KÖKSÜMƏ SIĞMAYAN ÜRƏK 5 страница

Mə riyə min Naxç ı van ş ə hə rində , o vaxtkı Lenin muzeyinin yanı nda bir qohumu yaş ayı rdı və hə rdə n o, hə min qohumugildə də gecə lə yirdi. Mə hə bbə t ş ə rbə tini yenicə dadan Murad, ə vvə lcə Mə riyə mi gizlincə izlə yə rə k hə min binaya girdiyini gö rü r və də rhal qarş ı tə rə fə keç ib uzaqdan pə ncə rə lə rə gö z qoymağ a baş layı r. Birdə n Mə riyə min bir qadı nla mə tbə xdə ç ay iç diyini gö rü r və artı q mə hz hə min evdə onun qohumu yaş adı ğ ı na tam ə min olur. Murad izi itirmə k mə qsə dilə də rhal binanı n hə yə tində n uzaqlaş ı r. Bir neç ə saatdan sonra isə geri qayı daraq hə min pə ncə rə yə gö zlə rini dikib, Mə riyə mi gö zlə yir. Hava qaralan kimi evin iş ı qları yanı r və Murad evdə və rgar edə n Mə riyə mi gö rü r.

Mə riyə m Muradı n pə ncə rə ö nü ndə dayanı b, ona tamaş a etmə sini ağ lı na belə gə tirmə zdi. Tə sadü fə n Lenin meydanı na gö zü sataş an Mə riyə m, orada Muradı n heykə l kimi dayanı b onun pə ncə rə sinə baxdı ğ ı nı gö rü r və də rhal otaqdakı iş ı ğ ı sö ndü rü r.

Ə sl hə qiqə tdə Mə riyə m iş ı ğ ı ona gö rə sö ndü rmü r ki, Murad ona baxması n, ə ksinə o, qü rurlu olduğ u ü ç ü n iş ı ğ ı sö ndü rü r ki, onun da Murada baxdı ğ ı nı heç kim, xü susə ndə sevgilisi gö rmə sin.

Hə min vaxt isə Murad, iş ı ğ ı n nə sə bə bdə n sö ndü rü lmə sini bilmə diyi ü ç ü n, ö z-ö zlü yü ndə deyinirdi: ” -Hə Mə riyə m, onsuzda xeyri yoxdur, sə n nə etsə n də sonunda mə nimsə n, və ssalam.! ”

Murad ç ox vaxt saatlarla dayandı ğ ı eyni nö qtə də n tə rpə nmirdi, sanki Mə riyə mə qarş ı olan mö htə ş ə m sevgisini ona sü but etmə yə ç alı ş ı rdı. Mə riyə min ona ü rə yi ağ rı dı ğ ı ü ç ü n arada iş ı ğ ı yandı rı b nə yisə otaqdan gö tü rü b ç ı xı rdı ki, Murad otaqda heç kimin olmadı ğ ı nı gö rsü n və evinə dö nsü n. Bu də fə Murad da yenidə n sevgilisini gö rdü yü ü ç ü n ş ad olub, -daha evə dö nmə k vaxtı dı r deyib, oradan uzaqlaş ı r.

Hə ftə sonları isə Mə riyə m evlə rinə gedə ndə Murad ö zü nə yer tapmı rdı, o bilmirdi nə etsin və sə birsizliklə birinci gü nü gö zlə yirdi. Ç ü nki Mə riyə m mə hz birinci gü n sə hə r tezdə n rayondan gə tirdiyi veş lə rlə yataqxanaya gə lir, yerbə yer olduqdan sonra isə də rsə gedirdi.

Bu arada, Murad Mə riyə mi də rs fasilə si zamanı izlə yə rə k tə k olan vaxtı ona yaxı nlaş ı r və deyir: “ Mə nim sə nə deyilə si vacib bir sö zü m var. Bilirsə n Mə riyə m, hesab edirə m ki, bizə ikilikdə danı ş maq lazı mdı r, nə deyirsə n harada gö rü ş ə bilə rik? ” Mə riyə m biraz sə ssiz dayanı b, dü ş ü nə rə k cavab verdi:

” - Mə n sə hə r rayondan ş ə hə rə biraz tez gə lə bilə rə m, sə n isə mə ni Avtovağ zalı n yanı nda, biraz da kə narda gö zlə yə rsə n?! Biz piyada gedə rik yataqxanaya, sə n də yolda sö zü nü deyə rsə n. ”

Birinci gü n Mə riyə mgilin rayonundan ş ə hə rə gə lə n taksilə rin qarş ı sı na ç ı xan Murad, sevgilisini, danı ş dı qları kimi, Avtovağ zalı n yanı nda qarş ı ladı. Onlar yavaş -yavaş yataqxanaya tə rə f getdilə r. Bu onları n demə k olar ki, ilk sə rbə st gö rü ş lə ri idi. Ç ü nki, bundan ə vvə l hə miş ə onlar gö rü ş ə ndə yanları nda ya digə r tə lə bə yoldaş ları, və yaxud da Xatirə olduğ u ü ç ü n, hə miş ə ü mumi sö hbə t edirdilə r. Hə min vaxtlardakı gö rü ş zamanı , Murad Mə riyə min xoş una gə lmə k ü ç ü n, bü lbü l kimi ö tü r və heç kimə danı ş mağ a imkan vermirdi. Bu də fə ki gö rü ş isə ö tə kilə rdə n ç ox fə rqli idi. Onlar yalnı z idilə r, -demə k ki, sevgidə n danı ş mağ ı n tam zamanı dı r, -deyə Murad sö hbə tə baş layı r:

“Mə nim haqqı mda yə qin ki, ç ox ş eyi artı q bilirsə n?, -yə ni keç miş imlə bağ lı, istə yirə m bilə sə nki”, - bu arada Muradı n elə bil dili tutuldu, sanki qanı dondu və baş ladı kə kə lə mə yə. Sö hbə t zamanı Mə riyə min rə ngi də yiş sə də qü rurlu xanı m olduğ u ü ç ü n heç nə yi biruzə vermirdi və sakitcə qulaq ası rdı Murada. Bir neç ə də qiqə də n sonra Murad yenə də ö zü ndə tə pə r tapı b sö hbə tə baş ladı: ”- bilirsə nmi mə nim sə nə qarş ı olan hisslə rim ç ox ciddidir. Mə n sə nə elə ilk gö rdü yü mdə n vurulmuş am və bu fikir artı q bir neç ə aydı r ki, bağ rı mı də lir. ”

Bu sö zlə rdə n sonra bir anlı q hə r iki aş iq susdular, nə Mə riyə m sö z tapdı, nə də ki Murad. Naxç ı vanı n qə dim tarixi abidə lə rində n olan “Hamam” kompleksinin (Tə briz otelinin ) yanı ndan keç ə rkə n Murad sü kutu pozmaq ü ç ü n “ –yaxş ı abidə dir deyilmi? ”, -dedi. Mə riyə m isə suala ç ox qı sa cavab verdi, - bə li!

Onlar nə qə də r ayaqları nı yerlə sü rü klə sə lə rdə ç ox tez gə lib yataqxanaya ç atdı lar. Yataqxanada tam sakitç ilik hö km sü rü rdü. Hə lə tə lə bə lə rin ç oxu rayondan gə lmə miş dilə r. Bundan istifadə edə n Murad, Mə riyə min otağ ı nadə k getdi. Onlar iç ə ri keç ə r-keç mə z Murad Mə riyə mi kö rpə uş aq kimi, yerində n qaldı rı b stolun ü stü nə oturtdu.

Murad Mə riyə min ə lində n yapı ş ı b sinə sinə tə rə f apardı: ” Mə riyə m, hə lə bir bax gö r ü rə yim necə dö yü nü r?! “

Mə riyə m- “Murad bu nə dir? , - sə nin ü rə yin az qalı r ki, yerində n ç ı xsı n, sə nə nə sə olub? ”

Murad – Mə riyə m ə slində mə nə heç nə olmayı b, bu ü rə k sə ni ilk gö rdü yü gü ndə n belə dö yü nü r, ç ü nki o daha “Kö ksü mə Sı ğ mayan Ü rə kdir”, - neç ə ki, sə nə, ö z yarı na qovuş mayı b, bax belə də dö yü nə cə k! ”

Bir mü ddə t ş irin-ş irin sö hbə tlə ş ə n aş iqlə rin gü lü ş sə daları digə r otaqlara da yayı lmağ a baş lamı ş dı. Birdə n Murad Mə riyə min ə lvan pencə yinə diqqə tlə baxı b, ç iyinliklə rinə toxundu. Ç iyinliklə r yumş aq materialdan olduğ u ü ç ü n, - “bu nə di, bu ki, lap hava ş arı dı r? ” - deyib gü lü msə di. Mə riyə m də Muradı n bu sö zü nə xeyli gü ldü. Ü mumiyyə tlə Mə riyə m Muradla gö zə l vaxt keç irdiyi ü ç ü n, ç ox sevinirdi. O bunu Murada bildirmə sə də , ancaq ü zü ndə ki nurdan bunu hiss etmə k elə də ç ə tin deyildi. Murad isə sevgidə n ç ox danı ş a bilmirdi, ç ü nki dili topuq vururdu. Odur ki, o gü lmə li sö hbə tlə r edə rə k daha ç ox Mə riyə mi ə ylə ndirirdi, bu da onun ç ox xoş una gə lirdi. Mə riyə min Murada dediyi xoş sö zlə rdə n biri də “Sə ninlə Darı xmazsan” kə lmə si idi. Onlar ş irin-ş irin sö hbə t etdiklə ri yerdə Muradı n hə mkə ndlisi Rə qibə qapı nı dö yə rə k iç ə ri gə lir və -vaxtdı r, avtobuslar gə lib, də rsə getmirsiniz? -deyir. Murad on il Rə qibə ilə bir sinifdə oxuduğ u ü ç ü n, ə rkiyanə , -sə n nə mə rdimazar qı zsanmı ş, -deyə rə k gü lə -gü lə otağ ı tə rk edir.

Mə riyə mlə Muradı n sevgisi lap nağ ı llarda yazı lanlar kimi, qeyri-adi sevgi idi. Ç ü nki onlar hə r də fə sində biri-birini gö rə n zaman, sanki ilk də fə gö rü ş ü rdü lə r kimi ö zlə rini itirir və hə srə tlə baxı ş dı qları vaxt hamı nı n diqqə tini ö zlə rinə cə lb edirdilə r. Murad hə miş ə dü ş ü nü rdü ki, bu də fə Mə riyə mi gö rə n kimi ona ü rə yimdə n keç ə n bə zi sö zlə ri hö kmə n deyə cə yə m: ”Sə n qə lbimin ə n yuxarı yerində sə n və oradan heç vaxt aş ağ ı dü ş mə yə cə ksə n”. Lakin o, Mə riyə mi gö rə n kimi demə k istə diyi hə r ş eyi unudurdu. O, sonradan ö zü nə tə skinlik də verə rə k deyirdi ki, “-qı z ç ox gö zə ldir, Murad yetim buna neynə sin? ” Murad ç ox ç alı ş ı rdı ki, haradasa bir qapalı yerdə, bir otaqda oturub ö z sevgilisiylə rahat -rahat sö hbə tlə ş sin, onun də mlə diyi ç aydan dadsı n. Ancaq bu hə lə lik bir arzu olaraq qalı rdı.

Bir gü n Murad Xatirə bacı sı na bü tü n bu ü rə yində n keç ə nlə ri olduğ u kimi anlatdı və bu iş də ona yardı m etmə sini xahiş etdi. Xatirə Mə riyə mlə bir otaqda qaldı ğ ı ü ç ü n dü ş ü ndü ki, niyə də yox?! O, fikirlə ş irdi ki, iki sevə n ü rə yi nə qə də r tez-tez gö rü ş dü rə rsə, Allahı n qarş ı sı nda bir o qə də r savab qazanar. Bə li, Xatirə qə ti qə rara gə ldi ki, Murada kö mə k etsin. Belə liklə gü nlə rin birində Xatirə Muradı ö z otaqları na qonaq ç ağ ı rdı .

Texnikumun yataqxanası nda qı zlar ikinci, oğ lanlar isə ondan yuxarı mə rtə bə lə rdə qalı rdı lar. İ knci mə rtə bə də, pillə kə nin qarş ı sı nda isə də mir barmaqlı qlardan ibarə t ə lavə bir qapı da var idi ki, bununlada heç bir kiş i cinsinin nü mayə ndə si icazə siz qı zları n mə rtə bə sinə qalxa bilmə zdi. Bu problemə gö rə Muradı yaman də rd gö tü rmü ş dü, gö rə sə n necə etsin, kimdə n icazə alsı n? Ə gə r oğ lanlardan kimisə qı zları n mə rtə bə sində tutardı larsa o, hö kmə n yataqxanadan qovulardı. Odur ki, bu ç ox ciddi bir mə sə lə idi. Murad ö zü nü n və Mə riyə min adı na sö z ç ı xması n deyə, bu gö rü ş ü n tam mə hvi qalması nı istə yirdi. Buradan belə aydı n olur ki, indi ə sas mə sə lə qaldı qı zları n mə rtə bə sinə , sə ssiz-kü ysü z keç mə k. Bundan ə lavə qı zları n mə rtə bə sinə komendantı n icazə silə də keç mə k olardı ki, o da ç ox mü ş kü l idi. Komendant adamı o qə də r sorğ u-sual edirdi ki, daha heç bir oğ lan ora getmə k istə mirdi. Bə li, Murad ç ox fikirlə ş di, gü manı gə lə n hə r yerə ə l atdı. Ə n yaxı n saydı ğ ı dostları ndan mə slə hə tlə r də aldı. Tə lə bə dostları nı n ç oxu digə r oğ lanlar kimi, eyvandan aş ağ ı mə rtə bə yə ö zü nü iplə sallamağ ı mə slə hə t gö rdü lə r. Lakin bu ç ox tə hlü kə li olduğ u ü ç ü n Muradı n beyninə heç batmı rdı. Muradı n bir dostu hə min vaxtlar yataqxanada “Tə lə bə Soveti “ idi, -bə li Cavanş ir ona kö mə k edə bilə r, -deyə Murad vaxt itirmə də n Cavanş irin yanı na qaç dı və problemini dostuna danı ş mağ a baş ladı: ”Cavanş ir qardaş , bu mə nim ü ç ü n ö lü m-dirim mə sə lə sidir, baş a dü ş ü rsə n? Elə etmə liyik ki, bu barə də heç kim bilmə sin, qı zı n adı na sö z-sö hbə t ç ı xar. ”

Cavanş ir Muradla sö hbə tlə ş dikdə n və və ziyyə tdə n tam hali olduqdan sonra, xeyli dü ş ü ndü və dedi: “-tapdı m, qardaş demə li belə, axş am komendant gedə ndə n sonra onun yerinə gö zə tç i dayanacaq. O yaş lı dı r, gö zlə ri qaranlı qda demə k olar ki, gö rmü r, qulaqları isə o sö z. Mə n də mir qapı ları n aç arı nı ö zü mlə gö tü rə rə m, sə n isə koridorda, qaranlı q tə rə fdə (koridorun bir tə rə fində hə miş ə qaranlı q olurdu) gizlə nə rsə n. Mə n qapı nı aç an kimi sakitcə, ayaqları nı n ucunda qaç arsan yuxarı mə rtə bə yə, sonrası isə Allah Kə rimdi. ” Murad Cavanş irin dediyi kimi koridorun lap axı rı na tə rə f gedib qaranlı qda dayandı. Cavanş ir komendantı yola salan kimi qı zları n mə rtə bə sinə tə rə f getdi. Gö zə tç i ç ox gö zü aç ı q kiş i idi, o Cavanş irin o tə rə fə getdiyini gö rü b onun arxası nca, iti addı mlarla gə ldi: “ Cavanş ir bala, qapı ları ö zü m yoxlamı ş am, sə n arxayı n ol, otağ ı na gedib dincə lə bilə rsə n. ”

Cavanş ir –“ sə n narahat olma dincə lmə yə vaxt olacaq, mə n ə min olmaq ü ç ü n yenə də bir yoxlayı m.

Gö zə tç i bir ş ey gö rmə sə də ş ü bhə li-ş ü bhə li Cavanş irdə n soruş urdu, “ -axı sə n də mir qapı nı n nə yini yoxlayı rsan?, ö zü m indi bü tü n qapı ları bağ lamı ş am!

Cavanş ir “- istə dim bir daha ə min olum.

O, astaca Murada –“ ö zgə vaxtı deyir qocalmı ş am, nə qulağ ı m eş idir, nə də ki, gö zü m gö rü r. Bayaqdan xeyli suallarla baş ı mı xarab edib”, -deyə rə k, gö zə tç inin fikrini baş qa yerə yö nə ldmə k ü ç ü n ə lində n gə lə ni edirdi. Murad gö zə tç i ilə Cavanş irin uca sə slə etdiyi sö hbə tdə n yararlanaraq, sakitcə , ayaqları nı n ucunda ikinci mə rtə bə yə qalxı r. Onsuzda gö zə tç i bü tü n bu hadisə lə rdə n ş ü bhə lə nmiş di, sadə cə bir ş ey anlamadı ğ ı ü ç ü n biruzə də vermirdi. Belə yerdə ç ox dayanaraq ö zü nü ə lə vermə k də ağ ı lsı zlı q olardı.

Ancaq Murad da az aş ı n duzu deyildi, sanki bir neç ə də fə belə bir rol oynamı ş dı. O, sakitcə və ç ox ustalı qla qı zları n otağ ı na yaxı nlaş dı. Qapı isə aç ı q idi, ç ü nki Xatirə bilə rə kdə n onu aç ı q qoymuş du. Murad sə ssizcə otağ a daxil oldu. Biraz ü mumi sö hbə tlə ş dilə r, də rslə rdə n, imtahanlardan danı ş andan sonra Murad Xatirə yə tə rə f baxaraq iş arə də etdi. Xatirə hə r ş eyi gö zə l baş a dü ş ü rdü, odur ki, onun ö zü nə mə xsus etdiyi iş arə lə rlə isə qı zlar bir-bir otaqdan ç ı xdı lar. Bə li, Murad nə hayə t ki, gecə lə r də rdində n yata bilmə diyi, ö zü ü ç ü n ilahilə ş dirdiyi sevgilisilə bir otaqda tə k qaldı. Artı q onları n sö hbə ti o qə də r ş irinlə ş miş di ki, Mə riyə m ö zü ndə n ası lı olmayaraq, qeyri-ixtiyari, ucadan gü lü r, Murad isə hə r bir bə hanə ilə ona daha da yaxı nlaş ı rdı.

Bu arada Muradı n bə xti gə tirir, belə ki, hə min vaxtlar ü ç ü n adi hal olan, yataqxananı n iş ı qları sö nü r. Elə bu zaman, ilk fü rsə tdə cə Murad Mə riyə mi qucaqladı və onun iyini daha yaxı ndan aldı. Qaranlı qdan istifadə edə n Murad araya salı b bir neç ə də fə Mə riyə mi ö psə də Mə riyə m ona etiraz etmə di, ancaq qarş ı lı q da vermə di. Ü mumiyyə tlə isə Mə riyə min fikiri qalmı ş dı otaq yoldaş ları nı n yanı nda, ”- gö rə sə n mə nim haqqı mda nə dü ş ü nü rlə r? ”, -deyə elə hey dü ş ü nü rdü. Ona gö rə də Mə riyə m tez-tez gö zlə ri mə hə bbə t eş qi ilə yanan Muradı sakitlə ş dirmə k ü ç ü n, “- olmaz, hə lə tezdir, ”- deyirdi. Murad isə gö zlə rini elə bə rk-bə rk yummuş du ki, sanki o yuxuda idi və bu yuxudan heç vaxt ayı lmaq istə mirdi. Bu vaxt maqnitafondakı musiqi də kə sildi, Mə riyə m kaseti də yiş mə k bə hanə silə Muradı n ağ uş undan ç ı xa bildi. O, bir mü ddə t ab-havanı də yiş mə k ü ç ü n ayaq ü stə, iş gö rü rmü ş kimi və rgar da elə di. Daha sonra Mə riyə m naxç ı vanlı ları n ç ox yaxş ı bildiyi və xü susə ndə qı ş ayları nda istifadə etdiyi, “Milax” ü zü mü nə Muradı qonaq etdi. Bu vaxtadə k Murad heç vaxt inana bilmə zdi ki, qı ş da da tə zə ü zü m yeyə bilə r. Odur ki, Mə riyə mə xeyli suallar verə rə k, “ -bunu haradan almı san?, qı ş a kimi necə saxlamı sı nı z? “, -deyə soruş urdu?

Bir ç ox tarixi, insan yaş ayı ş mə skə nlə rində olduğ u kimi, Naxç ı vanı n da bə zi rayonları nda, hə tta Sovetlə r dö vrü ndə də belə, xü susə n də kə ndlə rdə, qapalı yerlə r dü zə ldilirdi ki, orada meyvə -tə rə və zi qı ş a qə də r tə ravə tli və ziyyə tdə saxlayı rdı lar. Uzun mü ddə t qalması na baxmayaraq hə min tə rə və zlə r demə k olar ki, ö z tə ravə tini olduğ u kimi qoruyub saxlayı rdı. Mə riyə m də gü man ki, ü zü mü ə vvə lcə də n, mə hz Muradı n xə tiri –xoş olsun deyə ə ldə etmiş və onu, bu gö zə l nemə tə qonaq etmiş di.

Bu arada Muradı n kehvi ç ox yaxş ı idi, ə lbə ttə milax ü zü mü, ç eş id-ç eş id mü rə bbə lə rlə verilə n ç ay və dü nyalar qə də r sevdiyi qı z, Mə riyə m. Sanki Murad cə nnə tə dü ş mü ş dü, o, ç ox xoş bə xt idi.

Hə min gecə aş iqlə r zə hə r də iç sə ydilə r onlara ş ə rbə t kimi ş irin gə lə rdi. Murad nə qə də r canfə ş anlı q etsə də zaman ç ox sü rə tlə gedirdi. O nə qə də r ç alı ş ı rdı ki, vaxtı uzatsı n, otaqda daha ç ox qalsı n, lakin buna imkan yox idi. Qı zlar sə hə r tez durmalı və də rsə getmə li idilə r. Odur ki, bir mü ddə t sonra ə də b-ə rkanla qapı nı dö yə n Xatirə otağ a daxil olur. ” Bilirə m sə nin yerinə kim olsa getmə k istə mə zdi, ancaq qı zlar sabah sü bh tezdə n durmalı dı rlar, axı də rsə gedə cə klə r”, -deyə rə k Xatirə Murada tə rə f yaxı nlaş dı: ” Qı zları n hamı sı qapı nı n arxası nda dayanı blar, ç ü nki digə r otaqlarda hamı yatmağ a gedib. ”

Elə bu vaxt qı zlar da iç ə ri daxil oldular. Xatirə artı q Muradla sağ ollaş araq qı zlara iş arə də elə di ki, o daha gedir. Murad isə ayağ a qalxsa da yerində donmuş du, sanki Mə riyə mi bir daha gö rmə yə cə k kimi ondan ayrı lmaq istə mirdi. Bundan ə lavə daha bir problem də qalmı ş dı, bə s Murad necə ç ı xacaq qı zları n mə rtə bə sində n? Murad ə vvə lcə cə hd elə di ki, eyvandan qalxsı n yuxarı mə rtə bə yə, lakin bu alı nmadı. Eyvan ş ə hə rə, kü ç ə yə baxı rdı, yoldan keç ə nlə r gö rə bilə rdi, odur ki, Murad baş qa yollar axtarmağ a baş ladı. Xeyli gö tü r-qoy etdikdə n sonra bir ş eyin alı nmadı ğ ı nı gö rə n Murad sonda, - yenə də ü mid qaldı kö hnə parollara, -deyə rə k qı zları n yanı na qayı tdı. Murad xahiş elə di ki, qonş u otaqdan istilik batareyası nı n borusunu dö ysü nlə r. Bu an Cavanş ir qaç araq eyvana ç ı xdı və Muradı gö rə n kimi iş i baş a dü ş dü. Cavanş ir yenə də eyni ustalı qla Muradı qı zları n mə rtə bə sində n ç ı xardı. O, də mir qapı nı aç anadə k gö zə tç inin xə bə ri olmamı ş dı, elə ki, də mir qapı nı n cı rı ltı sə si gə ldi, gö zə tç i də rhal qaranlı q tə rə fə yü yü rdü. Cavanş ir isə gö zə tç ini gö rə n kimi, “- mə nə m narahat olma-“ dedi: ” -burada nə sə bir sə s eş itdim, qı zlar istilik borusunu dö yə rə k, qapı dan sə s gə lir, - deyib mə ni də bura ç ağ ı rdı lar. Mə n də sə ssizcə, sakit addı mlarla bura yaxı nlaş dı m, ancaq heç kimi gö rmə dim. Qapı nı bir də yoxladı m və hə r ş eyin qaydası nda olduğ unun ş ahidi oldum. ”

Cavanş ir Muradı oğ lanları n mə rtə bə sinə yola saldı ğ ı ü ç ü n ç ox rahat idi, odur ki, arabir gö zə tç iyə də xilsiz suallar verə rə k onun fikrini baş qa yerə yö nə ldir, onunla zarafatlaş ı rdı da: ” A kiş i bə s deyirdin yaxş ı eş itmirsə n, bə s qapı nı n sə sinə nə tez gə ldin?! “

Gö zə tç i “ -Cavanş ir bala mə n ağ ı r eş idirə m, dü zdü r, boynuma alı ram, ancaq kar deyilə m ki, də mir qapı nı n cı rı ltı sı na bü tü n yataqxana oyanı b xə bə rin var? “Gö zə tç i ö z fikrini Cavanş irə deyib, sonrada ucadan gü ldü ”.

Murad isə qaranlı qdan ç ı xan kimi dö rdü ncü mə rtə bə yə , dü z Cavanş irin qaldı ğ ı otağ a qalxmı ş dı. Bu gö rü ş ə gö rə Murad Cavanş irə minnə tdarlı q edə rə k, onu bağ rı na basdı: ” Sağ ol qardaş, sə n dar gü nü n dostusan, mə n bu kö mə yə gö rə ö mrü m boyu sə nə borcluyam. ”

Cavanş irin saç ları qı vrı m olduğ u ü ç ü n qı zlar ö z araları nda ona “Qı vı rcaq” da deyirdilə r. Murad isə hə miş ə bu adı eş idə ndə xeyli gü lü r və qı zları qorxudurdu: ”Elə bu gü n Cavanş irə deyə cə yə m ki, qı zlar sə ni lağ a qoyur, sə nə gö zə l-gö yç ə k ad da qoyublar. Hə nə deyirsiniz?, Cavanş irə deyimmi siz ona, o yekə likdə “Tə lə bə sovetinə ” Qı vı rcaq deyirsiniz? ” Qı zlar Muradı n zarafatı nı ciddiyə alaraq hə r də fə ona xahiş edirdilə r ki, Cavanş irə heç nə demə sin. Murad isə sonda, qı zları xeyli incidə ndə n sonra, onlarla zarafat etdiyini sö ylə yir, bu addan ö zü nü n də ç ox xoş u gə ldiyini deyirdi: ” Siz niyə belə qorxursunuz mə n bilmirə m. Mə gə r qı vı rcaq pis sö zdü r? Cavanş irin saç ları hə qiqə tə ndə qı vı rcaqdı da”, -deyib xeyli gü lə n Murad dostuna qı zları n ona ad qoyması nı heç vaxt ona demir.

⇐ Предыдущая 1 2 3 456 7 8 9 10 Следующая ⇒