B. Przedstawienie problemu. FORMY ARGUMENTOWANIA. Obrona własnego stanowiska (confirmatio). - argumenty naturalne((probationes inartificiales)), do których mówca może się odwołać, ale które nie są efektem

B. Przedstawienie problemu

- narratio przedstawienie tego, o czym będziemy mówił

(Przedstawiając sprawę, mam jeszcze czas na dygresję, jeśli z jakichś powodów musim odbiec od tematu)

- propositio zasadniczy cel narracji (przedstawienie problemu)

C. Podział-zaliczany czasem do końca narracji lub do początku argumentacji, jest przejrzystym wyliczeniem punktów charakteryzujących stanowisko nasze lub naszego adwersarza.

D. Wywód (argumentacja retoryczna)–

Argumentacja jest fundamentem sztuki kompozycji retorycznej. Zakłada ona chęć przekonania po stronie mówcy i chęć słuchania po stronie audytorium. Argumentacja retoryczna różni się w sposób istotny od argumentacji logicznej, która w ogóle nie liczy się z reakcją audytorium; argumentacja została wyłączona z retoryki (Ramus – XVI w. - ramizm) i stała się częścią dialektyki. Przywrócenie argumentacji w retoryce nastąpiło dopiero w drugiej połowie XX wieku).

Argumentacja składa się z dwóch części:

- obrony własnego stanowiska (confirmatio)

- zbijania stanowiska przeciwnika (refutatio).

FORMY ARGUMENTOWANIA

Obrona własnego stanowiska (confirmatio). - argumenty naturalne((probationes inartificiales)), do których mówca może się odwołać, ale które nie są efektem jego sztuki, takie jak: świadectwa, dokumenty, umowy, ugody, skrupulatne śledztwo, uchwały senatu, wyroki sądowe, rozporządzenia, orzeczenia prawne, zeznania świadków.

- argumenty pochodzące ze sztuki(probationes artificiales), takie jak: oznaki (signa), entymematy (argumenta), przykłady (exempla), autorytety (auctoritas), mówca może się odwołać do analogii i przykładów i do techniki dowodzenia, wykształconej w dialektyce).

STYL (ELOCUTIO)Styl i stylistyka w klasycznej retoryce

- Klasyczna stylistyka składała się z czterech części:

- pierwsza - stosowność (aptum),

- druga - poprawność (latinitas),

- trzecia - przejrzystość (perspicuitas),

- czwarta - ozdobność (ornatus).

⇐ Предыдущая 12