|
|||
1.1 ХХ ғасырдың екінші жартысы мен XXI ғасырдың басындағы саксофонда орындау эволюциясының тән белгілері ⇐ ПредыдущаяСтр 3 из 3
ХХ ғ асырдың екінші жартысында элиталық академиялық музыкада-саксофонның кә сіби танылуы орын алды оның нақ ты ә леуетін тү сіну. Бұ л кү рт трансфор ә келді-жаһ андық реформалармен қ атар жү ретін қ оғ амдық пікір атқ арушылық қ ызмет жә не оқ ыту жү йесі. Нә тижесінде осындай саксофонист ү шін ә леуметтік-мә дени ө згерістер міндетті біліктілікке айналды-бұ рын қ ажет болмағ ан кү рделі тү зілімдер. Белгіленген тенденциялар саксофонда жақ сы ойнауды ү йрету бір қ арағ анда оң ай емес екенін мойындаумен негізделді, ал байланысты мамандандыру мамандарының жетекшілігімен орындаушылық шеберлікті игерудің дә лелденген тә жірибесі нә тижелі нә тиже бермейді. Қ абылдау саксофонды маң ызды академиялық аспап ретінде-оқ ытушылық қ ызметке тек орындаушыларды тарту мү мкіндігі бұ л мамандандыру. Орын алғ ан жаң алық тар ү лкен кө теріліске ық пал етті. Саксофонда ойнау ө нерінің дең гейі жә не ә лемнің тү рлі елдерінде осы қ ызмет саласындағ ы педагогика, сондай-ақ ө зіне тә н ө зіндік ойын мә нері, ө зіндік " орындаушылық семантикасы" (Н. Костенко) жә не жеке " тембрлік-дыбыстық моделі" (и. Вискова) бар кө птеген талантты музыканттардың пайда болуы. Орындаушылық ты жаһ андық танымал ету кү рт ө суді ынталандырды ұ лттық саксофон мектептері санының кө беюі жә не отандық саксофон мектептерінің. Оның ө зіне тә н ерекшеліктері іс-ә рекеттің арқ асында кристалданғ ан Ресей Федерациясының Халық ә ртісі, профессор Рам Гнесиндер, " саксофон патшайымы" (Д. Сапельников) Маргарита Константиновна Шапошникова. Ол қ абылдау инерциясын жең іп, саксофондағ ы академиялық орындаушылық ты концерттік эстрадағ а шығ ара алды, сондық тан аспапты Э. Денисов, С. Слонимский, М. Готтлиб, А. Эшпай, М. Раухвергер, Г. Калинкович, Л. Присс, в. Артемов, Ю. Чугунов, Ю. Саульский жә не т. б. оркестрлік, ансамбльдік жә не жеке шығ армашылығ ында кең інен жә не ә ртү рлі мақ сатта пайдалана білді. Саксофон ө нерінде болып жатқ ан процестердің ажырамас бө лігі академиялық жә не джаз стильдерінің диффузиясы нә тижесінде қ олданысқ а енгізілген нақ ты орындау ә дістерінің арсеналын қ олдану нә тижесінде толық тай жаң арғ ан аспаптың " бетін" белсенді іздеу болды. Бұ л ө згерістер айнадағ ы сияқ ты кезекті шығ армаларда да кө рініс тапты. ХХ ғ асырдың екінші жартысы мен XXI ғ асырдың басындағ ы саксофонғ а арналғ ан музыкада жанрдың белгілері бұ лдыр болғ ан кө птеген шығ армалар пайда болды, нә тижесінде оны тек атаудың арқ асында анық тауғ а болады. Жемісті эксперимент ү шін жеткілікті негізі жоқ ретінде, қ иял, вариация, рапсодия жә не т. б. фонғ а тү сіп, композиторлардың қ ызығ ушылығ ын тудырды. Бұ л бұ рын қ олданылмағ ан симфониялар мен симфониялардың енгізілуіне ә келді. Барокко музыкасының жанрлары, атап айтқ анда концерто гроссо жә не партита ерекше сынғ а ие болды. Миниатюралар, сюита, соната, концерт, сондай-ақ ансамбльдік музыка жемісті дамуын жалғ астырды, бұ л шығ армалар санының артуымен расталды. Негізінен, саксофонғ а арналғ ан музыкада, миниатюраны қ оспағ анда, бағ дарламадан анытқ у кө п жағ дайда байқ алды, жеке аспаптың тембрі жә не сү йемелдейтін композиция эксперименттің негізі болды.
|
|||
|