ӨЗІМШІЛДІК

⇐ ПредыдущаяСтр 3 из 5Следующая ⇒

Ө МІР

Ү ш-ақ тү рлі ө мір бар; бә рі де мас,

Бір рә уішті болады шал менен жас.

Ең керекті дегенің ортаншы ө мір,

Тү гел қ олың жетпейтін бір жанталас.

Қ апы ө ткізбе сол кездің бір сағ атын,

Ө кініші қ алмайды, кетсе ағ атың.

Кү ні-тү ні дей кө рме, ғ ылым ізде,

Қ алсын десең артың да адам атың.

Ө мірдің басы -бала, ортасы -адам,

Қ артайып, шал болғ ан соң кетті шамаң.

Мақ тап жү рген ө мірің осы болса,

Ү ш-ақ ауыз ө лең мен болды тамам.

ДИКТОР:

«Қ ырық тан соң ғ ы иманым,
Отыз жылдай жиғ аным,
Кө п ғ алымның сө зінің
Ақ ылғ а алдым сыйғ анын», – деп, ө зінің қ ырық жастан асқ аннан кейінгі рухани ой-толғ амдарын халқ ына олжа қ ылды. " Қ алқ аман-Мамыр", " Ең лік-Кебек", " Нартайлақ -Айсұ лу" сынды оқ иғ алы дастандар, " Ә діл-Мә рия" романдары жә не ө зге де прозалық туындылар дү ниеге ә келді. Шә кә рімнің Абайдан кейінгі рухани ұ стазы - орыс жазушысы Лев Толстой. Шә кә рімнің " Ең лік-Кебегі" бір тө бе. Ө мірде болғ ан қ ос ғ ашық тың трагедиялық тағ дыры арқ ылы сол тұ стағ ы ә леуметтік қ айшылық тарды ашып кө рсетеді. Қ азақ тың қ анына сің ген " трайболизм", жікке бө ліну, махаббат. Шығ армағ а ө зек болғ ан тақ ырыптар.

ПЕРЕБИВКА:

ДИКТОР: " Зор дұ шпаннан қ алай сақ тансаң, ұ сақ жаудан сондай сақ тан. Арыстан кө рнеу келеді. Қ ара қ ұ рт пен шаян жасырынып шақ са да, уыты аса зиянды".

ГРАФИКА:

ДИКТОР:

Басына ауыр қ айғ ы тү скен кісі,

Мен деп ойла адамның ең сорлысы.

Ө ткен іске ө кініп шыжбалақ тап,

Келесіден именіп тұ рады іші.

Сабырсыздың осындай ә рбір ісі,

Тү н артында кү н бармен жоқ жұ мысы.

Ойлап тұ рсам, адамның ең артығ ы -

Ерінбейтін, ең бекшіл шыдамдысы.

ДИКТОР: Шә кә рімнің ащы айтқ ан, ашық айтқ ан сә ттері аз емес. Поэзияғ а да, прозағ а да қ алам тартқ ан философтың қ арасө здерінің мә ні терең де. " Кейде кү лкілі сө зден де тә лім алуғ а болады" немесе " Ө зімшілдік" сынды ә зіл аралас зілді ә ң гімелері кө пшілікке терең ой тастайды. Тағ ылымы мол қ арасө зді назарларың ызғ а ұ сынамыз.

ГРАФИКА:

Ө ЗІМШІЛДІК

Бір байдың қ ызына шешек шығ ып, бетін тыртық қ ылғ андық тан, ешкім алмай, аяғ ында екі кө зіне ақ тү скен бір соқ ырғ а беріпті. Сол кезде Ү ндістан жағ ынан кө здің ағ ын сылып жазатын бір дә рігер келгенін есітіп, ә лгі байдың бір досы байғ а келіп: " Сондай дә рігер келіпті, кү йеуің іздің кө зін неге қ аратпайсыз", -десе, бай айтыпты: " Кү йеуінің кө зі ашылғ ан соң, қ ызымның бетіндегі тыртығ ын кө ріп, шығ арып жібереді ғ ой. Қ ызым байдан шық қ анша, кү йеуінің соқ ыр қ алпында қ алғ аны артық ", - депті. Сонда досы: " Кү йеуінің кө зін аямағ ан кісі досының кө ң ілін аяй ма? Енді достық тан айырылайық ", - депті.

ДИКТОР:

Отыз жылдай жиғ аным,
Сау ақ ыл менің иманым,
Аламын соғ ан сыйғ анын,
Мейлің кү л, мейлің намыстан.
Сыр айтайын мен сізге,
Ә р тү рлі жай бар басымда.
Елімнен кеттім елсізге,
Елуден асқ ан жасымда.
Қ ора салғ ан жеріме,
Кіргендей болып кө ріме,
Ө кпеледім еліме,
«Отырман, – деп, – қ асың да».

ГРАФИКА:

⇐ Предыдущая 1 234 5 Следующая ⇒