PATÖFS VOMÖFIK.

Ma yeged fa ‘J. v. d. B. ’ in el ‘De Nieuwe Courant’.

Flen bä ldä dik mu plakugik obik no ä baicedom ko ob.

“Nö! ” ä sagom, “no binos soik. Dunol pö ki ot, ä sä mö dot gretik in vol. Reidol bosi, lilol fä do notodoti, e nentikiko sö sagol oni. Ä nu espikol dö … patö fs vomö fik, e pö atos yufidol pö sodis sevä dik valasotik, igo eli ‘Goethe’. Ab saitots valik de mens, kels elesagons ze otosi, ä sä ol, blö fons obe nosi. Kis patö fs vomö fik, u voiko vomö fiks, soä sä ä sagol ä nu, binons-li? Kredob igo, das ispikol dö patö fs patä diko vomö fiks.

Jinos, das ats dabinons cedü ol, ä sä klü labiko i dabinons ma ceds poedanas, kelis eyufidol. Ab cedü ob no dabinons, ibä no sevob, kis patö fs voiko u patä diko vomö fiks binons”.

“Ab o ‘‘Rudolf’ digik! ” ä ropob lö bunö lo.

“Nö! ” ä sagom gedrä nö lo obi me nam sofiko ini stul, “bleibolö d seadö n nu takediko e leadolö d fispikö n obi! Pos atos kanol notodö n taspikü lotis olik; sevol, das sevob lekani vö nik dalilama. Benö! lilolö s! Volanef lö lik spikon dö patö fs vomö fik, ab sevob patö fi no bali, kel mä kon patä diko vomi, kel binon ä svo patä diko dabinot voma.

Onumä dob ole patö fis, kels flunons nä mikü no goli dinas in lif, patö fis, kels gevons sogä de kö li onik, e vole kaladi onik.

Kurad! … at binon-li patö f vomö fik, efe zuo patä diko vomö fik? Nö! vo-li? tefü atos no baicedobs.

Bligä l-li? … Kisi tikol-li dö at?

Snat-li? I siä mü notodä l, rit, e vetatiä l-li? Tio te vom labof-li onis? klu man ä svo no?

Kelied e miser-li? Kio lejeikiko kruä liks e dü faladä liks voms binofs kol mans! Kio jeikiks binofs kol ods!

Jalud! Ol it binol man yunik. Mans no binoms-li jaludiks?

Fied! Obs bofik sevobs lifi. Ed ol ed ob, obs bofik ereidobs literati ze mö diki. No cedol-li osi gudikü ni ad leno spikö n dö fied?

Benodä l, sakrifä l, … Gö! o man! lä fulü kolö d lisedi! Ai dö nu osä kob, soä sä ya esä kob, sevabo va ats te dutons lü voms, e va mans ä svo no laboms otosi.

Smö kolö d e betikolö d atosi takediko! Ab vio takediko ubetikol atosi, ga okanob sagö n, das utos no binon verarik, kelosi volanef, poedans e lautans, spikä dans e soelasevans, ezepons as xiom, sevabo das patö fs patä diko vomö fiks dabinons. ”

Ä golom lü pianod ed ä plä yom valti lü gik nevifik.

Ob ä bleibob seadö n su sö f, ed ä smö kob medito.

Sü piko ituvob bosi.

“He! o ‘Rudolf’! ” ä vokob laodiko.

“Si! ” ä gespikom, nelaodiko laiplä yö lo.

“Ed ü fo kein-li? ”

“Ö! … atosi bo ispetob. Ab kein binon kaliet e no patö f, o flen! … Sevol-li bo nog bosi? ” ä fö vom kofiko gespiki okik.

Petiskä nö lo ä fovob zunü liko ad tikö n. Ab no ä tuvob osi, no ä tuvob osi…

Ä fä rmü kom pianodi, ä kö mom ed ä seidom oki visü ob.

“Tikol-li…”

“Stopö! ” ä ropob. “No kanob tuvö n osi. Ab labob tiketi. Osä kob osi jimatane obik. ”

Ä lü vob vobö pi ed ä sukob jimatani obik, keli ä tuvob, du ä jä fof me kä l floras.

Ä dö nuob spikoti, ed ä begob ofe cö doti ofik.

Dü timü l ä meditof. Ab tä no ä vilupof obi in brads okik, ed ä sagof: “O pul stupik! Ols valik, mans, binols stupiks. Vali vedü kols sä kä di. Ed i vomi evedü kols sä kä di. Ai jä fols ad zisukilö l e tirü lö n. Tikol-li, das kanos nitedö n obi, va labols-la bo patö fik, keli obs no labobs, u gü iko? Kä lolö d, das blebol saunik! Lifolö d! e lü sumolö d! Sukolö d soli, e ven at no dabinon, sukolö d tä no logis jimatana olik!

O ol! ko patö fs patä diko vomö fiks oliks.

Ekö! is getol “patö fi” e fe no smaliki. ” Ed ä givof obe kidi, kel ä suidü kon obi.

“Begolö d nu te ele ‘Rudolf’ ad maifü kö n lemaifiko fenä tis ed ad plä yö n malekü mi magifik, … gö! lio panemon-li! … o si! el ‘Sambre et Meuse’! ”.

Elö piokö mö lo ä konob ele ‘Rudolf’ spikoti, keli elabobs dono.

Ä smililom. E ven ä lemaifü kom fenä tis, ä vokom lü jimatan obik, kel nog ä zadidof in gad planis: “Sagö! o ‘Henriette’! Kredobö v tio, das ga patö f patä diko vomö fik dabinon. Obs, mans, kidobs tu mö diko. Ab ols kidols te, if no labols vö dis saidiko gebidikis”.

“Lä biko ye”, ä fovom kofü lö lo, “atos jenon ze suviko. ”

Tä n el ‘Sambre et Meuse’ ä tonon, ed obs kil ä kekanitobs malekü mi glutik.

“E nu malekü mi se el ‘Carmen’! ” ä tonos yubiko se gad.

Se Volapü kagased pro Nedä napü kans. Yel: 1956. Pads: 3—4, 7—8.