|
|||
Оспанханның «ңөңі»Оспанханның «ң ө ң і» Баяғ ыда Оспанхан марқ ұ мның бір ә ң гімесін жариялап едік. Ұ мытпасам, ә ң гіменің аты «Ң ө ң » болатын. Содан, енді ойлаймын жарық тық Осекем ә улие екен - ау деп.
Қ азіргі мына заманда «ң »- ғ а тілі келмейтіндер кө бейді. Теледидарды тың дап, қ арап отырсаң, «жанағ ы, жанағ ы» деп сө з арасына «арам» сө з қ осып сө йлейтіндер жиіледі. Басқ аны былай қ ойғ анда, осы замандағ ы қ оғ адай кө п партиялардың дө кейі «ң » - ғ а тілі келмейді екен. «Жанағ ы, жанағ ы» дейді. Жә не екі сө зінің бірі «жанағ ы». Ерте - ерте большевиктер кө семі Ленин жарық тық тың «р»- ғ а тілі келің кіремеуші еді. Бірақ оғ ан бұ л сақ аулық біртү рлі жарасып тұ ратын. Енді қ азіргі кө семдердің бірі: «Жанағ ы женістен женіске жете берейік! » — деп соғ ады. Бір кем дү ние деген осы.
Жамбылдың жолбарысы Жарық тық Жамбыл — Жә кеміздің жолбарысы бар екені рас - ау. Оны бұ л дү ниеден ө терінде ө зі де айтқ ан ғ ой. Ү лкен баласына: — Тезекбай, қ амдана бер, менің жолбарысым мағ ан қ арамай, тау жақ қ а кетіп қ алды. Кешікпей мен де кететін шығ армын, — деп еді - ау. Тоқ сан асқ анда Сталинді мақ тау керек болды. Жағ дай солай еді. Тапсырма солай еді. Мақ тауын мақ тады. Шын тү сінген адамғ а ол мақ тау емес еді. «Кү ндіз бар да, тү нде жоқ » кү н де орнында. «Тү нде бар да, кү ндіз жоқ » ай да баяғ ыдай. Ал Сталин баяғ ыда ө лген. Лениннің қ асына қ атар жатқ ызып еді. Хрущев оны сү йретіп алғ ызып тастады. Бір кем емес, орасан кем дү ние.
Итаяқ тың кесірі Шiлденiң шық ылдағ ан ыстығ ында кү ншығ ыстан қ арасаң, кү нбатыс жақ та Келiншектау ағ ып жатқ ан асау алтын ө зен сияқ ты. Кү ннiң аптабы қ айтып, кешкi салқ ын тү се Келiншектау анық кө рiне бастайды. Сонда Келiншектау туралы ерте - ерте ертедегi аң ыз еске тү седi. Отыз кү н ойын, қ ырық кү н тойы болып, байдың қ ызы ұ затылады. Қ ырық тү йеге артылғ ан жасаудың бә рi алтын, кү мiс, гауһ ардан екен дейдi. Ұ зыннан ұ зақ созылғ ан дә улетжар кө штiң алдында келе жатқ ан қ ыз ә кесi қ ызынан: — Қ алай қ ызым, жасауың а кө ң iлiң тола ма? — деп сұ рапты. Сонда ұ затылып бара жатқ ан қ ыз: — Ризамын, ә ке, тек итаяғ ым алтыннан болмады - ау, — дептi. Мұ ндай тойымсыздық қ а не айтарын бiлмеген ә ке байғ ұ с қ ос қ олын терiс қ арата жайып жiберiп: — О, қ анағ атсыз мұ ндар, қ аратас болып қ атып қ ал! – деп, қ атты қ арғ апты. Қ арғ ыс Қ ұ дайдың қ ұ лағ ына шалынып, бү кiл асыл кө ш лезде қ аратас болып қ атыпты да қ алыпты. Қ анағ атсыздық қ а, тойымсыздық қ а Қ ұ дайдың қ аһ ары осылай тиiптi. Қ арап тұ рсаң, мына қ азiргi заманда да, сол бейшара қ ыздың абайсызда айтып қ алғ ан айып сө зiн кешпеген Жаратқ ан ие мына қ азiргi заманда тү йенi тү гiмен, кеменi жү гiмен жұ тып жатқ андарды қ алай кө рмейдi — ғ ажап! Бiрақ Қ ұ дай асық пайды: бұ л дү ние болмаса, о дү ние бар; зауал ә йтеуiр бiр соғ ар. Бұ л тек бiр кем дү ние емес, екi дү ниеде де кешiрiлмес мол кем дү ние.
|
|||
|