Вәзирҙең беренсе һәләкәте

Вәзирҙең беренсе һәләкәте

Уң ҡулы менән Башлыҡты ҡосаҡлап барғанда, мәргәндең күңеле үҫеп китте. Ун ике йәшкә тиклем башлыҡ булмай йәшәгән икән, бынан һуң да йәшәр. Бына ниндәй кәрәкле кеше ул!

Вәзирҙең кемгәлер яҡшылыҡ ишләгеһе, кемделер ҡыуандырғыһы килде. Ул салбарының һул кеҫәһендәге һалҡын ғына тос нәмәне ҡапшап ҡараны.

- Малайҙар, ә, малайҙар, туҡтағыҙ әле, - тине ул. - Башлыҡҡа ҡоралһыҙ йөрөү килешмәҫ. Мә, Ғабдулла, ал. - Ул кеҫәһенән һөйәк һаплы боронғо бәке сығарып Ғабдуллаға һуҙҙы.

Башлыҡ менән йүгеректең дүрт күҙе һигеҙ булды. Бындай затлы нәмәне улар беренсе тапҡыр күрәләр ине.

- Ҡайҙан ҡулға төшөрҙөң быны?

- Һорашып торма, биргәндә ал.

Ләкин Башлыҡ бүләкте алырға ашыҡманы. Бәке оҡшаны уға, бик оҡшаны. Тик: "Был нәмә Вәзир ҡулына яҙып-яңылышып килеп инмәнеме икән", - тигән шик уны тыйып ҡалды. Сөнки мәргән ҡулына ундай малдар кереп сыҡҡылай ине шул.

- Ҡайҙан алдың, дөрөҫөн әйт. Юғиһә бәкеңә бармаҡ осомдо ла тейҙермәйем.

- Дөрөҫө ни инде уның... Биргәс, ал да ҡуй.

- Ҡайҙан алдың тиҙәр һиңә?

- Ҡайҙан тип ни... Дөрөҫө генә... - Вәзир ҡапыл төйөлөп ҡалды.

- Нимә, дөрөҫө генә?

- Дөрөҫөн генә әйткәндә, бая мин уны Шәрифулланың сумкаһынан сәлдерҙем. Ниңә, оҡшамаймы ни? - Был ваҡыт Вәзир үҙенең яҙа атҡанын һиҙеп ҡалғайны инде.

- Урланыңмы? - Башлыҡ ике юлдашын ике яҡҡа этәреп ебәрҙе. Күҙҙәренән уның уҫал осҡондар сәсрәп сыҡты. - Урланыңмы, эт ҡайышы?

- Урламаным, сәлдерҙем, - тип аҡланды Вәзир, - һабы күренеп тора ине.

- Ух, бәке ҡарағы! - Ғабдулла уға бер ҡунып та төштө. Икенсе һелтәгәндә уның ҡулын Айҙар тотоп ҡалды.

-- Ҡулыңды бысратма шуға һуғып, - тине ул.

Башлыҡ шунда уҡ үҙенең икенсе фарманын иғлан итте:

- Көтөүсе Шәрифулланың һөйәк һаплы бәкеһен урлаған өсөн, ҡараҡ Вәзирҙе "Өс таған"дан сығарып ташларға. Бынан һуң уға ҡул бирмәҫкә, һүҙ ҡушмаҫҡа. Мәсхәрә!

- Ҡараҡҡа мәсхәрә! - тип ҡабатланы Айҙар.

Вәзир, үҙ хәленең бөтә әшәкелеген аңлап, башын түбән эйҙе. Уның күҙҙәре үлән төбөндәге үҙенең бәләкәс кенә өңөнән имгәкләп сығып килгән ҡуңыҙға туҡталды. Ҡуңыҙ тишектән сыҡҡас, тирә-яҡҡа һынаулы ҡараш ташлағандай, саҡ ҡына туҡтап торҙо ла үҙ юлына китеп барҙы. Уның эштәре Вәзирҙекенә ҡарағанда шәберәк ине.

Мәргән өҫтөндәге зәңгәр сәләмәләрҙе киске һалҡынса ел тартҡылай. Буй-буй ҡара эҙ ҡалдырып, маңлайынан тир аға, күҙҙәре ғәҙәттәгенән дә йышыраҡ сылтлап йомола. Тик иҙеүендәге ҙур аҡ төймә генә, һис нәмә булмағандай, үҙ урынында тыныс ултыра. Был минутта Вәзирҙәге берҙән-бер аҡ тап ана шул төймә ине. Ошо мәлдә ситтән генә берәй кеше ҡарап торһа, ул былай тип әйтер ине: "Ер йөҙөндә хәҙер иң ҡайғылы кеше Вәзир. Ҡыҙғанығыҙ уны, ғәфү итегеҙ",- тиер ине. Ләкин мәргәндең элекке иптәштәре уға ситтән генә ҡараманылар. Ҡыҙғаныу, ғәфү итеү кеүек йомшаҡлыҡтарға улар күңелендә урын ҡалмағайны.

Был кистә "Өс таған" буйынса өсөнсө фарман яңғыраны:

- Бәкене хәҙер үк хужаһына илтеп бирергә, Шәрифулланың аяғына йығылып, ғәфү үтенергә! Әгәр ҡарышһа, "ҡараҡ" тигән яманатты бөтә ауылға таратырға!

Башлыҡ икенсе фармандың аҙағын яңынан ҡабатланы:

- Ҡараҡҡа ҡул бирмәҫкә, һүҙ ҡушмаҫҡа! Мәсхәрә!

- Мәсхәрә!

"Өс таған"дың икеһе, ҡапыл боролоп, ҡайтыр яҡҡа китте. Бер-ике аҙым атлағас, улар артҡа әйләнеп, Вәзиргә мыҫҡыллы ҡараш ташланылар, һәм теш араһынан төкөрөп ҡуйҙылар.

Өсөнсө "таған" һерәйеп баҫып ҡалды. Оҙаҡ торҙо ул. Бөгөн донъя бөтһә, ул Башлыҡтың һуңғы фарманын, бәлки, үтәмәҫ тә ине. Ләкин иртәгә лә көн бар бит. Шуны уйлап, Вәзир туп-тура ферма яғына йүгерҙе. Шәрифулла, эшен бөтөрөп, ҡайтырға сыҡҡайны.

- Бына, ағай, Күкрәктауҙа таптым...- тип шыуҙырҙы ул. Дөрөҫөн әйтеп, ғәфү һорарға уның көсө етмәне.

- Вәт маладис, мырҙам! Ғәҙел егет икәнһең. Рәхмәт үҙеңә, - тине Шәрифулла.

Ләкин бындай маҡтауҙар һәм рәхмәттәр "ғәҙел егетте" ҡыуандырманы. Сөнки был юлы бер рәхмәт Вәзирҙе мең бәләнән дә ҡотҡарасаҡ түгел ине .

⇐ Предыдущая 1 2 345 6 7 8 9 10 Следующая ⇒