4 - көрініс. 5 – көрініс

4 - кө рініс

Қ ұ дайменде. Қ арағ ым, анау отырғ ан Науан. Қ азір сендер жү ресің дер де, ол бұ л жерде қ алады. Қ айта айналып кө ресің бе, жоқ па? Адыра қ алсын ө зге жұ рттың сопылығ ы. Екеуің де қ ыршын жас едің. Бірақ кө рген қ ызығ ың ның алды да, арты да осы бола ма қ айтеді. Ӏ штерің де шерлерің кетпесін. Армандарың нан шығ ып арыздасып қ ал... Бү гінгіні қ ұ дай да, аруақ та кешеді. Бар, қ арағ ым. (Науан бұ лар келгеннен тү регеліп, ұ мтылғ алы тұ рғ ан, Қ ұ дайменде қ айта бұ рылып жү руге айналғ анда. )

Науан. Уай, қ айран ағ ам-ай, шыны кемел сен екенсің ғ ой. Қ адірің ді білмей жү ріппін ғ ой. Ердің ері сен екенсің ғ ой. Қ айдан таптың бұ л ақ ылды, қ айдан ғ ана таптың. Бар жарамды жаздың ғ ой. (Қ арашашқ а. ) Келші... жалғ ызым... жалғ ызым...

Қ ұ дайменде (кетіп бара жатып кү ліп). Уай, тентек, сен білмей жү рсің ғ ой ағ аң ның сырын.

(Шығ ып кетеді. )

5 – кө рініс

Науан (Қ арашашты келіп сү йіп). Жарығ ым... Менен алыстап, суынып кетті ме деп едім... Ӏ здеп пе едің мені?

Қ арашаш (ө ң і ағ арғ ан, қ аралы киімі бар, жудеу). Ӏ здеп едім... Ағ амның кү йігін баса ма деп едім... Баспады... Науанжан-ай, ө ле-ө лгенше арманда қ алып кетуге бола бастағ ан бір іс қ ой бұ л. Осы дә урен мауқ ымызды басқ ызбай, мейірің ді қ андырмай шолтаң етіп таусылатынын ойлағ ан сайын ішім жалындап жанғ андай. Тірлігімде сә н жоқ, қ ұ р сү лдерім ғ ана жү р...

Науан. Сә улешім, кө рісеміз, кө рісеміз тағ ы. Неге кү дер ү зесің?

Қ арашаш. Ай, Науан-ай, ә ншейін жұ батқ ың келеді ғ ой. Онан да мағ ан шының ды айсаң шы...

Науан. Солай ма, қ алқ ам. Шынды айтсам, кө ріспеспіз де... Солай шығ ар... (Аздан соң. ) Бірақ, осы жалындап тұ рғ ан шағ ымда ө лімге кө нгім де келмейді. Ә лде тіпті аман да шығ армын...

Қ арашаш. Бұ л дә урен, тегінде, бізге бұ йырылмағ ан дә урен екен. Бұ л екеуімізге арымастай темір ү йдің ішінде қ ұ лыпта жатқ андай дә урен.

Науан. Сө йтсе де жеттік қ ой. Ә лі де болса кім біледі? (Сахнадан шығ уғ а екінші жақ қ а қ арай қ ұ шақ тасып аяң дайды. )

Қ арашаш. Кім білгеннің не керегі бар? Жол жү рген жорық ү стіндегі ойланбай істеген бір іс қ ой... Бү гіннен соң аман қ айтсаң да, мен сағ ан жоқ пын, Науан. Иілеміз, тоқ таймыз, бұ рынғ ыша бауырың болам. Адастырып, бір іске бұ рып ә кеткен майдан ү сті. Оны біліп қ ой.

Науан. Шынымен солай ма?! Бү гінгі-ақ тү н бе? Қ арашаш. Бү гін-ақ... (Ү ндеспей бір-біріне қ арасып қ алғ аннан кейін қ ұ шақ тасып жү ріп кетеді. )

Қ арашаш (ә нмен).

Бақ ыл бол, ырзалық бер, Науаным.

Жолың боп, бағ ың ды ашсын бір қ ұ дайым!.

Кө ң ілде арманы кө п шермендемін.

Қ азбалап одан ары не қ ылайын.

Науан (ә нмен).

Қ алқ ашым, мен садағ а ақ ылың нан,

Шекпесін жаның кү йік жақ ының нан.

Кү нім бол жаным мұ ндай болмас еді,

Кө п жаман қ ажалады тақ ымымнан.

Екеуі қ айыра айтады.

Науан сө зі:

Сонда да жау мерейін асырмаймын,

Пендеге кішірейіп бас ұ рмаймын.

Қ алқ ытып хан ордасын бір шырқ аттым.

Арысқ а аласұ рдым, жасырмаймын.

Қ арашаш сө зі:

Науан-ай, шын-ақ жолсыз болармыз ба,

Дегенге жетпей кө ктей солармыз ба.

Тұ қ ымы асыл ханның біз емес пе,

Ә лі де пісіп, шалқ ып толармыз ба.

Екінші дауыс Науан сө зі:

Сыбағ ам Хандық еді ө з бесігім

Кө птің мен тобын бастар серкесімін.

Не қ ылам, не қ оямын ерік ө зімде,

Сынайтын кім бар еді, еркесімін.

Қ арашаш сө зі:

Болмаса да ө ренбіз деп ө ткеніме,

Оралмай ата бағ ы кеткені ме.

Ақ сұ ң қ ар тор ішіне шырмалды ма,

Қ арашы қ атарғ а жеткені ме.

(Екеуі де шығ ады. )

⇐ Предыдущая 21 22 23 24 252627 28 29 30 Следующая ⇒