2-көрініс. 3-көрініс

⇐ ПредыдущаяСтр 4 из 35Следующая ⇒

2-кө рініс

Нысанбай (шұ быртпамен).

Уау, ордалы қ азақ, ортаң а

Ө кіндірген заманда

Оралып келген бақ қ андай?!

Ө ң менің нен оқ тиіп,

Ө лімші қ ып дө п тиіп,

Ө лерің е жеткенде

Ө лтірмес дару тапқ андай,

Қ иялай қ ия шапқ андай,

Ұ раны шырқ ап аспандай,

Ала тулы жас ұ лан

Аз едім деп баптанбай,

Сайланып та саптанбай

Қ азақ кө шін бастап ед.

Жылағ анын уатты,

Жү дегенін жұ батты,

Қ амалғ ан шө лде жұ ртына

Тың нан тапты суатты.

Кескілескен жауына

Қ асарысып қ асқ айып

Ә лі бермей келеді,

Кішірейген жұ бапты.

Қ асым ханның қ ырқ ына

Ағ ызды қ анды бұ лақ ты.

Сексен сарттың денесін⁶,

Бес қ ұ ланда сұ латты.

Жалғ ыз сұ лтан ұ ранмен.

Қ ырық мың ү йін қ азақ тың

Бір атаның ұ лындай

Ӏ ргелі елдік жолына

Жамырағ ан телдей шұ батты.

Бұ дан артық кім керек

Қ ұ діретті де қ уатты!?

Екі тізгін, бір шылбыр

Ұ стат енді Кенеге,

Қ амап тұ рғ ан қ ұ лдық тың

Тас қ орғ анын бұ затын

Ақ алмастай жебеге.

Тү кіріп кет, қ арама

Жауы болғ ан тө реге,

Ұ лық сығ ан немеге!

Жалыны бар жас-кә рі.

Ойнақ татып енді шық

Елдік бетін кө рсетер

Кене тұ рғ ан тө беге.

Жасасын енді ханымыз,

Соң ында шық сын жанымыз!

Ежелден келген селебе⁷,

Қ айырылатын орын жоқ,

Басымызды қ осатын

Тү стік міне кемеге!

Дауыстар. Бақ қ а жетсін, Кенекем! Кеп жасасын!.. Ердік соң ынан!.. Мал, басымыз қ ұ рбандық!... Баста... баста бізді!.

Шалдар (дауыстары жыламсырағ ан). Я, аруақ, жар бола кө р!.. Ерің дер!.. Ерің дер соң ынан!. Еркек тоқ ты қ ұ рбандық! (Бұ л уақ ытта ханды кө тергендер сахнадан алып шығ ып кетеді. Сыртта топты айналдырып жү рген болады. Сыртта у-шу, " аруақ, иә, Абылай бабам, жар бола кө р!.. " деген ұ рандар, қ уанышты, қ ызулы шулар. Бұ л уақ ытта Кенеге жау тө релер ө зара кү бірлесіп, тыжырынып отырысады. )

3-кө рініс

Есең гіреп қ алғ андай болып тұ рғ ан Нысанбайғ а Наурызбай жетіп келіп.

Наурызбай. Уай, жел ауызды ақ ынсыз, желді аяқ ты кү ліксіз, желпінтетін жан қ айда?!. Кө рмеймісің мына сенің сө зің нен соң манадан кібіртіктеп отырғ ан елдің бақ сы болып кеткенін. Сенсіз жү рісте ажар жоқ. Айтқ ан уә дең уә де ме? Уә де болса ер, Кенекемнің соң ынан! Ердің бе, жоқ па?

Шалдар. Қ арағ ым Науанжан, бердік, қ остық соны. Ертіп ал. Уа, ертіп ал.

Бопай. Ергенін ө зі де айтқ ан жоқ па? Несіне қ адалдың, Науан сен? Айтқ ан сө зін қ айта жұ тар деймісің?

Нысанбай. Есім ауып қ алыпты, қ арағ ым... Соғ ан бө геліп тұ рмын. Ердім... ердім.. Серкелерім...

Бір шал. Ермегенде бұ л арттағ ы қ у дү ниеге нем бар деп қ аласың? Батыр майданы – ақ ынның да майданы. Майданнан қ ашқ ан ақ ын тұ лпар емес, жабы да... Қ алсаң сө зің су татып кетер, барсаң бізге де жалын ә келерсің... Ер мен батырдың арттағ ы кә рі-жасқ а жіберген сә лем хаты боларсың. (Науан кү ліп, Нысанбайды арқ ағ а қ ағ ып ертіп кетеді. Бұ л уақ ытта Кенені ақ киізге кө терген бойынша кө п батырлар, билер қ айта шығ ады. Алдында бос Шеген, Мұ са, Жоламан келеді. )

⇐ Предыдущая 1 2 345 6 7 8 9 10 Следующая ⇒