Контакты

Случайная статья

Родная мова. КАБ ВЕДАЛІ. Працягласць дня і ночы

⇐ ПредыдущаяСтр 2 из 4Следующая ⇒

Родная мова

З легендаў i казак былых пакаленняў,

З калосся цяжкога жытоў i пшанiц,

З сузор'яў i сонечных цёплых праменняў,

З грымучага ззяння бурлiвых крынiц.

З птушынага шчэбету, шуму дубровы,

I з гора, i з радасцi, i з усяго

Таго, што лягло назаўсёды ў аснову

Святынi народа, бяссмерця яго, –

Ты выткана, дзiўная родная мова.

Няма на зямлi таго шчасця i гора,

Якога б ты нам перадаць не магла.

Няма такiх нетраў, глыбокага мора

I гор, праз якiя б ты не правяла

Мяне на радзiму, туды, дзе сягоння

Стаiць акрываўлены вораг з пятлёй

Над спаленай хатай, над родным загонам,

Над будучыняй і песняй маёй –

Над тым, што было i што век будзе вольным.

Народ пранясе цябе, родная мова,

Святлом незгасальным у сэрцы сваiм

Праз цемру і годы змаганняў суровых.

Калi ж ападзе і развеецца дым

I нiвы васкросшыя закаласяцца, –

Iзноў прашумiш ты вясновым дажджом,

Iзноў зазвiнiш ты у кожнай у хаце,

Цымбалам дасi iх сарэбраны гром

I вусны расквецiш усмешкай дзiцяцi.

КАБ ВЕДАЛІ

Расце на высокім кургане сасна,

Каб ведалі;

Дол апляла каранямі да дна,

Каб ведалі;

Вяршыняю зоры кранае яна,

Каб ведалі;

З ветрам звініць, як тугая струна,

Каб ведалі

Маткі,

Дзе спяць дзеці-сокалы сном;

Вятры,

Дзе іграць галасістым смыком;

Зоры,

Дзе ім асыпацца дажджом;

Птушкі у выраі –

Родны свой дом.

Працягласць дня і ночы

Памыляюцца тыя,

Хто ўсё яшчэ верыць,

Быццам

Працягласць дня і ночы

Падпарадкуецца

Астранамічным разлікам.

I я так думаў,

Пакуль аднойчы не пачуў,

Як, вяртаючыся з поля,

Спявалі нашы дзяўчаты:

«А я дня укарачу

I да ночы прытачу...»

Божа!

Якія гэта былі дзяўчаты!

Кожная з іх

Не толькі магла

I дзень укараціць,

I ноч прадоўжыць,

Але і ашчаслівіць

На ўсё жыццё.

⇐ Предыдущая 123 4 Следующая ⇒

© helpiks.su При использовании или копировании материалов прямая ссылка на сайт обязательна.