Күпірлікке айыптау (такфир) – қауіпті есік

Аса Мейірімді, ерекше Рахымды Аллаһ тың атымен

Біз Оны ғ ана мадақ тайтын жә не Одан ғ ана кө мек пен кешірім тілейтін Аллаһ қ а мақ таулар болсын! Аллаһ тан ө зіміздің нә псіміздің жә не амалдарымыздың жамандығ ынан пана іздейміз. Кімді Аллаһ тура жолмен жү ргізсе, оны ешкім адастыра алмайды. Ал кімді Аллаһ тастап қ ойса, оны ешкім тура жолғ а сала алмайды. Жалғ ыз Аллаһ тан басқ а қ ұ лшылық қ а лайық ты ешкім жоқ тығ ына куә лік береміз, жә не Мухаммад – Аллаһ тың қ ұ лы ә рі Оның Елшісі екеніне куә лік береміз. Уа, Аллаһ, оғ ан, оның отбасы мен сахабаларына, жә не Ақ ырет Кү ніне дейін оның жолы мен басшылығ ына ілескендердің барлығ ына рахметің мен игілігің ді сыйлай гө р!

Ал содан соң:

Ақ иқ атында, ең жақ сы сө здер – бұ л Аллаһ тың Кітабы, ал ең жақ сы жол – бұ л Мухаммадтың (оғ ан Аллаһ тың игілігі мен сә лемі болсын) жолы. Ең жаман амалдар – бұ л діндегі жаң алық тар, діндегі ә рбір жаң алық – бидғ ат, ә рбір бидғ ат – бұ л адасушылық, ал ә рбір адасушылық – Отта.

Шарттарды (шурут) орындамай кү пірлікте айыптау жә не адамның Исламнан шығ уына кедергі жасайтын жайттарды (мә уани’) назарғ а алмау ең ұ лы кү нә лардың қ атарына жатады. Аллаһ тың Елшісі (оғ ан Аллаһ тың игілігі мен сә лемі болсын) былай деп айтатын: «Мұ сылманды кү пірлікте айыптағ ан (адам) оны ө лтірген (адам) сияқ ты! » ә т-Табарани. Хадис сахих. Қ з.: «Сахихуль-жә ми’» 6269.

Имам ә л-Қ уртуби былай деген: “Такфир – оның алдына кө птеген адамдар келіп, сү рінген қ ауіпті есік, ол есіктің алдында таң даулылар ғ ана тоқ тап, қ ұ тылды. Ал қ ұ тылумен не тең десе алады! ” Қ з.: “ә л-Муфхим” 3/111.

Имам Ибн ‘Абидин былай дейтін: “Кү пірлік – қ ауіпті нә рсе! Ә рі егер мен мү міннің кү пірлікке тү спейтініне бір ғ ана ақ тау тапсам, оны кү пірлікте айыптамаймын”. Қ з.: “Фатауа-ссуғ ра” 4/224.

Хафиз Ибн ‘Абдуль-Барр былай деген: “Келіспеушілік жоқ болғ ан нә рседен ө зге нә рсенің негізінде кү пірлікте айыптамау керек”. Қ з.: “ә т-Тамхид” 17/22.

Шейхуль-Ислам Ибн Таймия былай деген: “Кү пірлікте айыптау нақ ты тұ лғ аның кейіпіне (жағ дайына) байланысты ерекшеленуі мү мкін, ө йткені қ ателік жасағ ан адамның ә рбірі бидғ атшы, немесе надан бола бермейді жә не кез келген адасушы да кә пір, бұ зақ ы (фә сиқ ), немесе тіпті жай кү нә һ ар да бола бермейді”. Қ з.: “Минһ ажу-Ссунна” 5/250.

Ибн Таймия сондай-ақ былай деген: «Мұ сылманның ешқ айсысына ө зге мұ сылманды, оғ ан дә лел (хужжә ) келтірмейінше, кү пірлікте айыптауғ а рұ қ сат етілмейді, тіпті ол шын мағ ынасында қ ателескен болса да немесе адасу жолына тү скен болса да». Қ з.: “Мә жму’уль-фатауа” 12/468.

Хафиз Ибн Хә жар былай деген: “Кімнің Исламы айқ ын болса, ол одан сондай айқ ын дә лелдердің негізінде ғ ана болмаса, ө зге жағ дайда шық пайды”. Қ з.: “Фатхуль-Бә ри” 2/314.

Шейх Мухаммад ибн ‘Абдуль-Уаһ һ аб былай деп айтатын: «Менің жауларым мен туралы: «Ол ө з тұ жырымының негізінде ғ ана, немесе (адамды) кә пірлерге сү йіспеншілікте болғ аны ү шін кү пірлікте айыптайды, - не болмаса: - Ол дә лел жетпеген надан адамдарды кү пірлікте айыптайды», - деп айтады. Мұ ның бә рі - адамдарды Аллаһ пен Оның Елшісінің (оғ ан Аллаһ тың игілігі мен сә лемі болсын) жолынан тайдыру ү шін тағ ылғ ан ұ лы жала! » Қ з.: “Мә жму’у муә ллифат” 3/14.

Сондай-ақ Мухаммад ибн ‘Абдуль-Уаһ һ аб былай деген: “Біз ешкімді ғ алымдар бір ауызды келіскен нә рседен ө зге нә рседе кү пірлікте айыптамаймыз, ал бұ л - екі куә лік (лә илә һ ә иллә -Ллаһ, Мухаммад расулю-Ллаһ )”. Қ з.: “ә д-Дурару-ссә ния” 1/102.

Жоғ арыда баяндалғ андардың барлығ ы бізге кү пірлікте айыптау (такфир) мә селесісінің салмақ тылығ ына нұ сқ айды, оғ ан сондай-ақ бұ зақ ылық та (пасық тық та) айыптауды (тафсиқ ) жә не дінге жаң алық енгізушілікте (бидғ атшылық та) айыптауды (табди’) жатқ ызуғ а болады.

12 Следующая ⇒