|
|||
Мұсылмандардың умра ихрамынан шығу үшін құрбандық шалуы және шаштарын алдыруыМұ сылмандардың умра ихрамынан шығ у ү шін қ ұ рбандық шалуы жә не шаштарын алдыруы Шартнама жазылып бітті. Сахабалар аң сағ ан, сағ ынғ ан қ адірлі туғ ан жер Мекке иек астында тұ р. Қ асиеттіҚ ағ ба, туғ ан-туыс, кейбірінің ә йел-баласы сонда. Алты жыл алыста жү рген сахабалар қ аншама жолды артқ а тастап келіп тұ р. Бірақ, сол сағ ынғ ан мекендеріне кірместен, сағ ынғ ан жандарын кө рместен, тә уап жасамастан кері қ айтулары тиіс. Шарт солай. Қ андай қ иын жағ дай десең ізші! Оның ү стіне жаң а ғ ана, келісімге келу барысында мү шіріктің басынғ аны тағ ы бар. Осының бә рі сахабаларғ а оң ай тиген жоқ. Содан да, Алла елшісі (с. а. с. ) сахабаларына: «Тұ рып, қ ұ рбандық шалың дар, сосын шаштарың ды алың дар! » – деген бұ йрық бергенде бірде-бір кісі орнынан тұ рмады. Пайғ амбар (с. а. с. ) бұ йрығ ын ү ш ретқ айталаса да олар қ озғ алмай отыра берді. Бұ ғ ан қ апаланғ ан Пайғ амбар (с. а. с. ) ә йелі Умму Сә лә мә ғ а кіріп, оғ ан адамдардан кө ргенін айтып, бө ліскен-тін. Сонда Умму Сә лә мә: «Уа, Алланың пайғ амбары! Соны қ алайсыз ба? Ендеше сыртқ а шығ ың ыз да олардан ешкімге ештең е деп тіл қ атпай, тү йелерің ізді қ ұ рбандық қ а шалуды ө зің із бастаң ыз жә не шаш алушың ызды шақ ырың ыз, ол шашың ызды алсын», – деп, кө ркем кең ес айтты. Содан кейін Пайғ амбар (с. а. с. ) сыртқ а шық ты да, олардан ешкімге тіл қ атпай, жұ байының кең есін орындап, тү йелерін қ ұ рбандық қ а шалды жә не шашын алды. Пайғ амбардың (с. а. с. ) ө зі бастап, кө рсеткен бұ л ісіне ерген сахабалар да орындарынан тұ рып, қ ұ рбандық шалып, шаштарын алысты. Олар бір тү йені жеті адамның атынан, сондай-ақ бір сиырды да жеті адамның атынан қ ұ рбандық қ а шалғ ан. Пайғ амбар (с. а. с. ) осыдан кейін шашын алдырғ андарғ а ү ш рет, ал қ ысқ артқ андарғ а бір рет кешірім тілеп дұ ғ а жасады. Омардың ашулануы Жоғ арыда айтып ө ттік, Худайбия келісіміне қ атысты екі жайт мұ сылмандарды қ атты қ апаландырды. Оның біріншісі – Алла елшісінің (с. а. с. ) сахабаларына: «Жақ ында біз Қ ағ бағ а барып, оны тауап етеміз», – деп хабарлағ аны. Олар: «Пайғ амбар (с. а. с. ) енді неліктен кері қ айтуғ а шешім қ абылдады?! » – деген ойдақ алды. Екіншісі – «Мұ хаммед пайғ амбар (с. а. с. ) Алланың елшісі жә не ақ иқ атты ұ станушы болса да Алла тағ алаӨ з дінін ү стемдікке жеткізетінін уә де еткен болса да, ол не ү шін қ ұ райыштардың қ ысымына кө нді, не себептен келісімнің шарттарында тө мендетілуге жол берді? » – деген ойлар болатын. Осы екі жайт мұ сылмандар арасында азғ ырулар мен кү мә нді ойлар тудырды. Мұ сылмандардың кө ң ілдері жараланып, келісімнің шарттары беретін нә тижелерді ойламастан, қ айғ ы-мұ ң ғ а салынды. Ә сіресе, олардың ішіндегі ең қ атты қ апаланғ ан Омар ибн ә л-Хаттаб Пайғ амбарғ а (с. а. с. ) келіп: – Уа, Алланың елшісі! Біз ақ иқ атта, ал жауларымыз адасуда емес пе? – дейді. Пайғ амбар (с. а. с. ): – Ә лбетте, – деп жауап береді. – Бізден ө лтірілгендер жә ннатта, ал олардан ө лтірілгендер тозақ та емес пе?
|
|||
|