|
|||
8-көрініс. 9-көрініс⇐ ПредыдущаяСтр 35 из 35 8-кө рініс Жантай. Е, не болып жатыр? Не бар?.. Жігіт. Кенесары, Наурызбайды бір он шақ ты жігіт тауып алды. Ө зге қ алың жиын қ атындар алысырақ та еді. Соғ ан хабаршы жіберіпті. Жанқ араш. Тұ тқ ындарғ а ә зірше ештең е істеген жоқ па? Жігіт. Екеуінің де қ олына кісен салып алды. Бірақ Қ алығ ұ л барып осылай қ арай ә келгелі жатыр білем (Бә рі де шығ ады. ) 9-кө рініс Аздан соң Кене мен Наурызбайды алып 5-6 жігіт кіреді. Екеуінің де қ олында кісен. Бірақ ажарлары жоқ. Бұ лар келіп отырғ ан соң арттарынан 3-4 жігіт, Тайсары, Толыбай кіріп келеді. Тайсары (ашулы). Жаң а анау ү йде деп еді, енді мында алып келген екен. Жантайдікіне ә келсе жан батпайды дейді ғ ой. Кө рсетермін батпағ анды. Шақ ыр мұ нда қ атындарды, ә уелі кө ріп алсын солар... Толыбай. Алып кел. Қ атындарды. Бұ ларды аман алып қ алады ғ ой манаптар. Мұ нда қ ырғ ызғ а, онда қ азақ қ а жақ сы атты кісі болмақ қ ой. (Бұ л уақ ытта екеуі қ ылыштарын жалаң датып жанып. ) Тайсары (кекетіп). Жақ сы атты болады ғ ой. Неге болмасын (ақ ырып) шығ ып кө рсін алдымнан, не қ ырғ ызбен, не қ азақ пен болар. Орман мен ө ртеніп кетсін манаптарымен мына қ азақ басшысы. Сұ банбектің кегін алмай мен неге тірі жіберемін. Толыбай (екіленіп). Қ алпақ тың қ анын мен жоқ тамаймын ба екем. (Тағ ат қ ыла алмай тү кіріп жібереді. Толыбай Кенеге келіп). Тайсары (ақ ырып). Қ олың а тү скен қ ырғ ыздан аман қ алғ ан кісі бар ма, жоқ па? (Кене ү ндемейді. ) Толыбай. Неге айтпайсың? Осында қ олғ а тү скен бір кісің де бір ауыз жауап берген жоқ дейді ө зі. Неге айтпайсың?! Тайсары. Айтамысың, жоқ па?! Кене (қ атты). Бары бар, жоғ ы жоқ, не айтушы едім мен сағ ан. Наурызбай. Не емексітетіні бар, мен жауап берем, Кенеке. Ай, ит кім керек ө зің е. Жасырушы ем қ алғ анымды. Тайсары (ашулы). Тарт тілің ді... бауыздаймын қ азір. Наурызбай. Адырағ ал!.. Ығ атын кісіні тапқ ан екенсің. Толыбай (ақ ырып). Жаманқ араны не қ ылдың? Қ алпақ ты қ айттің?.. Наурызбай. Жаманқ араң ды жайлағ ан, Орманбекті ойрандағ ан, Сұ банбекті сұ латқ ан, Қ алпағ ынды талпақ қ ылғ ан қ олым осы... Білгенің ді қ ыла ғ ой. Толыбай. Алып кел. Қ атындарды. Бұ ларды аман алып қ алады ғ ой манаптар. Мұ нда қ ырғ ызғ а, онда қ азақ қ а жақ сы атты кісі болмақ қ ой. (Бұ л уақ ытта екеуі қ ылыштарын жалаң датып жанып. ) Тайсары (кекетіп). Жақ сы атты болады ғ ой. Неге болмасын (ақ ырып) шығ ып кө рсін алдымнан, не қ ырғ ызбен, не қ азақ пен болар. Орман мен ө ртеніп кетсін манаптарымен мына қ азақ басшысы. Сұ банбектің кегін алмай мен неге тірі жіберемін. Толыбай (екіленіп). Қ алпақ тың қ анын мен жоқ тамаймын ба екем. (Тағ ат қ ыла алмай тү кіріп жібереді. Толыбай Кенеге келіп). Тайсары (ақ ырып). Қ олың а тү скен қ ырғ ыздан аман қ алғ ан кісі бар ма, жоқ па? (Кене ү ндемейді. ) Толыбай. Неге айтпайсың? Осында қ олғ а тү скен бір кісің де бір ауыз жауап берген жоқ дейді ө зі. Неге айтпайсың?! Тайсары. Айтамысың, жоқ па?! Кене (қ атты). Бары бар, жоғ ы жоқ, не айтушы едім мен сағ ан. Наурызбай. Не емексітетіні бар, мен жауап берем, Кенеке. Ай, ит кім керек ө зің е. Жасырушы ем қ алғ анымды. Тайсары (ашулы). Тарт тілің ді... бауыздаймын қ азір. Наурызбай. Адырағ ал!.. Ығ атын кісіні тапқ ан екенсің. Толыбай (ақ ырып). Жаманқ араны не қ ылдың? Қ алпақ ты қ айттің?.. Наурызбай. Жаманқ араң ды жайлағ ан, Орманбекті ойрандағ ан, Сұ банбекті сұ латқ ан, Қ алпағ ынды талпақ қ ылғ ан қ олым осы... Білгенің ді қ ыла ғ ой. Тайсары (тепсініп). Соғ ан қ ылғ аның ның барлығ ын ө зің е қ ылайын ит. Қ ой, шығ арма енді ү нің ді. Толыбай. Сені сыйлағ аным емес. Ежелгі қ ырғ ыз ә деті еді. Ө летін кісіден арманын сұ райтын. Қ азір сендер ө лесің дер, (Кенеге) не арманың бар, айт? (Кене ү ндемейді. ) Тайсары (тепсініп). Неге айтпайсың? Кене. Айтпаймын. Сандырақ тамай аулақ кет. Тайсары (Наурызбайғ а). Сенің не арманың бар? (Бұ л уақ ыттарда) Алдың ғ ы қ атын (даусы ылғ и кекесінді). Е, жақ сы хан, жайлы жатырмысың? Уа, мен ө зің ө лтірген Жаманқ араның қ атынымын... Ерімді жең ген ердің ері екенсің. Келші, кө рісейін. (Ұ мтыла береді. ) Кене (Кө зін алмай, міз бақ пай қ арап тұ рып). Е, қ ас батырдың ажалы қ атыннан деп еді, келсең кел... Алдың ғ ы қ атын (Жақ ындай беріп, қ ойнындағ ы сапыны суырып алып. Кенеге салып жібереді. ) Міне!.. Міне!.. Келген деген. (Сол кезде екінші қ атын шығ ады. ) Соң ғ ы қ атын. Уа, мен Қ алпақ тың қ атынымын. Мағ ан, Наурызбай, сен қ алдың. Керегім де сен едің. (Ұ мтыла береді. ) Науан. Уай, қ ырғ ыз, еркегің қ ұ рып кеткен бе сенің. Мені еркегің ө лтірсін. Толыбай (жақ ындап қ алғ ан Қ алпақ тың қ атынын қ ағ ып қ алып). Тұ р былай... Олай болса, міне еркек, тілегің нің қ арымы. (Ұ мтылып келіп жү регінен қ анжарды салып жібереді. Науан қ ұ лайды). Соң ғ ы қ атын (ұ мтылып). Қ анын ұ рттаймын, қ анын ұ рттаймын! (Ұ рттап, ұ рттап алады. ) Кемпір (Кенесарығ а). Асқ ақ тө ре, азғ ын бек, ү лкен тақ, жақ сы атақ алмақ ең. Жылаулардың жасы тұ ншық тырғ анын кө р міне!. Шымылдық
|
|||
|