11-көрініс. 12-көрініс

11-кө рініс

Соның артында жау сырнайы екіленіп шығ ады. Таң ағ арып атып келе жатады.

Кене (Қ алғ ып кетеді. Жалғ ыз. Біраздан соң ү сті-басы тү гелімен ақ қ а оралғ ан, ақ ыретке оралғ ан сияқ ты ә руақ шығ ады. Ай сә улесі оның ү стіне тү сіп тұ рады. Сахнаның тү кпірінен жү ріп келмейді, жығ ылып сырғ анатып ә келгендей болады).

Ә руақ. Балам, мен атаң Абылай, сенің айыбың аз ғ ана... ө кінбе, кү йме, сен елің ү шін аянғ ан жоқ сың. Кінә лі заманың, сенің дә рменің жеткен жоқ. Піспеген екен, азаматы есейген жоқ, намыс-жігер ө сіп болғ ан жоқ. Ә лі талай-талай жылдар, қ илы-қ илы кү ндер ө теді. Оғ ан шекті талай сен сияқ ты ерлер келіп кү йіп-кү йіп жылап ө тер. Сен соның бірі болсаң да, арман қ ылар орның жоқ. Ұ рысың бітті, ө з ісің ді істедің. Енді қ айтарсың, қ айт ө зіме, балам! Жасыма, жібімей, іштегі жалын, сырттағ ы ызғ арың мен қ айт... Тіршіліктен тү йілген қ абағ ың мен кет, кел ө зіме!.. (Жоқ болады. )

12-кө рініс

Кене (оянып, жалғ ыз). Алдияр! Ә руағ ың нан айналайын, адастым ба деп едім, кү дік қ ылып ем. Ә лі де болса бағ ытымнан адасқ ан жоқ екем ғ ой. Қ алың қ азақ қ а қ адірлі, қ асиетті бабам... (Жау сырнайы жақ ындап шатырлағ ан ұ рыстар естіледі. Жоламан келіп шығ ады. )

Жоламан. Тақ сыр-ай, жау қ ысып кетті ғ ой... Қ ашпадың ғ ой тым қ ұ рыса...

Кене. Оны ойлап кү ймей-ақ қ ой... Бала-шағ а аман кетті ме? Ө тті ме қ амаудан?

Жоламан. Алдияр, аман ө тті... Жаң а Ағ ыбай, Бұ қ арбай аман ө ткізіп қ айтып келді.

Кене. Дұ рыс ендеше, арман жоқ... ұ рысып жатқ андар кім? (Кө зін салады).

Жоламан (о да қ арап, шарт-шұ рт ұ рыс). Ұ рысып жатқ андар Науан бастағ ан ө зіне қ арағ ан аз ғ ана батырлар. Сізді алатын болса қ ырғ ыз біздің ө лігімізден аттап келіп алсын. Қ асық тай қ анымыз қ алғ анша қ ырылып ө леміз деп жатыр. Сізді оятпа деп тапсырып еді, мен кү зетте тұ рмын.

Кене. Кү зетті не? (Қ арап тұ рып) Кү зетпеді не? Енді бә рі бір біткен шығ ар.

Жоламан (қ арап тұ рып). Ай, есіл Науан-ай!.. Қ арағ ым-ай.. Жарығ ым-ай.. Жаң а бір-екі батырын сайып тү сіріп еді, енді міне... тағ ы екі-ү шеуін тү сірді... Ә не... ә не... тағ ы бірін қ ұ латты. Ө згелері де жан салып жатыр-ау... Ойпыр-ай... ойпыр-ай... Ойбай, қ ұ дай... қ аптап кетті ғ ой. Селдей басып кетті ғ ой. (Кене ү ндемей қ арап тұ рады. ) Тақ сыр... тақ сыр!.. Енді міне, бітті ғ ой ү міт... Қ ош, жарық тығ ым... қ ош –.... Қ ара тү нде шамдай жанғ ан жарық жұ лдызым.

Кене (ақ ырып). Кө рсетпе босағ аң ды енді... Ө лсең ү н шығ армай ол. (Сахнағ а екі жақ тан қ аптап бастарын қ ызылмен таң ғ ан, қ ару-жарақ ты қ ырғ ыз батырлары шығ ады. Айнала қ амап ү рпиісіп тұ рып алады. Бастығ ы Кә рібоз. )

⇐ Предыдущая 25 26 27 28 293031 32 33 34 Следующая ⇒