Pouczenie i Wezwanie do zachowania się zgodnego z Prawem

Pouczenie i Wezwanie do zachowania się zgodnego z Prawem

– otrzymałeś poniższą informację – ślubowałeś wierność Polsce a nie grupie uzurpatorów – Twoim obowiązkiem jest ochrona mnie w innym przypadku jesteś wspólnikiem przestępstwa, za które będziesz pociągnięty do odpowiedzialności, jak nie teraz, to po zmianie władzy – przypomnij sobie ustawę deubekizacyjną!

Art. 14. Ustawy o policji
2. Policja wykonuje również czynności na polecenie sądu, prokuratora, organów administracji państwowej i samorządu terytorialnego w zakresie, w jakim obowiązek ten został określony w odrębnych ustawach.

3. Policjanciw toku wykonywania czynności służbowych mają obowiązek respektowania godności ludzkiej oraz przestrzegania i ochrony praw człowieka.

Art. 15. Ustawy o Policji 1. Policjanci wykonując czynności, o których mowa w art. 14, mają prawo: (…) 5a) obserwowania i rejestrowania przy użyciu środków technicznych obrazu zdarzeń w miejscach publicznych, a w przypadku czynności operacyjno-rozpoznawczych i administracyjno-porządkowych podejmowanych na podstawie ustawy – także i dźwięku towarzyszącego tym zdarzeniom.

Nie oznacza to przyzwolenia na to, by dowolnie wybraną osobę zatrzymywać, śledzić, nagrywać na wszelki wypadek, bądź z góry planując przypisanie jej wykroczeń lub przestępstw ze względu na jej udział w legalnych, ale niemiłych, bo kontrolujących prawidłowość i zasadność działań władzy.

Zadaniem policji nie jest „wrabianie” ludzi w odpowiedzialność, lecz ochrona przed nadużyciami, także nadużyciami władzy.!!!!

Szeroki zakres ochrony swobody wypowiedzi wynika z fundamentalnego znaczenia tej swobody w demokratycznym, pluralistycznym społeczeństwie. Zgodnie z wielokrotnie artykułowaną przez ETPCz tezą swoboda wypowiedzi „nie ogranicza się do informacji i poglądów, które są odbierane przychylnie, uważane za nieobraźliwe lub neutralne, lecz odnosi się także do tych, które obrażają, oburzają lub wprowadzają niepokój” (wyrok ETPCz z 23 września 1994 r., skarga nr 15890/89 Jersild, § 31; wyrok ETPCz z 8 listopada 2012 r., skarga nr 43481/09 Peta Deutschland, § 46). Ze swobody tej korzystają w rezultacie wypowiedzi, które nie są podzielane przez władze lub większość społeczeństwa. Swoboda obejmuje także wypowiedzi szokujące, obraźliwe, godzące we wrażliwość odbiorców przekazu (wyrok ETPCz z 10 lipca 2003 r. w sprawie 44179/98 Murphy, § 61). Dozwolona jest zatem bardzo krytyczna ocena określonych zachowań. W zakresie wolności wypowiedzi szczególną uwagę należy zwrócić na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 23 marca 2006 r., K 4/06 (OTK-A z 2006 r., nr 3, poz. 32, w którym uznano, że: 1) swoboda wypowiedzi jest jednym z fundamentów społeczeństwa demokratycznego, warunkiem jego rozwoju i samorealizacji jednostek; 2) swoboda ta nie ogranicza się do informacji i poglądów, które są odbierane przychylnie albo postrzegane jako nieszkodliwe lub obojętne; 3) rolą dziennikarzy jest rozpowszechnianie informacji i idei dotyczących spraw będących przedmiotem publicznego zainteresowania i mających publiczne znaczenie. Celem konstytucyjnej ochrony wolności wypowiedzi jest możliwość realizacji jednostki w sferze osobistej oraz w sferze publicznej (wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 12 maja 2008 r., SK 43/05, OTK-A z 2007 r., nr 4, poz. 57). Dlatego treść art. 54 ust. 1 obejmuje wszelkie płaszczyzny aktywności, w których dana osoba postanowiła wyrazić swój pogląd.Art. 54 ust. 1 Konstytucji chroni także wszelkie zgodne z prawem formy ekspresji, które umożliwiają jednostce uzewnętrznianie i eksponowanie własnego stanowiska (wyroki Trybunału Konstytucyjnego z 12 maja 2008 r., SK 43/05; z 9 listopada 2010 r., K 13/07). Wolność pozyskiwania informacji oraz rozpowszechniania informacji obejmuje przy tym także poglądy, a nie tylko fakty, co jest konsekwencją wolności działania jednostki w życiu publicznym (wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 20 lutego 2007r., P 1/06). Podobnie jednak jak ma to miejsce w ramach standardu konwencyjnego, konstytucyjna wolność wypowiedzi może doznawać ograniczeń w związku z art. 31 ust. 3 Konstytucji (wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 12 maja 2008 r., SK 43/05), o ile ograniczenia te są przewidziane w ustawie, są konieczne dla ochrony wymienionych w tym przepisie wartości (w szczególności moralności publicznej) oraz będą dotyczyły korzystania z tej wolności, nie naruszając przy tym jej istoty /Żydowski fałsz, manipulacje i zbrodnia, co do zasady nie podlega ochronie – zaś rytualny epitet pt. antysemityzm nie uprawnia żaden podmiot prawny do zagłuszania istoty, jaką jest rzeczowa prawda materialna, której celem jest ochrona szerokorozumianego interesu społecznego a nie ochrona zasobnej w istocie mafijnej szajki psychopatycznych organizacji, której indologicznym podłożem jest zbrodnia wpleciona w osłonę pseudo judaizmu. Zawsze wyrazem istoty jest treść wiążących determinantów, które prowadzą lub podżegają do zbrodni a nie ogólnikowe jedynie deklaratywne ogólniki stojące zarówno w opozycji do wyrażanych w praktyce postaw i opinii zbrodniarzy i ich wspólników. Żydzi praktykują powszechnie tylko i wyłącznie talmudyzm deklarując wyznanie Mojżeszowe, w tym przypadku nie deklaracja rozstrzyga o istocie a praktykowane i widoczne w czynie i przekazie w ogóle czyny i deklaratywne wypowiedzi.

A czy Talmud jest żywy? Oczywiście, że tak wystarczy przyjrzeć się działalności Izraela i Żydom w praktyce; Menachem Elon, wice-przewodniczący Sądu Najwyższego Izraela, wyjaśnił (2004) skąd pochodzi władza konstytucyjna jego kraju, skoro nie ma napisanej konstytucji: Wszystko, co jest w Talmudzie Babilońskim obowiązuje w całym Izraelu. Każde miasto i kraj musi przestrzegać wszystkich zwyczajów, wprowadzać w życie dekrety i wykonywać akty prawne mędrców talmudycznych, gdyż cały naród żydowski zaakceptował wszystko zawarte w Talmudzie. Talmudyczny fundament izraelskiego prawa ogromnie wpływa na izraelską politykę, kontynuację koszmaru dla reszty świata.

Rabin Yitzhak Ginsburg oświadczył, "Musimy uznać, że żydowska krew i krew goja nie jest tę samą rzeczą". (NY Times, czerwiec 6, 1989, p.5).

Prof. Ehud Sprinzak z uniwersytetu w Jerozolimie opisał Kahane i filozofię Goldstein: "Oni wierzą, że jest wolą Boga, by stosowali przemoc przeciw 'goyim,' (hebrajski termin dla gojów".) (NY Codzienne Wiadomości, luty. 26, 1994, p. 5).

Zabójstwo pogan przez Żydów jest propagowane przez Talmud, mają być złożeni, jako "Święte Ofiary" dla Boga (Zohar, III, 2276 i I, 38b i 39a). Śmierć pogan przez ścięcie jest szczególnie zalecane (Pesachim, 49b).

12 Следующая ⇒