Османның өлтірілгені жайлы хабар тарауы және ризашылық анты

Мұ хамеджан ТАЗАБЕК: ХУДАЙБИЯ: жең іске бастағ ан шегініс

Хижраның 6-жылы. Яғ ни, пайғ амбарымыз Мұ хаммед (с. а. с. ) пен оғ ан ерген азғ антай мұ сылманның ө з туғ ан шаһ арлары Меккеден қ уылып, Мә динаны пана тұ тып жү ргендеріне 6 жыл ғ ана болғ ан уақ ыт. Қ ұ райыштар қ астасып, тө ң іректегі ө зге араб тайпалары менсінбей, яхудилер бұ лардың қ ашан қ ырғ ынғ аұ шырап жойылып кетуін кү тіп жү рген; шайқ асса, бір жең іп, бір жең іліп, ү міті мен кү дігі арпалысып, жалғ ыз Аллағ а ғ ана тә уекел етіп, Алла елшісінен ғ ана сү йеніш тапқ ан қ иын-қ ыстау сә т. Осындай бір аумалы-тө кпелі мезгілде мұ сылмандарғ а кү тпеген жерден ү лкен бір жең іс келді. Соғ ыссыз, шығ ынсыз келді. Бірқ ызығ ы, оны басында кө бі жең іс деп ойлағ ан жоқ, жең іліс деп, шегініс деп білді. Бұ л – Ислам ү шін жаң а бір кезең нің бастамасы болғ ан Худайбия келісімі еді.

Ә лқ исса, Мә динада жү рген Алла елшісі (с. а. с. ) тү сінде ө зінің жә не сахабаларының ә л-Харам мешітіне кіргенін, Қ ағ баның кілтін ө з қ олына алғ анын, барлығ ы тауап етіп, кіші қ ажылық (умра) жасағ андарын, кейбірі шашын қ ырғ ызып, кейбірі қ ысқ артқ анын кө реді. Мұ ны естіген сахабалардың қ уанышында шек болмапты. Олар бұ л тү сті Меккеге осы жылы кіретініміздің белгісі деп топшылағ ан. Сө йтіп, Пайғ амбар (с. а. с. ) сахабаларымен бірге Меккеге қ арай, «умра» сапарына аттанады.

Ө шпенділіктері шегінен шығ ып тұ рғ ан Меккедегі қ ұ райыш мү шріктері мұ сылмандар жолғ ы шық ты деген хабарды есіткен соң қ арап қ алсын ба? Дереу кең ес мә жілісін қ ұ рып, мә жілісте мұ сылмандарды мү мкіндігінше Қ ағ бағ а кіргізбеуге шешім қ абылдайды. Сө йтіп, Мекке мү шріктері ө з араларындағ ы ең мық ты жауынгер Халид ибн Уалидті (Халид ибн Уә лид – кейіннен исламғ а келген, «Алланың қ ылышы» атанғ ан ардақ ты сахаба (р. а. ) аттылы сарбаздарымен жол бө геуге жө нелтеді. Бұ л кезде мұ сылмандар Меккеге жақ ындап қ алғ ан еді. Қ ұ райыш ә скері кө з жетер жерге келіп тоқ тап, екі жақ бір-бірінің аң ысын аң дап тұ рғ ан сә тте Алла елшісі (с. а. с. ) қ ұ райыштарғ а ө зінің келген мақ сатын тү сіндіру ү шін ә йгілі сахаба Османды (р. а. ) елшілікке жібереді. «Оларғ а біздің соғ ысу ү шін емес, умра жасау ү шін ғ ана келгенімізді айт ә рі оларды Исламғ а шақ ыр», – деп тапсырады. Сонымен қ атар, Алла елшісі (с. а. с. ) Османғ а Меккедегі иман келтірген ер-ә йелдерге баруды, оларғ а мұ сылмандардың жең іске жететіні туралы қ уаныш хабарын жеткізуді, Алла тағ аланың Ө з дінін Меккеде ү стем ететінін, бұ дан кейін меккеліктерден ешкімге иманын жасыру қ ажет болмайтынын хабарлауды бұ йырады.

Османның ө лтірілгені жайлы хабар тарауы жә не ризашылық анты

Осман (р. а. ) елшілікке кетуін кеткенмен, кү тілген мерзімде қ айтып орала қ оймады. Бұ л жағ дай сахабалардың кө ң іліне кү дік ұ ялата бастағ ан. Тіпті, мұ сылмандардың арасында оның ө лтірілгені жайлы хабар да тарап кетеді. Мұ ндай суыт хабарды естіген Алла елшісі (с. а. с. ): «Біз бұ л адамдармен соғ ыспайынша, ешқ айда кетпейміз», – дейді де, сахабаларын ант беруге шақ ырады. Сахабалар ө ре тү регеліп, Пайғ амбарғ а (с. а. с. ) соғ ыс бола қ алғ ан жағ дайда қ асық қ аны қ алғ анша шайқ асу ү шін ант беруге кіріседі. Серт беру барысында Пайғ амбар (с. а. с. ) ө зінің қ олын ұ стап: «Бұ л Осман ү шін» , – дейді. Кейіннен, ант беру аяқ талғ ан соң Османның ө зі де келіп, серт береді. Ал оның кешігу себебі, қ ұ райыштар орын алғ ан жағ дайғ а қ атысты ө зара кең есіп, істерін айқ ындап алу ү шін жә не Пайғ амбардың елшісін нақ ты жауаппен қ айтаруды кө здеп, елшіні ұ зақ уақ ыт жібермей ұ стап отырғ аны еді.

Алла елшісі (с. а. с. ) бұ л антты бір ағ аштың тү бінде қ абылдайды. Омар (р. а. ) Пайғ амбардың қ олынан ұ стап тұ рады, ал Мағ қ ил ибн Ясар Пайғ амбарғ а (с. а. с. ) кедергі жасамасын деп қ олымен ағ аштың бұ тағ ын кө теріп тұ рады. Алла Тағ ала: «/Ей, Мұ хаммед! / сағ ан имандылар, ағ аш тү бінде серт берген кезде, Алла олардан разы болды. Ол /Алла/ олардың жү ректеріндегіні білді ә рі олардың ү стінен тыныштық тү сірді жә не оларды жақ ын бір жең іспен марапаттады…», («Фатх» сү ресі, 18-аят) – деген аятын тү сірген «ризашылық анты» – осы.

12 3 4 5 6 7 Следующая ⇒