Эш беткәч уйнарга ярый. Залина. Бик матур бер җәйге көн: өстәл янында бер Сабый Ян тәрәзә каршысында иртәге дәрсен карый.. Шул чагында бу Сабыйны чакыра тышка Кояш: «И Сабый, ди, әйд&

Эш беткә ч уйнарга ярый

Залина

Бик матур бер җ ә йге кө н: ө стә л янында бер Сабый Ян тә рә зә каршысында иртә ге дә рсен карый.

Шул чагында бу Сабыйны чакыра тышка Кояш: «И Сабый, ди, ә йдә тышка, ташла дә рсең, кү ң лең ач! »

«Тукта, сабрит, уйнамыйм, уйнасам, дә рсем кала.

Кө н озын ич, ул уенның мин һ аман вактын табам,
Чыкмамын тышка уенга, булмыйча дә рсем тә мам».

Ул, шулай дип, кимчелек бирми укырга дә ртенә, Бик каты ихлас белә н чынлап ябышты дә рсенә.

Ө й тү рендә шул заман сайрый ботакта Сандугач, Ул да шул бер сү зне сайрый: «Ә йдә тышка, кү ң лең ач!

Җ итте бит, бик кү п тырыштың, торма бер җ ирдә һ аман, Чыкчы тышка, нинди һ ә йбә т, нинди шә п уйнар заман! »

«Юк, сө екле Сандугачым, уйнасам, дә рсем кала.

Туктале, бетсен дә рес, ә йтмә сә ң дә уйнарым,
Син дә сайрарсың матурлап, мин авазың тың ларым! »

Шул вакытта ө й тү рендә бакчада бер Алмагач Чакыра тышка Сабыйны: «Ә йдә тышка, кү ң лең ач!

Бик кү ң елсездер сиң а эштә утырмак һ ә рвакыт, Ә йдә, чык син бакчага, җ итте хә зер уйнар вакыт! »

«Юк, сө екле Алмагачым, уйнасам, дә рсем кала.

Тукта, сабрит аз гына, ди, и кадерле Алмагач,
Һ ич уенда юк кызык, дә рсем хә зерлә п куймагач».

Кү п тә ү тми, бу Бала куйды тә мамлап дә рсене, Куйды бер читкә җ ыеп дә фтә р, китапны — барсыны.

Чыкты йө греп бакчага: «Иә, кем чакырды, дип, мине?
Ә йдә, кем уйный? Тә мам иттем хә зер мин дә рсеми! »

Шунда аң гар бик матурлап елмаеп кө лде Кө яш,
Шунда аң гар кып-кызыл, зур алма бирде Алмагач;

Шунда аң гар шатланып сайрап җ ибә рде Сандугач,
Шунда аң гар баш иделә р бакчада һ ә рбер агач.