KÖKSÜMƏ SIĞMAYAN ÜRƏK 4 страница

Murad bir mü ddə t sonra ə sgə rlik yemə yinə də alı ş dı və orada gü clü idman etmə yə də baş ladı.

Bir gü n Murad xə stə lə nə rə k hə rbi hospital dü ş ü r. Burada biraz mü alicə aldı qdan sonar ö zü nü yaxş ı hiss etmə yə baş layı r. Azə rbaycanlı uş aqlardan biri qaç a-qaç a Muradı n yanı na gə lir və deyir: ” Xə bə rin var, bura bir ermə ni də gə tiriblə r? , ö zü də heç kimi saymı r deyir ki, Qarabağ da bizimdir. Murad ə slində Qarabağ ı n harada yerlə ş mə silə ə yani tanı ş olmasa da oranı n Muxtar Vilayə t və Azə rbaycan torpağ ı olduğ unu də qiq bilir. Odur ki, yerində n dik atı lı r, -gedə k gö rü m haradadı r o ermə ni dı ğ ası –deyir. Murad hə yə tə ç atanda, ağ acları n altı nda ə ylə ş ə n bir ermə ni ə sgə rini gö rü r, -budur o qə hrə man?

Ermə ni ə sgə ri də Muradı gö rə n kimi yerində n dik qalxı r ayağ a. Murad tez soruş ur –Qarabağ sizindir?

Ermə ni –bə li

Murad ermə ninin sö zü nü ağ zı nda qoyaraq ona elə bir yumruq iliş dirir ki, o daha yerində n qalxa bilmir. Digə r azə rbaycanlı ə sgə rlə r onu yerdə dö ymə k istə sə lə r də Murad buna imkan vermir.

“Kiş i zə ifi tə klə yib dö ymə z, birdə ki, dö yə bilirdinizsa mə n gə lə nə də k dö yə rdiniz! ”

Murad yerə yı xı lmı ş ermə ni ə sgə rinin qulağ ı na “Bu gecə sə ni ö ldü rə cə yə m, bu sə nin son gecə n olacaq”- deyir və sakitcə oradan ayrı lı r.

Axş am hava qaralan kimi bir mayor Muradı otağ ı na ç ağ ı rı r və olanları onun ö z dilində n eş itmə k istə diyini deyir:

” Mə n onsuzda onu ö ldü rə cə yə m, o utanmaz-utanmaz mə nə deyir ki, Qarabağ bizimdir! Sizcə mə n nə etmə liyə m?! ”

Mayor bu də liqanlı qafqazlı balası nı Azə rbaycan dilində danı ş araq sakitlə ş dirmə yə baş layı r:

”Oğ lum mə n Bakı ş ə hə rində doğ ulmuş am, ö zü mdə ermə niyə m. Gö rü rsə n necə sə rbə st danı ş ı ram Azə rbaycan dilində? Tale elə gə tirib ki, mə n Kazağ ı standa xidmə t elə yirə m. Sə n elə bilirsə n mə n və yaxud sadə ermə nilə r mü haribə istə yirik?, ay bala cavansan, bilirə m qanı nı n qaynayan vaxtı dı r, ancaq hə r ş eyi zorbazorluqla hə ll etmə k olmaz! Vaxt gə lə cə k zaman, tarix hə r ş eyi ö z yerinə qoyacaq! Onda gö rə cə yik ki, kimlə rsə, bö yü k qü vvə lə r oyun oynayı r biz isə sizlə rlə bu ç irkin oyunun qurbanları yı q! ”

Murad- mə n sizi baş a dü ş ü rə m, dü zdü r hə lə gə ncə m siyasə tdə n anlamı ram, amma onu hö kmə n, hə m də bu gecə ö ldü rə cə yə m!

Mayor-ay kiş i sə n nə tə rs adamsan, mə n istə sə ydim sə ni hə bs etdirə rdim, biz qafqazlı yı q, o da cavandı r sə n də gə l daş ı tö k ə tə yində n onunla iş in olması n. Mə n baş qa hə rbi hissə nin zabitiyə m, Azə rbaycan dilini bildiyim ü ç ü n ç ağ ı rdı lar ki, sizinlə sö hbə t aparı m, qurtarı n bu sö hbə ti, vallah sizi tutarlar!

Murad-mə n qorxmuram, qoy tutsunlar, onu hö kmə n cə zalandı rmaq lazı mdı r.

Axş am Murad uş aqları baş ı na yı ğ ı b dedi: ”Uş aqlar bu ermə ni zabiti mə ni qorxutmağ a gə lmiş di, siz gö zdə -qulaqda olun, mə n indi gedirə m onun otağ ı na də rsini vermə yə. Ç alı ş ı n heç kim bilmə sin ki, onu mə hz mə n ö ldü rmü ş ə m. “

Murad ermə ni qaldı ğ ı otağ a girə n zaman orada baş qa, rus millə tində n olan ə sgə rlə rin yatdı ğ ı nı gö rü r, ə vvə lcə elə baş a dü ş ü r ki, onu gizlə diblə r. Lakin ruslar ermə nini tə lə m-tə lə sik baş qa hospitala kö ç ü rü ldü yü nü deyirlə r: ” Bir mayor gə ldi və ə sgə r tə cili geyin, sə n burada qala bilmə zssə n dedi. Biz soruş duq bu nə mə sə lə dir?, -zabit sizlik deyil, dedi.

Ancaq hə kimimizdə n ö yrə ndik ki, Azə rbaycan millə tində n olan ə sgə rlə rlə dava olması n deyə onu Alma-atadan baş qa ş ə hə rə gö ç ü rdü lə r. ”

Gü nlə r elə tez keç irdi ki, Murad artı q bir ilə yaxı n idi Və tə nə olan kiş ilik borcunu ö də yirdi. Hə min vaxtlarda hə rbi xidmə tə, “ -ə sgə r getmə yə, el arası nda kiş ilik mə ktə bi” də deyirdilə r. Yə ni ə sgə rlik etmə yə nlə rə hamı, xü susə ndə cavanlar ç ox pis baxı rdı lar. Odur ki, ö zü nü də rk edə n, ö zü nə hö rmə t edə n bü tü n gə nclə r hə rbi xidmə tə bö yü k ruh yü ksə kliyilə getmə k istə yirdilə r. Murad xidmə tinin bir ilinin tamamı nı gö zlə yirdi ki, mə zuniyyə tə ç ı xı b evə gə lsin, hə m anası ü ç ü n darı xmı ş dı, hə m də bu arada sevgilisini də gö rmə k istə yirdi.

Gü nlə rin birində sevgilisi Murada ö z mə ktubunda yazı r ki, -“bə s mə n kə ndə gə lin gedə ndə birdə n sizinkilə rlə yola getmə sə m, sə n onda nə edə cə ksə n? ”

Murad mə ktubu oxuyarkə n gö zlə rinə inanmı r, yazdı ğ ı bu fikirlə rə gö rə Gü lnara bə rk ə sə blə ş ir və cavab mə ktubunda bir də belə lü zumsuz, axmaq suallarla dolu mə ktub yazmamağ ı ondan tə lə b edir. Belə cə bir-iki mə ktub vasitə silə hö ccə tlə ş ə n aş iqlə rin arası na nifaq dü ş ü r və Gü lnar Muraddan inciyir. Ancaq Murad bu inciklikdə n elə də narahat olmur, fikirlə ş ir ki, mə zuniyyə t gö tü rü b Bakı ya gedə ndə onunla ü zbə ü z sö hbə tlə ş ə r, hə r ş eyi ona baş a salar, kö nlü n alar və barı ş arlar. O, ö zü nə də, Gü lnara da ç ox inanı r, inanı r ki, onlar biri-birində n ayrı yaş aya bilmə zlə r. Odur ki, sevgilisində n mü və qqə ti mə ktub almaması ndan ç ox da narahat olmur.

Murad nə xidmə tdə olduğ u zaman, nə də uş aq vaxtı, demə k olar ki, heç vaxt yuxu gö rmə zdi. Lakin gü nlə rin birində o, gecə saatları nda yuxuda bir qı zı n ö ldü yü nü gö rü r və bə rkdə n qı ş qı raraq yuxudan ayı lı r. Muradı n saldı ğ ı sə s-kü yə bü tü n ə sgə rlə r yuxudan ayı lı r, hə tta nö vbə tç i zabitdə ö z otağ ı ndan ç ı xı b “Kazarmaya”, yataq otağ ı na daxil olur. Murad gö zlə ri doluxsunmuş halda, -“mə n gö rdü m o ö ldü!, ” -deyir. Nö vbə tç i zabit bunun bir yuxu olduğ unu deyə rə k, nə qə də r ç alı ş ı rsa Muradı sakitlə ş dirə bilmir. Murad, nö vbə tç i zabitə doğ maları ndan kiminsə ö ldü yü nü də qiq gö rdü yü nü iddia edə rə k, poç ta getmə k istə diyini bildirir. Zabit isə gə nc ə sgə rin arzusunu yerə salmayaraq, -sə hə r aç ı lan kimi sə ni ö zü m aparacağ am poç ta, -deyir. Belə liklə sə hə r aç ı lar –aç ı lmaz zabitlə Murad poç ta gedir və blokada da olan Naxç ı vana, ö z kə ndlə rinə zə ng edir. Kə nddə ü mumiyyə tlə bir neç ə adamda telefon olduğ u ü ç ü n Murad yaxı n qonş uları olan, Ə li dayı nı n evinə zə ng edir. Ə li dayı nı n hə yat yoldaş ı telefona cavab verə rə k, kə nddə hə r ş eyin ö z qaydası nda olduğ unu deyir. Naxç ı vandan aldı ğ ı cavabdan nisbə tə n sakitlə ş ə n Muradı n ü rə yinə bir xal dü ş ü r, o nə yinsə ondan gizlə dildiyinə də qiq inanı r, lakin bunun nə olduğ unu bilmir. Bir aydan sonra Murad mə zuniyyə tə gə lə ndə gö rü r ki, Azə rbaycanda siyasi və ziyyə t də yiş mə yə baş layı b. Ermə ni dı ğ aları nı n ucbatı ndan Naxç ı vana gediş -gə liş ç ə tinlə ş mə yə baş layı b. Azə rbaycanda insanlar 20-yanvar faciə sində n sonra rus ə sgə rlə rini gö rə ndə nifrə t hissini gizlə də bilmirdilə r.

Murad kə ndə ç atan kimi qolları nı ç ı rmalayaraq, bə zi tə sə rrü fat iş lə rində anası na kö mə k etmə yə baş layı r. Nə də nsə heç kə s cü rə t edib ona, Gü lnarı n dü nyası nı də yiş diyini demir.

Murad sonradan ö yrə nir ki, Gü lnarı n ö lü mü mə hz hə min tarixdə və gecə saat 3-də baş verib. Onun ö lü m xə bə ri Muradı ç ox sarsı dı r.

Murad Gü lnarı n yazdı ğ ı son mə ktubu xatı rlayarkə n, bir ç ox ş eylə r gec də olsa ona agah olur. Belə ki, sonuncu mə ktubunda Gü lnar fikirlə rini ş eirlə bitirmiş di.

Hicranı n ə lində n artı b gileyim

İ stə mirə m intizara baş ə yim,

Bilirə m ki, ə zə l gü ndə n taleyim

Ö mü r kitabı na hə də r yazı lı b.

Gü lmə di ü zü mə bahar, yazı mda

Kö nü l qə m kö klə yir ö mü r sazı mda.

Gü lnaram duymuş am alı n yazı mda

Vaxtsı z bu dü nyadan gedə r yazı lı b.

Bə li, ə bə s yerə demirlə r ki, ü rə kdə n-ü rə yə yol var. Bu yol hə m də iki sevə n gə ncin, iki sevə n ü rə yin yolu idi. Murad bü tü n ö mrü boyu Gü lnarı n ö lü mü ndə gü nahı olduğ unu dü ş ü nü r və buna gö rə vicdan ə zabı ç ə kir.

Murad Gü lnarı n ö lü m sə bə bilə nə qə də r maraqlandı sa ona doğ ru-dü rü st mə lumat verə n olmadı. Doğ maları hə yatı nı n son gü nlə rində ç ox fikir ç ə kdiyini deyirdilə r. Deyilə nə gö rə isti hamamdan ç ı xan kimi soyuducunun buz yerində n su gö tü rü b ki, iç sin. Su hə ddində n artı q soyuq olduğ u ü ç ü n buzlayı bmı ş, odur ki, Gü lnar qaş ı qla hə min buzları sı ndı raraq suyu iç ib. Elə bu vaxt anası ona ” -Ö lə cə ksə n, isti hamamdan ç ı xmı san, hara buz kimi suyu iç irsə n? “, deyə rkə n Gü lnar ç ox qə mli sə slə anası na deyib: ” Atam ö ldü, nə oldu ki, mə n də ö lə ndə kimə sə nə sə olsun?! ”

Doğ maları, bu sö zlə ri dedikdə n sonra Gü lnarı n huş unu itirdiyini və daha ayı lmadı ğ ı nı deyirlə r.

Bu hadisə də n sonra, Murad elə bilirdi ki, daha heç vaxt heç bir qı za aş iq ola bilmə yə cə k. Odur ki, ö z-ö zlü yü ndə qə rara gə lmiş di ki, heç vaxt evlə nmə sin.

Ə sgə ri xidmə tini baş a vuran kimi, Murad texnikumda də rslə rini davam etdirmə yə baş ladı. Artı q yeni tə lə bə yoldaş ları, yeni dostlar, biraz onun ü ç ü n hə yatı maraqlı etmə yə baş ladı. Ancaq yenə də kası bç ı lı q hə r addı mda ö zü nü n pis ü zü nü gö stə rir, onu sı xı rdı. Blokadada olan Naxç ı van ç ox ağ ı r gü nlə rini yaş ayı rdı. Muxtar Respublika o vaxtkı , sə riş tə siz Dö vlə t rə hbə rlə rinin yadı ndan belə ç ı xmı ş dı. Odur ki, burada insanlar nə inki oxumaq, tə hsilini artı rmaq haqqı nda dü ş ü nü r, ə sasə n sağ qalmaq ü ç ü n, gü ndə lik tə labatı n, ə rzaq tapmağ ı n yolları nı axtarı rdı lar. Bu arada kə ndə gediş -gə liş də ç ə tinlə ş mə yə baş lamı ş dı. Belə ki, benzin qı tlı ğ ı olduğ u ü ç ü n avtobuslar gah iş lə mir, gah da az-az gə ldiyi ü ç ü n ağ zı nadə k dolu olurdu. Murad bü tü n bu ç ə tinliklə ri nə zə rə alaraq texnikumun yataqxanası nda qalmaq qə rarı na gə ldi. Yataqxana hə yatı nı n bə zi mə qamları ə sgə rlik hə yatı na ç ox oxş ayı rdı. Burada da gü clü lə r daha yaxş ı yaş ayı r, gü csü zlə ri isə incidirdilə r. Dü zdü r Murad ə sgə rlikdə gü clü idman etdiyi ü ç ü n onun hə m qol gü cü, hə m də boyu artmı ş dı. Odur ki, bə zə n onunla da hesablaş malı olurdular. Də fə lə rlə ş ə hə rin bir qrub gə nci yataqxanaya hü cum ç ə kib rayondan gə lə n uş aqları dö yü rdü lə r. Onları n rə hbə ri isə “Quzu” lə qə bli bir gü lə ş ç i idi. Murad heç vaxt ə dalə tsizliyə dö zmü r, hə rdə n yataqxanaya daxil olan qoç ulara ö z etirazı nı bildirirdi. Onlar isə, kimə və nə yə gö rə sataş dı qları nı ə sas gə tirə rə k bir mü ddə t keç dikdə n sonra yenə də yataqxanaya gə lib biraz zə iflə ri incidir, pulları nı ə llə rində n alı rdı lar.

Ə sgə rlikdə n sonra Muradı n xasiyyə tində xeyli də yiş iklik vardı. O, ağ ı r tə biə tli, dediyi hə r bir sö zü n ağ ası olduğ unu sü but etdiyi ü ç ü n istə r yataqxanada, istə rdə Texnikumda hamı nı n diqqə tini ç ə kmə yə və hö rmə tini qazanmağ a baş lamı ş dı. Onun ə trafı na tə lə bə lik zamanı say-seç mə oğ lanlar yı ğ ı ş mağ a baş ladı. Murad bü tü n bunlara baxmayaraq yolunu azmadı, yenə də ə laç ı oxuyur, mü ə llimlə riylə isti mü nasibə t saxlaya bilirdi.

Murad ə sgə rlikdə olan zaman, onları n kə ndlə rində n də xeyli abuturiyent onun oxuduğ u Texnikuma qə bul olmuş dular. Onun orta mə ktə bdə dostluq etdiyi bir qı z da hə min Texnikumda oxuyurdu. Murad Xatirə ni gö rə n kimi tə ə ccü bü nü gizlə də bilmə di: ” Sə n də bura qə bul oldun? Mə nim maddi imkanı m olmadı ğ ı ü ç ü n buranı seç dim, bə s sə nə nə oldu? ” Xatirə isə institutdan kə sildiyini sö ylə yə rə k, mə cburə n texnikuma sə nə d verdiyini dedi. Biraz sö hbə tlə ş dikdə n sonra mə lum oldu ki, onlar paralel oxuyurlar. Murad tez-tez yataqxanada bacı kimi xə trini istə diyi Xatirə yə baş ç ə kir, onunla hə msö hbə t olurdu. Bir gü n Xatirə onu ö z otaqları na qonaq ç ağ ı rı r və otaq yoldaş ları ilə tanı ş edir. Muradı n ilk də fə gö rdü yü bu qı zları n hamı sı, bir ç iç ə k qə də r gö zə l idilə r, onlar qonağ a ç ox diqqə tlə və nə vaziş lə yanaş araq, ona yaxş ı qulluq edirdilə r. Murad isə iç ə ri girə n kimi otaqda olan bir sarı ş ı n qı za ç ox diqqə t yetirir, bu qı zı n necə nə zakə tli, savadlı və xü susə n də gö zə l olması, onda bu qı za qarş ı bir fikir formalaş dı rı r. Lakin, Murad Mə riyə mə elə gizlicə baxı rdı ki, o bunu hiss etmə sin. Murad dü ş ü nü rdü ki, bu yaxş ı hal deyil, axı bu otağ a bacı sı nı n yanı na gə lib, onun baş ı nı aş ağ ı etmə mə k ü ç ü n ç alı ş ı rdı Mə riyə mi gizlin sü zsü n. Mə riyə m də digə r qı zlar kimi Xatirə nin qonaqları na ç ox hö rmə tlə yanaş ı rdı. Ancaq Murad dö zmə yə rə k elə ertə si gü nü, də rs fasilə si zamanı Xatirə yə yaxı nlaş araq dedi: “Bura bax bacı, deyə sə n sizin otaqda mə nim diqqə timi ç ə kə n bir xanı m var idi, -sarı ş ı nı deyirə m. ” Xatirə o saat iş i baş a dü ş sə də ö zü nü bilmə mə zliyə vurdu.

“Sarı ş in kimdir ay qardaş? ”

Murad ö zü nə ə l qataraq dü nyanı n ə n gö zə l sö zlə rini Mə riyə m haqqı nda deyib, Xatirə yə kim haqqı nda soruş duğ unu baş a saldı. Xatirə ə slində nə baş verdiyini baş a dü ş ə rə k və burada onun mə suliyyə tinin də az olmadı ğ ı nı dü ş ü nü b, Murada xeyli suallar yağ dı rmağ a baş ladı: ” Murad necə yə ni diqqə timi ç ə kdi?, - qardaş fikrini aç ı q de gö rü m, sə n bununla nə demə k istə yirsə n? ”

Murad isə Mə riyə mlə yaxş ı mə nada maraqlandı ğ ı nı deyə rə k, Xatirə ni buna inandı ra bildi. Bundan sonra Xatirə , bir bacı kimi, Mə riyə mlə bağ lı bü tü n bildiklə rini dostu Murada da dedi.

Bir gü n də rsdə n sonra, Xatirə ylə dostu Mə riyə mdə n danı ş ı rdı. Bu zaman Muradı n hə yə canlı olduğ unu və Mə riyə min adı gə lə ndə, biraz da ö zü nü itirdiyini gö rə n Xatirə, ona - deyir.

“ Qardaş , xeyir ola bu qı zla belə ə traflı maraqlanı rsan, olmaya torbada piş ik var? “

Murad Xatirə yə hə yə can dolu baxı ş larla, -piş ik nə di?, -deyə cavab verdi. Sonra sualı n mə nası nı anlayaraq və tez də sö zü nə davam edə rə k, bilirsə n bacı , deyə sə n bu qı z mə nim saqqı zı mı oğ urlayı b axı. Bilirə m sə n də mü ş ahidə etmisə n, yə qin onun adı gə lə ndə birtə hə r oluram. “Sə n nə fikirlə ş irsə n?, deyə sə n mə nim hə yatı mda da yaş ı l iş ı q parlayı r axı , necə dü ş ü nü rsə n, sə ncə mə n yenidə n vurula, və yaxudda necə deyə rlə r, aş iq ola bilə rə m? ”

Xatirə Muradı n uş aqlı q, hə m də yeganə qı z dostu idi. Odur ki, onun haqqı nda bü tü n keç miş də olan yaxş ı və pis gü nlə rdə n xə bə rdar idi. O, Muradı hə qiqə tə n bir qardaş kimi ç ox istə yirdi, odur ki, ona ü rə k-dirə k vermə yə baş ladı: ” Bilirsə n qardaş, ö lə nlə ö lmü rlə r deyiblə r, sə n ə vvə l-axı r kimisə sevə cə ksə n və sonunda evlə nə cə ksə n. Ə gə r bu Mə riyə mdirsə mə n buna ç ox sevinə rə m, ç ü nki o ə sl sə n istə yə n qı zdı r. Mə n sə ni və onu yaxı ndan tanı yan bir dost kimi bunu deyirə m, mə nə inan! Necə deyə rlə r hə m tə rbiyə li, hə m savadlı, hə m də gö zə l, daha nə istə yirsə n? ”

Murad, bacı qə də r xə trini istə diyi Xatirə də n aldı ğ ı mə nə vi də stə kdə n sonra, Mə riyə mə qarş ı bir az da ciddi fikirlə və daha ü rə klə yanaş mağ a baş ladı. Bə li, Murad bu sevdada artı q qə rarlı idi. İ lk fü rsə tdə cə o, Mə riyə mə olan hisslə rini demə k istə yirdi. Murad biraz da Xatirə yə arxayı n olaraq Mə riyə mi gö rə n kimi, ona laqeyd olmadı ğ ı nı hiss elə tdirmə yə ç alı ş ı rdı. O, hə r və chlə istə yirdi Mə riyə mə iş arə vursun ki, bu baxı ş lar digə rlə rində n fə rqlidir. Ancaq o də qiq bilmirdi ki, Mə riyə m bunu hiss edir, yoxsa yox. Dü zdü r Murad yə qin bilirdi ki, Xatirə Mə riyə mə onun haqqı nda xoş sö zlə r deyir. Odur ki, bu iş də biraz ö zü ndə arxayı nlı q hissi də tapı rdı. Bu sevgidə Muradı n qə ti qə rarlı olduğ unu gö rə n Xatirə , fü rsə t axtarı rdı ki, Mə riyə mlə tə klikdə danı ş sı n.

Bir gü n Mə riyə m Xatirə də n xahiş etdi ki, onun saç ları nı yuması ü ç ü n baş ı na su tö ksü n. Xatirə sevincə k baş ü stə deyib, zarafatlaş a –zarafatlaş a Mə riyə mlə vanna otağ ı na getdi. Oradan –buradan sö hbə tlə ş ə n Xatirə yavaş -yavaş mö vzunu sevgiyə yö nə ltdi:

” Mə riyə m sə nə bir sö zü m var, hə m də ciddi sö zdü r”.

Mə riyə m də rhal, -mə n sə ni eş idirə m bacı, buyur -dedi.

Xatirə isə cavabı nda, “-belə yerdə deyilə si sö z deyil axı, gə rə k mə n sə nə bu sö zü deyə n zaman gö zlə rini gö rü m, gö zlə rinin iç inə baxı m, bu ç ox vacibdir bacı m”, -deyib gü lü msə di.

Mə riyə m yaxş ı deyə rə k baş ladı ö z ü rə yində fikirlə ş mə yə, “- ilahi gö rə sə n bu nə sö zdü r ki, belə , ə n yaxı n rə fiqə m, bacı m mə nə burada onu demir? “

Bə li, onlar otağ a gə lə nə qə də r Mə riyə m min bir fikrə dü ş dü.

Xatirə otağ a girə n kimi Mə riyə mlə ü zbə ü z ə ylə ş ib sö hbə tə baş ladı:

“ Mə riyə m mə nim dostum Murad var ha, bax onun sə ndə n xoş u gə lir. Hesab edirə m ki, onun hisslə ri yalanç ı deyil, mə n onu ç ox sorğ u-sual elə dim, bacı deyə sə n torbada piş ik var! ”

Mə riyə m ç ox qü rurlu qı z idi, hə r sö zə tez və mü sbə t reaksiya vermirdi. Odur ki, biraz susdu və birdə n, “ - niyə mə hz mə n?, “- deyə Xatirə də n soruş du?

Xatirə isə cavabı nda, “-bu kö nü l mə sə lə sidir, sifariş lə deyil ki, bacı m” -dedi.

Mə riyə m yenə də bir anlı ğ a fikirə daldı və cavabı nda, ” -heç bilmirə m nə deyim ay Xatirə ”, - deyə rə k, baş ı nı aş ağ ı saldı.

” Mə nə elə gə lir ki, hə r ş eyi zamanı n ö hdə sinə buraxmaq lazı mdı r”, -deyə Xatirə, bu iş də Mə riyə mə biraz mə slə hə t də verdi.

Xatirə Muradla, elə sabahı sı gü nü də rs fasilə si zamanı gö rü ş ü b və ziyyə ti tam olduğ u kimi ona anlatdı:

” –Qardaş ı m mə nə diqqə tlə qulaq as, mə ndə n nə ası lı dı rsa onu da etdim, indi qaldı sə nin ö z fə rasə tinə, ç alı ş ö zü n fü rsə t tapı b ona yaxı nlaş asan. Razı lı q vermə sə də narazı lı q da etmə di, qı zlar biraz naz etmə lidir, yə qin ki, bunu bilirsə n?! Hesab edirə m ki, onun da sə ndə n xoş u gə lir, sadə cə Mə riyə m ç ox qü rurlu qı zdı r, sö hbə t zamanı bunu biruzə vermə k istə mə di, sə n bu mə sə lə ni biraz da zamanı n ö hdə sinə burax, hə r ş ey dü zə lə r. ”

Daha Mə riyə m də bilirdi ki, tə nə ffü s zamanı Muradla Xatirə boş una gö rü ş ü b sö hbə tlə ş mirdilə r, bü tü n bunlar Mə riyə mi gö rmə k ü ç ü n qurulan kiç ik planlar idi. Belə cə Muradla Mə riyə min sevgisi yavaş -yavaş qı zı ş mağ a baş ladı. Hə r ş ey sanki yazı lmı ş bir ssenari ə sası nda, xü susi diqqə t, nə zarə t altı nda və ç ox ehtiyatla edilirdi. Belə ki, Murad ö zü də bilmə də n sə hə r tezdə n, hamı dan tez yuxudan qalxı r və də rsə getmə zdə n ə vvə l Mə riyə mi gö rmə k ü ç ü n yataqxananı n hə yə tinə dü ş ü rdü. O, elə bilirdi ki, bunu heç kim gö rmü r və baş a dü ş mü r. Hə rdə n Mə riyə mlə bir avtobusda, yataqxanadan-Texnikuma getmə k də ona nə sib olurdu, ə lbə ttə ki, bu ə gə r tə lə bə qı zlardan gecikə nlə r ç ox olurdusa, onda baş verirdi. Ç ü nki yataqxanadan Texnikuma tə lə bə lə ri daş ı yan avtobuslara ö ncə qı zlar ə ylə ş ə rdilə r, ə gə r boş yer qalardı sa oğ lanlar da minirdi. Belə cə gü nlə r keç dikcə Mə riyə m Muradsı z, Muradsa daha Mə riyə msiz qala bilmirdi.

⇐ Предыдущая 1 2 345 6 7 8 9 10 Следующая ⇒