Табиғи обьектілерге жеке меншік мемлекеттік меншік құқығы ұғымы.

3.Табиғи обьектілерге жеке меншік мемлекеттік меншік құқығы ұғымы.

Табиғи ресурстарға меншік құқығының мазмұны үш мағынада қолданылады: иелену құқығы, пайдалану құқығы, билік ету құқығы.

Иелену құқығы – табиғи ресурстарды нақты субъектілердің іс жүзіндегі иелену құқығы.

Пайдалану құқығы – табиғи ресурстардың пайдалы қасиеттерін тұтыну процесінде алуды білдіреді.

Билік ету құқығы – табиғи ресурстардың заңды тағдырын анықтауға бағытталған заңмен анықталған мүмкіндік.

Табиғи ресурстаға меншік құқығы мына негіздер бойынша пайда болады:

4) мемлекеттік органдар актілері;

5) азаматтық-құқықтық мәмілелер;

6) Қазақстан Республикасының заңдылығымен көзделген өзге де негіздер бойынша.

Табиғи ресурстаға меншік құқығы мына негіздер бойынша пайда болады:

4) меншік құқығын ұсыну арқылы;

5) меншік құқығын беру арқылы;

6) әмбебап құқық қабылдау тәртібімен меншік құқығының өтуі арқылы (мұралық, заңды тұлғаны қайта құру).

Табиғи ресурстаға меншік құқығы мына негіздер бойынша тоқтатылады:

4) меншік иесінің табиғи ресурстарды алып қоюы;

5) меншік иесінің меншік құқығынан бас тартуы;

6) Қазақстан Республикасының заңдылығымен көзделген өзге де негіздер бойынша.

ҚР Жер кодексінің 23 бабының 2 тармағына сәйкес Қазақстан Республиксының азаматтарының жеке меншігінде мынадай жер учаскелері болады:

- шаруа (фермер) қожалықтарының жерлері;

- жеке қосалқы шаруашылық үшін жерлер;

- орман шаруашылығы үшін жерлер;

- бау-бақша жерлері;

- жеке тұрғын үй жерлері;

- дачаға арналған жерлер.

2003 жылғы 9 шілдедегі ҚР Су кодексінің 4 бабына сәйкес ҚР Су қорына Қазақстан Республикасының аумағындағы барлық су кадастрына жататын су объектілері жатады.

ҚР су қоры мыналарды құрайды:

- өзендер, көлдер, батпақтар, су қоймалары, өзге де жер үсті ресурстары, сонымен қатар каналдар мен магистралдық су қоймалары;

- жерасты сулары;

- мұздықтар;

- ҚР аумағындағы Каспий және Арал теңіздерінің сулары.

⇐ Предыдущая 1 2 345 6 7 Следующая ⇒