|
|||
Шымылдық. ҮШІНШІ ПЕРДЕ. 1 - көрінісШымылдық Ү ШІНШІ ПЕРДЕ Бұ рынғ ы ханның ордасы. Екінші бө лімдегідей ханның ордасы. Перде ашылғ анда Кене, Бұ ғ ыбай, Науан, Сыпатай, Рү стем отырады. 1 - кө рініс Науан (желігіп кө теріліп). Қ ырғ ыз жең іле бастады... Жолымыз болып келеді... Осыны Кенекемнің алдында бір жырлатайын, ә лгі ақ ын қ айда? Шақ ыршы мұ нда! (Даяшы жігіт шығ ып кетеді. ) Сыпатай. Қ ырғ ыз елі кү шін қ ұ рып беттескен жоқ. Қ уанышымыз ерте емес пе, батыр?.. Науан. Жең ілгеннің алды осы, артын тағ ы кө рсетемін. Кер тарттырмашы, тә йірі! (Нысанбай келеді, қ олында домбыра, сә лем беріп тұ рады. ) Кене (кү лімсіреп). Ақ ын келіп қ алды. Бас, желдірмең е! Нысанбай (тұ рғ ан қ алпында соғ ып қ оя беріп, жү ріп келе жатады. Біраздан соң жү гініп отырып айтады. ) Алдияр! Мен келейін желдірмемен, Айт десең, ақ ын сорлың кергімеген. Айшық ты ала тудай Кенекемнің Жанында сө зім бейне жел гулеген. Уай! Ұ мытқ ан ер ұ раны қ айта шық ты Ӏ сіне қ ай қ азақ бар телмірмеген? Қ амқ оры қ алың қ азақ Абылайдың Ә не тұ р ала туы желбіреген. Атаның мирас қ ылғ ан шақ пақ отын Зергері табылыпты сө ндірмеген, Артың нан намысты ерлер жосылып жү р, Бә рі де " жау қ айдалап", " жү р, жү р! " деген. Жағ асын жұ лып жеген жас жолбарыс, Шетінен " мен айтайын, сен тұ р" деген. Науан (кү ле айғ айлап). Уай, сорлы ағ ам-ай, сө йлеші, сө йлеші! Бұ ғ ыбай. Байғ ұ сың айта біледі-ау!... Соқ, соғ а бер. (Бұ л уақ ытта есіктен қ арап тұ рғ ан кө п кісі болады). Нысанбай (тоқ тамай). Уау! Артың да ақ тілеумен елің отыр, Азғ ан да, тозғ ан да жоқ ендірмеден. Сенгені, сыйынғ аны сенің жолың, Ем таппай орыс қ алды шү лдірлеген. Сол елдің батасымен шық қ ан ерге Қ ас ойлап қ ырғ ыз шық ты жө н білмеген. Тү бі бір, тілеуі бір бола тұ ра Адасып босқ а шық ты қ ыздырмамен. Кө нбесең жолғ а бү гін саламын деп, Ашуғ а Науан шық ты, айып сенен. Телегей тең із болып, қ аның ағ ып, Қ ырылды қ атын-бала талай неге. Жер қ алып, малың қ алып мә нің кетіп, Не кө рдік, неге қ аштың немене деп. Бұ л кү нде қ ан жоса боп шұ бырғ ан ел Будамдай тығ ылыпты қ апшағ айғ а. Буындым, тү йіндім деп лепіргенмен Ертең -ақ қ анын қ ұ сып қ ақ самай ма? Онан да алыстағ ы тілекті ұ ғ ып, Жаулық ты елдік ү шін тастағ ай да. Болмаса, бү гінгідей тағ ы асырып Ер Науан тың ойынды бастамай ма, Қ айырлы, баянды боп басталғ ан бақ, Аспанғ а айдынымыз шапшығ ай да. Бір емес, екі де емес, салғ ан сайын Ақ тә ң ірім дә йім оң ғ а бастағ ай да. (Кү ліп). Ә зірге осымен тоқ татайын. (Жұ рттың бә рі қ ошеметтеп кү леді. ) Кене. Жарайсың, ақ ыным. Сү йіндірсең осылай сү йіндірерсің. Науан. Жү р, ақ ын ағ а. Сө зің нің ақ ысына ү йде сақ тағ ан бір сыйым бар еді, жү рші! (Шығ ып кетеді. ) Кене (Бұ ғ ыбайғ а). Қ ырғ ыз осымен келістіріп екі шабылды. Кө нбегеннің жазасын тартып келеді, қ арсылық тың бос арам тер екенін ұ ғ ынар да, тү сінер енді. (Аз отырып. ) Жә, ә неугі келген кісілер жатыр ма, ә лі?.. Бұ ғ ыбай. Жатыр, тақ сыр. Бірақ елшіні тұ тқ ын қ ылдың деп кү ніне аузына келгенін сө йлеп, қ иғ ылық салып қ ояды. Байұ зақ. Аты кім дейді ө зінің? Ө зі ә лі қ абыл алмағ ан атауды кө рсе де, сына қ оймағ ан тә різді ме немене? Бұ ғ ыбай. Аты Жаманқ ара, тегі батыр болса керек.
|
|||
|