KÖKSÜMƏ SIĞMAYAN ÜRƏK 12 страница

Murad sanki dilini diş iylə tutmuş du. Baş ladı nə baş ladı:

“Bilirsə n Mə riyə m, biz nə yə gö rə bu hə yatda yaş ayı rı q? Axı mə nim də haqqı m var xoş bə xt hə yat sü rmə yə, gü lmə yə, sevinmə yə, mə gə r də rd ç ə kmə k elə mə nim alı n yazı mdı r?

Mə riyə m “- xeyir elə deyil, sə n ö zü n hə yatı nı də yiş ə bilə rsə n, gö rü rsə n ki, sə ni sı xan bir ş ey var oradan qaç. Ç alı ş ç ox vaxt tə miz havada gə zə sə n, sə nin kehvini aç an insanları n arası nda olsan xeyirin gö rə rsə n. ”

Murad- Mə nimki tə miz havalı q deyil dostum, ə gə r bir ailə baş ç ı sı ki, iş də n sonra ö z evinə tə lsmirsə , bu ç ox bö yü k bə dbə xtlikdir. Mə n nə qə də r ç alı ş ı ramsa da, bu bə dbə xtlikdə n yaxa qurtara bilmirə m. Hə lə subaykə n hesab edirdim ki, hə r ş ey, xü susə ndə xoş bə xtlik kiş idə n ası lı dı r. Ç ox ailə lə r gö rmü ş dü m, kiş i hə miş ə nə yisə bə hanə edib evində qan-qaraç ı lı q salı r, mə n də dü ş ü nü rdü m ki, demə li hə r ş ey kiş idə n ası lı dı r. Ancaq ailə qurduqdan sonra baş a dü ş dü m ki, bu heç də belə deyilmiş. Dü zdü r kiş idə n ç ox ş ey ası lı dı r, ancaq hə r ş ey yox. Elə ş eylə r var ki, onları bö lü ş mə k olmur, bilirsə n bə zə n insanlar, xü susə ndə qadı nlar, ə lində olanı n qə drini bilmirlə r. Onu itirdikdə n sonra də yə r vermə yə ç alı ş ı rlar, bud a ç ox gec olur. Mə nim də rdim bə lkə də ə srin bə lası na ç evrilə n “qı sqanclı q” xə stə liyidir. Bu xə stə liyin ə lacı yoxdur!, sə n bilirsə n ya yox? Bə lkə də Xə rç ə ng xə stə liyinə ə lac tapacaqlar, ancaq qı sqanclı q xə stə liyinə heç vaxt ə lac tapı lmayacaq. Ə slində bunun da ə lacı var, qaç ı b canı nı “ xə stə də n” qurtarmaq, bu mə qamda isə uş aq gə lib durur gö zü nü n qabağ ı nda. Sə n də deyirsə n ki, ç ı x tə miz havada gə z, ç alı ş insanlar bol olan yerə gedə sə n. Bü tü n bunlar insana kö mə k edə bilə r, ə gə r xə stə sadə cə ə sə bidirsə. Mə nim də rdim ç ox bö yü kdü r dostum, necə deyə rlə r “Mə nimki qalı b allaha”.

Mə riyə m, bilmirə m nə qə də r dö zə bilə cə yə m, ancaq uş aq hə ddi-buluğ a ç atanadə k ç alı ş acağ am ki, ö lmə yim.

Mə riyə m – dostum sə n nə yaman qadı nlardan gileylisə n, nə olub sə nə?, ə vvə llə r belə deyildin axı, qadı nlardan ç oxmu ç ə kmisə n? Murad “ – dostum mə nim hə yatı mda ç oxlu qadı n dostum olub, mə n sə nin timsalı nda bu zə rif cinsin nü mayə ndə lə rinə hə miş ə hö rmə t etmə k istə miş ə m. Ancaq bə zə n yaxş ı lı ğ a yalnı z yamanlı qla cavab almı ş am. ”

Sə nə bir hadisə haqqı nda danı ş maq istə yirə m, vaxtı n varmı?

-Hə -hə ə lbə ttə, - danı ş Murad, mə nə ç ox maraqlı dı r sə nin hə yatı nda, mə nim bilmə diyim daha nə lə r baş verib.?

“ Demə li belə, gü nlə rin birində mə n istirahə t etmə k ü ç ü n bir bara girdim, “Gold Dream” barı na. Gü ndü z saatları idi, adə tə n bu vaxtlarda barda heç kim olmazdı, mə n də musiqi dinlə mə k ü ç ü n belə vaxtlarda bara gedib biraz feyziyab olurdum. Bara dü ş ə ndə bir azyaş lı qı z gö rdü m, o, mə nim tanı dı ğ ı m baş qa bir xanı mla gə lmiş di.

Nə yisə onunla yaxı ndan tanı ş oldum. Heyran ç ox gö zə l idi. Ə sl Azə rbaycan xanı mı, qara gö zlə r, qara və uzun saç lar, boy-buxun və s. Onu danı ş dı rdı qca ç ox tə rbiyə li qı z olduğ unu anladı m.

Biz onunla dostluq etmə yə baş ladı q. Mə n onu ç ox sorğ u-sual edirdim və belə liklə də Heyran nə qə də r ç alı ş dı sa da cidanı ç uvalda gizlə də bilmə di. Onun ç ox acı nacaqlı, qə mli bir taleyi vardı.

Mə riyə m bə lkə də sə n inanmazsan, hə min dö vrdə onun anası qadı n alveri ilə mə ş ğ ul idi.

Bilirsə n də bizim ataları n yaxş ı bir mə sə li var “Nə tö kə rsə n aş ı na o da ç ı xar qaş ı ğ ı na”. Heyranı n anası iki də fə ailə hə yatı qursa da heç bir ə rində fə rə ğ at dayanmayı b. Qadı n alveriylə cavanlı ğ ı ndan mə ş ğ ul olmağ a baş layı b, ailə lə ri də mə hz belə ş eylə rə gö rə dağ ı lı b. O, hə miş ə belində silah gə zdirib, qadı ndan ç ox kiş i kimi hə rə kə tlə r edib. Mə sə lə n; Heyran deyirdi ki, də fə lə rlə dayı sı restoranda savaş dı ğ ı zaman anası ora yaxı nlaş araq qarş ı tə rə fdə ki kiş ini bir yumruqla ram edib.

Sonralar mə n də onu bir də fə gö rdü m, Heyranı n dediklə rində heç bir ş ü bhə yox idi, o qadı nda xanı mlı qdan ə sə r-ə lamə t yox idi. O, nə qə də r ö zü nü mə rifə tli xanı m kimi gö stə rmə k istə sə də, bu onda bir oqə də r də alı nmı rdı. Tez-tez eyvana siqaret ç ə kmə yə ç ı xaraq telefonla danı ş an Seva xanı m, arabir kü ç ə sö yü ş lə ri edir və bununla da ö zü nü n iç ü zü nü biruzə verirdi.

Bə li Mə riyə m, mə n ç ox ç alı ş dı m o qı zı belə hə yatdan qoruyum, hə tta bir neç ə illə r uzunu onu gö z bə bə yim kimi qorudum da. Onun balaca bacı sı “Malı ş ” lə qə bli Rahilə artı q on beş yaş ı ndan gecə hə yatı yaş ayı rdı. Malı ş a hə rdə n deyirdim ki, niyə bu yolu seç misə n?,

heç bilirsə n o mə nə nə deyirdi? “Ana gə zə n ağ acı bala budaq-budaq gə zə r”. O, bu sö zlə ri ç ox sə rbə st, utanmadan deyirdi.

Mə n uzun illə r Heyranı n dar gü nü ndə yanı nda oldum. Bilirsə n, o, ç ox gö zə l idi, ancaq onunla heç kim ailə qurmaq istə mirdi, ç ü nki ailə si ad ç ı xarmı ş dı. Gü nlə rin birində Heyran mə nə zə ng edib gö rü ş mə k istə diyini bildirdi. Mə n onda hə lə subay idim, amma maddi və ziyyə tim pis deyildi. Biz gö rü ş dü k onunla, Heyran baş ladı ağ lamağ a, biraz ü rə yini boş aldandan sonra mə nə də rdini dedi: “Murad, - mamam artı q bir neç ə ildir ki, Tü rkiyə də yaş ayı r, orada da ö z sevimli peş ə siylə, qadı n alveriylə mə ş ğ uldur. Dü zdü r bir neç ə də fə cə hd elə di mə ni tü rkə ə rə versin, ancaq alı nmadı. Bu gü nlə rdə mə nə biraz dollar gö ndə rmiş di, mə n də getdim onu xı rdalamağ a, sə n demə pullar saxtaymı ş, sə n tə sə vvü r edirsə n? Mə ni Nizami rayon polisi “ Obmen Valyutanı n “ qarş ı sı ndan dik gö tü rdü. Axı mə nim nə gü nahı m var ay Murad? Allah mə ni bu pozğ unları n iç ə risinə niyə atı b, mə nim nə gü nahı m var gö rə sə n?

Nə yisə bilirsə n sə nə niyə zə ng etdim ki, gə l gö rü ş ə k?, sə n mə nə ç ox kö mə k etmisə n, mə nim onsuzda sə ndə n baş qa bir qeyrə tli adamı m yoxdur. Dayı ları mı bilirsə n də onlar xoş qeyrə tdilə r!

Murad, polis mə ndə n ç ox pul istə yir, ə gə r onları n istə diyini vermə sə m, onları razı salmasam ə lli-ayaqlı gedirə m iç ə ri. Murad qurban olum mə ni darda qoyma, mə nə kö mə k et. ”

Mə riyə m, bilirsə n mə n nə etdim, “Qə deş lik etdiyim dö vrlə rdə ə limə xeyli qı zı l keç irmiş dim”, mə n hə min gü nü evdə qalan bü tü n qı zı lları n hamı sı nı ö zü mlə gö tü rmü ş dü m. Ə slində o qı zı lları haram bildiyim ü ç ü n satmaq istə yirdim. Tə xminə n bir ovuc qı zı lı m var idi, hamı sı nı verdim Heyrana, ü rə yim ağ rı yı rdı ona, o, istə sə ydi pis yola dü ş ə bilə rdi, ancaq o bunu etmirdi. Odur ki, mə n də bacardı qca onu mü dafiə edirdim.

Dü zdü r bu gü n daha ondan xə bə rim yoxdur, ancaq inanı ram ki, Heyran dü z yoldadı r. Mə riyə m ə gə r bir insanı dü z yola gə tirə bildimsə allahı n qarş ı sı nda savab iş tutmuş am, deyilmi?, mə n də belə ş eylə rdə n hə zz alı ram və ö zü mdə biraz tə skinlik tapı ram. “

Mə riyə m Muradı diqqə tlə dinlə di və onun bö yü k ü rə yinə bir daha vuruldu. Murad sonda dostuna bir xahiş i olduğ unu dedi: ” Mə riyə m mə n istə yirə m biz gö rü ş ə k, yox demə yə tə lə smə! Mə n baş a dü ş ü rə m biz ayrı -ayrı ş ə hə rlə rdə yaş ayı rı q. Hə r ikimiz ailə liyik, sə n xanı m olduğ un ü ç ü n bu gö rü ş sə nə gö rə daha ç ox risqlidir. Ancaq mə n hesab edirə m ki, tə k olan allah da bilir biz dost kimi gö rü ş ü rü k. Mə ncə ə n yaxş ı sı Texnikumda gö rü ş ə k, bildiyimə gö rə yataqxananı tə mir edə rə k Texnikumu ora kö ç ü rü blə r. Bizə o yerlə r ç ox doğ madı r, o, binanı n divarları baş dan-ayağ a xatirə lə rlə doludur. Heç olmasa bir-iki saatlı q, hə m Texnikum rə hbə rliyini də, mü ə llimlə rimizi də gö rmü ş oları q. Hə nə deyirsə n? , heç olmasa bunu mə nə ç ox gö rmə! ”

Mə riyə m qarş ı ya ç ı xa bilə cə k problemlə rdə n danı ş araq nə qə də r etdisə ö zü də bu gö rü ş ə yox deyə bilmə di. O, biraz dü ş ü ndü və gü lü msə yə rə k dedi:

” Ü mumiyyə tlə mə n risqlə ri sevə n birisiyə m, dü zdü r bu biraz bö yü k risq olacaq. Ancaq hesab edirə m ki, iyirmi iki illik ayrı lı qdan sonra bizim bu gö rü ş ə haqqı mı z var! ”

Murad sevindiyində n bilmirdi nə etsin, Mə riyə mə necə minnə tdarlı q etsin. Hə Mə riyə m, indi də gə l gö rü ş ü n tarixini danı ş aq. Novruz bayramı ə rə fə sində bayram gü nlə ri olduğ u ü ç ü n tə til olacaq, hə min gü nlə rin birində gö rü ş ə bilə rik?

Mə riyə m - yox Murad, mə n bayram gü nlə rində evdə n nə ad elə yim ç ı xı m ç ö lə, bu mü mkü n deyil, ə n yaxş ı sı qoy iş gü nlə rində n biri olsun. Mə n də iş də n icazə alı b bir saatlı q gə lə rə m və biz gö rü ş ə rik.

Murad -nə deyirə m, mə n razı yam! Bə s sə nin mobil telefonunu bilmirə m, biz orada necə tapı ş acağ ı q?

Mə riyə m - mə gə r 92-ci illə rdə telefon varı ydı?, bə s biz necə gö rü ş ü rdü k?

Murad - Mə riyə m sə n yaman siyasə tcil, dilli-dilavə r olmusan, hə r sö zə mə ntiqlə, diplomat adam kimi cavab verirsə n! Yaxş ı mə n buna da razı yam, də qiq bir gü n danı ş arı q və hə min gü ndə, hə min saatda da Texnikumda gö rü ş ə rik.

Bir mü ddə t keç di, gü nlə rin birində Murad Mə riyə mə tezliklə Naxç ı vana gə lə cə yini yazdı:

”Salam dostum, mə n iş lə rimi elə planladı m ki, “İ laxı r Ç ə rş ə nbə si” gü nü nü kə ndimizdə keç irim. Bir gü n ə vvə l biz sə ninlə gö rü ş ə bilə rik! “

Hə ftə nin birinci gü nü idi, onlar saat on bir tamamda Texnikumda gö rü ş ə cə klə r. Murad sə hə r saat doqquzdan ş ə hə rdə idi. Texnikumun ə trafı nda və rgar edir, binaya yaxı nlaş mı r ki, birdə n tanı ş mü ə llimlə rdə n kimlə risə gö rə r və bü tü n planları alt-ü st olar. Texnikumla ü zbə ü z mə ş hur Ə cə mi seyrangahı nı n qarş ı sı nda o tə rə f, bu tə rə fə gedirdi. Murad ç ox hə yə canlı idi, ö zü nü heç cü rə ə lə ala bilmirdi. Nə qə də r ç alı ş ı rdı ki, Mə riyə mə dost kimi baxsı n bu iç ində n gə lmirdi. O, Mə riyə mə xoş olsun deyə onları n dost ola bilə cə klə rini desə də, ü rə yində ona qarş ı sevgisinin hə lə də tü kə nmə diyini gö rü r və duyurdu. Lakin nə etmə li, bunu ona necə biruzə vermə mə li, bax bu fikirlə r onu rahat buraxmı rdı. Murad istə mirdi ki, Mə riyə min ona olan etibarı nı itirsin. Ə gə r biz dostuqsa demə li dostuq!

Mə riyə m də hə min gü nü gö zə l gö rsə nmə k ü ç ü n xü susi geyinmiş dir. O, evdə n ç ı xandan bu gö rü ş haqqı nda fikirlə ş irdi:

” İ lahi yenə də Muradla gö rü ş ə gedirə m, iyirmi iki il ö ncə olduğ u kimi hə yə canlı yam. Bu nə dir, hə m bu gö rü ş ə tə lə sir, hə m də tə rə ddü d edirə m. Axı bizim hə r ikimiz də gö zə l baş a dü ş ü rü k ki, bu sadə cə tə sə lli gö rü ş ü ndə n baş qa bir ş ey deyildir. Onsuzda bu gö rü ş bizə heç nə və d etmir, ancaq bir ş eydə n ö zü m də qorxuram. Birdə n virtual alə mdə danı ş mağ ı mı z, bu kimi tə sadü fi gö rü ş lə r bizi biri-birimizə yenidə n bağ layar. Bu heç də yaxş ı ə lamə t deyil, ç ü nki bundan hə r ikimiz ə ziyyə t ç ə kə cə yik. Hesab edirə m ki, bu bizim heç birimizə lazı m deyil, ə n yaxş ı sı biz sə mimi ü rə k dostu olmalı yı q. ”

Bə li bu fikirlə r yol boyu Mə riyə mi rahat buraxmadı. Belə liklə də bu iki mə hə bbə t xiridarı nı n gö zlə diyi mö htə ş ə m gö rü ş baş tutdu.

Bə li dü z iyirmi iki il sonra mə hz hə min yerdə, Texnikumda, hə m də, ikinci mə rtə bə də onlar gö rü ş dü lə r. Murad Mə riyə mi gö rə n kimi dayana bilmə di:

” Sə n elə iyirmi iki il ö ncə gö rdü yü m gö zə l, incə , sə mimi, - bə li mə hz hə min Mə riyə msə n. Heç də yiş ilmə misə n! “

Onlar ayaqü stü, bir iki də qiqə sö hbə tlə ş dikdə n sonra Texnikumun iç ə risini gə zmə yə baş ladı lar. Hə r iki aş iqin tə lə bə vaxtı qaldı ğ ı otaqları isə artı q də rs otaqları etmiş dilə r. Ancaq nə qə də r tə mir olunsa da, bu binanı n divarları, o bö yü k sevginin ş ahidiydi. Onlar binanı n iç ə risində sə ssizcə, xeyli gə zdilə r, hə rdə n biri-birinə hə srə tlə baxaraq kö hnə gü nlə rini də yada saldı lar. Murad Mə riyə mə dedi:

”Bilirsə n nə qə də r uzaqda olsaq da mə n hə miş ə sə ni sevmiş ə m, bə lkə də inanmayacaqsan amma bu hə qiqə tə n də belə di.

“Mə riyə m –sə n dü nyanı n o baş ı nda yaş ayarkə n mə ni necə sevmisə n? “

Murad –Hamı belə deyir, onda mə nim də sə nə bir sualı m var. Gü nə ş də yerdə n ç ox uzaqdadı r, bə s yeri necə isidir?

Mə riyə m zarafatla verdiyi suala ç ox ciddi, hə m də tutarlı cavab aldı ğ ı ü ç ü n xeyli susdu. Ə slində Mə riyə m bu qə də r mü ddə tə unudulmadı ğ ı nı, tə lə bə lik vaxtları nda sevdiyi oğ lanı n bu gü n də onu sevmə sini eş idə ndə ç ox sevindi, istə r-istə mə z qü rur hissi keç irdi.

Mə riyə mlə Murad Texnikumda də rs verə n bə zi mü ə llimlə riynə n də gö rü ş ə rə k hal-ə hval tutdular. Mü ə llimlə r və Texnikum rə hbə rliyi, tə lə bə lə rinin ora gə lə rə k ö z tə hsil aldı qları mü ə ssisə ni yad etmə sini yü ksə k qiymə tlə ndirdiklə rini bildirə rə k, onlara ö z razı lı qları nı bildirdilə r.

Murad Texnikumda keç irdiyi bu iki saatı ö mrü nü n ə n xoş vaxtları siyahı sı na yazdı.

Murad Mə riyə mdə n ayrı ldı qdan sonra anası na və bö yü k qardaş ı na baş ç ə kmə yə getdi. Murad yol boyu hansı nə qliyyata minib –dü ş mə sinin fə rqinə varmadan ancaq Mə riyə mlə gö rü ş dü yü anları n keyfini yaş ayı rdı. Evə girə ndə anası nı n sə si onu sanki yuxudan ayı ltdı:

”Nə tez gə ldin oğ lum?, axı sə n hə miş ə ş ə hə rə gedə ndə axş am saatları nda qayı dı rdı n. “

Murad- ə slində iş imi qurtaran kimi gə ldim sizi gö rmə yə , darı xmı ş dı m kə nd-kə ssə k ü ç ü n. Anası Muradı qucaqlayı b ö pə rə k deyir:

” Bu gü n kehvin yaman ş addı r, hə miş ə sə ni gü lə rü z gö rmə yə alı ş mı ş am. Ancaq nə də nsə uzun illə rdi ki, sə nin gü lü ş ü nə hə srə t qalmı ş ı q. Elə bilirsə n sə nin sü ni gü lü ş lə rini mə n bisavad anan baş a dü ş mü rə m? Bunları n hamı sı mə nim xə tirim ü ç ü n edilir. Ancaq bu gü n bir baş qasan lap uş aqlı qdakı kimi, xü susə ndə tə lə bə lik illə rində sə n daha ç ox deyib-gü lü rdü n. Oğ lum nə vaxtadə k mə ndə n də rdini gizlə də cə ksə n, bə lkə ə sl hə qiqə tdə nə lə r baş verdiyini mə nə də anladasan? ”

Murad yamanca iliş diyini gö rü b anası nı n fikrini baş qa tə rə fə yö nə ltmə yə baş ladı:

” Ə vvə llə r kehvim yaxş ı ydı, maddi və ziyyə tim lap ə laydı. Sə nin də yanı na gə lə ndə gö zə l hə diyyə lə rlə gə lirdim, sə ni ö z maş ı nı mda gə zdirirdim. İ ndi bunları n heç birini edə bilmirə m odur ki, yaman sı xı ntı keç irirə m. ”

Ayı b olsun sə nə! -deyə Muradı n anası oğ lunun ü stü nə mö hkə m acı qlandı:

”Heç ana da ö z oğ lunu aldı ğ ı hə diyyə lə rə gö rə istə yə r?, sə n mə nim sonbeş iyimsə n, mə gə r bilmirsə n ki, sə ni nə qə də r ç ox istə yirik?. ”

Murad -ay mama mə n bilirə m mə ni nə qə də r ç ox istə yirsə n, -deyib anası nı qucaqladı. Sadə cə mə n ö zü m narahat oluram da..., axı istə diyimi edə bilmirə m!

Murad anası nı qucaqlayı b evə, ç ay iç mə yə keç di. Ö z ü rə yində isə

“Sə n anasan, hə r ş eyi o saat anlayı rsan. Mə n sə ni necə baş a salı m ki, dü nyalar qə də r sevdiyim o qı zı, yenidə n gö rmü ş ə m bu gü n. “

Muradı n anası elə bil hə r ş eyi qulaqları yla eş itmiş di, iç ə ri girə n kimi dedi:

” Ə - xuliqan mə nə fı rı ldaq gə lirsə n?, guya mə n sə ni tanı mı ram?, axı gö zlə rinin iç i parı ldayı r?! “

Bu arada Muradı n bö yü k qardaş ı gə lib ç ı xdı sö hbə tin ü stü nə, nə razborka edirsiniz, sə siniz dü z hə yə tin ortası na gə lir, xə bə riniz varmı?

Murad -ə ş ş i gə l ç ı x da ay qardaş , biraz kehvim yaxş ı dı , gah deyir iç misə n?!, gah deyir nə sə gö zlə rin parı ldayı r, qardaş mamaş am deyə sə n ekstrasens olub xə bə rimiz yoxdur haa.

Bir az gü lü ş ə ndə n sonra qardaş ı Muradla tə klikdə sö hbə t elə di:

” Qardaş birdə n dü nya malı na gö rə fikir-filan edə rsə n haa, belə ş eylə rə ç ox da fikir vermə.

” Su gə lə n arxa bir də gə lə r. ” Sə n hə miş ə diribaş olmusan, biraz sə br et, yenə də hə r ş ey dü ş ə cə k qaydası na”.

Murad qardaş ı nı hamı dan ç ox istə yirdi, o ç ox anlayı ş lı idi. Nə deyirdisə və nə edirdisə tə mə nnası z və sidqi ü rə kdə n edirdi. Odur ki, Murad onu hamı dan ç ox istə yirdi, ç alı ş ı rdı onun mə slə hə tlə rinə hə miş ə qulaq assı n və riayə t etsin.

Bir neç ə mü ddə t Muradla Mə riyə m gö rü ntü lü danı ş a bilmə dilə r. Murad ç ox darı xı rdı onun gö zə l gö zlə rində n, nurlu siması ndan yana, ancaq hə r ş eyi anlayı ş lı qə bul edirdi. Fikirlə ş irdi ki, ç ox tez-tez gö rü ntü lü danı ş maq biri-birinə yenidə n bağ lanmağ a gə tirib ç ı xara bilə r, bu da ki, onları n heç birinə lazı m deyildir. Gü nlə rin birində Mə riyə m Muradla yenə də gö rü ntü lü danı ş a bilə cə yini dedi. Murad sevincə rə k qapı nı arxadan bağ layı b kompyuterin arxası na keç di. Bir xeyli hal-ə hvaldan sonra Murad Mə riyə mdə n soruş du:

” - Mə riyə m ö vladları ndan ailə quranı olubmu?

Mə riyə m - “ Hə Murad qı zı mı kö ç ü rmü ş ə m, ə slində sə nə danı ş maq istə yirdim ancaq hə r də fə sində fikrimdə n ç ı xı rdı. Qı zı m eynə n anası nı n taleyini yaş aya bilə rdi, tə lə bə yoldaş ı ilə biri-birilə rini də licə sinə sevirdilə r. Oğ lan isə baxmayaraq ki, ç ox savadlı, tə rbiyə li idi, lakin ailə və ziyyə ti ç ox ağ ı r ş ə raitdə ydi. Mə n gö rdü m ki, bu iki aş iqlə r də nakam sevgi yaş ayacaqlar, odur ki, onlara kö mə k etmə k qə rarı na gə ldim. Biz onları n hə r ikisinə ata-ana olduq. Onlara imkan verə bilmə zdim ki, bizim taleyimizi yaş ası nlar. Bilirsə nmi mə n bu gü n artı q nə nə yə m, kü rə kə nim də ailə qurduqdan heç bir il keç mə miş, xarici ş irkə tlə rin birində n tə klif aldı. O, bu gü n hə min ş irkə tin ə n aparı cı mü tə xə ssislə rində n biridir. Paytaxt Bakı mı zda bir neç ə yerdə evlə ri, maş ı nları hə tta cangü də ni də var. Murad inanmazsan, bu gə nclə ri, iki sevə n ü rə yi qovuş durduğ um ü ç ü n ö zü mü nə qə də r xoş bə xt sayı ram.

Bilirsə n dostum?, xoş bə xtlik dü nya malı nda deyil, ö z istə diyin insanla hə yata davam edə rə k, bü tü n gö zə lliklə rdə n zö vq almaqdadı r. Mə nim ü ç ü n bu gü n ə n bö yü k sə rvə t, qazanc, mə nim nə və lə rimdir. Mə n onlarla nə fə s alı ram, baş a dü ş ü rsə n Murad? ”

⇐ Предыдущая 4 5 6 7 8 9 10 111213 Следующая ⇒