осылай-ақ міз бақ пай ө лемін. Бірақ, жалғ ыз ғ ана датым бар.

Ағ ыбай. Тақ сыр, хан, ең болмаса датын айтқ ыз, біз соны тілейміз.

Бұ қ арбай, Жоламан. Жолдас десең, қ арашы десең – біз сұ раймыз.

(Кене ү ндемейді. )

Науан. Ұ лы майдан ү стінде сенің ниетің е қ арсы боп белдесіп қ арсылық қ ып тұ рғ ан жаудың бетінде тұ рсың. Наурызбайды Кене ө лтіріпті дегенге ө з қ олың ның сағ ы сынып, жаудың шоқ тығ ы шығ а ма деймін. Мен ө лейін. Жалғ ыз-ақ қ оя бер. Ана сырнай-кернейлетіп ат ойнатып тұ рғ ан жауың ның тап ортасына барып жұ лқ ысып тұ рып ө лейін. Ө лімге бұ йырғ ан жазаң -жаза, жалғ ыз-ақ қ алай ө луді ө з таң дауыма бер...

Қ ұ дайменде, Жоламан, Ағ ыбай. Бер осы тілегін. Бере гө р. Тақ сыр. Мақ ұ л ғ ой сө зі.

Кене (ойланып тұ рып). Бердім. (Науанды ө згелер босатады. )

Науан (Кенеге). Жалғ ыз-ақ, осы арада, қ азір аттанар жерде қ азақ жиынына аз ғ ана сө зім бар. Ергені ерер, ермегені қ алар. Соғ ан ұ лық сат бер.

Кене (теріс қ арап тұ рып, қ айғ ылы). Бердім...

Науан. Алдияр... Ағ ыбай, Бұ қ арбай, барың дар шапшаң, жиып ә кел осы арағ а қ олдың бә рін. Қ азір келемін. (Жылдам басып шығ ып кетеді. Ағ ыбай, Бұ қ арбай екі жақ қ а шапшаң басып кетіп қ алады. Кене жалғ ыз ойғ а кетіп, ашулы тү спен отырып қ алады. Бір бө лек Қ ұ дайменде отырады. Ө згелер шығ ып кетеді. )

⇐ Предыдущая 16 17 18 19 202122 23 24 25 Следующая ⇒