|
|||
Ҡыҙылтүш турғайҙарҠ ыҙ ылтү ш турғ айҙ ар Ә киә т Ишемғ олова Лә йсә н Нур ҡ ыҙ ы Хә йбулла районы Аҡ ъяр ауылы 3-сө һ анлы «Шатлыҡ » балалар баҡ саһ ының “Бал ҡ орттары” мә ктә пкә ә ҙ ерлек тә рбиә лә неү сеһ е Ишемғ олова Мә ҙ инә нең (6 йә ш) ә сә һ е Етә ксеһ е: Хә йбулла районы Аҡ ъяр ауылы 3-сө һ анлы «Шатлыҡ » балалар баҡ саһ ының башҡ орт теле уҡ ытыусыһ ы Ә лфиә Фанияз ҡ ыҙ ы Баймырҙ ина Эй, дуҫ ҡ айым! Урамдарҙ а, баҡ саларҙ а һ икрә ң лә п йө рө гә н ҡ ыҙ ылтү ш турғ айын кү ргә нең бармы? Бик борон заманда улар ҡ ыҙ ыл тү шле булмағ андар икә н. Башҡ а ҡ ошсоҡ тар һ ымаҡ ябай ғ ына булғ андар. Бер ерҙ ә ре менә н дә башҡ а ҡ оштарҙ ан айырылып тормағ андарикә н улар. Шулай бер заман бер ҡ ош ояһ ында ябай ғ ына бер ҡ ош балаһ ы тыуғ ан, ти. Ул ҡ ыҙ ыҡ һ ыныусан, шаян ҡ ошсоҡ булып ү ҫ еп еткә н. Уның ата-ә сә һ е уны тө рлө бө жә ктә р менә н һ ыйлағ ан, һ алҡ ын тө ндә рҙ ә, ямғ ырҙ ар яуғ анда ү ҙ ҙ ә ренең тә ндә ре менә н ҡ аплап, йылы йө ндә р араһ ына алып йылытҡ андар. Ҡ анаттары нығ ынып, осорғ а ө йрә нгә с, ул ояһ ынан осоп сығ ып киткә н. Шулай асығ ып бө ткә н ҡ ошсоҡ берә й бө жө к тотоп ашарғ а булғ ан. Эҙ лә нә торғ ас, бер ағ астың ҡ ыҙ ыл емешендә ултырғ ан себенде кү реп ҡ алғ ан, ти. Осоп барып, ашайым тип ынтылғ ан икә н, себен осҡ ан да киткә н. Ә ҡ ошсоҡ еллә неп осоп килгә н еренә н ҡ ыҙ ыл емеште ауыҙ ына ҡ апҡ ан да ҡ уйғ ан, ти. Емеш ә се булғ ан, ҡ ошсоҡ кү ҙ ҙ ә рен сылт йомоп ҡ уйғ ан хатта. Ә емеш һ ытылып ағ ып киткә н, ти. Ә се булһ а ла, асыҡ ҡ ан ҡ ошсоҡ ҡ а был емеш бик тә оҡ шап ҡ алғ ан, ул уны туйғ ансы ашағ ан, ә тү ше емеш һ утына буялып ҡ ыҙ арып бө ткә н, ти. Ата-ә сә һ е балаһ ын эҙ лә п осоп килһ ә лә р, был ҡ ыҙ ыл тү шле ҡ ошсоҡ то кү реп ҡ алалар. Ул ҡ ошсоҡ: –Атай, ә сә й! – тип уларғ а табан осоп килгә н. Атаһ ы менә н ә сә һ е: –Һ ин беҙ ҙ ең балабыҙ тү гел, ул беҙ ҙ ең кеү ек, ябай ине, һ инең тү шең ҡ ыҙ ыл! – тигә ндә р. –Атай, ә сә й! Мин һ еҙ ҙ ең улығ ыҙ! Мин бер емеште ашап, ҡ ыҙ ылғ а буялып бө ттө м, – тип ҡ ош балаһ ы ү ҙ ен танытҡ ан, ти. Атаһ ы улына: –Элек мин һ ине берә й билдә ң булмағ ас, башҡ а ҡ оштар араһ ынан бик тиҙ таный алмай инем, хә ҙ ер тү шең ҡ ыҙ ыл булғ ас, бик тиҙ таныйым, – тигә н ти. –Ә йҙ ә, һ ин ҡ ыҙ ылтү ш бул! –типуғ а исем дә ҡ ушып ҡ уйғ ан. Башҡ а ҡ оштарғ а ла уның ә ллә ҡ айҙ ан ҡ ыҙ арып янып торғ ан тү ше бик тә оҡ шап ҡ алғ ан, ти. Улар ҙ а шул ағ астың емешенә тү штә рен буяп алғ андар. Ҡ ыш кө нө ә гә р ҡ ар ө ҫ тө ндә ҡ ыҙ ыл тү шле турғ айҙ арҙ ы кү рһ ә ң, шулар инде ҡ ыҙ ылтү штә р. Ул ҡ оштарғ а милә ш ағ асының емештә ре, алма ағ астарында ҡ алғ ан алмалар бик тә оҡ шай, уларҙ ы яратып ашайҙ ар икә н. Ә ү ҙ ҙ ә ре шундай матурҙ ар. Мин бик тә яратам уларҙ ы.
|
|||
|