Жекеннің орманы. Жарық астау. Шөлдеген жұлдыз. Жүзді азырқанған жазушы

Жекеннің орманы

Журналшылар да тү йе сияқ ты: арқ алағ аны — алтын, жегені тікен.

Газетте істеп жү ргенде ЦК - дан талай таяқ жедік.

«СҚ » - да Жекен Жұ мақ анов деген жазушының қ арамағ ында біраз болдым.

Жарық тық, газеттің келесі нө міріне кезекші болғ анда, бетті оқ ып отырып:

— Шіркін, бір асыранды ақ тышқ ан болса, газеттің бетіне жү гіртіп жібергенде иіскеп - иіскеп, қ атесі бар жерде екі аяғ ын кө теріп, шың ғ ырып - шың ғ ырып жіберсе, қ атені тү зетіп, редактордан сө гіс алмас едік, – деп армандап отырар еді. Ә лі кү нге дейін ақ тышқ ан жоқ.

Бір кем дү ние.

Жарық астау

Араб нә сілді Александр Пушкиинің Алтын балық туралы інжу - маржандай ә демі ертегі бар. Балық шының ауына Алтын балық тү спей ме. сө йтсе, Алтын балық қ а тіл бітіп, балық шы шалғ а:

— Мені босат, не тілейсің, соның бә рін орындаймын, — дейді ғ ой.

Балық шы:

— Кемпірімнің кір жуатын ағ аш астауы жарылып қ алып еді... — дейді.

Алтын балық:

— Ү йің е қ айта бер, тілегін орындалады, — дейді ғ ой.

Кемпір шалына риза болудың орнына, бас салып ұ рсады. Араны ашылып кетеді. Жердің бетін қ ойып, су астының патшасы болғ ысы келеді. Ең соң ында баяғ ы жарық астаудың қ асында қ алады.

Тойымсыздық.

Бұ л да бір кем дү ние.

Шө лдеген жұ лдыз

Шілде айында Қ азан шаһ арда да кү н ысиды. Сондай бір кезде атақ ты ақ ын Ғ абдолла Тоқ ай қ атты шө лдесе керек. Сыраханағ а кіріп, бір кружка сыра сұ раса, сатушы:

— Отыз бес тиын, — депті.

— Сонда Тоқ ай қ алтасын қ ағ ып, тиын санап тұ рып:

— Пиво тура отыз бес тиын, қ алғ аны тура бес тиын, и - и, дү ние - ай... — деп қ иналса керек.

Ө зін Пушкин, Лермонтов сияқ ты алыптардың қ атарына қ осып:

«Три звезды в небе — Пушкин, Лермонтов и Токай», — деп жү рген Тоқ айдың қ алтасы тесік екен.

Бір кем дү ние...

Жү зді азырқ анғ ан жазушы

Ертеректе, Жазушылар одағ ының ү йінде бір жазушының мерейтойы ө тіп жатты. 90 жасқ а толғ ан той иесі кө пшілікке алғ ыс айтып, мінберде сө з сө йлеп тұ рғ анда, арт жақ тан біреу:

— Ә леке, Ә леке! Жү зге жет! Жү зге жет! — деп айқ айлады.

Той иесі қ аһ арланып:

— Ей, найсап! Жү зден артық сан білмейсің бе?! — деп ренжіді.

Сө йткен Ә лекең жү зді азырқ анып жү ргенде, тоқ сан алтығ а келіп, дү ниеден ө тті.

Бұ л да бір кем дү ние.

⇐ Предыдущая 1 2 3 456 7 8 9 10 Следующая ⇒