Деректану методы

1. Деректанулық «сын».
Деректерде бейнеленген тарихи оқ иғ аларды қ алпына келтіретін тә сілдерді деректанулық «сын» дейді
Ресей тарихы бойынша тарихи деректер бірінші болып сыннан ө ткізген В. Н. Татишев. Ол қ ажетті дү ниені қ ажетсізден айыра білу Мық ты тарихшылардың Ең бектерін ө зіне сын кө збен қ арауды ұ сынады.

Л Шлецер 1735-1809 жылдары тарихи сынды ү ш топқ а бө лу арқ ылы жіктеген:
1. Кіші сын (сө зді сынау) тү пнұ сқ аны анық тау.
2. Грамматикалық жә не тарихи талдау. Автордың қ андай сө зді пайдаланғ анын жә не не айтпақ болғ анын анық тау. Жоғ арғ ы сын. (дерек автордың пікірі дұ рыс па, рас ө тірік пе, кө з жеткізу. Бұ нда автордың оқ иғ аны қ аншалық ты білетіндігін анық тау. В. О. Ключевский ғ ылыми талдауды екіге бө леді: Философиалық сын (ежелгі қ ол жазбаны дұ рыс оқ и білу). Фактілі сын жазудың кө зқ арасын анық тау дейді.
Жазба дерктерді ғ ылыми сынның негізгі ережелері белгілі деректанушы А. С. Лапо-Данилевскийдің ең бектерінде жан-жақ ты кө рсетілген. Ол екі кезең нен тұ рады. І-кезең -«сыртқ ы сын» жә не ІІ-кезең «ішкі сын».
Тарихи деректерге мұ ндай кө зқ арас алдың ғ ы парагровта айтылғ ан белгілі француз ғ алымдары Ш. Лангуа мен Ш. Сеньбосқ а да тә н болды. Олардың Москвадан 1889 жылғ ы шық қ ан «Ведение в изучение истории» деген ең бегінде шынайылық та айқ ындау «автордың кө ң іл кү ү йін анық тау арқ ылы жү реді»-дейді.

2. Деректанулық талдау методикасы мен принцптері.

Ғ ылыми ең бектерде, деректану бойынша жү ргізілген кә зіргі зерттеулерде деректанулық талдау жү йелі теориялық негіздемеге ие болды. Методика нақ ты зерттеу тә сілі деген ұ ғ ым болса, метод жалпы зерттеу деген ұ ғ ымды білдіреді. Сондық тан методтың ауқ ымы кең, оғ ан методика да енеді. Ол негізгі ү ш қ ұ рамдас бө лімнен тұ рады:

-Нақ ты методология-басқ аша айтсақ, метод теориясы, осының негізінде ғ ылыми таным принціптері жасалады;

-Методика-зерттеудің нақ ты ережелері мен тә сілдері;

-Техника-зерттеуге қ ажетті қ ұ рал-жабдық тардың жиынтығ ы.

Ү ш қ ұ рамдас бө лім- методика, методология жә не техника бір-бірімен тығ ыз байланысты. Дегенмен, методология жетекші орын алады.

Методология мен методиканың ғ ылыми таным тә сілінің ажырамас қ ұ рамдас бө лігі екендігінен шығ а отырып, тарихи деректану методикасын айқ ындауғ а болады. Бұ л методика мынадай принціптерге негізделген:

Обьективтік принціп - тарихи қ ұ былыстарды барлық қ айшылық тармен, кү рделіліктермен, санқ ырлылық тармен қ оса жан-жақ ты зерттеу. Барлық деректерге толық талдау жасау. Бір-бірімен байланысты деректерді кешенді зерттеу.

Партиялық принціп - ол деректерді зерттеудің ө зекті мә селесі етіп, ә леуметтік талдауды алады: деректің қ андай ұ лттың, ә леуметтік топтың не таптың мү ддесін қ орғ ағ андығ ын анық тайды, деректе сол ә леуметтік топтардың, ұ лттардың не таптардың мү ддесінің қ аншалық ты ашық, толық дә л кө рсетілгендігін анық тайды.

Тарихи принціп – ол дерекке тек нақ ты тарихи тұ рғ ыдан қ арау емес, сонымен қ атарпайда болуы мен сақ талуына ә сер еткен оқ иғ аларды, қ ұ былыстарды жә не процестерді зерттеу.

3. Деректердің пайда болуын «сынау» немесе сыртқ ы «сын».

Деректі сынаудың бұ л кезең і мә тінді оқ удан, оның дә л мазмұ нын, ө мір сү ру формасын айқ ындалуын, тү пнұ сқ алығ ын, уақ ытын, авторын, жасалынғ ан жерін, пайда болуының нақ ты-тарихи жағ дайын, деректі жасаудағ ы мақ сат мен міндеттерін анық таудан тұ рады.

Деректердің сақ талу формалары. Кез келген тарихи дерек белгілі бір материялды формада ө мір сү реді. Мазмұ ны жағ ынан бірдей мә тіннің ө зі ә р тү рлі формада кездесуі мү мкін. Деректің сапалы да тез ө ң делуі кө птеген факторларғ а байланысты, сондай факторлардың бірі ол деректің сақ тау формасы: қ олжазба ма жоқ тасқ а басылғ ан ба, мұ рағ ат материялдары ма, жоқ публикация ма?

Мә тінді дұ рыс оқ и білу немесе тү пнұ сқ алық проблемесы. Деректің мазмұ нымен танысу барысында мә тінді қ алпына келтіру жә не оның дә л мә нін ашуғ а байланысты кө птеген қ иындық тар пайда болады. Олар негізінен мә тіндегі кейбір сө здердің дұ рыс оқ ылмауы немесе ө шіп қ алуына байланысты. Кей жағ дайда мә тінді мазмұ ны бойынша немесе басқ а мә тіндермен салыстыру арқ ылы қ алпына келтіруге болады. Кә зіргі кезде мә тіннің ө шіп қ алғ ан жерлерін немесе бү лінген жерлерін жаң адан пайда болғ ан фотоанализ тә сілімен қ алпына келтіру қ олғ а алынуда.
Деректің пайда болғ ан уақ ытын анық тау. Барлық деректерде бірдей оның жазылғ ан уақ ыты кө рсетіле бермейді., кейде мә тінде кө рсетілген уақ ыттың ө зі де дұ рыс болмауы мү мкін. Дегенмен, кө п жағ дайда деректің жазылғ ан уақ ыты туралы мә ліметті сол мә тіннің ө зінен, оның мазмұ нынан табуғ а болады: деректе аталғ ан тарихи тұ лғ алардың атынан, оның лауазымынан. Атақ дә режесінен.
Деректің пайда болғ ан жерін анық тау. Жоғ арыда айтылғ ан мә тінді оқ у жә не уақ ытын анық тау ү шін пайданылғ ан тә сілдердің кө бі, оның пайда болғ ан жерін анық тау ү шін де қ олданылады. Сонымен қ атар тарихшы тарихи географиялық гнегізіннде жасалғ ан тарихи карталарды да пайдаланады. Тарихшығ а қ ойылатын талаптың ең бастысы ө зі зерттеп жү рген жерін кө з алдына елестетуі. Сонымен қ атар тарихи ә кімшілік-территориялық ө згерістерді де жақ сы білгені жө н.

Дерек авторының не қ ұ растырушының атын анық тау. Дерек авторының не қ ұ растырушының атын білу оны тарихи зерттеулергеи пайдалану міндетті шарт емес. Деректегі сақ талынғ ан ақ параттың сипаты оның авторымен емес, мазмұ нымен айқ ындалады. Тарихшыны жасырын атпен, бірнеше атпен немесе тіптен атсыз жазылғ ан деректерр де қ ызық тырады. Кө птеген жағ дайда тарихшылар ө з ең бектерінде заң жобаларын, заң актілерін, ү кімен қ аулы-қ арарларын, ағ ымдағ ы іс қ ағ аздарын кең інен пайдаланса да олардың авторын білуге ұ мтылмайды. Дегенмен, бұ дан дерек авторының аты керегі жоқ деген ұ ғ ым тумау керек.

4. Деректердің шынайылық дең гейін анық тау немесе «ішкі сын». Ө кілеттік прблемасы.
Деректегі ақ параттың ғ ылыми маң ызын бағ алау кезінде оның шындық қ а қ атынасымен қ атар, тарихшымен байланысын да айқ ында қ ажет. Бірінші жағ дайда дерекпен шындық тың байланысына шынайылық проблемасы, екінші жағ дайда «дерек жә не тарихшығ а» ө кілеттілік проблемасы пайда болады.

Ә дебиеттер:

1. Бекмаханов Е. XIX ғ. 20-40-жьлдарындағ ы Қ азақ стан. Алматы, 1992.

2. Сыздьқ ова Р., Қ ойгелдиев М. Қ адырғ али би Қ осымұ лы жә не оның жылнамалар жинағ ы. Алматы, 1991.

3. Қ озыбаев М. Ғ ұ мырнама жанрын зерттеу мә селелері //Қ азақ тарихы 1997, N4.

4. Атабаев Қ. Қ азақ стан тарихының деректанулық негіздері. Алматы. 2002.

5. Атабаев Қ. М., Қ адыртаева М. А. Деректанудың теориялық мә селелері. Алматы, 1999.

6. Атабаев Қ. Қ азақ баспасө зі - Қ азақ стан тарихының дерек кө зі. Алматы, 2000. 7. Мухамед Хайдар Дулати. Тарих-и Рашиди. А., 1999

Тақ ырып 6 Деректің пайда болуын сынау – 2 сағ ат

1. Деректердің сақ талу формалары жоне олардың деректанулық маң ызы. Мә тінді дү рыс оқ у - жазба деректі талдаудың басты шарты.

2. Деректің пайда болғ ан уақ ытын анық тау (датировка). Деректің пайда болғ ан жерін анық тау. Дерек авторының не кұ растырушының атын анық тау (атрибуция).

3. Тарихи деректің ә леуметтік функциясын анық тау.

4. Деректанудың шынайылық проблемасы. Тарихи деректану ғ ылымындағ ы ө кілеттілік проблемасы.

Ә дебиеттер:

1. Бекмаханов Е. XIX ғ. 20-40-жьлдарындағ ы Қ азақ стан. Алматы, 1992.

2. Сыздьқ ова Р., Қ ойгелдиев М. Қ адырғ али би Қ осымұ лы жә не оның жылнамалар жинағ ы. Алматы, 1991.

3. Қ озыбаев М. Ғ ұ мырнама жанрын зерттеу мә селелері //Қ азақ тарихы 1997, N4.

4. Атабаев Қ. Қ азақ стан тарихының деректанулық негіздері. Алматы. 2002.

5. Атабаев Қ. М., Қ адыртаева М. А. Деректанудың теориялық мә селелері. Алматы, 1999.

Тақ ырып 7 Ежелгі жазба тарихи деректер - 2 сағ ат

1. Ежелгі парсы, грек, рим, қ ытай жазбаларындағ ы мә ліметтер. Ежелгі жазба тү ркі ескерткіштері: пайда болуын сынау, мә тінін оқ у жә не тү сіндіру.

2. Гомер поэмасы. Тарихнамасы. Зерттелу кезец-дері. Тарихи дерек ретіндегі ерекшелігі, маң ызы жә не орыны, тарихи дерек кө зі ретінде зерттеудің негізгі проблемалары.

3. Араб деректері, ІХ-ХІІІ ғ ғ. ал-Жахиздің, ибн-Фадлан, ал-Факихтың т. б. тарихи трактаттары, ал-Масудидің (" Ахбар-аз-заман" ), Худун ал-Алемнің (Дү ние шең бері. X ғ. ), Ибн-Хордабектің (" Шет аймақ кітабы" ), Ибн-Рустенің (" Асыл алкалар кітабы" ) т. б. тарихи-географиялық ең бектер мен географиялық карталардың деректік маң ызы жә не оларғ а деректанулық талдау жасау жолдары.

4. Батыс Европа саяхатшъшары Палано Карпиниди (1182-1252), Вильгелм Рубруктің, Марко Полоның т. б. жазбалары.

Ә дебиеттер:

1. Бекмаханов Е. XIX ғ. 20-40-жьлдарындағ ы Қ азақ стан. Алматы, 1992.

2. Сыздьқ ова Р., Қ ойгелдиев М. Қ адырғ али би Қ осымұ лы жә не оның жылнамалар жинағ ы. Алматы, 1991.

3. Қ озыбаев М. Ғ ұ мырнама жанрын зерттеу мә селелері //Қ азақ тарихы 1997, N4.

4. Атабаев Қ. Қ азақ стан тарихының деректанулық негіздері. Алматы. 2002.

5. Атабаев Қ. М., Қ адыртаева М. А. Деректанудың теориялық мә селелері. Алматы, 1999.

Тақ ырып 8 Жылнамалар жә не жылнаматану - 2 сағ ат

1. Жылнаманың тарихи дерек ретіндегі ерекшелігі. Жылнама жазу гарихы. Негізгі кезең дері. Хронографтар. Ортағ асырлык. деректер арасындағ ы жылнамалардың орны мен маң ызы.

2. Жылнаматану ғ ылыми проблема ретінде. Жылнамаларды жариялау. Жылнамаларды гылыми зерттеу. А. А Шахматовтың (186-1920) жылнаматану ісіне қ осқ ан ү лесі мен пайдаланган тә сілдері

3. Қ азіргі жылнаматану проблемалары жылнама жазушылық тың бастапқ ы кезең ін қ алпына келтіру, жылнаманың шынайылық проблемасы, жылнаманың ө кілеттілік проблемасы.

Ә дебиеттер:

1. Бекмаханов Е. XIX ғ. 20-40-жьлдарындағ ы Қ азақ стан. Алматы, 1992.

2. Сыздьқ ова Р., Қ ойгелдиев М. Қ адырғ али би Қ осымұ лы жә не оның жылнамалар жинағ ы. Алматы, 1991.

3. Қ озыбаев М. Ғ ұ мырнама жанрын зерттеу мә селелері //Қ азақ тарихы 1997, N4.

4. Атабаев Қ. Қ азақ стан тарихының деректанулық негіздері. Алматы. 2002.

5. Атабаев Қ. М., Қ адыртаева М. А. Деректанудың теориялық мә селелері. Алматы, 1999.

Тақ ырып 9Орта ғ асырлық жазба ескерткіштер – 2 сағ ат

1. Жү сіп Баласоғ ұ нның " Қ ү дадғ у біліг", Махмуд Қ ашқ аридің " Диуани лұ ғ ат ат-тү рік" (тү ркі сө здерінің жинағ ы), " Кодекс куманикус" ортағ асырлық Қ азақ стан тарихыпың дерегі ретінде.

Рашид-ад-диннің " Жылнамалар жинағ ы" қ азақ тайпалары тарихының қ ү нды дерек кө зі.

2. Мұ хамед Хайдар Дулати (1499-1551) " Тарих-и Рашиди" тарихнамасы. Зерттелу кезең дері. Дулатитану ғ ылымының қ алыптасуы. " Тарих-и Рашидидщ" деректік маң ызы. Қ адырғ али би Қ осымү лының " Жылнамалар жинағ ы". Деректанулық талдау. Ә білғ азы Баһ адурдың (1603-1663) " Тү ріктер шежіресі", " Зафарнама" жә не " Бабурнама".

Ә дебиеттер:

1. Бекмаханов Е. XIX ғ. 20-40-жьлдарындағ ы Қ азақ стан. Алматы, 1992.

2. Сыздьқ ова Р., Қ ойгелдиев М. Қ адырғ али би Қ осымұ лы жә не оның жылнамалар жинағ ы. Алматы, 1991.

3. Қ озыбаев М. Ғ ұ мырнама жанрын зерттеу мә селелері //Қ азақ тарихы 1997, N4.

4. Атабаев Қ. Қ азақ стан тарихының деректанулық негіздері. Алматы. 2002.

5. Атабаев Қ. М., Қ адыртаева М. А. Деректанудың теориялық мә селелері. Алматы, 1999.

Тақ ырып 10 Заң актілері-тарихи дерек кө зі - 1 сағ ат

1. Заң , актілерінің тарихи дерек ретіндегі маң ызы, орны, ерекшелігі.

2. Заң актілерін дерек кө зі ретінде зерттеу методтары.

Ә дебиеттер:

1. Бекмаханов Е. XIX ғ. 20-40-жьлдарындағ ы Қ азақ стан. Алматы, 1992.

2. Сыздьқ ова Р., Қ ойгелдиев М. Қ адырғ али би Қ осымұ лы жә не оның жылнамалар жинағ ы. Алматы, 1991.

3. Қ озыбаев М. Ғ ұ мырнама жанрын зерттеу мә селелері //Қ азақ тарихы 1997, N4.

4. Атабаев Қ. Қ азақ стан тарихының деректанулық негіздері. Алматы. 2002.

5. Атабаев Қ. М., Қ адыртаева М. А. Деректанудың теориялық мә селелері. Алматы, 1999.

Тақ ырып 11 Іс-қ ағ аздық қ ұ жаттар – 1 сағ ат

1. ХҮ ІІІ-ХХ ғ. басындағ ы іс-қ ағ аздық қ ұ жаттардың пайда болуы жө не дамуы. Оларды кұ растырудың жә не тіркеудің ерекшеліктері.

2. Іс-қ ағ аздық қ ұ жаттарды деректанулық талдаудың жалпы принциптсрі жә не оларды сыныптау.

3. Іс-қ ағ аздық қ ұ жаттарды талдаудыц кешенді методы.

Ә дебиеттер:

1. Бекмаханов Е. XIX ғ. 20-40-жьлдарындағ ы Қ азақ стан. Алматы, 1992.

2. Сыздьқ ова Р., Қ ойгелдиев М. Қ адырғ али би Қ осымұ лы жә не оның жылнамалар жинағ ы. Алматы, 1991.

3. Қ озыбаев М. Ғ ұ мырнама жанрын зерттеу мә селелері //Қ азақ тарихы 1997, N4.

4. Атабаев Қ. Қ азақ стан тарихының деректанулық негіздері. Алматы. 2002.

5. Атабаев Қ. М., Қ адыртаева М. А. Деректанудың теориялық мә селелері. Алматы, 1999.

Тақ ырып 12 Мерзімді басылымдар- 1 сағ ат

1. XIX ғ. соң ы XX ғ. басындағ ы ә лем тарихының дерек кө зі.

2. Мерзімді басылымдарды сыныптау. Оларды деректанулық талдаудың негізгі принциптері жә не проблемалары.

Ә дебиеттер:

1. Бекмаханов Е. XIX ғ. 20-40-жьлдарындағ ы Қ азақ стан. Алматы, 1992.

2. Сыздьқ ова Р., Қ ойгелдиев М. Қ адырғ али би Қ осымұ лы жә не оның жылнамалар жинағ ы. Алматы, 1991.

3. Қ озыбаев М. Ғ ұ мырнама жанрын зерттеу мә селелері //Қ азақ тарихы 1997, N4.

4. Атабаев Қ. Қ азақ стан тарихының деректанулық негіздері. Алматы. 2002.

5. Атабаев Қ. М., Қ адыртаева М. А. Деректанудың теориялық мә селелері. Алматы, 1999.

Тақ ырып 13 Жеке адамдық қ ұ жаттар тарихи дерек ретінде – 1 сағ ат

1. Жеке адамдық қ ұ жаттар анық тамасы. Сыныптау.

2. Жеке адамдық қ ұ жаттар эволюциясы Хаттар, мемуарлар, кү нделіктер, естеліктер жә не заманхаттардың деректік ерекшеліктері.

3. Жеке адамдық қ ұ жаттарды дерек кө зі ретінде талдау методтары. Қ азан тө ң керісіне дейінгі жеке адамдық қ ұ жаттардың негізгі топтары.

Ә дебиеттер:

1. Бекмаханов Е. XIX ғ. 20-40-жьлдарындағ ы Қ азақ стан. Алматы, 1992.

2. Сыздьқ ова Р., Қ ойгелдиев М. Қ адырғ али би Қ осымұ лы жә не оның жылнамалар жинағ ы. Алматы, 1991.

3. Қ озыбаев М. Ғ ұ мырнама жанрын зерттеу мә селелері //Қ азақ тарихы 1997, N4.

4. Атабаев Қ. Қ азақ стан тарихының деректанулық негіздері. Алматы. 2002.

5. Атабаев Қ. М., Қ адыртаева М. А. Деректанудың теориялық мә селелері. Алматы, 1999.

Тақ ырып 14 Статистикалык деректер – 1 сағ ат

1. Статистика туралы тү сінік.

2. Статистикалық ұ йымдастыру. Ф. А. Цербина дайындағ ан статистикалық мә ліметтері. Щербина, Румянцев экспедиция-ларының қ орытындылары.

3. Статистикалық мә ліметтерді талдаудың негізгі жолдары. Толық тық жә не шынайылық дең гейі. Ө кілеттілік проблемасы.

4. Демографиялық статистика жө не оның деректік маң ызы.

Ә дебиеттер:

1. Бекмаханов Е. XIX ғ. 20-40-жьлдарындағ ы Қ азақ стан. Алматы, 1992.

2. Сыздьқ ова Р., Қ ойгелдиев М. Қ адырғ али би Қ осымұ лы жә не оның жылнамалар жинағ ы. Алматы, 1991.

3. Қ озыбаев М. Ғ ұ мырнама жанрын зерттеу мә селелері //Қ азақ тарихы 1997, N4.

4. Атабаев Қ. Қ азақ стан тарихының деректанулық негіздері. Алматы. 2002.

5. Атабаев Қ. М., Қ адыртаева М. А. Деректанудың теориялық мә селелері. Алматы, 1999.

Тақ ырып 15 Саяси процестердің материалдары тарихи дерек кө зі ретінде- 1 сағ ат

1. Топтау

2. Саяси процестердің дамуына ә сер ететін факторлар.

Ә дебиеттер:

1. Бекмаханов Е. XIX ғ. 20-40-жьлдарындағ ы Қ азақ стан. Алматы, 1992.

2. Сыздьқ ова Р., Қ ойгелдиев М. Қ адырғ али би Қ осымұ лы жә не оның жылнамалар жинағ ы. Алматы, 1991.

3. Қ озыбаев М. Ғ ұ мырнама жанрын зерттеу мә селелері //Қ азақ тарихы 1997, N4.

4. Атабаев Қ. Қ азақ стан тарихының деректанулық негіздері. Алматы. 2002.

5. Атабаев Қ. М., Қ адыртаева М. А. Деректанудың теориялық мә селелері. Алматы, 1999.

Тақ ырып 16 Кең естік кезең дегі тарихи деректер- 1 сағ ат

1. ХХғ. деректердің типологиялық ө згерісі

2. Кең естік деректердің ерекшеліктері.

Ә дебиеттер:

1. Бекмаханов Е. XIX ғ. 20-40-жьлдарындағ ы Қ азақ стан. Алматы, 1992.

2. Сыздьқ ова Р., Қ ойгелдиев М. Қ адырғ али би Қ осымұ лы жә не оның жылнамалар жинағ ы. Алматы, 1991.

3. Қ озыбаев М. Ғ ұ мырнама жанрын зерттеу мә селелері //Қ азақ тарихы 1997, N4.

4. Атабаев Қ. Қ азақ стан тарихының деректанулық негіздері. Алматы. 2002.

5. Атабаев Қ. М., Қ адыртаева М. А. Деректанудың теориялық мә селелері. Алматы, 1999.

Тақ ырып 17 Заң шығ ару жә не заң намалық деректер- 1 сағ ат

1. Деректанулық анализдің ә дістері

2. 1970-80 жж. заң шығ арудың кейбір ерекшеліктері

Ә дебиеттер:

1. Бекмаханов Е. XIX ғ. 20-40-жьлдарындағ ы Қ азақ стан. Алматы, 1992.

2. Сыздьқ ова Р., Қ ойгелдиев М. Қ адырғ али би Қ осымұ лы жә не оның жылнамалар жинағ ы. Алматы, 1991.

3. Қ озыбаев М. Ғ ұ мырнама жанрын зерттеу мә селелері //Қ азақ тарихы 1997, N4.

4. Атабаев Қ. Қ азақ стан тарихының деректанулық негіздері. Алматы. 2002.

5. Атабаев Қ. М., Қ адыртаева М. А. Деректанудың теориялық мә селелері. Алматы, 1999.

Тақ ырып 18 Саяси партиялардың жә не қ оғ амдық ұ йымдардың бағ дармалары, уставтар жә не директивтік қ ұ жаттар – 1 сағ ат

1. КПСС қ ұ жаттары тарихи дерек кө зі

2. Саяси партиялардың қ ұ жаттары

Ә дебиеттер:

1. Бекмаханов Е. XIX ғ. 20-40-жьлдарындағ ы Қ азақ стан. Алматы, 1992.

2. Сыздьқ ова Р., Қ ойгелдиев М. Қ адырғ али би Қ осымұ лы жә не оның жылнамалар жинағ ы. Алматы, 1991.

3. Қ озыбаев М. Ғ ұ мырнама жанрын зерттеу мә селелері //Қ азақ тарихы 1997, N4.

4. Атабаев Қ. Қ азақ стан тарихының деректанулық негіздері. Алматы. 2002.

5. Атабаев Қ. М., Қ адыртаева М. А. Деректанудың теориялық мә селелері. Алматы, 1999.

Тақ ырып 19 Кең естік кезең дегі мерзімді баспасө з тарихи дерек ретінде – 1 сағ ат

1. Ресми мерзімді баспасө з

2. Ресми емес, еркін альтернативтік мерзімді баспасө з

Ә дебиеттер:

1. Бекмаханов Е. XIX ғ. 20-40-жьлдарындағ ы Қ азақ стан. Алматы, 1992.

2. Сыздьқ ова Р., Қ ойгелдиев М. Қ адырғ али би Қ осымұ лы жә не оның жылнамалар жинағ ы. Алматы, 1991.

3. Қ озыбаев М. Ғ ұ мырнама жанрын зерттеу мә селелері //Қ азақ тарихы 1997, N4.

4. Атабаев Қ. Қ азақ стан тарихының деректанулық негіздері. Алматы. 2002.

5. Атабаев Қ. М., Қ адыртаева М. А. Деректанудың теориялық мә селелері. Алматы, 1999.

Тақ ырып 20 Аудиовизуалдық қ ұ жаттар- 1 сағ ат

1. Аудиовизуалдық қ ұ жаттардың деректік маң ызы

2. Аудиовизуалдық қ ұ жаттарды оқ ытудың тү рлері.

Ә дебиеттер:

1. Бекмаханов Е. XIX ғ. 20-40-жьлдарындағ ы Қ азақ стан. Алматы, 1992.

2. Сыздьқ ова Р., Қ ойгелдиев М. Қ адырғ али би Қ осымұ лы жә не оның жылнамалар жинағ ы. Алматы, 1991.

3. Қ озыбаев М. Ғ ұ мырнама жанрын зерттеу мә селелері //Қ азақ тарихы 1997, N4.

4. Атабаев Қ. Қ азақ стан тарихының деректанулық негіздері. Алматы. 2002.

5. Атабаев Қ. М., Қ адыртаева М. А. Деректанудың теориялық мә селелері. Алматы, 1999.

⇐ Предыдущая 1 234 5 6 7 Следующая ⇒