|
|||
зо́риим. и вин. мн. отзаря́зо́риим. и вин. мн. отзаря́ зо́рк||ий, -ая, -ое 1) (хорошо видящий) сирла; ~ие глаза́сирла бIаьргаш 2) (внимательный) тидаме;~ий умтидаме хьекъал; ~о(нареч.) следи́тьтидаме тергалдан зо́ркостьжсин иралла зрачо́кмйоIбIаьрг зре́лищес1) (то,что открывается взору) гург 2) (представление) хьожийла зре́лостьж1) (спелость) кхиар, хилар; ~ь виногра́дакемсаш кхиар 2) (возмужалость) гIеметтахIоттар ◊ аттеста́т ~икхиънадãларан аттестат (юккъера школа чекхъяьккхича луш долу документ) зре́л||ый, -ая, -ое 1) (спелый) хилла, кхиъна; ~ые я́блокихилла Iежаш 2) (возмужалый) гIеметтахIоьттина; ~ый челове́кгIеметтахIоьттина стаг 3) (достигший мастерства) кхиъна; ~ый учёныйкхиъна Iилманча зре́ниесбIаьрса, са; потеря́ть ~ебIаьрса дãн; бIарздала; у него́ хоро́шее ~ебIаьрса дика ду цуьнан ◊ обма́н ~ятардалар; по́ле ~я а) (пространство) бIаьрго лоцург; б) перен. (кругозор) хьекъало чулоцург; то́чка ~яхетарг зре||ть несов. 1) хила, кхиа; я́блоки ~ют Iежаш кхуьуш лаьтта 2) перен. кхиа; мы́сли ~ют ойланаш кхуьуш лаьтта зри́мый, -ая, -ое гун, гуш долу зри́тельм, ~ницажхьажархо; зри́тели мн. хьовсархой зри́тельн||ый, -ая, -ое 1) (относящийся к зрению) бIаьрсинан; ~ый нервбIаьрсинан пха; ~ая па́мятьбIаьрсинан эс 2) (для зрителей) хьовсархойн; ~ый залхьовсархойн зал ◊ ~ая труба́ турмал зря нареч. разг.эрна; ~ тра́тить де́ньгиэрна ахча дайа зря́чий, -ая, -ее са гу[ш долу] зубм1) (мн. зу́бы) церг;пере́дние ~ыхьалхара цергаш; коренны́е ~ыкхелаш 2) (мн. зу́бья) церг, кхела; ~ья пилы́херхан цергаш ◊ име́ть ~ про́тивкого-л. цхьанна церг ирйина хила; держа́ть язы́к за ~а́мишен мотт шегахь кхаба; вооружённый до ~о́вкогашкара коьрте кхаччалц герзах дуьзна;говори́ть сквозь ~ышина матта юккъехула лен; не по ~амчто-л. а) цергашца Iовшалур долуш дац; 6) перен. ларалур волуш хIума дац и; кхуьур волуш хIума дац и; зуб на́ зуб не попада́етцерга тIе церг ца кхета; ~ му́дростикхетаман кхела зуба́стый, -ая, -ое 1) яккхий цергаш йолу, цергаш ира 2) перен. (острый на язык) маттана ира (илишера); ~ па́реньматтана шера жима стаг зуба́тый, -ая, -ое цергаш йолу зуб||е́цм1) церг, кIомсар; ~цы́ гра́блейкагтухин кIомсарш; ~е́ц пилы́херхан церг 2): ~цы́ горлаьмнийн баххьаш зуби́ло сдIам зубно́й, -а́я, -о́е цергийн; ~ врачцергийн лор; ~ порошо́кцергийн хIур зубовраче́бный, -ая, -ое цергийнлоьраллин; ~ кабине́тцергийнлоьраллин кабинет зубо́к 1) уменьш. отзуб; у ребёнка ре́жутся зу́бкиберана цергаш йовлуш ю; подари́тьчто-л. на ~цхьа хIума церг яьлча кхоанна дала 2) (зубчик) церг; зу́бки чеснока́ саьрамсекхан церг зубоска́лм прост. цергаш къежорг зубоска́литьнесов. прост. цергаш къежо зубоска́льство с прост. цергаш къежор зубочи́сткажцергахъIуттург, цергашцIанйийриг зубрм зоол. була зубрёжкаж разг.дагахь Iамор зубри́т||ь несов., что,разг.(заучивать) дагахь Iамо; учени́к ~ стихи́дешархочо байташ дагахь Iамайо зубча́ткажкIомсар зубча́т||ый, -ая, -ое цергаш йолу, кIомсарш йолу; ~ое колесо́кIомсарш йолу чкъург зу́бчикм уменьш. отзубе́ц 1 церган цуьрг зудмкIамдар зуд||е́ть несов. разг.кIамдала; у меня́ ру́ки ~ят сан куьйгаш кIамло зурна́ж муз. (инструмент) зурма зурна́чм, зурни́стмзурманча зы́бк||ий, -ая, -ое 1) (неустойчивый) тёлха[ш долу]; ~ий мосттелха тIай; ~ая ло́дкателха кема 2)перен. (ненадёжный) тешамза, телха; ~ое положе́ниетешамза хьал зыбу́чий, -ая, -ее: ~ие пески́гIоргIа гIамарш зыбьждагар; ~ на о́зереIам тIера дагар зы́кнуть сов., на кого-что,разг.тIечовха зы́чный, -ая, -ое цIогIане; ~ го́лосцIогIане аз зюйдм мор. 1) къилбе 2) (ветер) зюйд (къилбехьара мох) зюйд-вестм мор. 1) къилба-малхбузе 2) (ветер) зюйд-вест (къилба-малхбузера мох) зюйд-о́стм мор. 1) къилба-малхбãле 2) (ветер) зюйд-ост (къилба-малхбалера мох) зя́бк||ий, -ая, -ое атта шеллу[ш волу]; ~ий челове́к атта шеллун стаг; ~о(нареч.)ёжитьсяшеллуш хеба зя́блев||ый, -ая, -ое гуьйренан; ~ая па́хотагуьйренан охана зя́бликм зоол. хьуьнан хоза зя́бнуть несов. шелдала, шеллуш хила зябьж с.-х. гуьйренан охана; подня́ть ~гуьйренан охана дан зятьмнуц
|
|||
|