Драматызацыя казкi

⇐ ПредыдущаяСтр 2 из 3Следующая ⇒

Выхавацель: У адным лесе жылi-былi

Коцiк – мур-мяу….

I пеунiк – ку-ка-рэ-ку (iмiтацыйныя рухi)

Жылi яны вельмi…добра

Жылi яны вельмi…дружна

Коцiк на паляванне хадзiу, а пеунiк дома заставауся.

Пеунiк снедаць варыу, хатку прыбiрау да песнi спявау.

Кукарэку-певунок,

Пашыу хлопцу кажушок

Пашыу штанiкi з шаукоу

З запаценькiх паяскоу

I пашыу ен i надзеу

I у люстэрка паглядзеу.

Выхавацель: Вось аднойчы прагнулiся коцiк i пеунiк. Коцiк i кажа

Коцiк: Пеунiк, глядзi, добра дзверы зачыняй ды нiкому не адчыняй.

Пеунiк: Не хвалюйся, коцiк, iдзi на паляванне.

Выхавацель: Толькi пайшоу коцiк на паляванне, а тут бяжыць лiсiца.

Лiса: Навастрыла вушы лiска

Пачала углядацца

Цi няма спажывы блiзка

Птушкi або зайца?

- Хто тут гаспадар?

Пеунiк: Гэта я – пеунiк

Лiса: Адчынi дзверы

Пеунiк: Чаго?

Лiса: Ногi стамiлiся

Выхавацель: Толькi пеунiк, адчынiу, а лiса яго схапiла i панесла у лес.

Ой, паважаныя гледачы, хутчэй давайце да дапамагайце пеунiка ратаваць.

Дзецi усе разам:

- Коце, браце!

Нясе мяне лiска

У высокiя горы

У глыбокiя норы

Па барах, па каргах,

Аж бярэ мяне страх!...

Выхавацель: Пачуу пеунiка коцiк i прыбег.

Коцiк: А-ну лiса, аддай пеунiка.

Выхавацель: Спужалася лiса i пабегла да хаты. На наступны дзень зноу прачнулiся коцiк i пеунiк. Коцiк i кажа.

Коцiк: Глядзi, пеуниiк, не адчыняй дзверы.

Пеунiк: Не хвалюйся, коцiк, iдзi.

Выхавацель: I пайшоу коцiк на паляванне. А пеунiк дома застауся…

(гл. вышэй)

Выхавацель: А тут лiса, зноу бяжыць, песню спявае.

Лiса: Пеунiк галубок, разумны лабок, адчынi.

Пеунiк: Не адчыню.

Лiса: Позыч агню.

Выхавацель: Толькi пеунiк хацеу пазычыць агню, а лiса яго зноу схапiла i панесла.

Гледачы-дзецi дапамагаюць пеунiку (гл. вышэй)

Выхавацель: Пачуу Коцiк i прыбег.

Коцiк: А-ну лiса, аддай майго пеунiка.

Выхавацель: Спужалася лiса i пабегла да хаты. На наступны дзень зноу коцiк i пеунiк прачнулiся. Коцiк i кажа:

Коцiк: Глядзi, пеунiк, сення пайду далека. Не адчыняй дзверы.

Пеунiк: Iдзi, не хвалюйся.

Выхавацель: I пайшоу коцiк. А лiса тут як тут.

Лiса: Пеунiк, галубок, разумны лабок, адчынi.

Пеунiк: Не адчыню.

Лiса: Дай вугалек.

Выхавацель: Толькi пеунiк хацеу даць вугалек, а лiса яго схапiла i панесла да хаты.

Гледачы дзецi дапамагаюць пеунiку клiкаць коцiка (гл. вышэй)

Выхавацель: Як нi клiкау яго пеунiк, не пачуу коцiк. Прынесла лiса пеунiка да хаты i кажа сваей дачурцы.

Лiса: Трымай, дачурка, пеунiка. Абед вары, а я пайду гасцей склiкаць.

Выхавацель: I пайшла лiса. А тым часам пеунiк варацiуся да хаты i стау клiкаць пеунiка.

Коцiк: Пеунiк, пеунiк. Няма майго пеунiка. Трэба яго ратаваць. Зраблю-ка я скрыпачку.

Выхавацель: Сеу ен на пянек i зрабiу скрыпачку. Узяу яе i пайшоу да лiсiцынай хаты. Прыйшоу i стау спяваць:

- Тылi, тылi скрыпiца,

Тут сядзела лiсiца.

У лiсiцы новы двор

Сем дачушак на выбор

Восьмы пеунiк – гэта мой!

Пачула лiсiцына дочка музыку i выйшла паглядзець «Хто гэта так хораша спявае». А пеунiк тым часам не драмау: выскачыу да коцiка i пабеглi яны дахаты. Так i засталася лiсiца нi з чым.

Выхавацель: Вось i скончылася наша казка. А цяпер паважаныя госцi давайце падзякуем нашых артыстау апладысментамi.

⇐ Предыдущая 123 Следующая ⇒